Bible

 

Eliro 34

Studie

   

1 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Skulptu al vi du sxtonajn tabelojn kiel la unuaj; kaj Mi skribos sur la tabeloj la vortojn, kiuj estis sur la unuaj tabeloj, kiujn vi rompis.

2 Kaj estu preta por la mateno, kaj supreniru matene sur la monton Sinaj kaj starigxu antaux Mi tie sur la pinto de la monto.

3 Kaj neniu supreniru kun vi, kaj ankaux neniu montrigxu sur la tuta monto; ecx sxafo aux bovo ne pasxtigxu antaux tiu monto.

4 Kaj li skulptis du sxtonajn tabelojn kiel la unuaj; kaj Moseo levigxis frue matene kaj supreniris sur la monton Sinaj, kiel ordonis al li la Eternulo, kaj li prenis en siajn manojn la du sxtonajn tabelojn.

5 Kaj la Eternulo mallevigxis en nubo, kaj Moseo starigxis apud Li tie kaj alvokis la nomon de la Eternulo.

6 Kaj la Eternulo preteriris antaux li, kaj li ekkriis:Eternulo, Eternulo, Dio indulgema kaj kompatema, multepacienca, favorkora, kaj verema;

7 kiu konservas favorkorecon por miloj, pardonas kulpon kaj krimon kaj pekon, sed antaux kiu neniu estas senkulpa; kiu punas la kulpon de patroj sur filoj kaj nepoj, en la tria kaj kvara generacioj!

8 Kaj rapide Moseo klinigxis gxis la tero kaj faris adoron.

9 Kaj li diris:Ho, se mi akiris Vian favoron, mia Sinjoro, tiam mia Sinjoro volu iri en nia mezo, cxar tio estas popolo malmolnuka; kaj pardonu niajn kulpojn kaj niajn pekojn kaj faru nin Via posedajxo.

10 Kaj Li diris:Jen Mi faros interligon; antaux via tuta popolo Mi faros miraklojn, kiuj neniam ekzistis sur la tuta tero nek cxe iuj gentoj; kaj la tuta popolo, en kies mezo vi estas, vidos la faron de la Eternulo; cxar terura estos tio, kion Mi faros por vi.

11 Observu tion, kion Mi ordonas al vi hodiaux. Jen Mi forpelas antaux vi la Amoridojn kaj la Kanaanidojn kaj la HXetidojn kaj la Perizidojn kaj la HXividojn kaj la Jebusidojn.

12 Gardu vin, ke vi ne faru interligon kun la logxantoj de la lando, en kiun vi venos, por ke tio ne farigxu falilo inter vi;

13 sed iliajn altarojn detruu kaj iliajn statuojn rompu kaj iliajn sanktajn stangojn dishaku.

14 CXar vi ne devas adori alian dion; cxar la Eternulo, koleremulo estas Lia nomo, estas Dio kolerema.

15 Ne faru interligon kun la logxantoj de la lando; cxar, malcxastante kun siaj dioj kaj alportante oferojn al siaj dioj, ili eble vokos vin kaj vi mangxos de iliaj oferoj,

16 kaj vi prenos iliajn filinojn por viaj filoj, kaj iliaj filinoj malcxastos por siaj dioj kaj malcxastigos viajn filojn por siaj dioj.

17 Diojn fanditajn ne faru al vi.

18 La feston de macoj observu; dum sep tagoj mangxu macojn, kiel Mi ordonis al vi, en la difinita tempo de la monato Abib, cxar en la monato Abib vi eliris el Egiptujo.

19 CXio, kio malfermas unue la uteron, apartenas al mi; cxiu virseksulo el viaj brutoj, kiu malfermas unue la uteron, bovo aux sxafo.

20 Utermalferminton el azenoj elacxetu per sxafido:kaj se vi ne elacxetos, tiam rompu al gxi la kolon. La unuenaskiton el viaj filoj elacxetu. Kaj oni ne montrigxu antaux Mi kun malplenaj manoj.

21 Dum ses tagoj laboru, kaj en la sepa tago ripozu; en la tempo de la plugado kaj de la rikoltado ripozu.

22 Kaj feston de semajnoj faru al vi en la komenco de la rikoltado de tritiko, kaj feston de kolektado de fruktoj en la fino de la jaro.

23 Tri fojojn en la jaro cxiuj viaj virseksuloj aperu antaux la Sinjoro, la Eternulo, Dio de Izrael.

24 CXar Mi forpelos gentojn antaux vi kaj vastigos viajn limojn, kaj neniu deziros havi vian landon, kiam vi iros, por montrigxi antaux la Eternulo, via Dio, tri fojojn en la jaro.

25 Ne bucxversxu sur fermentintajxon la sangon de Mia ofero, kaj ne devas resti gxis mateno la ofero de la festo de Pasko.

26 La komencajxon de la unuaj produktoj de via tero alportu en la domon de la Eternulo, via Dio. Ne kuiru kapridon en la lakto de gxia patrino.

27 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Skribu al vi cxi tiujn vortojn, cxar laux cxi tiuj vortoj Mi faris interligon kun vi kaj kun Izrael.

28 Kaj li estis tie kun la Eternulo kvardek tagojn kaj kvardek noktojn; panon li ne mangxis kaj akvon li ne trinkis; kaj li skribis sur la tabeloj la vortojn de la interligo, la dek ordonojn.

29 Kiam Moseo estis malsupreniranta de la monto Sinaj kaj la du tabeloj de atesto estis en la manoj de Moseo dum lia malsuprenirado de la monto, Moseo ne sciis, ke la hauxto de lia vizagxo lumradiis pro tio, ke li parolis kun Li.

30 Kaj Aaron kaj cxiuj Izraelidoj ekvidis Moseon, kaj jen la hauxto de lia vizagxo lumradias; kaj ili timis alproksimigxi al li.

31 Sed Moseo vokis ilin, kaj returnigxis al li Aaron kaj cxiuj cxefoj de la komunumo, kaj Moseo ekparolis al ili.

32 Poste alproksimigxis cxiuj Izraelidoj; kaj li ordonis al ili cxion, kion diris al li la Eternulo sur la monto Sinaj.

33 Kiam Moseo cxesis paroli al ili, li metis sur sian vizagxon kovrotukon.

34 Kiam Moseo venadis antaux la Eternulon, por paroli kun Li, li formetadis la kovrotukon gxis sia eliro; kaj elirinte, li diradis al la Izraelidoj tion, kio estis ordonita al li.

35 Kaj la Izraelidoj vidis, ke la hauxto de la vizagxo de Moseo lumradias; kaj tiam Moseo denove metis la kovrotukon sur sian vizagxon, gxis li eniris, por paroli kun Li.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7906

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7906. Shall no leaven be found in your houses. That this signifies that nothing whatever of falsity shall come near good, is evident from the signification of “leaven,” as being falsity (of which in what follows); and from the signification of “house,” as being good (see n. 3652, 3720, 4982, 7833-7835). That “leaven” denotes falsity can be seen from those passages where “leaven” and “leavened” and also “unleavened” are mentioned, as in Matthew:

Jesus said unto them, See ye and beware of the leaven of the Pharisees and of the Sadducees. Afterward the disciples understood that He had not said that they should beware of the leaven of bread, but of the doctrine of the Pharisees and Sadducees (Matthew 16:6, 12); where “leaven” manifestly means false doctrine. As “leaven” signified falsity, it was forbidden to sacrifice upon what was leavened the blood of the sacrifice (Exodus 23:18; 34:25); for by the “blood of the sacrifice” was signified holy truth, thus truth pure from all falsity (n. 4735, 6978, 7317, 7326, 7846, 7850). It was also ordained that the meat-offering which was to be offered upon the altar was not to be baked leavened (Leviticus 6:17); and that the cakes and wafers also should be unleavened (Leviticus 7:11-13).

[2] As further regards what is leavened and what is unleavened, be it known that the purification of truth from falsity with man cannot possibly exist without fermentation so called, that is, without the combat of falsity with truth and of truth with falsity; but after combat has existed, and truth has conquered, then falsity falls down like dregs, and the truth comes forth purified, like wine which grows clear after fermentation, the dregs falling to the bottom. This fermentation or combat exists chiefly when the state with man is being changed, that is, when he begins to act from the good that is of charity, and not as before from the truth that is of faith; for the state has not as yet been purified when the man acts from the truth of faith, but it has been purified when he acts from the good which is of charity; for then he acts from the will; previously only from the understanding.

[3] Spiritual combats or temptations are fermentations in the spiritual sense; for then falsities are desirous to conjoin themselves with truths; but truths reject them, and finally cast them down as it were to the bottom, consequently they purify. In this sense is to be understood what the Lord teaches about leaven in Matthew:

The kingdom of the heavens is like unto leaven, which a woman took, and hid in three measures of meal, until the whole was leavened (Matthew 13:33);

“meal” denotes the truth from which is good. Also in Hosea:

They are all adulterers, as an oven heated by the baker; the stirrer ceaseth from the kneading of the dough until it be leavened (Hos. 7:4).

Because, as before said, such combats as are signified by fermentations arise with man in the state previous to newness of life; therefore it was also ordained that when the new meat-offering on the feast of the first-fruits was offered, the bread of waving was to be baked leavened, and was to be the first-fruits to Jehovah (Leviticus 23:16-17).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.