Bible

 

Մեթյու 6

Studie

   

1 «Զգո՛յշ եղէք, որ ձեր ողորմութիւնը մարդկանց առջեւ չանէք, որպէս թէ այն լինէր ի ցոյց նրանց. այլապէս վարձ չէք ընդունի ձեր Հօրից, որ երկնքում է:

2 Այլ երբ ողորմութիւն անես, փող մի՛ հնչեցրու քո առջեւ, ինչպէս անում են կեղծաւորները ժողովարաններում եւ հրապարակներում, որպէսզի փառաւորուեն մարդկանցից: Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, ա՛յդ իսկ է նրանց վարձը:

3 Այլ երբ դու ողորմութիւն անես, թող քո ձախ ձեռքը չիմանայ, թէ ինչ է անում քո աջը,

4 որպէսզի քո ողորմութիւնը ծածուկ լինի, եւ քո Հայրը, որ տեսնում է, ինչ որ ծածուկ է, կը հատուցի քեզ յայտնապէս»:

5 «Եւ երբ աղօթես, չլինե՛ս կեղծաւորների նման, որոնք սիրում են ժողովարաններում եւ հրապարակների անկիւններում աղօթքի կանգնել, որպէսզի մարդկանց երեւան. ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, ա՛յդ իսկ է նրանց վարձը:

6 Այլ դու երբ աղօթես, մտի՛ր քո սենեակը, փակի՛ր քո դռները եւ ծածո՛ւկ աղօթիր քո Հօրը, եւ քո Հայրը, որ տեսնում է, ինչ որ ծածուկ է, կը հատուցի քեզ յայտնապէս:

7 Աղօթք անելիս շատախօս մի՛ լինէք ինչպէս հեթանոսները, որովհետեւ նրանք կարծում են, թէ իրենց շատ խօսքերի պատճառով լսելի կը լինեն:

8 Արդ, նրանց չնմանուէ՛ք, որովհետեւ ձեր Հայրը գիտէ, թէ ինչ է ձեզ պէտք, նախքան որ դուք նրանից մի բան ուզէք:

9 Եւ արդ, դուք այսպէ՛ս աղօթեցէք».

10 «Հա՛յր մեր, որ երկնքում ես. սո՛ւրբ թող լինի քո անունը.

11 քո թագաւորութի՛ւնը թող գայ. քո կա՛մքը թող լինի երկրի վրայ, ինչպէս որ երկնքում է՛.

12 մեր հանապազօրեայ հացը տո՛ւր մեզ այսօր.

13 եւ ների՛ր մեզ մեր յանցանքները, ինչպէս որ մենք ենք ներում նրանց, որ յանցանք են գործում մեր դէմ.

14 եւ մի՛ տար մեզ փորձութեան, այլ փրկի՛ր մեզ չարից. որովհետեւ քո՛նն է թագաւորութիւնը եւ զօրութիւնը եւ փառքը յաւիտեանս. ամէն:

15 Եթէ դուք մարդկանց ներէք իրենց յանցանքները, ձեր երկնաւոր Հայրն էլ ձեզ կը ների:

16 Իսկ եթէ դուք մարդկանց չներէք իրենց յանցանքները, ձեր Հայրն էլ ձե՛զ չի ների ձեր յանցանքները»:

17 «Երբ ծոմ պահէք, տրտմերես մի՛ լինէք կեղծաւորների նման, որոնք իրենց երեսները այլանդակում են, որպէսզի մարդկանց այնպէս երեւան, թէ ծոմ են պահում. ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, ա՛յդ իսկ է նրանց վարձը:

18 Այլ երբ դու ծոմ պահես, օծի՛ր քո գլուխը եւ լուա՛ քո երեսը,

19 որպէսզի չերեւաս մարդկանց որպէս ծոմ պահող, այլ քո Հօրը՝ գաղտնաբար. եւ քո Հայրը, որ տեսնում է, ինչ որ ծածուկ է, կը հատուցի քեզ»:

20 «Գանձեր մի՛ դիզէք ձեզ համար երկրի վրայ, ուր ցեց եւ ժանգ ոչնչացնում են, եւ ուր գողեր պատերն են ծակում ու գողանում,

21 այլ գանձեր դիզեցէ՛ք ձեզ համար երկնքում, որտեղ ո՛չ ցեց եւ ո՛չ ժանգ չեն ոչնչացնում, եւ ո՛չ էլ գողերը պատերն են ծակում ու գողանում.

22 քանի որ, ուր ձեր գանձերն են, այնտեղ եւ ձեր սրտերը կը լինեն:

23 Մարմնի ճրագը աչքն է. եթէ քո աչքը պարզ է, քո ամբողջ մարմինը լուսաւոր կը լինի:

24 Իսկ եթէ քո աչքը պղտոր է, քո ամբողջ մարմինը խաւար կը լինի: Եւ արդ, եթէ քո մէջ եղած լոյսը խաւար է, ապա խաւարը՝ որչա՜փ եւս աւելի»:

25 «Ոչ ոք չի կարող երկու տիրոջ ծառայել. կա՛մ մէկին կ՚ատի եւ միւսին կը սիրի, կա՛մ մէկին կը մեծարի եւ միւսին կ՚արհամարհի. չէք կարող ծառայել Աստծուն եւ՝ մամոնային»:

26 «Դրա համար ասում եմ ձեզ. ձեր կեանքի համար հոգ մի՛ արէք, թէ ի՛նչ պիտի ուտէք կամ ի՛նչ պիտի խմէք, եւ ոչ էլ ձեր մարմնի համար, թէ ի՛նչ պիտի հագնէք. չէ՞ որ կեանքը աւելին է, քան կերակուրը, եւ մարմինը՝ քան զգեստը:

27 Նայեցէ՛ք երկնքի թռչուններին. ո՛չ վարում են, ո՛չ հնձում եւ ո՛չ էլ շտեմարանների մէջ հաւաքում. եւ ձեր երկնաւոր Հայրը կերակրում է նրանց. չէ՞ որ դուք աւելին էք, քան նրանք:

28 Եւ արդ, ձեզնից ո՞վ կարող է հոգս անելով՝ իր հասակի վրայ մէկ կանգուն աւելացնել:

29 Եւ հագուստի համար ինչո՞ւ էք հոգս անում. նայեցէ՛ք վայրի շուշանին, ինչպէ՜ս է աճում. ո՛չ ջանք է թափում եւ ո՛չ հիւսում:

30 Ասում եմ ձեզ, որ Սողոմոնն իսկ, իր ամբողջ փառքի մէջ, չհագնուեց նրանցից մէկի նման:

31 Իսկ եթէ դաշտի միջի խոտին, որ այսօր կայ եւ վաղը հնոց կը նետուի, այդպէ՛ս է հագցնում Աստուած, որքա՜ն եւս առաւել՝ ձե՛զ, թերահաւատնե՛ր:

32 Այսուհետեւ հոգ մի՛ արէք ու մի՛ ասէք՝ ի՛նչ պիտի ուտենք կամ ի՛նչ պիտի խմենք կամ ի՛նչ պիտի հագնենք,

33 որովհետեւ հեթանոսներն են այդ բոլորը որոնում. քանի որ ձեր երկնաւոր Հայրը գիտէ, թէ այդ բոլորը ձեզ պէտք է:

34 Նախ խնդրեցէ՛ք Աստծու արքայութիւնը եւ նրա արդարութիւնը, եւ այդ բոլորը Աստուած ձեզ աւելիով կը տայ:

35 Այսուհետեւ հոգ մի՛ արէք վաղուայ մասին, որովհետեւ վաղուայ օրը իր մասին կը հոգայ. օրուայ հոգսը բաւ է օրուայ համար»:

   

Komentář

 

Odpuštění

Napsal(a) New Christian Bible Study Staff (strojově přeloženo do čeština)

"Christ and the Woman Taken in Adultery" by Alessandro Turchi

Co nás Bible učí o odpuštění?

v Matouš 6:12-15, máme tuto pasáž z Pánovy modlitby:

12 A odpusť nám naše dluhy, také jsme odpustili našim dlužníkům.

13 A nepřivádějte nás do pokušení, ale vysvoboďte nás od zlého.

14 Nebo když odpustíte lidem jejich přestupky, odpustí vám také váš nebeský Otec.

15 Ale pokud neodpustíte lidem jejich přestupky, neodpustí vám ani váš Otec přestupky.

v Marek 11:25-26, je tu podobný:

25 A kdykoli se budete modlit, odpusťte, pokud jste proti někomu měli; aby vám i váš Otec, který je v nebi, odpustil vaše přestupky.

26 Ale pokud neodpustíte, neodpustí vám ani váš Otec, který je v nebi, vaše přestupky.]

v 1 Královská 8:38-40, je tu další:

38 jakoukoli modlitbu a prosbu, kteroukoli, učiní kdokoli, [nebo] všechen lid tvůj Izraelský, kterýž pozná každého člověka mor mého srdce, a roztáhne ruce k tomuto domu.

39 Potom uslyšíš v nebi své obydlí, a odpusť, udělej a udělej každému člověku všechny jeho cesty, jejichž srdce znáš; (Neboť jen ty znáš srdce všech dětí lidí;)

40 aby se tě báli po všechny dny života v zemi, kterou jsi dal našim otcům.

v Žalmy 86:4-6, tady je další výňatek:

4 Radujte se duše služebníka svého; Pro tebe, Pane, zdvihnu svou duši.

5 Nebo ty, Pane, jsi dobrý a připraven odpustit, a hojný v milosrdenství všem těm, kteří tě vzývají.

6 Ucho, Jehovo, uši k mé modlitbě; A slyšeli hlas mých proseb.

Od Izaiáše je toto:

Ach, hříšný národ, naložený neprávem. Když rozprostíráte ruce, skrývám před tebou své oči; ano, když se modlíte mnoho, neslyším. Umyjte tě, odložte zlo svých věcí dříve, než moje oči přestanou dělat zlo; naučte se dělat dobře, a pak budou vaše hříchy odstraněny a odpuštěny (Izajáš 1:4, 15-18).

Jaká témata se začínají objevovat? Je zjevné, že odpuštění je důležité. Funguje to dvěma způsoby: v tom, že potřebujeme odpuštění od Pána za naše hříchy a ... že musíme odpustit ostatním. Než se dostaneme, potřebujeme prosbu - upřímnou modlitbu. Nejde o to, že Pán odepře, je od nás, ale že - dokud nebudeme opravdu cítit lítost, pokoru a potřebu - nejsme připraveni.

Tady je pasáž z Božská prozřetelnost n. 280:

Pokání musí předcházet odpuštění a kromě pokání neexistuje odpuštění. Proto Pán řekl svým učedníkům, aby kázali pokání za odpuštění hříchů (Lukáš 24:27) a proč Jan kázal křest pokání za odpuštění hříchů (Lukáš 3:3).

Z Nebeská tajemství 8393, tady je další:

Pán sám jako Milosrdenství neustále odpouští hříchy; ale hříchy lpí na osobě bez ohledu na to, jak moc jim je odpuštěno. Nebudou z něj odstraněni, vyjma života, který bude dodržovat přikázání víry. Pokud je jeho život v souladu s nimi, jsou jeho hříchy odstraněny; a pokud jsou jeho hříchy odstraněny, byly jim odpuštěny.