1
เมื่อวันที่สิบเดือน ที่สิบปีที่เก้า พระ วจนะของพระเยโฮวาห์ มายังข้าพเจ้า อีกว่า
2
"บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงเขียนชื่อ ของวัน นี้ไว้ วัน นี้ทีเดียว กษัตริย์ บาบิโลนล้อมเยรูซาเล็มในวันนี้ เอง
3
และจงกล่าว คำอุปมาแก่วงศ์วานที่มักกบฏ และพูด กับเขาว่า องค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ตรัสดังนี้ว่า จงตั้งหม้อ ไว้ ตั้งไว้ซิ เทน้ำ ใส่หม้อ ด้วย
4
ใส่ ชิ้นเนื้อเข้าไป เอาชิ้นเนื้อดี ๆ คือเนื้อโคนขา และเนื้อสันขา หน้า เลือกกระดูกดี มาใส่ ให้เต็ม
5
จงเลือกแกะ ที่ดีที่สุดมาตัวหนึ่ง ใช้กระดูก เหล่านั้นเป็นฟืนไว้ใต้ นั้น จงต้ม ให้ดี เพื่อเคี่ยวกระดูก ที่อยู่ในนั้นด้วย
6
เพราะฉะนั้น องค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ตรัสดังนี้ว่า วิบัติแก่กรุงที่ชุ่มโลหิต วิบัติแก่หม้อ ที่ขึ้นสนิมข้างในและซึ่งสนิมมิได้หลุดออกมา จงเอาเนื้อออกทีละชิ้นๆ อย่าจับสลากเลย
7
เพราะว่าโลหิตที่เธอกระทำให้ตกนั้นยังอยู่ท่ามกลาง เธอ เธอวางไว้บนหิน เธอมิได้เทลงดิน เพื่อเอาฝุ่น กลบไว้
8
เราได้วางโลหิตที่เธอทำให้ ตกนั้นไว้บนก้อนหิน เพื่อมิให้ ปิดโลหิตนั้นไว้ เพื่อเร้าความพิโรธ และทำการแก้แค้น
9
เพราะฉะนั้น องค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้า ตรัสดังนี้ว่า วิบัติแก่กรุงที่ชุ่มโลหิต เราจะกระทำให้กองไฟนั้นใหญ่ขึ้นด้วย
10
จงสุมฟืนเข้าไปและก่อไฟ ขึ้น ต้มเนื้อ ให้ดี แล้วปรุงแต่งให้อร่อย และปล่อยกระดูก ให้ไหม้
11
และวางหม้อเปล่าไว้บนถ่าน เพื่อให้ทองสัมฤทธิ์ นั้นร้อนและไหม้ ให้ความโสโครกละลายเสียในนั้น ให้สนิมของมันไหม้ไฟ
12
เธอกระทำตัวของเธอเหนื่อยด้วยการมุสาต่างๆ สนิมที่หนาของเธอก็ไม่หลุดออกไปจากเธอ สนิมนั้นจะต้องอยู่ในไฟ
13
ราคะของเจ้าโสโครก เพราะว่าเราได้ชำระเจ้าแล้ว แต่เจ้าไม่ชำระตัว เจ้าจะไม่ถูกชำระจากความโสโครกของเจ้าอีกต่อไป จนกว่าเราจะระบายความเกรี้ยวกราดของเราออกเหนือเจ้าจนหมด
14
เราคือพระเยโฮวาห์ ได้ลั่นวาจาแล้ว จะเป็นไปอย่างนั้น เราจะกระทำเช่นนั้น เราจะไม่ถอยกลับ เราจะไม่สงวนไว้ และเราจะไม่เปลี่ยนใจ เขาจะพิพากษาเจ้า ตามวิธี การและการกระทำของเจ้า องค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส ดังนี้แหละ"
15
พระ วจนะของพระเยโฮวาห์ มายังข้าพเจ้า อีกว่า
16
"บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ดู เถิด เราจะเอาสิ่งที่พอตา ของเจ้าไปเสียจากเจ้าด้วยการประหารเสียแล้ว ถึงกระนั้นเจ้าก็อย่าคร่ำครวญหรือร้องไห้ หรือให้น้ำตา ตก
17
จงอดกลั้น ไม่คร่ำครวญเถิด อย่าไว้ทุกข์ให้คนที่ตาย จงโพกผ้าของเจ้า และสวมรองเท้า ของเจ้า อย่าปิดริมฝีปากหรือรับประทานอาหาร ของเขา"
18
ดังนั้นข้าพเจ้าจึงพูด กับประชาชนตอนเช้า และภรรยา ของข้าพเจ้าก็สิ้นชีวิตตอนเย็น รุ่งเช้าขึ้นข้าพเจ้าก็กระทำอย่างที่ข้าพเจ้ารับพระบัญชา
19
ประชาชนก็ถามข้าพเจ้าว่า "ท่านจะไม่บอกเรา ทั้งหลายหรือว่า สิ่งนี้มีความหมายอะไรแก่เรา ซึ่งท่านกระทำเช่นนี้"
20
แล้วข้าพเจ้า ก็พูด กับเขาว่า "พระ วจนะของพระเยโฮวาห์ มายังข้าพเจ้า ว่า
21
จงกล่าว แก่วงศ์วานอิสราเอล ว่า องค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส ดังนี้ว่า ดู เถิด เราจะลบหลู่สถานบริสุทธิ์ของเราอันเป็นความล้ำเลิศในอำนาจของเจ้า ความปรารถนาแห่งตา ของเจ้า และสิ่งที่จิตวิญญาณ ของเจ้า ห่วงใย บุตรชาย หญิงของเจ้า ซึ่งเจ้า ทิ้งไว้เบื้องหลังจะล้มลง ด้วยดาบ
22
และเจ้าทั้งหลายจะกระทำอย่างที่เรากระทำ เจ้าจะไม่ปิดริมฝีปาก หรือรับประทานอาหาร ของเขา
23
ผ้าโพกจะอยู่บนศีรษะของเจ้า และรองเท้า จะอยู่ที่เท้า ของเจ้า เจ้าจะไม่ไว้ทุกข์หรือร้องไห้ แต่เจ้าจะทรุดลงเพราะความชั่วช้า ของเจ้า และจะโอดครวญแก่กันและกัน
24
เอเสเคียลจะเป็นเครื่องหมา ยสำคัญแก่เจ้า ทั้งหลาย ดังนี้เขาได้กระทำสิ่งใด เจ้า จะกระทำอย่างนั้นทุกอย่าง เมื่อเหตุการณ์เหล่านี้มา ถึง เจ้า จะได้ทราบ ว่า เราคือองค์พระ ผู้เป็นเจ้าพระเจ้า
25
และเจ้า บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ในวัน ที่เราเอาที่กำบังเข้มแข็งของเขาทั้งหลายออกไป อันเป็นความร่าเริงและเป็นสง่าราศีของเขา สิ่งที่พอตา ของเขาทั้งหลาย และสิ่งที่ใจของเขาปรารถนา ทั้งบุตรชาย และบุตรสาวของเขา
26
ในวัน นั้น ผู้หนีภัยจะมา หาเจ้า เพื่อจะรายงานข่าวให้เจ้าได้ยิน เอง
27
ในวัน นั้น ปาก ของเจ้า จะหายใบ้ต่อหน้าผู้หนีภัย และเจ้า จะพูด และจะไม่เป็นใบ้อีกต่อไป ดังนั้นเจ้า จะเป็นหมายสำคัญสำหรับเขา และเขาทั้งหลายจะทราบ ว่าเราคือพระเยโฮวาห์ "