Bible

 

Eliro 12

Studie

   

1 Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron en la lando Egipta, dirante:

2 CXi tiu monato estu por vi komenco de la monatoj; la unua gxi estu por vi inter la monatoj de la jaro.

3 Diru al la tuta komunumo de Izrael:En la deka tago de cxi tiu monato prenu al si sxafidon cxiu patro de familio, po unu sxafido por domo.

4 Kaj se en la domo estas tro malmulte da personoj por tuta sxafido, tiam li prenu kune kun sia najbaro plej proksima al lia domo; laux la nombro de la animoj, laux la kvanto de mangxado de cxiu, ili kalkulu sin por la sxafido.

5 La sxafido estu sendifekta, virseksa, havanta la agxon de unu jaro; el la sxafoj aux el la kaproj vi povas preni.

6 Konservu gxin gxis la dek-kvara tago de cxi tiu monato; kaj la tuta komunumo de Izrael bucxu gxin en la komenco de vespero.

7 Kaj ili prenu iom el la sango, kaj sxmiru sur ambaux fostoj kaj sur la supra sojlo de la domoj, en kiuj ili gxin mangxos.

8 Kaj ili mangxu la viandon en tiu nokto, rostitan sur fajro; kaj macojn kun maldolcxaj herboj ili mangxu.

9 Ne mangxu gxin duonkrudan, nek kuiritan en akvo, sed nur rostitan sur fajro kun gxiaj kapo, kruroj, kaj internajxoj.

10 Ne restigu iom el gxi gxis la mateno; kio restos el gxi gxis la mateno, tion bruligu per fajro.

11 Kaj tiele mangxu gxin; via lumbo estu zonita, viaj sxuoj sur viaj piedoj, kaj via bastono en via mano; kaj mangxu gxin rapidante; gxi estas Pasko de la Eternulo.

12 Kaj Mi trairos la landon Egiptan en tiu nokto, kaj Mi batos cxiun unuenaskiton en la lando Egipta, de la homoj gxis la brutoj; kaj super cxiuj dioj de Egiptujo Mi faros jugxon, Mi, la Eternulo.

13 Kaj la sango cxe vi estos signo sur la domoj, en kiuj vi trovigxas; kiam Mi vidos la sangon, Mi pasos preter vi, kaj ne estos inter vi la eksterma puno, kiam Mi batos la landon Egiptan.

14 Kaj tiu tago estu por vi memorajxo; kaj festu gxin kiel feston de la Eternulo en viaj generacioj, kiel legxon por eterne festu gxin.

15 Dum sep tagoj mangxu macojn; en la unua tago forigu la fermentajxon el viaj domoj; cxiu kiu mangxos fermentajxon de la unua tago gxis la sepa tago, ties animo estos ekstermita el Izrael.

16 Kaj en la unua tago faru al vi sanktan kunvenon, kaj en la sepa tago faru al vi sanktan kunvenon; nenia laboro estu farata en tiuj tagoj; nur kio estas necesa por mangxi por cxiu, nur tio sola povas esti farata de vi.

17 Kaj observu la ordonon pri la macoj, cxar gxuste en tiu tago Mi elkondukis viajn tacxmentojn el la lando Egipta; kaj observu tiun tagon en viaj generacioj kiel legxon eternan.

18 De post la vespero de la dek-kvara tago de la unua monato mangxu macojn gxis la vespero de la dudek-unua tago de la monato.

19 Dum sep tagoj fermentajxo ne trovigxu en viaj domoj; cxar kiu mangxos fermentajxon, ties animo ekstermigxos el la komunumo de Izrael, cxu li estas fremdulo, aux cxu li estas indigxeno de la lando.

20 Nenion fermentintan mangxu; en cxiuj viaj logxlokoj mangxu macojn.

21 Moseo alvokis cxiujn cxefojn de Izrael, kaj diris al ili:Elektu kaj prenu al vi sxafidojn laux viaj familioj, kaj bucxu la Paskon.

22 Kaj prenu faskon da hisopo, kaj trempu gxin en la sango, kiu estos en la pelvo, kaj tusxu la supran sojlon kaj ambaux fostojn per la sango, kiu estos en la pelvo; kaj neniu el vi eliru el la pordo de sia domo gxis la mateno.

23 Kaj la Eternulo trairos, por puni la Egiptojn; kiam Li vidos la sangon sur la supra sojlo kaj ambaux fostoj, tiam la Eternulo preterpasos la pordon kaj ne permesos al la ekstermanto veni en viajn domojn por puni.

24 Kaj observu cxi tion kiel legxon por vi kaj por viaj filoj eterne.

25 Kaj kiam vi venos en la landon, kiun la Eternulo donos al vi, kiel Li diris, observu cxi tiun servon.

26 Kaj kiam diros al vi viaj filoj:Kion signifas cxi tiu via servo?

27 tiam diru:GXi estas ofero de Pasko al la Eternulo, kiu preterpasis la domojn de la Izraelidoj en Egiptujo, kiam Li punis la Egiptojn, sed niajn domojn savis. Kaj la popolo klinigxis kaj faris adoron.

28 Kaj la Izraelidoj iris, kaj faris, kiel ordonis la Eternulo al Moseo kaj Aaron; tiel ili faris.

29 Kiam venis la noktomezo, la Eternulo batis cxiujn unuenaskitojn en la lando Egipta, de la unuenaskito de Faraono, sidanta sur sia trono, gxis la unuenaskito de malliberulo, sidanta en malliberejo; kaj cxiujn unuenaskitojn el la brutoj.

30 Tiam Faraono levigxis en la nokto, li kaj cxiuj liaj servantoj kaj cxiuj Egiptoj; kaj farigxis granda kriado en Egiptujo; cxar ne estis domo, en kiu ne estis mortinto.

31 Kaj li alvokis Moseon kaj Aaronon en la nokto, kaj diris:Levigxu, foriru el inter mia popolo, vi kaj la Izraelidoj; kaj iru, faru servon al la Eternulo, kiel vi diris.

32 Ankaux viajn sxafojn kaj viajn bovojn prenu, kiel vi diris, kaj iru; kaj benu ankaux min.

33 Kaj la Egiptoj urgxis sur la popolon, por pli rapide elirigi ilin el la lando; cxar ili diris:Ni cxiuj mortos.

34 Kaj la popolo forportis sian paston, antaux ol gxi fermentis; iliaj pastujoj, ligitaj en iliaj vestoj, estis sur iliaj sxultroj.

35 Kaj la Izraelidoj faris, kiel diris Moseo; kaj ili petis de la Egiptoj vazojn argxentajn kaj vazojn orajn kaj vestojn.

36 Kaj la Eternulo favorigis al la popolo la Egiptojn, kaj cxi tiuj pruntedonis al ili; kaj ili multe prenis de la Egiptoj.

37 Kaj la Izraelidoj ekiris el Rameses al Sukot, en la nombro de cxirkaux sescent mil piedirantaj viroj, krom la infanoj.

38 Kaj ankaux granda amaso da diversgentaj homoj eliris kun ili, kaj da sxafoj kaj bovoj tre granda brutaro.

39 Kaj el la pasto, kiun ili elportis el Egiptujo, ili bakis macajn platpanojn, cxar gxi ankoraux ne fermentis; cxar ili estis elpelitaj el Egiptujo kaj ne povis prokrasti, kaj ili ecx ne pretigis al si mangxajxon.

40 La dauxro de la tempo, kiun la Izraelidoj logxis en Egiptujo, estis kvarcent tridek jaroj.

41 Kiam finigxis kvarcent tridek jaroj, gxuste en la sama tago, cxiuj tacxmentoj de la Eternulo eliris el la lando Egipta.

42 GXi estas nokto dedicxata al la Eternulo, cxar Li elkondukis ilin el la lando Egipta; gxi estas tiu nokto, kiu estas dedicxata al la Eternulo de cxiuj Izraelidoj en iliaj generacioj.

43 Kaj la Eternulo diris al Moseo kaj Aaron:CXi tio estas la legxo pri la Pasko:neniu fremdulo mangxu gxin.

44 Sed cxiu sklavo, kiun iu acxetis per mono, se vi cirkumcidis lin, tiam li povas mangxi gxin.

45 Paslogxanto kaj dungito ne mangxu gxin.

46 En unu domo gxi estu mangxata; ne elportu el la domo iom el la viando eksteren, kaj oston en gxi ne rompu.

47 La tuta komunumo de Izrael faru gxin.

48 Kaj se enlogxigxos cxe vi aligentulo kaj li volos fari Paskon al la Eternulo, tiam cirkumcidu cxe li cxiujn virseksulojn, kaj tiam li povas prepari sin, por fari gxin, kaj li estos kiel indigxeno de la lando; sed neniu ne cirkumcidita mangxu gxin.

49 La sama legxo estu por la indigxeno, kaj por la aligentulo, kiu enlogxigxis inter vi.

50 Kaj cxiuj Izraelidoj faris, kiel ordonis la Eternulo al Moseo kaj al Aaron; tiel ili faris.

51 En tiu sama tago la Eternulo elkondukis la Izraelidojn el la lando Egipta laux iliaj tacxmentoj.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7847

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7847. 'And put it onto the two doorposts and onto the lintel' means the truths and forms of good of the natural. This is clear from the meaning of 'the doorposts' as the truths of the natural; and from the meaning of 'the lintel' as the forms of good belonging to it. The reason why the doorposts and lintel have this meaning is that 'the house' means the actual person or his mind, and parts forming the door mean the things that serve to lead into it. These, it may be evident, are the truths and forms of good of the natural; for the natural man receives instruction first, before the rational man, and the ideas he learns during that time are natural ones, into which spiritual ideas, which are more internal, are gradually instilled. From this one may see in what way the truths and forms of good of the natural serve to lead in. Furthermore lintel and doorposts are similar in meaning to a person's frontlets and hands; for it is in the nature of angelic ideas to associate natural objects with human characteristics. The reason for this is that the spiritual world or heaven is in form like a person, and therefore all things in that world - that is, all spiritual realities, which are truths and forms of good - have connection with that form, as has been shown where correspondences are the subject, at the ends of quite a number of chapters. And since in angelic ideas natural objects become spiritual realities a house does so too. To them it is a person's mind; the bedrooms and other rooms are the inner parts of the mind, and the windows, doors, doorposts, and lintels are the outer parts leading in. Since angelic ideas are like this they are also filled with life; and that being so, things which in the natural world are lifeless objects become objects filled with life when they pass into the spiritual world. For everything spiritual is filled with life since it comes from the Lord.

[2] The fact that 'doorposts and lintel' is similar in meaning to a person's 'frontlets and hands' may be seen from the following words in Moses,

You shall love Jehovah your God with all your heart, and with all your soul, and with all your strength. You are to bind them as a sign onto your hand, and let them be as frontlets between your eyes. And you are to write them onto the doorposts of your house, and on your gates. Deuteronomy 6:5, 8-9; 11:13, 18, 20.

Since they hold a similar meaning to each other both observances have been stated here.

[3] As regards the meaning of 'lintel and doorposts' in the spiritual sense as the forms of good and the truths of the natural which lead into spiritual things, this is clear from the description in Ezekiel of the new temple, which means the spiritual Church. There reference is made many times to doorposts and lintels, objects which were also measured. This would never have been done unless those details had also meant something descriptive of the Church or of heaven, that is, something spiritual, such as the following details in that prophet,

The priest shall take some of the blood of the sin offering, and put it onto the doorpost of the house, and onto the four corners of the ledge of the altar, and onto the post of the gate of the inner court, on the first day of the month. Ezekiel 45:19.

[4] In the same prophet,

The prince shall enter by the way of the portico outside, and stand by the gate post; and the priests shall make his burnt offering. At that time he shall worship on the threshold of the gate. Ezekiel 46:2.

Anyone may recognize that 'the temple' here is not used to mean the temple but the Lord's Church, for the kinds of things described here in a number of chapters have never come about, and never will. In the highest sense 'the temple' is used to mean the Lord's Divine Human. He Himself teaches this meaning in John 2:19, 21-22; and in the representative sense 'the temple is therefore used to mean His Church. For statements that the angel measured the lintels of this new temple, see Ezekiel 40:9-10, 14, 16, 24; 41:21, 25. This measuring of them would have had no importance unless 'the lintels', and also the numbers involved, had meant some aspect of the Church. Because 'the doorposts and lintel' meant the truths and forms of good in the natural, which serve to lead in, the ones in this new temple were square, Ezekiel 41:21. For the same reason the doorposts in Solomon's temple were made of planks of olive wood, 1 Kings 6:31, 33. 'Olive wood' meant the good of truth or the good which is that of the spiritual Church.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.