Bible

 

Genezo 1

Studie

1 En la komenco Dio kreis la cxielon kaj la teron.

2 Kaj la tero estis senforma kaj dezerta, kaj mallumo estis super la abismo; kaj la spirito de Dio sxvebis super la akvo.

3 Kaj Dio diris: Estu lumo; kaj farigxis lumo.

4 Kaj Dio vidis la lumon, ke gxi estas bona; kaj Dio apartigis la lumon de la mallumo.

5 Kaj Dio nomis la lumon Tago, kaj la mallumon Li nomis Nokto. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, unu Tago.

6 Kaj Dio diris: Estu firmajxo inter la akvo, kaj gxi apartigu akvon de akvo.

7 Kaj Dio kreis la firmajxon, kaj apartigis la akvon, kiu estas sub la firmajxo, de la akvo, kiu estas super la firmajxo; kaj farigxis tiel.

8 Kaj Dio nomis la firmajxon CXielo. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la dua tago.

9 Kaj Dio diris: Kolektigxu la akvo de sub la cxielo en unu lokon, kaj aperu la sekajxo; kaj farigxis tiel.

10 Kaj Dio nomis la sekajxon Tero, kaj la kolektigxojn de la akvo Li nomis Maroj. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

11 Kaj Dio diris: Kreskigu la tero verdajxon, herbon, kiu naskas semon, fruktarbon, kiu donas laux sia speco frukton, kies semo estas en gxi mem, sur la tero; kaj farigxis tiel.

12 Kaj la tero elkreskigis verdajxon, herbon, kiu naskas semon laux sia speco, kaj arbon, kiu donas frukton, kies semo estas en gxi mem laux sia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

13 Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la tria tago.

14 Kaj Dio diris: Estu lumajxoj en la cxiela firmajxo, por apartigi la tagon de la nokto, kaj ili prezentu signojn, tempojn, tagojn, kaj jarojn;

15 kaj ili estu lumajxoj en la cxiela firmajxo, por lumi super la tero; kaj farigxis tiel.

16 Kaj Dio faris la du grandajn lumajxojn: la pli grandan lumajxon, por regi la tagon, kaj la malpli grandan lumajxon, por regi la nokton, kaj la stelojn.

17 Kaj Dio starigis ilin sur la cxiela firmajxo, por ke ili lumu sur la teron,

18 kaj por ke ili regu la tagon kaj la nokton kaj faru diferencon inter la lumo kaj la mallumo. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

19 Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la kvara tago.

20 Kaj Dio diris: La akvo aperigu movigxantajxojn, vivajn estajxojn, kaj birdoj ekflugu super la tero, sub la cxiela firmajxo.

21 Kaj Dio kreis la grandajn balenojn, kaj cxiujn vivajn estajxojn movigxantajn, kiujn aperigis la akvo, laux ilia speco, kaj cxiujn flugilhavajn birdojn laux ilia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

22 Kaj Dio ilin benis, dirante: Fruktu kaj multigxu, kaj plenigu la akvon en la maroj, kaj la birdoj multigxu sur la tero.

23 Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la kvina tago.

24 Kaj Dio diris: La tero aperigu vivajn estajxojn, laux ilia speco, brutojn kaj rampajxojn kaj surterajn bestojn, laux ilia speco; kaj farigxis tiel.

25 Kaj Dio kreis la bestojn de la tero, laux ilia speco, kaj la brutojn, laux ilia speco, kaj cxiujn rampajxojn de la tero, laux ilia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

26 Kaj Dio diris: Ni kreu homon laux Nia bildo, similan al Ni; kaj ili regu super la fisxoj de la maro kaj super la birdoj de la cxielo kaj super la brutoj, kaj super cxiuj rampajxoj, kiuj rampas sur la tero.

27 Kaj Dio kreis la homon laux Sia bildo, laux la bildo de Dio Li kreis lin; en formo de viro kaj virino Li kreis ilin.

28 Kaj Dio benis ilin, kaj Dio diris al ili: Fruktu kaj multigxu, kaj plenigu la teron kaj submetu gxin al vi, kaj regu super la fisxoj de la maro kaj super la birdoj de la cxielo, kaj super cxiuj bestoj, kiuj movigxas sur la tero.

29 Kaj Dio diris: Jen Mi donis al vi cxiujn herbojn, kiuj semas semon, kiuj trovigxas sur la tuta tero, kaj cxiujn arbojn, kiuj havas en si arban frukton, kiu semas semon; tio estu por vi mangxajxo.

30 Kaj al cxiuj bestoj de la tero kaj al cxiuj birdoj de la cxielo kaj al cxiuj rampajxoj sur la tero, kiuj havas en si vivan animon, la tutan verdan herbajxon kiel mangxajxon. Kaj farigxis tiel.

31 Kaj Dio rigardis cxion, kion Li kreis, kaj vidis, ke gxi estas tre bona. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la sesa tago.

Ze Swedenborgových děl

 

Conjugial Love # 194

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 535  
  

194. 9. This transformation is accomplished by the wife in secret ways, which is what is meant by woman's having been created while the man slept. We read in the book of creation that Jehovah God caused a deep sleep to fall on Adam so that he slept, and that He then took one of the man's ribs and fashioned it into a woman (Genesis 2:21-22). This sleep and the man's sleeping symbolize a man's complete ignorance that his wife is transformed and, so to speak, created from him. This is apparent from observations made in the preceding chapter, and also in this one, respecting wives' innate discretion and prudence not to divulge anything of their love, not even of their adopting their husband's life's affections and of their thus transfusing his wisdom into them. It is clear from what we presented before in nos. 166-168ff that a wife does this without her husband's knowing and while he is, so to speak, asleep, thus that she does it in secret ways. We also showed in the same numbers that the prudence needed to accomplish it is instinctive in women from creation, thus from birth, for reasons that are necessary in building conjugial love, friendship and trust, so that the two may have bliss in living together and happiness of life.

In order that this may come about as it should, therefore, it was enjoined on man that he leave father and mother and cling to his wife(Genesis 2:24, Matthew 19:4-5).

[2] The father and mother a man is to leave mean, in a spiritual sense, the inherent nature of his will and the inherent nature of his intellect (the inherent nature of a person's will being to love itself, and the inherent nature of a person's intellect being to love its own wisdom). And to cling means to commit himself to love of his wife. These two inherent natures are evil and deadly to a man if they remain in him, but the love arising from the two is turned into conjugial love as a man clings to his wife, that is, as he acquires a love for her, as may be seen just above in no. 193, and elsewhere.

(It can be amply demonstrated from passages elsewhere in the Word that to be asleep symbolically means to be unaware or oblivious; that father and mother symbolically mean the two inherent natures of a person, one of the will and one of the intellect; and that to cling symbolically means to commit oneself to love for something. But it would be out of place to do it here.)

  
/ 535  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.