7056. I on otide i srete ga na gori Božijoj, označava povezivanje u dobru ljubavi tamo. Ovo se vidi iz značenja sresti ili ići u susret, što označava povezivanje (vidi upravo gore, br. 7054); i iz značenja gore Božije, koja označava dobro Božanske Ljubavi (vidi br. 6829). Ovde je slučaj sledeći: - Povezivanje istine koja proizlazi neposredno od Božanskog, s istinom koja proizlazi posredno, može da postoji samo u dobru, jer je dobro pravo tlo [dobra zemlja]. Istine su semenkekoje rastu samo u dobru kao na svojoj vlastitoj zemlji: isto tako, dobro je sama duša istine; istina, da bi bila istina, mora da postoji od dobra, i od dobra ona živi. Istina koja proizlazi neposredno od Božanskog naziva se istinom, ali u sebi to je dobro, jer proističe od Božanskog Dobra; ali to je dobro s kojim se sva istina Božanska sjedinjava. Naziva se istinom, jer se u nebu pokazuje kao svetlost, ali je to stetlost kao u proleće, s kojom se sjedinjava toplina koja oživljava sve stvari na zemlji. Iz ovih se razmatranja može jasno videti da do povezivanja istine koja proizlazi neposredno od Božanskog i one koja proizlazi posredno, može doći samo u dobru; stoga, samo ako čovek oseća (voli) istinu radi istine, a osobito radi dobra, to jest, radi života; jer je čovek tada u dobru. Kakav je slučaj s ovim povezivanjem, može se više znati iz ovih stvari:- Istina koja proističe neposredno od Božanskog, ulazi u čovekovu volju, jer je to njen put; ali istina koja proističe posredno od Božanskog, ulazi u čovekov razum, a do povezanosti ne može da dođe osim kada volja i razum deluju kao jedno, a to reći, osim kad volja hoće dobro a razum potvrdi to dobro istinom. Stoga, kada dođe do povezanosti, Gospod se pokazuje kao prisutan; i njegovo se prisustvo opaža, ali kada nema povezanosti, Gospod je kao otsutan; ali se njegova otsutnost ne opaža, osim ako se to uporedi sa stanjem kada se opažalo da je bio prisutan.
