Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Ելք 6

Studie

   

1 Տէրն ասաց Մովսէսին. «Հիմա կը տեսնես, թէ ինչ եմ անելու փարաւոնին: Նա հզօր ձեռքի միջոցով պիտի արձակի նրանց, եւ բարձրացուած բազուկով նրանց պիտի հանի նաեւ իր երկրից»:

2 Աստուած խօսեց Մովսէսի հետ եւ ասաց նրան. «Ե՛ս եմ Տէրը:

3 Ես երեւացի Աբրահամին, Իսահակին ու Յակոբին: Նրանց Աստուածը ես եմ, իմ անունը Տէր է, բայց ես դա նրանց չյայտնեցի:

4 Ես նրանց հետ ուխտ եմ կնքել, որ նրանց տամ Քանանացիների երկիրը, ուր նրանք պանդխտեցին:

5 Ես լսեցի հեծեծանքը իսրայէլացիների, որոնց եգիպտացիները ստրկացրել են, եւ յիշեցի ձեզ տուած իմ ուխտը:

6 Գնա՛ իսրայէլացիների մօտ ու ասա՛ նրանց. «Ե՛ս եմ Տէրը: Ես ձեզ ազատելու եմ եգիպտացիների բռնութիւնից, ձեզ փրկելու եմ նրանց ծառայելուց, ձեզ ազատելու եմ իմ հզօր բազկով ու նրանց գլխին մեծամեծ պատիժներ հասցնելով:

7 Ձեզ պիտի դարձնեմ իմ ժողովուրդը եւ պիտի լինեմ ձեր Աստուածը: Դուք պիտի գիտենաք, որ ե՛ս եմ ձեր Տէր Աստուածը, որ ձեզ ազատելու եմ եգիպտացիների բռնութիւնից

8 եւ ձեզ տանելու եմ այն երկիրը, որ երդուեցի տալ Աբրահամին, Իսահակին ու Յակոբին: Այն ձեզ եմ տալու որպէս ժառանգութիւն, որովհետեւ ե՛ս եմ Տէրը»:

9 Մովսէսը այս բանը հաղորդեց իսրայէլացիներին, բայց նրանք չլսեցին նրան վհատութեան եւ տաժանակիր աշխատանքի պատճառով:

10 Տէրը, խօսելով Մովսէսի հետ, ասաց. «Մտի՛ր ու խօսի՛ր եգիպտացիների արքայ փարաւոնի հետ,

11 որ նա իսրայէլացիներին արձակի Եգիպտացիների երկրից»:

12 Մովսէսը, Տիրոջը դիմելով, ասաց. «Իսրայէլացիներն իսկ ինձ չլսեցին, փարաւոնն ինձ ինչո՞ւ պիտի լսի: Ես ճարտարախօս չեմ»:

13 Տէրը խօսեց Մովսէսի ու Ահարոնի հետ եւ իսրայէլացիներին ու եգիպտացիների արքայ փարաւոնին ուղղուած հրաման տուեց՝ հանելու իսրայէլացիներին Եգիպտացիների երկրից:

14 Ահա Մովսէսի ու Ահարոնի ընտանիքների առաջնորդների անունները. Իսրայէլի անդրանիկ որդի Ռուբէնի որդիներն են՝ Ենոքն ու Փալլուսը, Ասրոնն ու Քարմին: Սա Ռուբէնի ազգատոհմն է:

15 Շմաւոնի որդիներն են՝ Յամուէլը, Յամինը, Ահոդը, Յաքինը, Սահառն ու Սաւուղը, որը փիւնիկեցի կնոջից էր ծնուել: Սրանք Շմաւոնի որդիների տոհմերն են:

16 Ղեւիի որդիների անունները, ըստ իրենց ընտանիքների, հետեւեալն են. Գեթսոն, Կահաթ եւ Մերարի: Ղեւին ապրեց հարիւր երեսունեօթը տարի:

17 Գեթսոնի որդիներն են՝ Լոբենին եւ Սեմէին՝ իրենց նահապետների ընտանիքներով:

18 Կահաթի որդիներն են՝ Ամրամը, Սահառը, Քեբրոնն ու Ոզիէլը: Կահաթն ապրեց հարիւր երեսուներեք տարի:

19 Մերարիի որդիներն են՝ Մոոլին ու Մուսին: Սրանք Ղեւիի ընտանիքներն են ըստ իրենց ցեղերի:

20 Ամրամն ամուսնացաւ իր հօրեղբօր դուստր Յոքաբեէթի հետ, եւ սա նրանից ունեցաւ Ահարոնին, Մովսէսին ու նրանց քոյր Մարիամին: Ամրամն ապրեց հարիւր երեսունեօթը տարի:

21 Սահառի որդիներն են՝ Կորխը, Նափեգն ու Զեքրին:

22 Ոզիէլի որդիներն են՝ Միսայէլը, Ելիսափանն ու Սեթրին:

23 Ահարոնն ամուսնացաւ Ամինադաբի դուստր, Նաասոնի քոյր Եղիսաբէթի հետ: Սա նրանից ունեցաւ Նաբադին, Աբիուդին, Եղիազարին ու Իթամարին:

24 Կորխի որդիներն են՝ Ասիրը, Եղկանան ու Բիասափը: Սրանք Կորխի յետնորդներն են:

25 Ահարոնի որդի Եղիազարը ամուսնացաւ Փուտիէլի դուստրերից մէկի հետ, եւ սա նրանից ունեցաւ Փենեէսին: Սրանք են ղեւտացիների ընտանիքների առաջնորդները ըստ իրենց ցեղերի:

26 Այս Ահարոնին ու Մովսէսին էր, որ Աստուած ասաց՝ իսրայէլացիներին հանել իրենց զօրքով հանդերձ Եգիպտացիների երկրից:

27 Եւ սրանք էին, որ դիմեցին եգիպտացիների արքայ փարաւոնին՝ դուրս հանելու Եգիպտոսից իսրայէլացիներին:

28 Սրանք այն Մովսէսն ու Ահարոնն են, որոնց օրօք Տէրը Եգիպտացիների երկրում խօսելով Մովսէսի հետ՝

29 ասաց նրան. «Ե՛ս եմ Տէրը: Եգիպտացիների արքայ փարաւոնին հաղորդի՛ր այն ամէնը, ինչ ասում եմ քեզ»:

30 Եւ Մովսէսը, դիմելով Տիրոջը, ասաց. «Չէ՞ որ ես անվարժ եմ խօսում, փարաւոնն ինձ ինչպէ՞ս կը լսի»:

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7089

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7089. And afterward Moses and Aaron came. That this signifies the Divine law and the doctrine thence derived, is evident from the representation of Moses, as being the Lord as to the Divine law (see n. 6752); and from the representation of Aaron, as being the doctrine of good and truth (n. 6998). By the Divine law which Moses represents is meant the Word such as it is in its internal sense, thus such as it is in the heavens; but by doctrine is meant the Word such as it is in its literal sense, thus as it is on the earth; how much these differ, can be seen from what has been thus far unfolded in respect to the internal sense of the Word. Take as an illustration the ten commandments, which specifically are called the “Law.” The literal sense of these is that parents are to be honored, that murder is not to be committed, nor adultery, nor theft, and so on; but the internal sense is that the Lord is to be worshiped; that hatred must not be felt; that truth must not be falsified; and that we must not claim for ourselves that which belongs to the Lord. So are these four commandments of the Decalogue understood in heaven, and the rest also in their own way. For in the heavens they know no other Father than the Lord; therefore by that parents are to be honored, they understand that the Lord is to be worshiped: neither do they know in the heavens what killing is, for they live to eternity; but instead of killing they understand feeling hatred, and injuring the spiritual life of anyone; neither do they know in the heavens what it is to commit adultery, and therefore instead thereof they perceive that which corresponds, namely, not to falsify truth; and instead of stealing they perceive not to take anything away from the Lord, and claim it to themselves, as for instance good and truth.

[2] Such is this law, and the whole Word too, in the heavens; thus such it is in the internal sense; nay, it is still deeper, for most things that are thought and said in the heavens do not fall into words of human speech, because in the heavens is a spiritual world and not a natural; and the things of the spiritual world transcend those of the natural world, as immaterial things transcend those which are material. Yet as material things correspond to immaterial, the latter can be set forth by means of material things, thus by natural speech, but not by spiritual speech. For spiritual speech is not a speech of material words, but of spiritual words, which are ideas modified into words in the spiritual aura, and represented by variegations of heavenly light, which light in itself is nothing but Divine intelligence and wisdom proceeding from the Lord. From all this it can be seen what is meant in its genuine sense by the Divine law which Moses represents, and what by the doctrine thence derived, which Aaron represents.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org