1384. Wat de eerste soort betreft, die de engelen eigen is, en daarin bestaat, dat zij innerlijk gewaarworden, wat waar en goed is, en gewaarworden wat van de Heer komt, en wat van henzelf, en verder ook van waar en hoedanig datgene is wat zij denken, spreken en doen, wanneer het uit henzelf komt. Het werd mij gegeven met de zonen van de Oudste Kerk te spreken over hun innerlijke gewaarwording; zij zeiden dat zij niets uit zichzelf denken of denken kunnen, en niets uit zichzelf willen, maar dat zij bij alles, wat zij in het algemeen en in het bijzonder denken en willen en gewaarworden, wat van de Heer en wat van elders komt, en dat zij niet alleen gewaarworden, hoeveel van de Heer en hoeveel als van henzelf komt, maar ook, wanneer iets als van henzelf komt, waar het dan vandaan komt, van welke engelen, en verder van welke aard die engelen zijn, van welke aard hun gedachten, met alle verscheidenheid, en zo dus welke invloed het is, en ontelbare andere dingen meer. De innerlijke gewaarwording van deze soort zijn van een grote verscheidenheid; bij de hemelse engelen, die in de liefde tot de Heer zijn, bestaat een innerlijke gewaarwording van het goede en vandaar van al wat tot het ware behoort, en omdat zij uit het goede het ware gewaarworden, laten zij niet toe dat er gesproken, nog minder dat er geredeneerd wordt over het ware, maar zij zeggen: zo is het of zo is het niet. De geestelijke engelen echter, die ook innerlijke gewaarwording hebben, maar niet van dien aard als de hemelse engelen, spreken over het ware en het goede; niettemin worden zij het ware en het goede gewaar, maar met onderscheid, want de verscheidenheden van deze innerlijke gewaarwording zijn ontelbaar. De verscheidenheden rusten hierop, dat zij gewaarworden of iets komt van de wil van de Heer, of dat Hij het vergunt, of dat Hij het toelaat, waartussen een scherp onderscheid ligt.

2144. 'In the oak-groves of Mamre' means the character of the perception. This is clear from the representation and meaning of 'oak-groves', and also from the representation and meaning of 'Mamre'. What oak-groves in general represented and meant has been shown in Volume One, in 1442, 1443, and what the oak-grove of Mamre specifically represented and meant, in 1616, namely perceptions, though of a human kind such as spring from factual knowledge and from the initial rational concepts derived from that knowledge.

[2] What perception is, is totally unknown at the present day, for nobody today possesses the kind of perception that the ancient and especially the most ancient people possessed. The latter knew from perception whether a thing was good and consequently whether it was true. There was an influx from the Lord by way of heaven into the rational part of their minds, and from that influx when they thought about anything holy, they perceived instantly whether a thing was so or was not so. Later on such perception with mankind perished and people began to entertain heavenly ideas no more but only worldly and bodily ones; and when this happened the place of such perception was taken by conscience (which also is a kind of perception), for acting contrary to conscience and according to conscience is nothing else than discerning from conscience whether a thing is so or not so, or whether it ought to be done.

[3] But perception that goes with conscience does not originate in inflowing good but in truth which from earliest childhood has been implanted in the rational part of the mind in accordance with the holiness of people's worship, and after that has been confirmed; for that truth alone is believed by them to be good. Consequently conscience is a kind of perception, but it has its origin in truth such as this; and when charity and innocence are introduced into it by the Lord, the good that goes with that conscience is then brought into being. These few considerations show what perception is. Yet between perception and conscience there is a wide difference. See what has been stated about perception in Volume One, in 104, 125, 371, 483, 495, 503, 521, 536, 597, 607, 784, 865, 895, 1121, 1616; about the perception spirits and angels have, in 202, 203, 1008, 1383, 1384, 1390-1392, 1394, 1397, 1504; and about the learned not knowing what perception is, in 1387.

[4] As regards the Lord when He lived in the world, all of His thought sprang from Divine perception since He alone was a Divine and Celestial Man. For He has been the only one in whom Jehovah Himself was present and from whom His perception came, also dealt with in Volume One, in 1616, 1791. His perceptions became more and more interior the closer He came to union with Jehovah. The nature of His perception at this time becomes clear from what has been stated in Volume One, in 1616, about the oak-groves of Mamre; and then the nature of it when He perceived the things contained in this chapter is described in what follows below.