Bible

 

Genezo 26

Studie

   

1 Estis malsato en la lando, krom la antauxa malsato, kiu estis en la tempo de Abraham. Kaj Isaak iris al Abimelehx, la regxo de la Filisxtoj, en Gerar.

2 Kaj la Eternulo aperis al li, kaj diris: Ne iru Egiptujon, logxu en la lando, pri kiu Mi diros al vi.

3 Vivu kiel fremdulo en cxi tiu lando, kaj Mi estos kun vi, kaj Mi benos vin; cxar al vi kaj al via idaro Mi donos cxiujn cxi tiujn landojn, kaj Mi plenumos la jxuron, kiun Mi jxuris al via patro Abraham.

4 Kaj Mi multigos vian idaron simile al la steloj de la cxielo, kaj Mi donos al via idaro cxiujn cxi tiujn landojn, kaj benigxos per via idaro cxiuj popoloj de la tero;

5 pro tio, ke Abraham obeis Mian vocxon, kaj plenumadis Miajn arangxojn, Miajn legxojn, kaj Miajn instruojn.

6 Kaj Isaak eklogxis en Gerar.

7 Kaj kiam la homoj de tiu loko demandis pri lia edzino, li diris: SXi estas mia fratino; cxar li timis diri: Mia edzino; por ke la homoj de la loko ne mortigu lin pro Rebeka, cxar sxi estis belaspekta.

8 Unu fojon, kiam li estis tie jam de longa tempo, Abimelehx, la regxo de la Filisxtoj, rigardis tra la fenestro, kaj vidis, ke Isaak amuzigxas kun sia edzino Rebeka.

9 Tiam Abimelehx vokis Isaakon, kaj diris: Jen, sxi estas ja via edzino; kial do vi diris: SXi estas mia fratino? Kaj Isaak diris al li: CXar mi pensis, ke eble mi mortos pro sxi.

10 Kaj Abimelehx diris: Kion do vi faris al ni! preskaux jam kusxigxis unu el la popolo kun via edzino, kaj vi venigus sur nin krimon.

11 Kaj Abimelehx faris ordonon al la tuta popolo jene: Kiu tusxos cxi tiun viron aux lian edzinon, tiu mortos.

12 Kaj Isaak semis en tiu lando, kaj havis en tiu jaro centoble-mezuran rikolton; kaj la Eternulo lin benis.

13 Kaj tiu homo grandigxis kaj cxiam pli kaj pli grandigxadis, gxis li farigxis tre granda.

14 Kaj li havis tre multe da brutoj malgrandaj kaj brutoj grandaj kaj grandan servistaron; kaj la Filisxtoj enviis lin.

15 Kaj cxiujn putojn, kiujn elfosis la sklavoj de lia patro en la tempo de lia patro Abraham, la Filisxtoj sxtopis kaj plenigis ilin per tero.

16 Tiam Abimelehx diris al Isaak: Foriru de ni, cxar vi farigxis multe pli forta ol ni.

17 Kaj Isaak foriris de tie kaj arangxis siajn tendojn en la valo de Gerar, kaj tie li eklogxis.

18 Kaj Isaak denove elfosis la akvoputojn, kiujn oni elfosis en la tempo de lia patro Abraham kaj la Filisxtoj sxtopis post la morto de Abraham; kaj li donis al ili tiujn samajn nomojn, kiujn donis al ili lia patro.

19 Kaj la sklavoj de Isaak fosis en la valo kaj trovis tie puton kun fresxa akvo.

20 Kaj disputis la pasxtistoj de Gerar kun la pasxtistoj de Isaak, dirante: Al ni apartenas la akvo. Kaj oni donis al la puto la nomon Esek, cxar oni disputis pri gxi.

21 Kaj ili elfosis alian puton, kaj ankaux pri gxi ili disputis; kaj oni donis al gxi la nomon Sitna.

22 Kaj ili forigxis de tie kaj elfosis alian puton, kaj pri gxi oni ne disputis. Kaj li donis al gxi la nomon Rehxobot, dirante: Nun la Eternulo donis al ni vastan lokon, kaj ni multigxos sur la tero.

23 Kaj de tie li formigris al Beer-SXeba.

24 Kaj aperis al li la Eternulo en tiu nokto, kaj diris: Mi estas la Dio de via patro Abraham; ne timu, cxar Mi estas kun vi, kaj Mi benos vin kaj Mi multigos vian idaron pro Abraham, Mia servanto.

25 Kaj li konstruis tie altaron kaj pregxis al la Eternulo. Kaj li arangxis tie sian tendon, kaj la sklavoj de Isaak elfosis tie puton.

26 Kaj Abimelehx iris al li el Gerar, kaj ankaux lia amiko Ahxuzat kaj lia militestro Pihxol.

27 Kaj Isaak diris al ili: Por kio vi venis al mi? vi min ja malamas kaj forpelis min de vi.

28 Kaj ili diris: Ni vidis, ke la Eternulo estas kun vi; tial Ni diris: Estu jxuro inter Ni, inter Ni kaj vi, kaj Ni faru interligon kun vi,

29 ke vi ne faru al ni malbonon, kiel ni vin ne tusxis kaj kiel ni faris al vi nur bonon kaj lasis vin foriri en paco; vi estas nun benito de la Eternulo.

30 Kaj li faris por ili festenon, kaj ili mangxis kaj trinkis.

31 Kaj ili levigxis frue matene kaj jxuris al si reciproke. Kaj Isaak lasis ilin foriri, kaj ili foriris de li en paco.

32 Kaj en tiu tago venis la sklavoj de Isaak, kaj raportis al li pri la puto, kiun ili elfosis, kaj diris al li: Ni trovis akvon.

33 Kaj li donis al gxi la nomon SXiba; pro tio la nomo de la urbo estas Beer-SXeba gxis hodiaux.

34 Kiam Esav havis la agxon de kvardek jaroj, li prenis kiel edzinojn Jehuditon, filinon de Beeri la HXetido, kaj Basmaton, filinon de Elon la HXetido.

35 Kaj ili multe cxagrenis Isaakon kaj Rebekan.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9430

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9430. And the cloud covered it. That this signifies the ultimate of the Word which is thus relatively obscure, is evident from the signification of “the cloud,” as being the ultimate of the Word, or its literal sense (see the preface to Genesis 18, and n. 4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8106, 8443, 8781). This sense is called a “cloud,” because it is in obscurity relatively to the internal sense; for this is in the light of heaven. That it is in obscurity and like a cloud is because it is for man while he is in the world, whereas the internal sense is for man when he comes into heaven. But be it known that while a man is in the world, he is in the internal sense of the Word when he is in the genuine doctrine of the church as to faith and as to life; for through this doctrine the internal sense of the Word is then inscribed on both his understanding and his will; on his understanding through faith; and on his will through life. When such a man comes into heaven he apprehends the Word no otherwise than according to its internal sense; and knows nothing of its external sense, this then appearing to him like a cloud that absorbs the rays of its light.

[2] It is said that the man then apprehends the Word according to its internal sense, and not according to its external sense. That it is so is because all who are in heaven are instructed by the Lord from the truth Divine that is with man, thus from the Word. The reason is that man is in the ultimate of order, and that all interior things terminate in the ultimate, the ultimate being as it were a support for the interior things, on which they subsist and rest. The Word in the letter is Divine truth in the ultimate of order; in like manner the man of the church with whom is Divine truth, in respect to his natural and sensuous mind. In the one, as in the other, the interior things terminate and rest, like a house on its foundation. The house itself is heaven, and there Divine truth is such as is the Word in the internal sense; and the foundation is the world, and there Divine truth is such as is the Word in the external sense. As a house rests on its foundation, so also heaven rests on the church; and consequently the Divine truth in heaven upon the Divine truth in the earth; for there is a continuous connection from the Lord through heaven down to man by means of the Word. This is the reason why it is always provided by the Lord that there shall be a church on the earth, in which Divine truth may be in its ultimate. This is a secret as yet known to none, and which is meant by what was cited above (n. 9357, 9360). Let all therefore beware of injuring the Word in any way; for they who injure it, injure the Divine Itself.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.