¹ Daarna riep Jakob zijn zonen, en hij zeide: Verzamelt u, en ik zal u verkondigen, hetgeen u in de navolgende dagen wedervaren zal.

² Komt samen en hoort, gij, zonen van Jakob! en hoort naar Israel, uw vader.

³ Ruben! gij zijt mijn eerstgeborene, mijn kracht, en het begin mijner macht; de voortreffelijkste in hoogheid, en de voortreffelijkste in sterkte!

⁴ Snelle afloop als der wateren, gij zult de voortreffelijkste niet zijn! want gij hebt uws vaders leger beklommen; toen hebt gij het geschonden; hij heeft mijn bed beklommen!

⁵ Simeon en Levi zijn gebroeders! hun handelingen zijn werktuigen van geweld!

⁶ Mijn ziel kome niet in hun verborgen raad; mijn eer worde niet verenigd met hun vergadering! want in hun toorn hebben zij de mannen doodgeslagen, en in hun moedwil hebben zij de ossen weggerukt.

⁷ Vervloekt zij hun toorn, want hij is heftig; en hun verbolgenheid, want zij is hard! ik zal hen verdelen onder Jakob, en zal hen verstrooien onder Israel.

⁸ Juda! gij zijt het, u zullen uw broeders loven; uw hand zal zijn op den nek uwer vijanden; voor u zullen zich uws vaders zonen nederbuigen.

⁹ Juda is een leeuwenwelp! gij zijt van de roof opgeklommen, mijn zoon! Hij kromt zich, hij legt zich neder als een leeuw, en als een oude leeuw; wie zal hem doen opstaan?

¹⁰ De schepter zal van Juda niet wijken, noch de wetgever van tussen zijn voeten, totdat Silo komt, en Denzelven zullen de volken gehoorzaam zijn.

¹¹ Hij bindt zijn jongen ezel aan den wijnstok, en het veulen zijner ezelin aan den edelste wijnstok; hij wast zijn kleed in den wijn, en zijn mantel in wijndruivenbloed.

¹² Hij is roodachtig van ogen door den wijn, en wit van tanden door de melk.

¹³ Zebulon zal aan de haven der zeeen wonen, en hij zal aan de haven der schepen wezen; en zijn zijde zal zijn naar Sidon.

¹⁴ Issaschar is een sterk gebeende ezel, nederliggende tussen twee pakken.

¹⁵ Toen hij de rust zag, dat zij goed was, en het land, dat het lustig was, zo boog hij zijn schouder om te dragen, en was dienende onder cijns.

¹⁶ Dan zal zijn volk richten, als een der stammen Israels.

¹⁷ Dan zal een slang zijn aan den weg, een adderslang nevens het pad, bijtende des paards verzenen, dat zijn rijder achterover valle.

¹⁸ Op uw zaligheid wacht ik, HEERE!

¹⁹ Aangaande Gad, een bende zal hem aanvallen; maar hij zal haar aanvallen in het einde.

²⁰ Van Aser, zijn brood zal vet zijn; en hij zal koninklijke lekkernijen leveren.

²¹ Nafthali is een losgelaten hinde; hij geeft schone woorden.

²² Jozef is een vruchtbare tak, een vruchtbare tak aan een fontein; elk der takken loopt over den muur.

²³ De schutters hebben hem wel bitterheid aangedaan, en beschoten, en hem gehaat;

²⁴ Maar zijn boog is in stijvigheid gebleven, en de armen zijner handen zijn gesterkt geworden, door de handen van de Machtige Jakobs; daarvan is hij een herder, een steen Israels;

²⁵ Van uws vaders God, Die u zal helpen, en van den Almachtige, Die u zal zegenen, met zegeningen des hemels van boven, met zegeningen des afgronds, die daaronder ligt, met zegeningen der borsten en der baarmoeder!

²⁶ De zegeningen uws vaders gaan te boven de zegeningen mijner voorvaderen, tot aan het einde van de eeuwige heuvelen; die zullen zijn op het hoofd van Jozef, en op den hoofdschedel des afgezonderden zijner broederen!

²⁷ Benjamin zal als een wolf verscheuren; des morgens zal hij roof eten, en des avonds zal hij buit uitdelen.

²⁸ Al deze stammen van Israel zijn twaalf; en dit is het, wat hun vader tot hen sprak, als hij hen zegende; hij zegende hen, een iegelijk naar zijn bijzonderen zegen.

²⁹ Daarna gebood hij hun, en zeide tot hen: Ik word verzameld tot mijn volk: begraaft mij bij mijn vaders, in de spelonk, die is in den akker van Efron, den Hethiet;

³⁰ In de spelonk, welke is op den akker van Machpela, die tegenover Mamre is, in het land Kanaan, die Abraham met dien akker gekocht heeft van Efron, den Hethiet, tot een erfbegrafenis.

³¹ Aldaar hebben zij Abraham begraven, en Sara, zijn huisvrouw; daar hebben zij Izak begraven, en Rebekka, zijn huisvrouw; en daar heb ik Lea begraven.

³² De akker, en de spelonk, die daarin is, is gekocht van de zonen Heths.

³³ Als Jakob voleind had aan zijn zonen bevelen te geven, zo legde hij zijn voeten samen op het bed, en hij gaf den geest, en hij werd verzameld tot zijn volken.

¹ Voorts sprak de HEERE tot Mozes, in de woestijn van Sinai, in de tent der samenkomst, op den eersten der tweede maand, in het tweede jaar, nadat zij uit Egypteland uitgetogen ware, zeggende:

² Neem op de som van de gehele vergadering der kinderen Israels, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van al wat mannelijk is, hoofd voor hoofd.

³ Van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire in Israel uittrekken; die zult gij tellen naar hun heiren, gij en Aaron.

⁴ En met ulieden zullen zijn van elken stam een man, die een hoofdman is over het huis zijner vaderen.

⁵ Deze zijn nu de namen der mannen, die bij u staan zullen: van Ruben, Elizur, de zoon van Sedeur.

⁶ Van Simeon, Selumiel, de zoon van Zurisaddai.

⁷ Van Juda, Nahesson, de zoon van Amminadab.

⁸ Van Issaschar, Nethaneel, de zoon van Zuar.

⁹ Van Zebulon, Eliab, de zoon van Helon.

¹⁰ Van de kinderen van Jozef: van Efraim, Elisama, de zoon van Ammihud; van Manasse, Gamaliel, de zoon van Pedazur.

¹¹ Van Benjamin, Abidan, de zoon van Gideoni.

¹² Van Dan, Ahiezer, de zoon van Ammisaddai.

¹³ Van Aser, Pagiel, de zoon van Ochran.

¹⁴ Van Gad, Eljasaf, de zoon van Dehuel.

¹⁵ Van Nafthali, Ahira, de zoon van Enan.

¹⁶ Dezen waren de geroepenen der vergadering, de oversten der stammen hunner vaderen; zij waren de hoofden der duizenden van Israel.

¹⁷ Toen namen Mozes en Aaron die mannen, welken met namen uitgedrukt zijn.

¹⁸ En zij verzamelden de gehele vergadering, op den eersten dag der tweede maand; en die verklaarden hun afkomst, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van die twintig jaren oud was en daarboven, hoofd voor hoofd.

¹⁹ Gelijk als de HEERE Mozes geboden had, zo heeft hij hen geteld in de woestijn van Sinai.

²⁰ Zo waren de zonen van Ruben, den eerstgeborene van Israel, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, hoofd voor hoofd, al wat mannelijk was, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken;

²¹ Hun getelden van den stam van Ruben waren zes en veertig duizend en vijfhonderd.

²² Van de zonen van Simeon, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, zijn getelden, in het getal der namen, hoofd voor hoofd, al wat mannelijk was, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken;

²³ Hun getelden van den stam van Simeon waren negen en vijftig duizend en driehonderd.

²⁴ Van de zonen van Gad, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken.

²⁵ Waren hun getelden van den stam van Gad vijf en veertig duizend zeshonderd en vijftig.

²⁶ Van de zonen van Juda, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

²⁷ Waren hun getelden van den stam van Juda vier en zeventig duizend en zeshonderd.

²⁸ Van de zonen van Issaschar, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

²⁹ Waren hun getelden van den stam van Issaschar vier en vijftig duizend en vierhonderd.

³⁰ Van de zonen van Zebulon, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

³¹ Waren hun getelden van den stam van Zebulon zeven en vijftig duizend en vierhonderd.

³² Van de zonen van Jozef: van de zonen van Efraim, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

³³ Waren hun getelden van den stam van Efraim veertig duizend en vijfhonderd;

³⁴ Van de zonen van Manasse, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

³⁵ Waren hun getelden van den stam van Manasse twee en dertig duizend en tweehonderd.

³⁶ Van de zonen van Benjamin, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

³⁷ Waren hun getelden van den stam van Benjamin vijf en dertig duizend en vierhonderd.

³⁸ Van de zonen van Dan, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

³⁹ Waren hun getelden van den stam van Dan twee en zestig duizend en zevenhonderd.

⁴⁰ Van de zonen van Aser, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

⁴¹ Waren hun getelden van den stam van Aser een en veertig duizend en vijfhonderd.

⁴² Van de zonen van Nafthali, hun geboorten, naar hun geslachten, naar het huis hunner vaderen, in het getal der namen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die ten heire uittrokken,

⁴³ Waren hun getelden van den stam van Nafthali drie en vijftig duizend en vierhonderd.

⁴⁴ Dezen zijn de getelden, welke Mozes geteld heeft, en Aaron, en de oversten van Israel; twaalf mannen waren zij, elk over het huis zijner vaderen.

⁴⁵ Alzo waren al de getelden der zonen van Israel, naar het huis hunner vaderen, van twintig jaren oud en daarboven, allen, die in Israel ten heire uittrokken,

⁴⁶ Al de getelden dan waren zeshonderd drie duizend vijfhonderd en vijftig.

⁴⁷ Maar de Levieten, naar den stam hunner vaderen, werden onder hen niet geteld.

⁴⁸ Want de HEERE had tot Mozes gesproken, zeggende:

⁴⁹ Alleen de stam van Levi zult gij niet tellen, noch hun som opnemen, onder de zonen van Israel.

⁵⁰ Maar gij, stel de Levieten over den tabernakel der getuigenis, en over al zijn gereedschap, en over alles, wat daartoe behoort; zij zullen den tabernakel dragen, en al zijn gereedschap; en zij zullen dien bedienen, en zij zullen zich rondom den tabernakel legeren.

⁵¹ En als de tabernakel zal optrekken, de Levieten zullen denzelven afnemen; en wanneer de tabernakel zich legeren zal, zullen de Levieten denzelven oprichten; en de vreemde, die daarbij komt, zal gedood worden.

⁵² En de kinderen Israels zullen zich legeren, een iegelijk bij zijn leger, en een iegelijk bij zijn banier, naar hun heiren.

⁵³ Maar de Levieten zullen zich legeren rondom den tabernakel der getuigenis, opdat geen verbolgenheid over de vergadering van de kinderen Israels zij; daarom zullen de Levieten de wacht van den tabernakel der getuigenis waarnemen.

⁵⁴ Zo deden de kinderen Israels; naar alles, wat de HEERE Mozes geboden had, zo deden zij.