Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Ծննդոց 23

Studie

   

1 Սառան դարձաւ հարիւր քսանեօթը տարեկան:

2 Նա մեռաւ կիրճի մէջ գտնուող Արբոկ քաղաքում: Սա Քանանացիների երկրում գտնուող Քեբրոնն է: Աբրահամը եկաւ, որ ողբայ ու սգայ Սառայի մահը:

3 Աբրահամը հեռացաւ իր հանգուցեալի մօտից եւ դիմելով Քետի որդիներին՝ ասաց.

4 «Ես ձեր մէջ պանդուխտ ու օտարական եմ: Արդ, որպէս սեփականութիւն ինձ մի գերեզմանի հող տուէ՛ք ձեզ մօտ, որ թաղեմ իմ հանգուցեալին»:

5 Քետի որդիները պատասխան տուեցին Աբրահամին՝ ասելով.

6 «Լսի՛ր մեզ, տէ՛ր: Դու մեր մէջ Աստծու նշանակած թագաւորն ես: Քո հանգուցեալին թաղի՛ր մեր լաւագոյն գերեզմաններից մէկում, որովհետեւ մեզնից ոչ մէկը չի հրաժարուի քեզ շիրիմի համար տեղ տրամադրելուց»:

7 Աբրահամը ելաւ եւ գլուխ տուեց այդ երկրի ժողովրդին՝ Քետի որդիներին:

8 Աբրահամը նրանց դիմելով՝ ասաց. «Եթէ դուք յօժար էք, որ իմ հանգուցեալին ես անձամբ թաղեմ, լսեցէ՛ք ինձ եւ իմ մասին բարեխօսեցէ՛ք Սահառի որդի Եփրոնին,

9 որ ինձ տայ իր ագարակի սահմաններում գտնուող զոյգ քարայրը այնքան արծաթով, որքան արժէ այն: Թող այն ձեր ներկայութեամբ ինձ տայ որպէս շիրմավայր»:

10 Եփրոնը քետացիների հետ նստած էր ժողովատեղում: Եփրոն քետացին պատասխան տուեց Աբրահամին եւ ի լուր Քետի որդիների ու բոլոր նրանց, ովքեր մտնում էին նրա քաղաքի դարպասով,

11 ասաց. «Նայի՛ր ինձ, տէ՛ր, եւ լսի՛ր ինձ: Ագարակը տալիս եմ քեզ, քեզ եմ տալիս նաեւ այնտեղ գտնուող քարայրը: Իմ բոլոր համաքաղաքացիների ներկայութեամբ այն քեզ եմ յանձնում: Թաղի՛ր քո հանգուցեալին»:

12 Աբրահամը գլուխ տուեց երկրի ժողովրդի առաջ,

13 Եփրոնի հետ խօսեց ի լուր երկրի ժողովրդի եւ ասաց. «Քանի որ անսացիր ինձ, ուրեմն լսի՛ր ինձ: Ես քեզ կը տամ ագարակի փոխարժէքը: Վերցրո՛ւ այն ինձնից, եւ ես այնտեղ կը թաղեմ իմ հանգուցեալին»:

14 Եփրոնն Աբրահամին պատասխանեց եւ ասաց.

15 «Ո՛չ, տէ՛ր իմ, լսել եմ, որ հողամասը չորս հարիւր սատեր արծաթ արժէ: Դա ի՞նչ է որ իմ ու քո միջեւ: Դու թաղի՛ր քո հանգուցեալին»:

16 Աբրահամը Եփրոնին լսելուց յետոյ կշռեց եւ նրան վճարեց չորս հարիւր սատեր արծաթը, ինչպէս խոստացել էր ի լուր Քետի որդիների, վաճառականների մօտ ընդունուած գնով:

17 Եփրոնի ագարակը, որ Մամբրէի կաղնու հանդիպակաց զոյգ քարայրի մօտն էր, այսինքն՝ ագարակն ու նրա մէջ գտնուող քարայրը, ագարակի եւ նրա շրջակայքի բոլոր ծառերը դարձան Աբրահամի սեփականութիւնը,

18 Քետի որդիների ներկայութեամբ, որոնք մտնում էին քաղաքի դարպասով:

19 Դրանից յետոյ Աբրահամն իր կին Սառային թաղեց ագարակի զոյգ քարայրում, որ Մամբրէի կաղնու դիմաց էր գտնւում, այսինքն՝ Քեբրոնում՝ Քանանացիների երկրում:

20 Ագարակն ու նրա մէջ գտնուող քարայրը Քետի որդիների կողմից տրուեցին Աբրահամին իբրեւ նրա սեփական գերեզմանոց:

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3381

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3381. Because that Abraham hearkened to My voice. That this signifies the union of the Lord’s Divine Essence with the Human Essence through temptations, is evident from the representation of Abraham, as being the Lord as to the Divine Human also (see n. 2833, 2836, 3251) and from the signification of “hearkening to My voice,” when predicated of the Lord, as being to unite the Divine Essence to the Human through temptations, for in the Word it is from these that obedience is predicated of the Lord. What is here said has reference to that which is related concerning Abraham in chapter 22, namely, that God tempted him, and said unto him that he should take his son and offer him for a burnt-offering (verses 1-2); and when he hearkened to this voice, it is said:

Now I know that thou fearest God, and thou hast not withheld thy son, thine only one, from Me.

In Myself have I sworn saith Jehovah, because thou hast done this word, and hast not withheld thy son, thine only one, that in blessing I will bless thee, and in multiplying I will multiply thy seed as the stars of the heavens (Genesis 22:12, 16-17).

That by “not withholding thy son, thine only one, from Me” (which was “hearkening to the voice”) is signified the unition of the Human with the Divine through the last of temptation, may be seen above (n. 2827, 2844). That this is meant by “hearkening to the voice of Jehovah,” or “the Father,” is evident also from the words of the Lord in Gethsemane:

My Father, if it be possible, let this cup pass from Me; nevertheless not My will but Thine be done: again a second time, My Father, if this cup cannot pass from Me except I drink it, Thy will be done (Matthew 26:39, 42 Mark 14:36 Luke 22:42).

But inasmuch as Jehovah or the Father was in Him, or He in the Father and the Father in Him (John 14:10-11), by “hearkening to the voice of Jehovah” is meant that the Lord united the Divine to the Human through temptations, by His own power; as is also evident from the words of the Lord Himself in John:

As the Father knoweth Me, and I know the Father; and I lay down My life for the sheep. Therefore doth the Father love Me, because I lay down My life, that I may take it again. I have power to lay it down, and I have power to take it again. This commandment have I received from My Father (John 10:15, 17-18). (That the Lord by His own power united His Divine Essence to His Human Essence through temptations, may be seen above, n. 1663, 1668, 1690, 1691, 1725, 1729, 1733, 1737, 1787, 1789, 1812, 1820, 2776, 3318)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org