Bible

 

Genezo 31

Studie

   

1 Li auxdis, ke la filoj de Laban parolis jene: Jakob forprenis la tutan havon de nia patro, kaj el la havo de nia patro li akiris la tutan ricxecon.

2 Kaj Jakob vidis laux la vizagxo de Laban, ke li ne estas rilate al li tia, kia li estis hieraux kaj antauxhieraux.

3 Kaj la Eternulo diris al Jakob: Reiru en la landon de viaj patroj kaj en vian naskigxlandon, kaj Mi estos kun vi.

4 Tiam Jakob sendis kaj vokis Rahxelon kaj Lean sur la kampon al sia brutaro;

5 kaj li diris al ili: Mi vidas laux la vizagxo de via patro, ke li ne estas rilate al mi tia, kia li estis hieraux kaj antauxhieraux; sed la Dio de mia patro estis kun mi.

6 Vi scias, ke per cxiuj miaj fortoj mi servis vian patron.

7 Sed via patro trompis min kaj dekfoje sxangxis mian laborpagon; tamen Dio ne lasis lin fari al mi malbonon.

8 Kiam li diris: Mikskoloraj estu via rekompenco-cxiuj brutoj naskis idojn mikskolorajn; kaj kiam li diris: Striitaj estu via rekompenco-cxiuj brutoj naskis striitajn.

9 Tiamaniere Dio forprenis la brutojn de via patro kaj donis al mi.

10 En la tempo, kiam la brutoj pasiigxis, mi levis miajn okulojn kaj vidis en songxo, ke la virbestoj, kiuj levigxis sur la brutojn, estas striitaj, mikskoloraj, kaj makulitaj.

11 Kaj angxelo de Dio diris al mi en la songxo: Jakob! kaj mi diris: Jen mi estas.

12 Kaj li diris: Levu viajn okulojn kaj vidu: cxiuj virbestoj, kiuj levigxis sur la brutojn, estas striitaj, mikskoloraj, kaj makulitaj, cxar Mi vidis cxion, kion Laban faras al vi.

13 Mi estas la Dio el Bet-El, kie vi versxis oleon sur la monumenton kaj kie vi faris sanktan promeson al Mi. Nun levigxu, eliru el cxi tiu lando kaj reiru en la landon de via naskigxo.

14 Kaj Rahxel kaj Lea respondis kaj diris al li: CXu ni havas ankoraux parton kaj heredon en la domo de nia patro?

15 Li rigardas ja nin kiel fremdulinojn; cxar li vendis nin kaj ecx formangxis nian monon.

16 CXar la tuta ricxo, kiun Dio forprenis de nia patro, apartenas al ni kaj al niaj infanoj. Kaj nun cxion, kion Dio al vi diris, faru.

17 Jakob levigxis, kaj metis siajn infanojn kaj siajn edzinojn sur la kamelojn.

18 Kaj li forkondukis sian tutan brutaron kaj sian tutan havon, kiun li akiris, sian proprajxon, kiun li akiris en Mezopotamio, por iri al sia patro Isaak en la landon Kanaanan.

19 Laban estis foririnta, por tondi siajn sxafojn; tiam Rahxel sxtelis la domajn diojn de sia patro.

20 Jakob trompis la atenton de Laban la Siriano, ne dirante al li, ke li forkuras.

21 Kaj li rapide foriris kune kun cxio, kion li havis. Kaj li transpasis la Riveron kaj direktigxis al la monto Gilead.

22 Oni diris al Laban en la tria tago, ke Jakob forkuris.

23 Tiam li prenis kun si siajn fratojn, kaj kuris post li distancon de sep tagoj kaj kuratingis lin sur la monto Gilead.

24 Tiam Dio aperis al Laban la Siriano nokte en la songxo, kaj diris al li: Gardu vin, ke vi ne parolu kun Jakob bone nek malbone.

25 Laban kuratingis Jakobon. Jakob starigis sian tendon sur la monto, kaj Laban arangxis siajn fratojn ankaux sur la monto Gilead.

26 Kaj Laban diris al Jakob: Kion vi faris? vi trompis min kaj forkondukis miajn filinojn kvazaux militkaptitojn!

27 Kial vi forkuris sekrete kaj kasxe de mi, kaj ne diris al mi? Mi foririgus vin en gajeco kaj kun kantoj, kun tamburino kaj harpo.

28 Vi ecx ne lasis min kisi miajn infanojn kaj filinojn! malsagxe vi agis.

29 Mi havas forton en mia mano, por fari al vi malbonon; sed la Dio de via patro hieraux diris al mi jene: Gardu vin, ke vi ne parolu kun Jakob bone aux malbone.

30 Kaj se vi nun foriris, cxar vi forte deziris esti en la domo de via patro, kial do vi sxtelis miajn diojn?

31 Tiam Jakob respondis kaj diris al Laban: Mi timis; mi pensis, ke eble vi forrabos de mi viajn filinojn.

32 Sed tiu, cxe kiu vi trovos viajn diojn, mortu. En la cxeesto de niaj parencoj sercxu cxe mi tion, kio estas via, kaj prenu al vi. Jakob ne sciis, ke Rahxel ilin sxtelis.

33 Tiam Laban eniris en la tendon de Jakob kaj en la tendon de Lea kaj en la tendon de la du sklavinoj, kaj li ne trovis. Kaj li eliris el la tendo de Lea kaj eniris en la tendon de Rahxel.

34 Sed Rahxel prenis la domajn diojn kaj metis ilin sub la selon de la kamelo kaj sidigxis sur ili. Kaj Laban palpe esploris la tutan tendon kaj ne trovis.

35 Kaj sxi diris al sia patro: Mia sinjoro ne koleru, ke mi ne povas starigxi antaux vi, cxar mi havas la virinan ordinarajxon. Kaj li sercxis kaj ne trovis la domajn diojn.

36 Kaj Jakob ekkoleris kaj disputis kun Laban. Kaj Jakob diris al Laban: Kia estas mia kulpo, kia estas mia peko, ke vi persekutas min?

37 Vi trapalpis cxiujn miajn apartenajxojn; kion vi trovis el la apartenajxoj de via domo? elmetu cxi tie antaux miaj parencoj kaj viaj, kaj ili jugxu inter ni ambaux.

38 Jam dudek jarojn mi estas cxe vi; viaj sxafoj kaj kaproj ne estis seninfanaj; la virsxafojn el via brutaro mi ne mangxis;

39 kion sovagxaj bestoj dissxiris, tion mi ne alportis al vi: gxi estis mia malprofito; de mi vi postulis cxion, kio estis sxtelita en tago aux sxtelita en nokto;

40 dum la tago min konsumis la varmego, kaj dum la nokto la malvarmo; kaj dormo kuris for de miaj okuloj.

41 Tiaj estis la dudek jaroj, dum kiuj mi servis vin en via domo, dek kvar jarojn pro viaj du filinoj kaj ses jarojn pro viaj brutoj; kaj vi sxangxis mian laborpagon dekfoje.

42 Se ne estus kun mi la Dio de mia patro, la Dio de Abraham kaj Timo de Isaak, vi nun foririgus min kun nenio. Mian mizeron kaj la laboron de miaj manoj vidis Dio kaj gxustigis vin hieraux.

43 Tiam Laban respondis kaj diris al Jakob: La filinoj estas miaj filinoj, kaj la infanoj estas miaj infanoj, kaj la brutoj estas miaj brutoj, kaj cxio, kion vi vidas, estas mia; sed kion mi povas fari hodiaux al miaj filinoj, kaj al iliaj infanoj, kiujn ili naskis?

44 Nun ni faru interligon, mi kaj vi, kaj gxi estu atesto inter mi kaj vi.

45 Tiam Jakob prenis sxtonon kaj starigis gxin kiel memorsignon.

46 Kaj Jakob diris al siaj parencoj: Kolektu sxtonojn. Kaj ili prenis sxtonojn kaj faris monteton; kaj ili mangxis tie sur la monteto.

47 Kaj Laban donis al gxi la nomon Jegar-Sahaduta, sed Jakob donis al gxi la nomon Galeed.

48 Laban diris: CXi tiu monteto estu nun atesto inter mi kaj vi; tial gxi ricevis la nomon Galeed;

49 ankaux la nomon Micpa; cxar li diris: Dio observu inter mi kaj vi, kiam ni malaperos unu de la alia.

50 Se vi agos malbone kontraux miaj filinoj kaj se vi prenos aliajn edzinojn krom miaj filinoj, tiam, se neniu estos cxe ni, vidu, ke Dio estas atestanto inter mi kaj vi.

51 Kaj Laban diris al Jakob: Jen estas cxi tiu monteto, kaj jen estas la memorsigno, kiun mi starigis inter mi kaj vi;

52 atesto estu cxi tiu monteto, kaj atesto estu la memorsigno, ke mi ne transiros al vi trans cxi tiun monteton kaj vi ne transiros al mi trans cxi tiun monteton kaj trans la memorsignon por malbono.

53 La Dio de Abraham kaj la Dio de Nahxor jugxu inter ni, la Dio de ilia patro. Kaj Jakob jxuris al li per la Timo de sia patro Isaak.

54 Kaj Jakob oferbucxis oferon sur la monto, kaj li invitis siajn parencojn mangxi panon; kaj ili mangxis panon kaj tradormis la nokton sur la monto.

55 Laban levigxis frue matene kaj kisis siajn infanojn kaj siajn filinojn kaj benis ilin, kaj foriris; kaj Laban reiris al sia loko.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4167

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4167. Set it here before my brethren and thy brethren, and let them judge between us two. That this signifies that there be judgment from what is just and equitable, is evident from the signification of “brethren,” as being goods (see n. 2360, 3803, 3815, 4121). It follows that “my brethren and thy brethren” denote what is just and equitable, and it is manifest that “let them judge between us two” denotes judgment. That “my brethren and thy brethren” denote what is just and equitable, is because the subject here treated of is the natural; for in the natural that is properly called what is just and fair which in the spiritual is called what is good and true. There are in man two planes upon which are founded the celestial and spiritual things which are from the Lord. The one plane is interior, and the other exterior. The planes themselves are nothing else than conscience. Without these planes (that is, without conscience) nothing celestial and spiritual from the Lord can possibly be fixed, for it would flow through like water through a sieve. For this reason they who are without such a plane (that is, without conscience) do not know what conscience is; nay, they do not believe that there is anything spiritual and celestial.

[2] The interior plane or interior conscience is where are good and truth in the genuine sense; for the good and truth that inflow from the Lord actuate this conscience. But the exterior plane is the exterior conscience, and is where there is what is just and equitable in the proper sense; for that which is just and equitable of both a moral and a civil kind, which likewise flows in, actuates it. There is also an outermost plane, which likewise appears as conscience, but is not conscience, namely, the doing of what is just and equitable for the sake of self and the world, that is, for the sake of one’s own honor or fame, and for the sake of the world’s wealth and possessions, and also for fear of the law. These three planes are what rule man, that is, they are the means through which the Lord rules him. By means of the interior plane (that is, by means of a conscience of spiritual good and truth) the Lord rules those who have been regenerated. By means of the exterior plane (or by means of a conscience of what is just and equitable, that is to say, by means of a conscience of what is good and true of both a moral and a civic kind) the Lord rules those who have not yet been regenerated, but who can be regenerated, and also are being regenerated; if not in the life of the body, yet in the other life. But by means of the outermost plane, which appears like conscience, and yet is not conscience, the Lord rules all the rest, even the evil; for without this government these would rush into all wicked and insane things, and do so rush when they are without the restraints of this plane. All those who do not suffer themselves to be ruled by means of these planes are either insane, or are punished according to the laws.

[3] With the regenerate these three planes act as a one; for the one flows into the other, and an interior one disposes an exterior one. The first plane, or conscience of spiritual good and truth, is in man’s rational; but the second plane, or conscience of moral and civic good and truth (that is, of what is just and equitable) is in man’s natural. From this it is now manifest what the justice and equity are which are signified by the “brethren,” namely, justice by “my brethren,” and equity by “thy brethren;” for they are called justice and equity because the subject is the natural man, of which these are properly predicated.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.