Bible

 

Eliro 29

Studie

   

1 Kaj jen estas tio, kion vi devas fari al ili, por sanktigi ilin, ke ili estu pastroj al Mi:prenu unu virbovidon kaj du virsxafojn sendifektajn;

2 kaj macan panon, kaj macajn kukojn, miksitajn kun oleo, kaj macajn flanojn, sxmiritajn per oleo; el delikata tritika faruno faru ilin.

3 Kaj metu ilin en unu korbon, kaj venigu ilin en la korbo, kaj ankaux la bovidon kaj la du virsxafojn.

4 Kaj Aaronon kaj liajn filojn alvenigu al la pordo de la tabernaklo de kunveno, kaj lavu ilin per akvo.

5 Kaj prenu la vestojn, kaj metu sur Aaronon la hxitonon kaj la tunikon de la efodo kaj la efodon kaj la surbrustajxon, kaj zonu lin per la zono de la efodo.

6 Kaj metu la cidaron sur lian kapon, kaj metu la sanktan kronon sur la cidaron.

7 Kaj prenu la oleon de sanktoleado, kaj versxu sur lian kapon kaj sanktoleu lin.

8 Kaj liajn filojn alvenigu, kaj vestu ilin per la hxitonoj.

9 Kaj zonu ilin per zono, Aaronon kaj liajn filojn, kaj alligu sur ili mitrojn, por ke al ili apartenu la pastreco laux eterna legxo; kaj konsekru Aaronon kaj liajn filojn.

10 Kaj alvenigu la bovidon antaux la tabernaklon de kunveno, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la bovido.

11 Kaj bucxu la bovidon antaux la Eternulo, cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno.

12 Kaj prenu iom el la sango de la bovido kaj metu per viaj fingroj sur la kornojn de la altaro, kaj la tutan ceteran sangon elversxu cxe la bazo de la altaro.

13 Kaj prenu la tutan sebon, kiu kovras la internajxon, kaj la reton de la hepato, kaj la du renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kaj incense bruligu ilin sur la altaro.

14 Kaj la karnon de la bovido kaj gxian felon kaj gxian malpurajxon forbruligu per fajro ekster la tendaro; gxi estas pekofero.

15 Kaj unu virsxafon prenu, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la virsxafo.

16 Kaj bucxu la virsxafon, kaj prenu gxian sangon kaj aspergu la altaron cxirkauxe.

17 Kaj la virsxafon dishaku en partojn, kaj lavu gxian internajxon kaj gxiajn krurojn, kaj metu ilin sur gxiajn partojn kaj sur gxian kapon.

18 Kaj forbruligu la tutan virsxafon sur la altaro; gxi estas brulofero por la Eternulo; agrabla odorajxo, fajrofero por la Eternulo gxi estas.

19 Kaj prenu la duan virsxafon, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la virsxafo.

20 Kaj bucxu la virsxafon, kaj prenu iom el gxia sango kaj metu sur la malsupran randon de la dekstra orelo de Aaron kaj sur la malsupran randon de la dekstra orelo de liaj filoj kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra piedo; kaj aspergu per la sango la altaron cxirkauxe.

21 Kaj prenu el la sango, kiu estos sur la altaro, kaj sanktan oleon, kaj aspergu Aaronon kaj liajn vestojn kaj liajn filojn kaj la vestojn de liaj filoj kune kun li; kaj sanktigxos li kaj liaj vestoj kaj liaj filoj kaj la vestoj de liaj filoj kune kun li.

22 Kaj prenu de la virsxafo la sebon kaj la voston, kaj la sebon, kiu kovras la internajxon, kaj la reton de la hepato, kaj la du renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kaj la dekstran femuron, cxar tio estas virsxafo de konsekrado;

23 kaj unu bulon da pano kaj unu kukon kun oleo kaj unu flanon, el la korbo kun macoj, kiu staras antaux la Eternulo;

24 kaj metu cxion sur la manojn de Aaron kaj sur la manojn de liaj filoj, kaj skuu tion kiel skuoferon antaux la Eternulo.

25 Kaj prenu tion el iliaj manoj, kaj forbruligu gxin sur la altaro kune kun la brulofero, kiel agrablan odorajxon antaux la Eternulo; gxi estas fajrofero por la Eternulo.

26 Kaj prenu la brustajxon de la virsxafo de konsekrado de Aaron, kaj skuu gxin kiel skuoferon antaux la Eternulo; kaj tio estos via parto.

27 Kaj sanktigu la brustajxon de skuado kaj la femuron de levado, kiuj estis skuitaj kaj levitaj el la virsxafo de konsekrado de Aaron kaj de liaj filoj;

28 kaj tio estu por Aaron kaj por liaj filoj porcxiama destinitajxo de la Izraelidoj; cxar gxi estas levofero, kaj levofero gxi estu de la Izraelidoj, el iliaj pacoferoj ilia levofero al la Eternulo.

29 Kaj la sanktaj vestoj de Aaron estu por liaj filoj post li, por ke ili estu sanktoleataj en ili kaj por ke ili estu konsekrataj en ili.

30 Dum sep tagoj portu ilin sur si tiu el liaj filoj, kiu estos pastro anstataux li, kaj kiu venos en la tabernaklon de kunveno, por servi en la sanktejo.

31 Kaj la virsxafon de konsekrado prenu, kaj kuiru gxian viandon sur sankta loko.

32 Kaj Aaron kaj liaj filoj mangxu la viandon de la virsxafo, kaj la panon, kiu estas en la korbo, cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno.

33 Kaj ili tion mangxu, cxar per tio ili purigxis, por ke ili estu konsekritaj kaj por ke ili estu sanktigitaj. Laiko tion ne mangxu, cxar tio estas sankta.

34 Se el la viando de konsekrado kaj el la pano restos iom gxis la mateno, tiam forbruligu la restajxon per fajro; gxi ne estu mangxata, cxar gxi estas sankta.

35 Kaj agu kun Aaron kaj kun liaj filoj tiel, kiel Mi cxion ordonis al vi; dum sep tagoj konsekru ilin.

36 Kaj propekan bovidon oferu cxiutage por senpekigxo; kaj senpekigu la altaron, oferante sur gxi, kaj oleu gxin, por gxin sanktigi.

37 Dum sep tagoj senpekigu la altaron kaj sanktigu gxin; kaj la altaro farigxu plejsanktajxo; cxio, kio ektusxos la altaron, farigxos sankta.

38 Jen tio, kion vi metos sur la altaron:du jaragxajn sxafidojn cxiutage, cxiam;

39 unu sxafidon oferu matene, kaj la duan sxafidon oferu cxirkaux la vespero;

40 kaj por unu sxafido dekonon de efo da delikata faruno, miksita kun kvarono de hino da elpistita oleo, kaj kvaronon de hino da vino por versxoferi.

41 La duan sxafidon oferu cxirkaux la vespero; faru kun gxi kiel kun la matena donofero kaj versxofero, ke gxi estu agrabla odorajxo, fajrofero por la Eternulo,

42 cxiama brulofero en viaj generacioj cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno antaux la Eternulo, kie Mi aperados antaux vi, por paroli tie kun vi.

43 Kaj Mi aperados tie antaux la Izraelidoj, kaj la loko sanktigxos per Mia gloro.

44 Kaj Mi sanktigos la tabernaklon de kunveno kaj la altaron; kaj Aaronon kaj liajn filojn Mi sanktigos, por ke ili estu Miaj pastroj.

45 Kaj Mi logxos inter la Izraelidoj, kaj Mi estos por ili Dio.

46 Kaj ili sciu, ke Mi estas la Eternulo, ilia Dio, kiu elirigis ilin el la lando Egipta, por ke Mi logxu inter ili, Mi, la Eternulo, ilia Dio.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10114

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10114. And if there be anything left of the flesh of fillings and of the bread unto the morning. That this signifies spiritual and celestial goods which have not been conjoined for a new state, is evident from the signification of what was “left of the flesh and of the bread,” as being that which had not been appropriated; for by “eating” is signified to be appropriated (see n. 10109), thus by that which was not eaten is signified what was not appropriated; from the signification of “flesh,” as being good (n. 7850, 9127); from the signification of “fillings,” as being receptivity (n. 10076, 10110, hence by “the flesh of fillings” is signified the reception of truth in good, consequently their conjunction, but in this case non-reception and non-conjunction, because what was left of the flesh is meant); from the signification of “bread,” as being celestial good, which is inmost good (n. 10077); and from the signification of “morning,” as being a new state (n. 8211, 8427). From all this it is evident that by “what was left of the flesh of fillings and of the bread until the morning,” are signified spiritual and celestial goods which were not conjoined for a new state. For by “the flesh of the sacrifice” is signified spiritual good, which is the good of charity toward the neighbor; and by the “bread of the sacrifice” is signified celestial good, which is the good of love to the Lord.

[2] What is further meant by not being conjoined for a new state, must be told in a few words. A new state is every state of the conjunction of good and truth which exists when the man who is being regenerated acts from good, thus from the affection which is of love, and not as before from truth, or from mere obedience. There is also a new state when they who are in heaven are in the good of love, which state is there called morning, for the states of love and of faith vary there, like noon, evening, twilight, and morning on earth. And there is also a new state when an old church is ceasing, and a new one is beginning. All these new states in the Word are signified by “morning,” and each of them has been described in the explications of Genesis and Exodus throughout. The like things are signified by the law that nothing should be left of the flesh of the passover until the morning, and that the residue of it should be burned with fire (Exodus 12:10); also by the law that the fat of the feast should not be kept all night until the morning (Exodus 23:18).

[3] Like things are also signified by the law that the residue of the flesh of the eucharistic sacrifice should be eaten also on the following day, but should be burned on the third day (Leviticus 7:16-18; 19:6-7); by the “third day” is also signified a new state (n. 4901, 5123, 5159). This was so granted because the eucharistic sacrifices were votive and voluntary sacrifices, not so much for the sake of purification and sanctification as the rest; but that they might eat together in the holy place, and testify joy of heart from Divine worship; and these banquets, which they called holy, gave them more gladness than all other worship. Similar things are also signified by the law respecting the manna, that they should not leave anything of it until the morning, of which it is thus written in Moses:

Moses said, Let no man leave of the manna till the morning. But they did not obey Moses; for they made a residue of it until the morning, and it bred worms and became putrid (Exodus 16:19-20).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.