Bible

 

Eliro 29

Studie

   

1 Kaj jen estas tio, kion vi devas fari al ili, por sanktigi ilin, ke ili estu pastroj al Mi:prenu unu virbovidon kaj du virsxafojn sendifektajn;

2 kaj macan panon, kaj macajn kukojn, miksitajn kun oleo, kaj macajn flanojn, sxmiritajn per oleo; el delikata tritika faruno faru ilin.

3 Kaj metu ilin en unu korbon, kaj venigu ilin en la korbo, kaj ankaux la bovidon kaj la du virsxafojn.

4 Kaj Aaronon kaj liajn filojn alvenigu al la pordo de la tabernaklo de kunveno, kaj lavu ilin per akvo.

5 Kaj prenu la vestojn, kaj metu sur Aaronon la hxitonon kaj la tunikon de la efodo kaj la efodon kaj la surbrustajxon, kaj zonu lin per la zono de la efodo.

6 Kaj metu la cidaron sur lian kapon, kaj metu la sanktan kronon sur la cidaron.

7 Kaj prenu la oleon de sanktoleado, kaj versxu sur lian kapon kaj sanktoleu lin.

8 Kaj liajn filojn alvenigu, kaj vestu ilin per la hxitonoj.

9 Kaj zonu ilin per zono, Aaronon kaj liajn filojn, kaj alligu sur ili mitrojn, por ke al ili apartenu la pastreco laux eterna legxo; kaj konsekru Aaronon kaj liajn filojn.

10 Kaj alvenigu la bovidon antaux la tabernaklon de kunveno, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la bovido.

11 Kaj bucxu la bovidon antaux la Eternulo, cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno.

12 Kaj prenu iom el la sango de la bovido kaj metu per viaj fingroj sur la kornojn de la altaro, kaj la tutan ceteran sangon elversxu cxe la bazo de la altaro.

13 Kaj prenu la tutan sebon, kiu kovras la internajxon, kaj la reton de la hepato, kaj la du renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kaj incense bruligu ilin sur la altaro.

14 Kaj la karnon de la bovido kaj gxian felon kaj gxian malpurajxon forbruligu per fajro ekster la tendaro; gxi estas pekofero.

15 Kaj unu virsxafon prenu, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la virsxafo.

16 Kaj bucxu la virsxafon, kaj prenu gxian sangon kaj aspergu la altaron cxirkauxe.

17 Kaj la virsxafon dishaku en partojn, kaj lavu gxian internajxon kaj gxiajn krurojn, kaj metu ilin sur gxiajn partojn kaj sur gxian kapon.

18 Kaj forbruligu la tutan virsxafon sur la altaro; gxi estas brulofero por la Eternulo; agrabla odorajxo, fajrofero por la Eternulo gxi estas.

19 Kaj prenu la duan virsxafon, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la virsxafo.

20 Kaj bucxu la virsxafon, kaj prenu iom el gxia sango kaj metu sur la malsupran randon de la dekstra orelo de Aaron kaj sur la malsupran randon de la dekstra orelo de liaj filoj kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra piedo; kaj aspergu per la sango la altaron cxirkauxe.

21 Kaj prenu el la sango, kiu estos sur la altaro, kaj sanktan oleon, kaj aspergu Aaronon kaj liajn vestojn kaj liajn filojn kaj la vestojn de liaj filoj kune kun li; kaj sanktigxos li kaj liaj vestoj kaj liaj filoj kaj la vestoj de liaj filoj kune kun li.

22 Kaj prenu de la virsxafo la sebon kaj la voston, kaj la sebon, kiu kovras la internajxon, kaj la reton de la hepato, kaj la du renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kaj la dekstran femuron, cxar tio estas virsxafo de konsekrado;

23 kaj unu bulon da pano kaj unu kukon kun oleo kaj unu flanon, el la korbo kun macoj, kiu staras antaux la Eternulo;

24 kaj metu cxion sur la manojn de Aaron kaj sur la manojn de liaj filoj, kaj skuu tion kiel skuoferon antaux la Eternulo.

25 Kaj prenu tion el iliaj manoj, kaj forbruligu gxin sur la altaro kune kun la brulofero, kiel agrablan odorajxon antaux la Eternulo; gxi estas fajrofero por la Eternulo.

26 Kaj prenu la brustajxon de la virsxafo de konsekrado de Aaron, kaj skuu gxin kiel skuoferon antaux la Eternulo; kaj tio estos via parto.

27 Kaj sanktigu la brustajxon de skuado kaj la femuron de levado, kiuj estis skuitaj kaj levitaj el la virsxafo de konsekrado de Aaron kaj de liaj filoj;

28 kaj tio estu por Aaron kaj por liaj filoj porcxiama destinitajxo de la Izraelidoj; cxar gxi estas levofero, kaj levofero gxi estu de la Izraelidoj, el iliaj pacoferoj ilia levofero al la Eternulo.

29 Kaj la sanktaj vestoj de Aaron estu por liaj filoj post li, por ke ili estu sanktoleataj en ili kaj por ke ili estu konsekrataj en ili.

30 Dum sep tagoj portu ilin sur si tiu el liaj filoj, kiu estos pastro anstataux li, kaj kiu venos en la tabernaklon de kunveno, por servi en la sanktejo.

31 Kaj la virsxafon de konsekrado prenu, kaj kuiru gxian viandon sur sankta loko.

32 Kaj Aaron kaj liaj filoj mangxu la viandon de la virsxafo, kaj la panon, kiu estas en la korbo, cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno.

33 Kaj ili tion mangxu, cxar per tio ili purigxis, por ke ili estu konsekritaj kaj por ke ili estu sanktigitaj. Laiko tion ne mangxu, cxar tio estas sankta.

34 Se el la viando de konsekrado kaj el la pano restos iom gxis la mateno, tiam forbruligu la restajxon per fajro; gxi ne estu mangxata, cxar gxi estas sankta.

35 Kaj agu kun Aaron kaj kun liaj filoj tiel, kiel Mi cxion ordonis al vi; dum sep tagoj konsekru ilin.

36 Kaj propekan bovidon oferu cxiutage por senpekigxo; kaj senpekigu la altaron, oferante sur gxi, kaj oleu gxin, por gxin sanktigi.

37 Dum sep tagoj senpekigu la altaron kaj sanktigu gxin; kaj la altaro farigxu plejsanktajxo; cxio, kio ektusxos la altaron, farigxos sankta.

38 Jen tio, kion vi metos sur la altaron:du jaragxajn sxafidojn cxiutage, cxiam;

39 unu sxafidon oferu matene, kaj la duan sxafidon oferu cxirkaux la vespero;

40 kaj por unu sxafido dekonon de efo da delikata faruno, miksita kun kvarono de hino da elpistita oleo, kaj kvaronon de hino da vino por versxoferi.

41 La duan sxafidon oferu cxirkaux la vespero; faru kun gxi kiel kun la matena donofero kaj versxofero, ke gxi estu agrabla odorajxo, fajrofero por la Eternulo,

42 cxiama brulofero en viaj generacioj cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno antaux la Eternulo, kie Mi aperados antaux vi, por paroli tie kun vi.

43 Kaj Mi aperados tie antaux la Izraelidoj, kaj la loko sanktigxos per Mia gloro.

44 Kaj Mi sanktigos la tabernaklon de kunveno kaj la altaron; kaj Aaronon kaj liajn filojn Mi sanktigos, por ke ili estu Miaj pastroj.

45 Kaj Mi logxos inter la Izraelidoj, kaj Mi estos por ili Dio.

46 Kaj ili sciu, ke Mi estas la Eternulo, ilia Dio, kiu elirigis ilin el la lando Egipta, por ke Mi logxu inter ili, Mi, la Eternulo, ilia Dio.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10124

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10124. 'When you make propitiation on it' means the resulting ability to receive good from the Lord. This is clear from the meaning of 'making propitiation on the altar' as the implantation - after evils and consequently falsities have been removed - of good from the Lord, and the reception of it by a person belonging to the Church or by an angel belonging to heaven, dealt with in 9506. For as shown immediately above in 10123, 'the altar' means heaven and the Church as regards the reception of good from the Lord. Since 'the altar' means the heaven and Church where celestial good reigns, which is the good of love received from the Lord and offered back to the Lord, a brief description of the nature of the reception of good in the celestial kingdom must be given. As has often been stated before, heaven is divided into two kingdoms, one of which is called the celestial kingdom and the other the spiritual kingdom. In both kingdoms good is implanted by means of truth; but with those who are in the spiritual kingdom good is implanted by means of truth in the understanding part of the mind, whereas with those who are in the celestial kingdom good is implanted by means of truth in the will part. The way in which the implantation of good by means of truth takes place in the spiritual kingdom is different from the way in which it does with those in the celestial kingdom. With those in the spiritual kingdom truth is implanted in the external or natural man, where at first it becomes knowledge. To the extent that the person has an affection for it, and lives in accord with it, it is then summoned into the understanding, where it becomes faith and at the same time charity towards the neighbour. This charity constitutes his new will and the faith a new understanding; and both constitute conscience.

[2] But with those in the celestial kingdom truth becomes neither knowledge, nor faith, nor conscience. Instead it becomes a power to receive that is subject to the good of love; and to the extent that they live a life in accord with it, it becomes a power of perception which grows fuller and more perfect as their love does so. This goes on in them day by day without their awareness, almost as it does with young children. The reason why it goes on without their awareness is that truth does not become fixed as knowledge in the memory, nor does it linger as a concept within the power of thought; rather it passes without delay into the will and becomes part of their life. Consequently they do not see truth but perceive it; and the extent and manner of their perception is determined by how much and in what way the good of love received from and offered back to the Lord is present in them. These in the celestial kingdom therefore are very different from those in the spiritual kingdom. And since their perception of truth springs from good they never substantiate it by the use of reasons. Instead whenever truths are the subject they merely say either 'Yes, yes' or 'No, no'.

[3] These are the ones who are meant by the Lord in Matthew,

Let your words be Yes, yes; No, no; anything beyond this is from evil 1 . Matthew 5:37.

For reasoning about truths, about whether they are such or not, does not spring from good, because in that case truth is not seen with perception, only believed as a result of receiving it on authority and then corroborating it for oneself. What one believes on authority consists of other people's ideas within one's self and are not one's own; and anything believed on these grounds alone and then corroborated appears after such corroboration to be the truth, even when it is false. This becomes perfectly clear from the beliefs of any religion and from the variety of religions throughout the world.

From all this it is evident what the difference is between those who are in the Lord's celestial kingdom and those who are in His spiritual kingdom. The reason for their difference is that those in His celestial kingdom by the way they live convert the Church's truths immediately into forms of good, whereas those in the spiritual kingdom keep to truths, preferring faith to life. Those who by the way they live convert the Church's truths immediately into good, that is, those who belong to the celestial kingdom, are described by the Lord in Mark 4:26-29, and many times elsewhere. Regarding the difference between the celestial kingdom and the spiritual kingdom, see the places referred to in 9277.

Poznámky pod čarou:

1. or from the evil one

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.