Bible

 

Genezo 24

Studie

   

1 Kaj Abraham estis maljuna kaj en profunda agxo. Kaj la Eternulo benis Abrahamon en cxio.

2 Kaj Abraham diris al sia sklavo, la administranto de lia domo, kiu regis cxion, kio apartenis al li: Metu vian manon sub mian femuron;

3 kaj mi jxurigas vin per la Eternulo, la Dio de la cxielo kaj la Dio de la tero, ke vi ne prenos edzinon por mia filo el la filinoj de la Kanaanidoj, inter kiuj mi logxas;

4 sed en mian landon kaj en mian patrujon vi iros kaj vi prenos edzinon por mia filo Isaak.

5 Kaj la sklavo diris al li: Eble la virino ne volos iri kun mi en cxi tiun landon; cxu mi tiam devas revenigi vian filon en la landon, el kiu vi eliris?

6 Kaj Abraham diris al li: Gardu vin, ne revenigu mian filon tien.

7 La Eternulo, la Dio de la cxielo, kiu prenis min el la domo de mia patro kaj el mia patrujo, kaj diris al mi kaj jxuris al mi, dirante: Al via idaro Mi donos cxi tiun landon-Li sendos Sian angxelon antaux vi, kaj vi prenos edzinon por mia filo el tie.

8 Kaj se la virino ne volos iri kun vi, tiam vi farigxos libera de cxi tiu mia jxuro; nur mian filon ne revenigu tien.

9 Kaj la sklavo metis sian manon sub la femuron de sia sinjoro Abraham kaj jxuris al li pri tiu afero.

10 Kaj la sklavo prenis dek kamelojn el la kameloj de sia sinjoro, kaj li iris; kaj cxiaj bonajxoj de lia sinjoro estis en liaj manoj. Kaj li levigxis kaj iris Mezopotamion, al la urbo Nahxor.

11 Kaj li genuigis la kamelojn ekstere de la urbo, cxe puto kun akvo, en vespera tempo, en la tempo, kiam eliras la virinoj, por cxerpi akvon.

12 Kaj li diris: Ho Eternulo, Dio de mia sinjoro Abraham, sukcesigu min hodiaux kaj faru favorkorajxon al mia sinjoro Abraham.

13 Jen mi staras apud la fonto da akvo, kaj la filinoj de la urbanoj eliras, por cxerpi akvon;

14 kaj la junulinon, al kiu mi diros: Volu klini vian krucxon, ke mi trinku, kaj sxi diros: Trinku, kaj mi trinkigos ankaux viajn kamelojn-sxin Vi destinis por Via sklavo Isaak; kaj per tio mi sciigxos, ke Vi faris favorkorajxon al mia sinjoro.

15 Kaj antaux ol li finis paroli, jen eliras Rebeka, kiu estis naskita al Betuel, la filo de Milka, edzino de Nahxor, frato de Abraham; kaj sxia krucxo estis sur sxia sxultro.

16 Kaj la junulino estis tre belaspekta, virgulino, kiun ankoraux ne ekkonis viro. Kaj sxi malsupreniris al la fonto kaj plenigis sian krucxon kaj iris supren.

17 Kaj la sklavo kuris al sxi renkonte, kaj diris: Volu lasi min trinki iom da akvo el via krucxo.

18 Kaj sxi diris: Trinku, mia sinjoro; kaj sxi rapide mallevis la krucxon sur sian manon, kaj sxi donis al li trinki.

19 Kaj kiam sxi suficxe lin trinkigis, sxi diris: Ankaux por viaj kameloj mi cxerpos, gxis ili finos trinki.

20 Kaj rapide sxi elversxis el sia krucxo en la trinkujon, kaj kuris denove al la puto, por cxerpi por cxiuj liaj kameloj.

21 Kaj la viro admiris sxin silente, por konvinkigxi, cxu la Eternulo prosperigis lian vojon aux ne.

22 Kaj kiam la kameloj cxesis trinki, tiam la viro prenis oran ringon, havantan la pezon de duono de siklo, kaj du braceletojn por sxiaj manoj, havantajn la pezon de dek sikloj da oro.

23 Kaj li diris: Kies filino vi estas? volu diri al mi; cxu en la domo de via patro estas loko por ni, por tradormi la nokton?

24 Kaj sxi diris al li: Mi estas filino de Betuel, filo de Milka, kiun sxi naskis al Nahxor.

25 Kaj sxi diris al li: Ankaux da pajlo kaj da furagxo ni havas multe, kaj ankaux lokon, por ke vi tradormu la nokton.

26 Kaj la viro klinigxis kaj faris adoron al la Eternulo.

27 Kaj li diris: Glorata estu la Eternulo, la Dio de mia sinjoro Abraham, kiu ne lasis sen Sia favorkoreco kaj vereco mian sinjoron. Per la vojo, kiun mi iris, la Eternulo alkondukis min al la domo de la frato de mia sinjoro.

28 Kaj la junulino kuris, kaj rakontis tiujn aferojn en la domo de sia patrino.

29 Kaj Rebeka havis fraton, kiu estis nomata Laban. Kaj Laban kuris al la viro eksteren, al la fonto.

30 Kaj kiam li vidis la ringon kaj la braceletojn sur la manoj de sia fratino, kaj kiam li auxdis la vortojn de sia fratino Rebeka, kiu diris: Tiel parolis kun mi tiu viro-tiam li iris al la viro, kaj jen tiu staras cxe la kameloj apud la fonto.

31 Kaj li diris: Venu, benita de la Eternulo; kial vi staras ekstere? mi pretigis la domon kaj ankaux lokon por la kameloj.

32 Kaj li venigis la viron en la domon, kaj malligis la kamelojn, kaj donis pajlon kaj furagxon al la kameloj, kaj akvon por lavi liajn piedojn, kaj la piedojn de la homoj, kiuj estis kun li.

33 Kaj estis metita antaux li mangxo; sed li diris: Mi ne mangxos, antaux ol mi diros mian aferon. Kaj tiu diris: Parolu.

34 Kaj li diris: Sklavo de Abraham mi estas.

35 Kaj la Eternulo forte benis mian sinjoron, kaj li farigxis granda; kaj Li donis al li sxafojn kaj bovojn kaj argxenton kaj oron kaj sklavojn kaj sklavinojn kaj kamelojn kaj azenojn.

36 Kaj Sara, la edzino de mia sinjoro, naskis filon al mia sinjoro, kiam sxi maljunigxis; kaj li donis al li cxion, kion li havis.

37 Kaj mia sinjoro jxurigis min, dirante: Ne prenu edzinon por mia filo el la filinoj de la Kanaanidoj, en kies lando mi logxas.

38 Nur al la domo de mia patro iru kaj al mia familio, kaj prenu edzinon por mia filo.

39 Kaj mi diris al mia sinjoro: Eble la virino ne volos iri kun mi?

40 Kaj li diris al mi: La Eternulo, antaux kiu mi iradis, sendos Sian angxelon kun vi kaj sukcesigos vian vojon; kaj vi prenos edzinon por mia filo el mia familio kaj el la domo de mia patro.

41 Tiam vi estos libera de mia jxuro, kiam vi venos al mia familio; kaj se ili ne donos al vi, vi estos libera de mia jxuro.

42 Kaj mi venis hodiaux al la fonto, kaj mi diris: Eternulo, Dio de mia sinjoro Abraham! ho, se Vi volus sukcesigi mian vojon, kiun mi nun iras!

43 Jen mi staras apud la fonto da akvo; la virgulino, kiu eliros, por cxerpi, kaj al kiu mi diros: Lasu min trinki iom da akvo el via krucxo,

44 kaj kiu diros al mi: Trinku vi, kaj ankaux por viaj kameloj mi cxerpos -tio estas la virino, kiun la Eternulo destinis por la filo de mia sinjoro.

45 Antaux ol mi finis paroli en mia koro, jen Rebeka eliras, kaj sxia krucxo estas sur sxia sxultro; kaj sxi malsupreniris al la fonto kaj cxerpis. Kaj mi diris al sxi: Volu trinkigi min.

46 Kaj rapide sxi deprenis sian krucxon de la sxultro, kaj diris: Trinku, kaj ankaux viajn kamelojn mi trinkigos. Kaj mi trinkis, kaj ankaux la kamelojn sxi trinkigis.

47 Kaj mi demandis sxin, kaj mi diris: Kies filino vi estas? Kaj sxi diris: Filino de Betuel, filo de Nahxor, kiun naskis al li Milka. Kaj mi metis la ringon sur sxian nazon kaj la braceletojn sur sxiajn manojn.

48 Kaj mi klinigxis kaj faris adoron al la Eternulo, kaj mi gloris la Eternulon, la Dion de mia sinjoro Abraham, kiu kondukis min per gxusta vojo, por ke mi prenu la filinon de la frato de mia sinjoro por lia filo.

49 Kaj nun se vi volas fari favorkorajxon kaj gxustajxon al mia sinjoro, diru al mi; kaj se ne, vi ankaux diru al mi, kaj mi turnos min dekstren aux maldekstren.

50 Tiam respondis Laban kaj Betuel, kaj diris: De la Eternulo venis cxi tiu afero; ni ne povas diri al vi ion malbonan aux bonan.

51 Jen Rebeka estas antaux vi; prenu sxin kaj iru, kaj sxi estu edzino al la filo de via sinjoro, kiel diris la Eternulo.

52 Kaj kiam la sklavo de Abraham auxdis iliajn vortojn, li klinigxis gxis la tero al la Eternulo.

53 Kaj la sklavo elprenis argxentajxojn kaj orajxojn kaj vestojn kaj donis al Rebeka; kaj donacojn li donis al sxia frato kaj al sxia patrino.

54 Kaj mangxis kaj trinkis li kaj la homoj, kiuj estis kun li, kaj ili tradormis tie la nokton. Kaj kiam ili levigxis matene, li diris: Lasu min for al mia sinjoro.

55 Tiam sxia frato kaj sxia patrino diris: La junulino restu kun ni almenaux dek tagojn, poste vi iros.

56 Kaj li diris al ili: Ne retenu min, cxar la Eternulo sukcesigis mian vojon. Lasu min for, kaj mi iros al mia sinjoro.

57 Kaj ili diris: Ni vokos la junulinon, kaj Ni demandos, kion sxi diros.

58 Kaj ili alvokis Rebekan, kaj diris al sxi: CXu vi iros kun cxi tiu viro? Kaj sxi diris: Mi iros.

59 Kaj ili forsendis sian fratinon Rebeka kaj sxian nutrintinon kaj la sklavon de Abraham kaj liajn homojn.

60 Kaj ili benis Rebekan, kaj diris al sxi: Nia fratino! miloj da miloj elkresku el vi, kaj via idaro posedu la pordegojn de siaj malamikoj.

61 Kaj levigxis Rebeka kaj sxiaj servistinoj kaj sidigxis sur la kameloj, kaj ili iris post tiu viro; kaj la sklavo prenis Rebekan kaj foriris.

62 Kaj Isaak venis de la vojo, kiu kondukas al la puto de la Vivanto- Vidanto; li logxis en la suda lando.

63 Kaj Isaak eliris, por mediti sur la kampo, kiam komencigxis vespero; kaj li levis siajn okulojn kaj vidis, ke jen venas kameloj.

64 Kaj Rebeka levis siajn okulojn, kaj sxi ekvidis Isaakon kaj desaltis de la kamelo.

65 Kaj sxi diris al la sklavo: Kiu estas tiu viro, kiu iras sur la kampo renkonte al ni? Kaj la sklavo diris: Tio estas mia sinjoro. Kaj sxi prenis la kovrotukon kaj kovris sin.

66 Kaj la sklavo rakontis al Isaak cxion, kion li faris.

67 Kaj Isaak enkondukis sxin en la tendon de sia patrino Sara; kaj li prenis Rebekan, kaj sxi farigxis lia edzino, kaj li ekamis sxin. Kaj Isaak konsoligxis pri sia patrino.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3195

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3195. 'And was dwelling in the land of the south' means consequently in Divine light. This is clear from the meaning of 'dwelling' as living, dealt with in 1293, and from the fact that it has reference to good, 2268, 2451, 2712; and from the meaning of 'the land of the south' as Divine light. For 'the south' means light, indeed the light of intelligence, which is wisdom, 1458, but 'the land of the south' the place and state where that light exists. Thus the whole verse here 'Isaac had come from Beer Lahai Roi, and was dwelling in the land of the south' means that Divine Rational Good, because it had been born from Divine Truth, was in Divine light.

[2] Light is mentioned many times in the Word, and in the internal sense it means truth springing from good. In the highest internal sense however 'light' means the Lord Himself since He is Good and Truth themselves. He Himself is also in actual fact the light in heaven, but this is infinitely brighter than the light on earth, see 1053, 1117, 1521-1533, 1619-1632. In that light spirits and angels behold one another, and by means of it all the glory that exists in heaven is clearly visible. In brightness that light seems to be much the same as the light in the world, but this is not the case, for it is not a natural light but a spiritual one. It holds wisdom within itself, so much so that it is nothing else than wisdom that shines in this manner before the eyes of those in heaven. Consequently the wiser the angels are, the brighter the light surrounding them, 2776. This light also enlightens the understanding of man, especially of one who is regenerate, but man does not discern it during his lifetime because the light of the world reigns at that time. Evil spirits too in the next life behold one another, and also behold many representatives which manifest themselves in the world of spirits. They do so indeed by the light of heaven. Yet it is an inferior light like that coming from a coal fire, for when the light of heaven reaches them it is turned into this inferior light.

[3] As for the source itself of light, this from eternity has existed from the Lord alone, for Divine Good itself and Divine Truth itself, the source of light, is the Lord. The Divine Human which existed from eternity, John 17:5, was that actual light. Because such light was unable any longer to influence the human race which had retreated so far from good and truth, and so from the light, and had cast itself into darkness, the Lord was therefore willing to be born and assume the Human itself. Indeed in so doing He was able to bring light not only to man's rational concepts but also to his natural ideas. For the Lord made Divine within Himself both the Rational and the Natural so that people who were in such gross darkness could have light.

[4] As regards the Lord's being 'the light', that is, Good and Truth themselves, and so the source of all intelligence and wisdom, and consequently of salvation, this becomes clear from many places in the Word, as in John,

In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. In Him was life, and the life was the light of men. John came to bear witness to the light. He was not that light but [came] to bear witness to the light. He was the true light which enlightens every man coming into the world. John 1:1, 4, 7-9.

'The Word' was Divine Truth, and so the Lord Himself as regards the Divine Human, of which it is said that 'the Word was with God, and the Word was God'.

[5] In the same gospel,

This is the judgement, that light has come into the world, but men preferred darkness rather than light. John 3:19.

'Light' stands for Divine Truth. In the same gospel,

Jesus said, I am the light of the world. He who follows Me will not walk darkness but will have the light of life. John 8:12.

In the same gospel,

The light is with you for a brief while longer. Walk, as long as you have the light, lest the darkness overtakes you. As long as you have the light, believe in the light, that you may be sons of the light. John 12:35-36.

In the same gospel,

He who sees Me sees Him who sent Me. I have come as light into the world in order that everyone who believes in Me may not remain in darkness.

John 12:45-46.

In Luke,

My eyes have seen Your salvation which You have prepared before the face of all peoples, a light for revelation to the gentiles, and the glory of Your people Israel. Luke 2:30-32.

This is Simeon's prophecy regarding the Lord which was made after

His birth.

[6] In Matthew,

The people sitting in darkness have seen a great light; and for those sitting in the region and shadow of death, the light has arisen. Matthew 4:16; Isaiah 9:2.

From all these places it is quite evident that as regards Divine Good and Truth within the Divine Human the Lord is called 'the light'. The same is also seen in prophetical parts of the Old Testament, as in Isaiah,

The light of Israel will be a fire, and his Holy One a flame. Isaiah 10:17.

In the same prophet,

I Jehovah have called You in righteousness, and I will give You for a covenant of the people, and a light of the nations. Isaiah 42:6.

In the same prophet,

I have given You as a light of the nations, that You may be My salvation right to the ends of the earth. Isaiah 49:6.

In the same prophet,

Arise, shine, for your light has come, and the glory of Jehovah has risen upon you. Nations will walk to your light, and kings to the brightness of your rising. Isaiah 60:1, 3.

[7] All the light of heaven, consequently wisdom and intelligence, come from the Lord. This is taught in John,

The Holy City, new Jerusalem, coming down from God out of heaven, prepared as a bride adorned for her husband, has no need of the sun or of the moon to shed light in it; the glory of God will give it light, and its lamp is the Lamb.

Revelation 21:2-3.

And further regarding the same city,

There will be no night there, nor do they need a lamp or light of the sun, for the Lord God gives them light. Revelation 22:5.

[8] Also in Isaiah,

The sun will no longer be to you a light by day, and for brightness the moon will not give light to you, but Jehovah will be to you an everlasting light, and your God will be your glory. Your sun will no longer go down and your moon will not be withdrawn, for Jehovah will be to you an everlasting light. Isaiah 60:19-20.

'The sun will no longer be a light by day, and for brightness the moon will not give its light' stands for the fact that it is not the things that belong to natural light but those that belong to spiritual light which are meant by 'Jehovah will be an everlasting light'. The name Jehovah used here and elsewhere in the Old Testament means the Lord, see 1343, 1736, 2156, 2329, 2921, 3023, 3035.

[9] His being the light of heaven was also disclosed to the three disciples Peter, James, and John - that is to say, at the Transfiguration when His face shone like the sun, and His garments became white as the light, Matthew 17:2. 'Face like the sun' meant Divine Good, 'garments as the light' Divine Truth. From this one may know what is meant by the words that occur in the blessing,

Jehovah make His face shine upon you and be merciful to you. Numbers 6:25.

'Jehovah's face' is mercy, peace, and good, see 222, 223; and as 'the sun' means Divine Love, the Lord's Divine Love is accordingly seen in the angelic heaven as the sun, 30-38, 1053, 1521, 1529-1531, 2441, 2495.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.