6465. I bi pribran k rodu svome. Da ovo označava da je bio u dobrima i istinama Prirodnog koji su od njega, vidi se iz onoga što je rečeno gore (br. 6451), gde se nalaze iste reči (vidi šta je navedeno o nastanku života duhovnoga dobra koje je Izrailj, u dobrIma i istinama nižeg Prrodnog , koje su njegovi sinovi i dvanaest plemena). U pogledu nastanka unutrašnjih stvari u spoljašnjim, neka se zna i to da sve stvari, i ne samo one kod čoveka, nego i u sveopštoj prirodi, nastaju preko uzastopnog formiranja, to jest, da posteriorne stvari nastaju formiranjem od priornih. Otuda to da svako formiranje nastaje odvojeno od drugih, ali i pored toga posteriorno zavisi od priornog, tako da bez njega ne može da opstane; jer posteriono se održava vezi i u formi pomoću priornog. Iz ovoga je jasno da su posteriorne stvari u svim priornim stvarima u svome redu; a slučaj je sličan i sa modusima i silama koji potiču od priornih stvari kao od supstancija. Ovakav je slučaj s unutrašnjim i spoljašnjim stvarima koje pripadaju čoveku, a isto tako i s onima koje 2 pripadaju njegovom životu. Onaj ko ne shvata unutrašnje i spoljašnje stvari u čoveku u skladu s ovakvim formacijama, taj nikako ne može da ima ideju o spoljašnjem i unutrašnjem čoveku, i o influksu jednoga u drugi; a još manje ideju o unutrašnjem čoveku ili duhu i kakav je onda kad se ono što je spoljašnje, koje je telesno, odvoji smrću. Onaj ko misli o spoljašnjim i unutrašnjim stvarima kao o nečemu što postaje sve čistije i čistije, kako bi mogle da postoje zajedno u neprekidnom [nizu], a to znači bez razlikovanja između posteriornih od priornih stvari, taj ne može a da ne pretpostavi da kada spoljašnje umre, da unutrašnje takođe umire (sa spoljašnjim); jer on misli da su oni koherentni [da su nerazdvojno povezani]. Ovo je sve rečeno da bi se znalo da se unutrašnje i spoljašnje razlikuju jedan od drugoga; i da unutrašnje i spoljašnje slede po redu; a tako isto da su sve unutrašnje stvari zajedno u spoljašnjim ili što je isto, da su sve priorne stvari u posteriornim, a to je predmet o kome se govorilo u ovim stihovima u unutrašnjem smislu.
NASTAVAK O INFLUKSU , I O ODNOSU DUŠE I TELA.
