Bible

 

Eliro 32

Studie

   

1 Kiam la popolo vidis, ke Moseo longe ne malsuprenvenas de la monto, la popolo kolektigxis antaux Aaron, kaj diris al li:Levigxu, faru al ni diojn, kiuj irus antaux ni; cxar pri tiu Moseo, la viro, kiu elkondukis nin el la lando Egipta, ni ne scias, kio farigxis kun li.

2 Tiam diris al ili Aaron:Elprenu la orajn orelringojn, kiuj estas en la oreloj de viaj edzinoj, de viaj filoj, kaj de viaj filinoj, kaj alportu al mi.

3 Kaj la tuta popolo elprenis la orajn orelringojn, kiuj estis en iliaj oreloj, kaj alportis al Aaron.

4 Kaj li prenis tion el iliaj manoj kaj formis gxin per cxizilo kaj faris el gxi fanditan bovidon. Kaj ili diris:Jen estas viaj dioj, ho Izrael, kiuj elirigis vin el la lando Egipta.

5 Kiam Aaron tion vidis, li konstruis altaron antaux gxi; kaj Aaron proklamis kaj diris:Morgaux estos festo de la Eternulo.

6 Kaj ili levigxis frue la sekvantan tagon kaj oferis bruloferojn kaj alportis pacoferojn; kaj la popolo sidigxis, por mangxi kaj trinki, kaj ili levigxis, por ludi.

7 Tiam la Eternulo diris al Moseo:Iru, iru malsupren; cxar malvirtigxis via popolo, kiun vi elkondukis el la lando Egipta.

8 Rapide ili forflankigxis de la vojo, kiun Mi ordonis al ili; ili faris al si fanditan bovidon kaj adorklinigxis al gxi kaj alportis al gxi oferojn, kaj diris:Jen estas viaj dioj, ho Izrael, kiuj elirigis vin el la lando Egipta.

9 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Mi vidas cxi tiun popolon, gxi estas popolo malmolnuka.

10 Lasu do Min, kaj ekflamos Mia kolero kontraux ilin, kaj Mi ilin ekstermos, kaj Mi faros vin granda popolo.

11 Sed Moseo ekpetegis la Eternulon, sian Dion, kaj diris:Por kio, ho Eternulo, Via kolero estas ekflamonta kontraux Vian popolon, kiun Vi elirigis el la lando Egipta per granda forto kaj per potenca mano?

12 Por kio la Egiptoj diru:Por malbono Li elirigis ilin, por mortigi ilin en la montoj kaj por ekstermi ilin de sur la tero? Forlasu Vian flaman koleron kaj fordecidu la malbonon kontraux Via popolo.

13 Rememoru Abrahamon, Isaakon, kaj Izraelon, Viajn sklavojn, al kiuj Vi jxuris per Vi, kaj al kiuj Vi diris:Mi multigos vian semon kiel la steloj de la cxielo, kaj la tutan tiun landon, pri kiu Mi parolis, Mi donos al viaj idoj, kaj ili posedos gxin eterne.

14 Kaj la Eternulo fordecidis la malbonon, pri kiu Li diris, ke Li faros gxin al Sia popolo.

15 Moseo sin returnis kaj malsupreniris de la monto, kaj la du tabeloj de atesto estis en liaj manoj, tabeloj, sur kiuj estis skribite ambauxflanke; sur unu flanko kaj sur la alia estis skribite sur ili.

16 Kaj la tabeloj estis faritajxo de Dio, kaj la skribo estis skribo de Dio, gravurita sur la tabeloj.

17 Kaj Josuo auxdis la bruon de la popolo gxojkrianta, kaj li diris al Moseo:Bruo de batalo estas en la tendaro.

18 Sed tiu diris:Tio ne estas kriado de venko, nek kriado de malvenko, sed bruon de kantantoj mi auxdas.

19 Kiam li alproksimigxis al la tendaro kaj ekvidis la bovidon kaj la dancadon, tiam ekflamis la kolero de Moseo, kaj li forjxetis el siaj manoj la tabelojn kaj disrompis ilin sub la monto.

20 Kaj li prenis la bovidon, kiun ili faris, kaj disbruligis gxin per fajro kaj disfrakasis gxis pulvoreco kaj dissxutis sur akvo kaj trinkigis gxin al la Izraelidoj.

21 Kaj Moseo diris al Aaron:Kion faris al vi cxi tiu poplo, ke vi venigis sur gxin grandan pekon?

22 Kaj Aaron diris:Ne ekflamu la kolero de mia sinjoro; vi scias, ke la popolo havas inklinon al malbono;

23 ili diris al mi:Faru al ni diojn, kiuj irus antaux ni; cxar pri tiu Moseo, la viro, kiu elkondukis nin el la lando Egipta, ni ne scias, kio farigxis kun li.

24 Kaj mi diris al ili:Kiu havas oron, tiu deprenu gxin; kaj ili donis al mi, kaj mi jxetis gxin en fajron, kaj eliris cxi tiu bovido.

25 CXar Moseo vidis, ke la popolo estas sendisciplina, cxar Aaron sendisciplinigis gxin gxis honto antaux la malamikoj,

26 tial Moseo starigxis cxe la pordego de la tendaro, kaj diris:Kiu estas partiano de la Eternulo, tiu venu al mi. Kaj kolektigxis al li cxiuj idoj de Levi.

27 Kaj li diris al ili:Tiel diris la Eternulo, la Dio de Izrael:Metu cxiu sian glavon sur sian femuron, trairu tien kaj reen de pordego gxis pordego tra la tendaro, kaj cxiu mortigu sian fraton, sian amikon, sian proksimulon.

28 Kaj la idoj de Levi faris, kiel diris Moseo; kaj estis mortigitaj el la popolo en tiu tago cxirkaux tri mil homoj.

29 Kaj Moseo diris:Konsekru vin hodiaux al la Eternulo, cxiu sur sia filo kaj sur sia frato, por ke estu donata al vi hodiaux beno.

30 La sekvantan tagon Moseo diris al la popolo:Vi pekis per granda peko; nun mi supreniros al la Eternulo, eble mi akiros pardonon por via peko.

31 Kaj Moseo revenis al la Eternulo, kaj diris:Ho ve! tiu popolo pekis per granda peko kaj faris al si orajn diojn;

32 nun volu pardoni ilian pekon; kaj se ne, tiam volu elstreki min el Via libro, kiun Vi skribis.

33 Sed la Eternulo diris al Moseo; Kiu ajn pekis antaux Mi, tiun Mi elstrekos el Mia libro.

34 Kaj nun iru, konduku la popolon tien, kien Mi diris al vi. Jen Mia angxelo iros antaux vi; kaj en la tago de Mia rememorigado Mi rememorigos sur ili ilian pekon.

35 Kaj la Eternulo frapis la popolon pro tio, ke ili faris la bovidon, kiun faris Aaron.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8339

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8339. 'With timbrels and with dances' means praise from joy and gladness. This is clear from the meaning of 'timbrel' as that which has regard to an affection for spiritual good, or to the good of truth, and means the delight or joy belonging to it, dealt with just above in 8337; and from the meaning of 'dance' as that which has regard to an affection for spiritual truth, and means the delightful feeling or gladness belonging to it, dealt with below. In ancient times not only musical instruments and singing served to bear witness to gladness of heart but also dancing. Joyful feelings in the heart or interior things erupted into various activities in the body, such as singing and also dancing. Since in ancient times the glad feelings excelling all others were spiritual ones, that is, feelings springing from affections belonging to spiritual kinds of love, which were affections for goodness and truth, people were allowed, when they engaged in singing and musical harmony, to dance as well and so in dancing also to bear witness to their joy. This explains why 'dancing' is mentioned in the Word, meaning the glad feelings that belong to affections for truth, or to faith grounded in good or charity, as in Jeremiah,

Again you will adorn your timbrels, 1 and will go forth in the dance of the merrymakers. Their life 2 will become like a watered garden, and they will not sorrow any more. Then will the virgin rejoice in the dance, and the young men and the old together. Jeremiah 31:4, 12-13.

In the same prophet,

The joy of our heart has ceased 3 , our dance has been turned into mourning. Lamentations 5:15

In David,

You have turned for me my mourning into dancing. Psalms 30:11.

In the same author,

Let them praise His name in dancing, with timbrel and harp let them make melody to Him. Psalms 149:3; 150:4.

Also the gentiles played and danced when they worshipped their gods, as is clear in Exodus 32:6, 19.

[2] The words 'joy and gladness' are used because 'joy' in the Word has reference to good and 'gladness' to truth. This is why 'joy' and 'gladness' are mentioned many times in the Word both together, as in Isaiah,

Behold, joy and gladness consist in slaying oxen ... Isaiah 22:13.

In the same prophet,

They will obtain joy and gladness, and sorrow and sighing will flee away. Isaiah 35:10.

In the same prophet, Joy and gladness will be found in Zion, confession and the voice of song. Isaiah 51:3, 11.

In Jeremiah,

The voice of joy and the voice of gladness, and the voice of the bridegroom and the voice of the bride. Jeremiah 33:11.

In Zechariah,

The fast of the tenth [month] will be to the house of Judah one of joy and gladness. Zechariah 8:19.

In David,

You shall cause me to hear joy and gladness. Psalms 51:8.

In these places both are mentioned because 'joy' has reference to good and 'gladness' to truth; if this were not so the use of one word would have been sufficient. This holy way of speaking is used in the Word in order that the heavenly marriage, that is, the marriage of goodness and truth, might be present in every detail there, 683, 793, 801, 2173, 2516, 2712, 4138 (end), 5138, 5502, 7945.

Poznámky pod čarou:

1. See footnote on page 138.

2. lit. soul

3. Reading cessavit (has ceased), which Swedenborg has in his rough draft, for cessabit (will cease).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.