Bible

 

Leviticus 25

Studie

   

1 Verder sprak de HEERE tot Mozes, aan den berg Sinai, zeggende:

2 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Wanneer gij zult gekomen zijn in dat land, dat Ik u geve, dan zal dat land rusten, een sabbat den HEERE.

3 Zes jaren zult gij uw akker bezaaien, en Zes jaren uw wijngaard besnijden, en de inkomst daarvan inzamelen.

4 Doch in het zevende jaar zal voor het land een sabbat der rust zijn, een sabbat den HEERE; uw akker zult gij niet bezaaien en uw wijngaard niet besnijden.

5 Wat van zelf van uw oogst zal gewassen zijn, zult gij niet inoogsten, en de druiven uwer afzondering zult gij niet afsnijden; het zal een jaar der ruste voor het land zijn.

6 En de inkomst van den sabbat des lands zal voor u tot spijze zijn, voor u, en voor uw knecht, en voor uw dienstmaagd, en voor uw dagloner, en voor uw bijwoner, die bij u als vreemdelingen verkeren;

7 Mitsgaders voor het vee, en voor het gedierte, dat in uw land is, zal al de inkomst daarvan tot spijze zijn.

8 Gij zult u ook tellen zeven jaarweken, zevenmaal zeven jaren; zodat de dagen der zeven jaarweken u negen en veertig jaren zullen zijn.

9 Daarna zult gij in de zevende maand, op den tienden der maand, de bazuin des geklanks doen doorgaan; op den verzoendag zult gij de bazuin doen doorgaan in uw ganse land.

10 En gij zult dat vijftigste jaar heiligen, en vrijheid uitroepen in het land, voor al zijn inwoners; het zal u een jubeljaar zijn; en gij zult wederkeren een ieder tot zijn bezittingen, en zult wederkeren een ieder tot zijn geslacht.

11 Dit jubeljaar zal u het vijftigste jaar zijn; gij zult niet zaaien, noch inoogsten wat van zelf daarin zal gewassen zijn, noch ook de druiven der afzonderingen in hetzelve afsnijden.

12 Want dat is het jubeljaar; het zal u heilig zijn; gij zult uit het veld de inkomst daarvan eten.

13 Op dat jubeljaar zult gij ieder wederkeren tot zijn bezitting.

14 Daarom, wanneer gij aan uw naaste wat veilbaars verkopen, of uit de hand uws naasten kopen zult, dat niemand de een den ander verdrukke.

15 Naar het getal der jaren, van het jubeljaar af, zult gij van uw naaste kopen, en naar het getal van de jaren der inkomsten zal hij het aan u verkopen.

16 Naar de veelheid der jaren zult gij zijn koop vermeerderen, en naar de weinigheid der jaren zult gij zijn koop verminderen; want hij verkoopt aan u het getal der inkomsten.

17 Dat dan niemand zijn naaste verdrukke; maar vreest voor uw God; want Ik ben de HEERE, uw God!

18 En doet Mijn inzettingen, en houdt Mijn rechten, en doet dezelve; zo zult gij zeker wonen in het land.

19 En het land zal zijn vrucht geven, en gij zult eten tot verzadiging toe; en gij zult zeker daarin wonen.

20 En als gij zoudt zeggen: Wat zullen wij eten in het zevende jaar? Ziet, wij zullen niet zaaien, en onze inkomst niet inzamelen;

21 Zo zal Ik Mijn zegen gebieden over u in het zesde jaar, dat het de inkomst voor drie jaren zal voortbrengen.

22 Het achtste jaar nu zult gij zaaien, en zult van de oude inkomst eten, tot het negende jaar toe; totdat zijn inkomst ingekomen is, zult gij het oude eten.

23 Het land ook zal niet voor altoos verkocht worden; want het land is het Mijne, dewijl gij vreemdelingen en bijwoners bij Mij zijt.

24 Daarom zult gij, in het ganse land uwer bezitting, lossing voor het land toelaten.

25 Wanneer uw broeder zal verarmd zijn, en iets van zijn bezitting verkocht zal hebben, zo zal zijn losser, die hem nabestaande is, komen, en zal het verkochte zijns broeders lossen.

26 En wanneer iemand geen losser zal hebben, maar zijn hand bekomen en hij gevonden zal hebben, zoveel genoeg is tot zijn lossing;

27 Dan zal hij de jaren zijner verkoping rekenen, en het overschot zal hij den man, wien hij het verkocht had, weder uitkeren; en hij zal weder tot zijn bezitting komen.

28 Maar indien zijn hand niet gevonden heeft, wat genoeg is, om aan hem weder uit te keren, zo zal zijn verkochte goed zijn in de hand van deszelfs koper tot het jubeljaar toe; maar in het jubeljaar zal het uitgaan, en hij zal tot zijn bezitting wederkeren.

29 Insgelijks, wanneer iemand een woonhuis in een bemuurde stad zal verkocht hebben, zo zal zijn lossing zijn, totdat het jaar zijner verkoping volkomen zal zijn; in een vol jaar zal zijn lossing wezen.

30 Maar is het, dat het niet gelost wordt, tegen dat hem het gehele jaar zal vervuld zijn, zo zal dat huis, hetwelk in die stad is, die een muur heeft, voor altoos blijven aan hem, die dat gekocht heeft, onder zijn geslachten; het zal in het jubeljaar niet uitgaan.

31 Doch de huizen der dorpen, die rondom geen muur hebben, zullen als het veld des lands gerekend worden; daarvoor zal lossing zijn, en zij zullen in het jubeljaar uitgaan.

32 Aangaande de steden der Levieten, en de huizen der steden hunner bezitting; de Levieten zullen een eeuwige lossing hebben.

33 En als men onder de Levieten lossing zal gedaan hebben, zo zal de koop van het huis en van de stad zijner bezitting in het jubeljaar uitgaan; want de huizen van de steden der Levieten zijn hun bezitting in het midden van de kinderen Israels.

34 Doch het veld van de voorstad hunner steden zal niet verkocht worden; want het is een eeuwige bezitting voor hen.

35 En als uw broeder zal verarmd zijn, en zijn hand bij u wankelen zal, zo zult gij hem vasthouden, zelfs een vreemdeling en bijwoner, opdat hij bij u leve.

36 Gij zult geen woeker noch overwinst van hem nemen; maar gij zult vrezen voor uw God, opdat uw broeder bij u leve.

37 Uw geld zult gij hem niet op woeker geven, en gij zult uw spijze niet op overwinst geven.

38 Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit Egypteland gevoerd heb, om u het land Kanaan te geven, opdat Ik u tot een God zij.

39 Desgelijks, wanneer uw broeder bij u zal verarmd zijn, en zich aan u verkocht zal hebben, gij zult hem niet doen dienen den dienst van een slaaf;

40 Als een dagloner, als een bijwoner zal hij bij u zijn; tot het jubeljaar zal hij bij u dienen.

41 Dan zal hij van u uitgaan, hij en zijn kinderen met hem, en hij zal tot zijn geslacht wederkeren, en tot de bezitting zijner vaderen wederkeren.

42 Want zij zijn Mijn dienstknechten, die Ik uit Egypteland uitgevoerd heb; zij zullen niet verkocht worden, gelijk men een slaaf verkoopt.

43 Gij zult geen heerschappij over hem hebben met wreedheid; maar gij zult vrezen voor uw God.

44 Aangaande uw slaaf of uw slavin, die gij zult hebben, die zullen van de volken zijn, die rondom u zijn; van die zult gij een slaaf of een slavin kopen.

45 Gij zult ze ook kopen van de kinderen der bijwoners, die bij u als vreemdelingen verkeren, uit hen en uit hun geslachten, die bij u zullen zijn, die zij in uw land zullen gewonnen hebben; en zij zullen u tot een bezitting zijn.

46 En gij zult u tot bezitters over hen stellen voor uw kinderen na u, opdat zij de bezitting erven; gij zult hen in eeuwigheid doen dienen; maar over uw broeders, de kinderen Israels, een iegelijk over zijn broeder, gij zult over hem geen heerschappij hebben met wreedheid.

47 En wanneer de hand eens vreemdelings en bijwoners, die bij u is, wat bekomen zal hebben, en uw broeder, die bij hem is, verarmd zal zijn, dat hij zich aan den vreemdeling, den bijwoner, die bij u is, of aan den stam van het geslacht des vreemdelings zal verkocht hebben;

48 Nadat hij zich zal verkocht hebben, zal er lossing voor hem zijn; een van zijn broeders zal hem lossen;

49 Of zijn oom, of de zoon zijns ooms, zal hem lossen, of die uit de naasten zijns vleses van zijn geslacht is, zal hem lossen; of heeft zijn hand wat bekomen, dat hij zichzelven losse.

50 En hij zal met zijn koper rekenen van dat jaar af, dat hij zich aan hem verkocht heeft tot het jubeljaar toe; alzo dat het geld zijner verkoping zal zijn naar het getal van de jaren, naar de dagen eens dagloners zal het met hem zijn.

51 Indien nog vele van die jaren zijn, naar die zal hij tot zijn lossing van het geld, waarover hij gekocht is, wedergeven.

52 En indien er nog weinige van die jaren overgebleven zijn, tot aan het jubeljaar, zo zal hij met hem rekenen; naar zijn jaren zal hij zijn lossing wedergeven.

53 Als een dagloner zal hij van jaar tot jaar bij hem zijn; men zal over hem geen heerschappij hebben met wreedheid voor uw ogen.

54 En is het, dat hij hierdoor niet gelost wordt, zo zal hij in het jubeljaar uitgaan, hij en zijn kinderen met hem.

55 Want de kinderen Israels zijn Mij tot dienstknechten; Mijn dienstknechten zijn zij, die Ik uit Egypteland uitgevoerd heb; Ik ben de HEERE, uw God!

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9274

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9274. 'And in the seventh you shall let it rest, and let it lie fallow' means the second state, when the member of the Church is governed by good, and so enjoys peace and serenity. This is clear from the meaning of 'the seventh year' or 'the sabbath' as the time when a person is governed by good and is led by the Lord through good, dealt with in 8495, 8510, 8890, 8893; from the meaning of 'letting the land rest', or not sowing it, as not being led by truths as before; and from the meaning of 'letting it lie fallow' as enjoying peace and serenity. Also, the sabbath was representative of a state of peace in which [goodness and truth] are joined together, see 8494; for letting the land rest and lie fallow represented the rest, serenity, and peace enjoyed by those who are governed by good received from the Lord. Regarding the two states of a person who is being regenerated and coming to have the Church within him, the first being a time when he is led by the truths of faith towards the good of charity, and the second being a time when he is governed by the good of charity, see 7923, 7992, 8505, 8506, 8512, 8513, 8516, 8539, 8643, 8648, 8658, 8685, 8690, 8701, 8772, 9139, 9224, 9227, 9230.

[2] These two states of a person who is being regenerated and coming to have the Church within him have not been known up to now, the chief reason for this being that members of the Church have not drawn a clear distinction between truth and good, nor therefore between faith and charity. Another reason is that they have had no clear idea of the two powers of mind a person has - the understanding and the will - nor any clear idea that the function of the understanding is to see truths and forms of good, and that of the will to be stirred by affection for them and to love them. Consequently it was not possible for them to know that the first state of a person who is being regenerated consists in learning truths and seeing them, and the second state in willing and loving them, and that a person has made them his own only when he desires and loves those he has learned and seen. For the will is the person's true self, and the understanding is its servant. Had people known these things they could then have known and come to see clearly that a person who is being regenerated is endowed by the Lord with both a new understanding and a new will, and that unless he is endowed with both he is not a new person; for understanding is no more than the seeing of things that a person desires and loves, and so is simply a servant, as has been stated. And if people had known this they could consequently have known that the first state of a person who is being regenerated consists in being led by means of truths towards good, and the second state in being led by means of good. They could have known that in this second state order is turned around, that the person is now led by the Lord, and that therefore the person is now in heaven and so enjoys peace and serenity.

[3] This state is what is meant by the seventh day, by the seventh year, and also by a jubilee - which are the sabbath, and the sabbath of sabbaths - and by the land's resting in those years, in keeping with the following in Moses,

Six years you shall sow your field, and six years you shall prune your vineyard, and gather in its produce; but in the seventh year there shall be a sabbath of sabbaths for the land, a sabbath to Jehovah. You shall not sow your field, and you shall not prune your vineyard. What grows of its own accord of your harvest you shall not reap. Leviticus 25:3-5.

And in reference to a jubilee,

In the year of a jubilee you shall not sow, nor shall you reap what grows of its own accord, nor shall you harvest the unattended 1 vines. Leviticus 25:11, 12.

The person who does not know anything about those two states cannot know either about very many things contained in the Word; for in the Word, especially the prophetical part, the first state is depicted clearly and so is the second. Indeed that person cannot understand the internal sense of the Word, nor even much that is contained in its literal sense, such as the following predictions by the Lord regarding the final period of the Church at the present day, which is there called 'the close of the age', in Matthew,

Then let those who are in Judea flee into the mountains; let him who is on the housetop not go down to take anything out of his house; and let him who is in the field not return to take his clothes. Matthew 24:16-18.

And in Luke,

On that day, whoever will be on the housetop with his vessels in the house, let him not come down to take them away; and whoever is in the field, let him likewise not return to the things behind him. Remember Lot's wife. Luke 17:31-32.

The second state is described in these places, together with a warning not to go back from it to the first, see 3650-3655, 5895 (end), 5897 (end), 8505, 8506, 8510, 8512, 8516.

[4] The fact that those states are distinct and separate from each other is also implied by the following words in Moses,

When you build 2 a new house you shall make a parapet for your roof. You shall not sow your vineyard and your field with mixed seed. You shall not plough with an ox and an ass together. You shall not wear a garment made of wool and flax mixed together. 3 Deuteronomy 22:8-11; Leviticus 19:19.

These laws serve to mean that anyone who is in the state of truth, that is, in the first state, cannot be in the state of good, that is, in the second state, nor vice versa, the reason being that one state is the inverse of the other. For in the first state a person looks from the world to heaven, but in the second from heaven to the world. In the first state truths come from the world by way of the understanding into the will, where they become forms of good because they are loved. But in the second state the forms of good so created come from heaven by way of the will into the understanding, where they appear in the form of faith. This faith is saving faith, because it comes out of the good of love, that is, comes from the Lord by way of the good of love; for this faith is charity in outward form.

Poznámky pod čarou:

1. literally, separated

2. literally, make

3. literally, a mixed garment of wool and flax together

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.