Bible

 

Genezo 37

Studie

   

1 Jakob logxis en la lando, en kiu lia patro logxis fremdule, en la lando Kanaana.

2 Jen estas la generaciaro de Jakob. Jozef, havante la agxon de dek sep jaroj, pasxtis kune kun siaj fratoj la brutaron; li estis knabo kune kun la filoj de Bilha kaj la filoj de Zilpa, la edzinoj de lia patro; kaj malbonajn famojn pri ili Jozef raportadis al ilia patro.

3 Kaj Izrael amis Jozefon pli ol cxiujn siajn filojn, cxar li estis por li filo naskita en maljuneco; kaj li faris al li mikskoloran veston.

4 CXar la fratoj vidis, ke lin ilia patro amas pli ol cxiujn liajn fratojn, tial ili malamis lin kaj ne povis paroli kun li pace.

5 Jozef havis songxon, kaj li rakontis gxin al siaj fratoj; tiam ili ekmalamis lin ankoraux pli.

6 Li diris al ili: Auxskultu la songxon, kiun mi songxis:

7 ni ligis garbojn meze de la kampo; kaj jen mia garbo starigxis kaj restis starante, kaj viaj garboj gxin cxirkauxis kaj profunde klinigxis antaux mia garbo.

8 Tiam liaj fratoj diris al li: CXu vi estos regxo super ni? aux cxu vi regos super ni? Kaj ili ankoraux pli ekmalamis lin pro liaj songxoj kaj pro liaj vortoj.

9 Kaj li songxis ankoraux alian songxon kaj rakontis gxin al siaj fratoj, kaj diris: Mi songxis ankoraux unu songxon: jen la suno kaj la luno kaj dek unu steloj klinigxas antaux mi.

10 Kaj li rakontis al sia patro kaj al siaj fratoj; kaj lia patro faris al li riprocxon, kaj diris al li: Kion vi volas kun tiu songxo, kiun vi songxis? cxu mi kaj via patrino kaj viaj fratoj venos, por klinigxi antaux vi gxis la tero?

11 Kaj liaj fratoj lin enviis, sed lia patro konservis en la memoro la aferon.

12 Liaj fratoj iris pasxti la sxafojn de sia patro en SXehxem.

13 Kaj Izrael diris al Jozef: Viaj fratoj pasxtas ja en SXehxem; venu do, mi sendos vin al ili. Kaj tiu respondis al li: Jen mi estas.

14 Kaj Izrael diris al li: Iru, rigardu, kiel fartas viaj fratoj kaj kiel fartas la sxafoj, kaj alportu al mi respondon. Kaj li forsendis lin el la valo de HXebron, kaj tiu venis SXehxemon.

15 Kaj iu viro trovis lin, kaj vidis, ke li erarvagas sur la kampo; kaj la viro demandis lin: Kion vi sercxas?

16 Kaj li diris: Miajn fratojn mi sercxas; diru al mi, kie ili pasxtas.

17 Kaj la viro diris: Ili foriris de cxi tie; cxar mi auxdis, ke ili diris: Ni iru al Dotan. Kaj Jozef iris sercxi siajn fratojn, kaj trovis ilin en Dotan.

18 Kaj ili ekvidis lin de malproksime; kaj antaux ol li alproksimigxis al ili, naskigxis en ili la malbona intenco mortigi lin.

19 Kaj ili diris unu al alia: Jen tiu songxisto venas;

20 nun ni iru kaj mortigu lin, kaj ni jxetu lin en unu el la putoj, kaj ni diru, ke sovagxa besto lin formangxis; kaj ni vidos, kio farigxos el liaj songxoj.

21 Sed tion auxdis Ruben kaj savis lin el iliaj manoj, kaj diris: Ni ne mortigu lin.

22 Kaj Ruben diris al ili: Ne versxu sangon; jxetu lin en cxi tiun puton, kiu estas en la dezerto, sed manon ne metu sur lin. CXar li intencis savi lin el iliaj manoj kaj revenigi lin al sia patro.

23 Kaj kiam Jozef venis al siaj fratoj, ili deprenis de li lian veston, la mikskoloran veston, kiu estis sur li;

24 kaj ili prenis lin kaj jxetis lin en la puton; sed la puto estis malplena, akvo ne estis en gxi.

25 Kiam ili sidigxis, por mangxi panon, ili levis siajn okulojn, kaj ekvidis, ke jen karavano da Isxmaelidoj venas el Gilead, kaj iliaj kameloj portas aromajxojn kaj balzamon kaj mirhon; ili iras, direktante sin al Egiptujo.

26 Kaj Jehuda diris al siaj fratoj: Kian profiton ni havos, se ni mortigos nian fraton kaj kasxos lian sangon?

27 Venu, ni vendos lin al la Isxmaelidoj, por ke nia mano ne metigxu sur lin; cxar li estas nia frato, nia karno. Kaj liaj fratoj akceptis lian proponon.

28 Kaj kiam la Midjanidoj, la komercistoj, preteriris, ili eltiris kaj levis Jozefon el la puto kaj vendis Jozefon al la Isxmaelidoj por dudek argxentaj moneroj; kaj tiuj forkondukis Jozefon al Egiptujo.

29 Kiam Ruben revenis al la puto, li vidis, ke Jozef ne estas en la puto. Kaj li dissxiris siajn vestojn.

30 Kaj li reiris al siaj fratoj, kaj diris: La knabo forestas, kaj kien mi nun iros?

31 Kaj ili prenis la veston de Jozef kaj bucxis kapron kaj trempis la veston en la sango.

32 Kaj ili sendis la mikskoloran veston kaj venigis gxin al sia patro, kaj dirigis: CXi tion ni trovis; rigardu, cxu gxi estas la vesto de via filo aux ne.

33 Kaj li rekonis gxin, kaj diris: GXi estas la vesto de mia filo! sovagxa besto lin formangxis! dissxirita estas Jozef!

34 Kaj Jakob dissxiris siajn vestojn kaj metis sakajxon cxirkaux sian lumbon kaj funebris pri sia filo multe da tagoj.

35 Kaj cxiuj liaj filoj kaj filinoj penis konsoli lin, sed li ne volis konsoligxi, kaj diris: En funebro mi iros en SXeolon al mia filo. Tiel ploris pri li lia patro.

36 Sed la Midjanidoj vendis lin en Egiptujo al Potifar, kortegano de Faraono, estro de la korpogardistoj.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4741

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4741. 'That they stripped Joseph of his tunic' means that they removed and annihilated the appearances of truth. This is clear from the meaning of 'stripping', when used in reference to Divine Truth represented here by 'Joseph', as removing and also annihilating; and from the meaning of 'tunic', because this consisted of various colours, as appearances of truth, dealt with in 4677. The removal and annihilation of the appearances of truth takes place once truth itself has been cast aside, for truth itself cannot but shine in people's minds, and no matter how much it is blotted out it remains visible, especially to those who are governed by good. Those who have annihilated truth see it too, and therefore they try to remove and annihilate even those appearances of it.

[2] Take an example to illustrate this. Who does not see that willing what is good and doing it is the whole essence of the Christian life? And if anyone is told that this is charity he is bound to agree. Indeed all who agree will go on to say that they know what willing and doing good is because this is a matter of life. But as for thinking, by the confidence imparted through faith, that this or that is true, as the adherents to faith separated from charity wish to do, they will say that they do not know what this is, for they can have no other conception of it than of smoke which vanishes. Now since faith alone and the confidence it imparts is seen to be like this by all who think seriously about it, especially by the good, those adherents to faith separated from charity strive to remove and annihilate even those appearances by cutting away every idea that is close to Divine Truth or in the neighbourhood of it. This is what is meant by stripping Joseph of the tunic that was on him.

[3] The same people also believe that those persons are wiser than all others who, once they have accepted some dogma, can substantiate it in various ways, and use various reasonings to present it as the truth. This however is anything but the mark of one who is wise. Anyone who is clever enough can do it, the wicked being more expert at it than the upright. Nor indeed is it the mark of a rational man; for a rational man can see from so to speak a higher viewpoint whether it is truth that is being substantiated or whether it is falsity. And this being what he sees he is quite unmoved by arguments substantiating falsity but regards them as senseless and absurd, no matter how much another person believes they are the result of wrestling to obtain pure wisdom. In short, it is anything but the mark of one who is wise, indeed anything but rationality, to be able to substantiate falsities; for it is the mark of a wise one, and it is rationality, when something is first seen to be the truth and is substantiated only after that. That is to say, seeing the truth implies seeing it by the light of heaven which comes from the Lord, but seeing falsity as truth implies seeing it by the inferior light which comes from hell.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.