Bible

 

Eliro 4

Studie

   

1 Moseo respondis kaj diris:Sed se ili ne kredos al mi kaj ne auxskultos mian vocxon, kaj se ili diros:Ne aperis al vi la Eternulo?

2 Kaj la Eternulo diris al li:Kion vi tie havas en via mano? Kaj li diris:Bastonon.

3 Kaj Li diris:JXetu gxin sur la teron. Kaj li jxetis gxin sur la teron, kaj gxi farigxis serpento; kaj Moseo forkuris de gxi.

4 Sed la Eternulo diris al Moseo:Etendu vian manon, kaj kaptu gxin je gxia vosto (kaj li etendis sian manon kaj kaptis gxin, kaj gxi farigxis bastono en lia mano),

5 por ke ili kredu, ke aperis al vi la Eternulo, la Dio de iliaj patroj, la Dio de Abraham, la Dio de Isaak, kaj la Dio de Jakob.

6 Kaj la Eternulo diris al li plue:Metu vian manon en vian sinon. Kaj li metis sian manon en sian sinon; kaj kiam li elprenis gxin, jen lia mano estis leprokovrita kvazaux negxo.

7 Kaj Li diris:Remetu vian manon en vian sinon (kaj li remetis sian manon en sian sinon; kaj kiam li elprenis gxin el sia sino, jen gxi denove farigxis kiel lia karno);

8 kaj se ili ne kredos al vi kaj ne auxskultos la vocxon de la unua signo, ili kredos al la vocxo de la alia signo.

9 Kaj se ili ne kredos ecx al ambaux tiuj signoj kaj ne auxskultos vian vocxon, tiam prenu akvon el la Rivero kaj versxu gxin sur la sekan teron; kaj tiam la akvo, kiun vi prenis el la Rivero, farigxos sango sur la seka tero.

10 Kaj Moseo diris al la Eternulo:Ho, mia Sinjoro, mi ne estas elokventa, nek de hieraux, nek de antauxhieraux, nek de tiu tempo, kiam Vi komencis paroli al Via sklavo; cxar mi havas nelertan busxon kaj nelertan langon.

11 Kaj la Eternulo diris al li:Kiu faris busxon al la homo? aux kiu faras muta aux surda aux vidanta aux blinda? cxu ne Mi, la Eternulo?

12 Kaj nun iru, kaj Mi estos kun via busxo, kaj Mi instruos vin, kion vi devas paroli.

13 Kaj li diris:Ho, mia Sinjoro, sendu iun alian.

14 Tiam ekflamis la kolero de la Eternulo kontraux Moseo, kaj Li diris:Mi scias ja, ke via frato Aaron, la Levido, estas elokventa; kaj jen li ecx iras al vi renkonte, kaj kiam li vidos vin, li ekgxojos en sia koro.

15 Kaj vi parolos al li kaj metos la vortojn en lian busxon; kaj Mi estos kun via busxo kaj kun lia busxo, kaj Mi instruos vin, kion vi devas fari.

16 Kaj li parolos por vi al la popolo; kaj li estos via busxo, kaj vi estos por li anstataux Dio.

17 Kaj cxi tiun bastonon prenu en vian manon; per gxi vi faros la signojn.

18 Moseo iris kaj revenis al sia bopatro Jitro, kaj diris al li:Mi volas iri kaj reveni al miaj fratoj, kiuj estas en Egiptujo, kaj vidi, cxu ili vivas ankoraux. Kaj Jitro diris al Moseo:Iru en paco.

19 Kaj la Eternulo diris al Moseo en Midjanujo:Iru, revenu Egiptujon; cxar mortis cxiuj homoj, kiuj volis vin mortigi.

20 Tiam Moseo prenis sian edzinon kaj siajn filojn kaj sidigis ilin sur azeno, kaj ekiris al la lando Egipta. Kaj Moseo prenis la bastonon de Dio en sian manon.

21 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Kiam vi revenos Egiptujon, tiam rigardu, cxiujn miraklojn, kiujn Mi donis en vian manon, faru antaux Faraono. Sed Mi malmoligos lian koron, kaj li ne permesos al la popolo foriri.

22 Kaj vi diru al Faraono:Tiel diris la Eternulo:Mia filo unuenaskita estas Izrael;

23 kaj Mi diras al vi:Permesu, ke Mia filo iru kaj faru al Mi servon; se vi ne permesos al li iri, tiam Mi mortigos vian unuenaskitan filon.

24 Sur la vojo, en la noktohaltejo, renkontis lin la Eternulo kaj volis mortigi lin;

25 sed Cipora prenis akran sxtonon, kaj detrancxis la prepucion de sia filo kaj ektusxis liajn piedojn, kaj diris:Sanga fiancxo vi estas por mi.

26 Tiam Li forlasis lin. Kaj sxi diris:Sanga fiancxo per la cirkumcido.

27 Kaj la Eternulo diris al Aaron:Iru renkonte al Moseo en la dezerton. Kaj li iris kaj renkontis lin cxe la monto de Dio, kaj kisis lin.

28 Kaj Moseo diris al Aaron cxiujn vortojn de la Eternulo, kiu sendis lin, kaj cxiujn signojn, pri kiuj Li ordonis al li.

29 Kaj iris Moseo kaj Aaron kaj kunvenigis cxiujn cxefojn de la Izraelidoj.

30 Kaj Aaron diris cxiujn vortojn, kiujn la Eternulo diris al Moseo, kaj li faris la signojn antaux la popolo.

31 Kaj la popolo kredis. Kaj ili auxdis, ke la Eternulo rememoris la Izraelidojn kaj vidis ilian mizeron, kaj ili klinigxis kaj faris adoron.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6987

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6987. 'Who makes man's mouth' means utterance. This is clear from the meaning of 'mouth' as voice, dealt with above in 6985; and since it means voice it means utterance. What the specific meaning of 'mouth' is can be recognized only from correspondence. The mouth including the lips corresponds to inward speech that belongs to thought; and a person's thought is active or passive. Active thought is the thought a person engages in when he is speaking and may be called vocal thought; but passive thought is the thought a person engages in when he is not speaking. The nature of the difference between the two becomes clear to anyone who stops to reflect. 'Man's mouth' means active or vocal thought, and so means utterance.

[2] As regards active thought, meant by 'mouth', it should be recognized that such thought is also in its own kind of way a form of speaking, and that through the activity of this speech it activates the physical organs that correspond to it. Verbal expressions are seemingly present in thought, but that is an illusion; solely the meaning embodied in speech is present there. Man can have scarcely any idea of the nature of such meaning, for it is the speech that his spirit possesses, which is a universal kind of speech such as spirits in the next life employ. When this kind of speech passes into corresponding physical organs it gives rise to speech consisting of words, which is exceedingly different from the thought that produces it. That very great difference is plainly evident from the consideration that a person is able to envisage in a minute what will take him a long time to speak or write about. It would be different if that thought consisted of words such as speech in the mouth consists of. By virtue of the correspondence between speech intrinsically within thought and speech uttered by the mouth a person knows how to talk in the universal language as soon as he comes after death among spirits, and so can talk to any spirits, no matter what language they may have spoken in the world; and by the same virtue, as he talks to them there he is scarcely aware that he is not talking the same way he did in the world. Yet the words of which their speech consists are not words such as a person employs when he is in the body. Rather they are the ideas that have composed his thought, and one idea contains very much detail within it. Spirits are therefore able to declare in an instant what man can scarcely express in half an hour; and there is still more contained in the same idea, such as cannot find expression in physical speech.

[3] Yet angels in heaven speak in a different way from spirits. Angels in heaven possess speech consisting of intellectual concepts, which are called immaterial ideas by philosophers, whereas spirits possess speech consisting of mental pictures, which are called material ideas. Consequently one idea belonging to angels' thought contains very much that spirits cannot fully describe even with very many lines of thought, in addition to much that they cannot begin to express. But when a spirit becomes an angel he uses angelic speech, just as a person uses spirits' speech when he becomes a spirit after death, and for a similar reason. From all this one may now see what active thought is - that it is the speech a person's spirit possesses.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.