558. [primo] Porro, quantum aliquis in amore caelesti est, qui est amare usus et bona, et affici jucundo cordis cum illa praestat propter ecclesiam, patriam, societatem humanam et concivem, tantum ducatur a Domino, quia ille amor est in quo Ipse, et qui ab Ipso: at quantum aliquis in amore sui est, qui amor est usus et bona praestare propter se, tantum ducitur a semet; et quantum aliquis ducitur a semet, tantum non ducitur a Domino: inde quoque sequitur, quod quantum quis se amat, tantum se removeat a Divino, ita quoque a caelo. Duci a semet, est a proprio suo; ac proprium hominis non est nisi quam malum est enim ejus malum hereditarium, quod est se amare prae Deo, ac mundum prae caelo ¹ Homo toties immittitur in suum proprium, ita in sua mala hereditaria, quoties se spectat in bonis quae facit, nam spectat a bonis ad se, et non a se ad bona quare in bonis sistit imaginem sui, et non aliquam imaginem Divini. Quod ita sit, etiam per experientiam confirmatus sum. Sunt mali spiritus, quorum habitationes sunt in plaga media inter septentrionem et occidentem sub caelis, qui callent artem immittendi probos spiritus in proprium illorum, et sic in mala varii generis; quod faciunt per id, quod immittant illos in cogitationes de se, vel aperte per laudes et honores, vel clam per determinationes affectionum illorum ad se: et quantum hoc efficiunt, tantum avertunt facies proborum spirituum a caelo; et tantum quoque intellectum eorum obscurant, et evocant mala ex proprio illorum.

558b. [secundo] Quod amor sui sit oppositus amori erga proximum, videri potest ex origine et essentia utriusque. Amor proximi apud ² illum, qui in amore sui est, inchoat a se; dicit enim quod quisque sibi sit proximus, et ab illo sicut a centro procedit ad omnes qui secum unum faciunt, cum diminutione secundum gradus conjunctionis per amorem secum et qui extra illam consociationem sunt, reputantur pro nihilo, et qui contra illos et illorum mala, pro hostibus, qualescunque sint, sive sapientes, sive probi, sinceri aut justi. At amor spiritualis erga proximum inchoat a Domino, et ab Ipso ut a centro procedit ad omnes qui Ipsi conjuncti sunt per amorem et fidem, ac procedit secundum quale amoris et fidei apud illos. ³ Inde patet, quod amor proximi inchoans ab homine sit oppositus amori erga proximum qui inchoat a Domino et quod ille procedat a malo, quia a proprio hominis at hic a bono, quia a Domino, quia est ipsum Bonum. Patet etiam, quod amor proximi, qui ab homine et ejus proprio procedit, sit corporeus at amor erga proximum qui a Domino procedit, sit caelestis. Verbo, amor sui facit apud hominem, in quo est, caput; et amor caelestis facit apud illum pedes, cui insistit, et si non servit sibi, quem pedibus proculcat. Inde est, quod qui in infernum dejiciuntur, appareant dejici supinati capite deorsum ad infernum, et pedibus sursum ad caelum (videatur supra, 548).

脚注:

4844. ‘Mane vidua domo patris tui’: quod significet abalienationem a se, constare potest ex eo quod per id vellet ut recederet, et ad se non amplius rediret; dixit quidem ut maneret ibi usque dum adolesceret Shelah filius ejus, sed usque cogitavit quod Shelae filio suo non illa daretur, dixit enim apud se ‘forte moriatur etiam hic sicut fratres ejus’, et quoque facto comprobavit, ut patet a vers. 14, ‘Vidit Tamar quod adolevit Shelah, et illa non data ei in mulierem’; inde nunc sequitur quod per illa verba significetur quod abalienaret illam a se; hoc est, in sensu interno Ecclesiam repraesentativam spiritualium et caelestium quae per ‘Tamarem’ repraesentatur, n. 4811, 4831, ab Ecclesia Judaica quae per ‘Jehudam’; concordare enim non poterant quia Judaismus erat solum Ecclesiae repraesentativum non autem Ecclesia repraesentativa, n. 4307, 4500, nam externum agnovit, non autem internum.

[2] ‘Vidua’ etiam significat Ecclesiae verum absque ejus bono, quia ‘uxor’ in sensu repraesentativo significat verum, et ‘maritus’ bonum, n. 4823, 4843, quapropter ‘uxor absque marito’ est Ecclesiae verum absque ejus bono, de qua cum dicitur quod ‘maneret in domo patris sui’, significatur quod Ecclesiae verum abalienaretur, et quoque quod non reciperetur in sua domo; quod nec ¹ gens Judaica potuit quia non in bono sed in malo fuit.

[3] Vidua in Verbo multoties memoratur et qui sensum internum non novit, non aliter credere potest quam quod per ‘viduam’ significetur vidua; sed per ‘viduam’ in sensu interno significatur ibi Ecclesiae verum absque bono, hoc est, illi qui in vero sunt absque bono, et usque desiderant in bono esse, consequenter qui amant duci per bonum; ‘maritus’ est bonum quod duceret; tales in Antiqua Ecclesia intelligebantur in bono sensu per ‘viduas’, sive feminae sive viri essent; Antiqua enim Ecclesia distinxit proximum erga quem charitatem exercerent, in plures classes, quosdam vocabat pauperes, quosdam miseros et afflictos, quosdam vinctos et in carcere, quosdam caecos et claudos, quosdam peregrinos, orphanos et viduas, et secundum qualitates eorum dispensabant charitatis opera; doctrinalia illorum illa docebant; illa Ecclesia non alia doctrinalia novit; quapropter qui tunc temporis vivebant, secundum sua doctrinalia et docebant et scribebant, proinde cum dicebant ‘viduas’, non aliud intelligebant quam tales qui in vero essent absque bono et usque desiderarent duci per bonum;

[4] inde etiam patet quod doctrinalia Antiquae Ecclesiae docerent illa quae charitatis et proximi erant, ac cognitiones et scientifica illorum ² erant ut scirent quid significarent externa; Ecclesia enim repraesentativa spiritualium et caelestium fuit, idcirco spiritualia et caelestia quae repraesentabantur et significabantur, erant quae per doctrinalia et scientias addiscebantur, sed haec doctrinalia et haec scientifica hodie prorsus obliterata sunt, et quidem in tantum ut non sciatur quod fuerint; loco enim eorum successerunt doctrinalia fidei, ³ quae si viduata et separata sunt a doctrinalibus charitatis, fere nihil docent; doctrinalia enim charitatis docent quid bonum, at doctrinalia fidei quid verum, et docere verum absque bono, est ambulare sicut caecus, nam bonum est quod docet et ducit, et verum est quod docetur et ducitur; inter illa bina doctrinalia est tanta differentia, quanta inter lucem et tenebras; nisi tenebrae per lucem illustrantur, hoc est, nisi verum per bonum, seu fides per charitatem, non sunt nisi quam tenebrae:

inde est quod nemo sciat ex intuitione consequenter nec a perceptione num verum sit verum, sed solum ex doctrina hausta in pueritia et ⁴ confirmata in adulta aetate, inde etiam est quod Ecclesiae tantum discrepent, et una dicat id verum quod altera falsum, et quod nusquam conveniant.

[5] Quod per viduas in bono sensu significentur qui in vero absque bono sunt, at usque desiderant per bonum duci, constare potest a locis in Verbo ubi viduae nominantur, ut apud Davidem,

Jehovah Qui facit judicium oppressis, Qui dat ⁵ panem famelicis, Jehovah Qui solvit vinctos, Jehovah Qui aperit caecos, Jehovah Qui erigit incurvatos, Jehovah Qui amat justos, Jehovah Qui custodit peregrinos, pupillum et viduam sustentat, Ps. 146:7-9;

agitur hic in sensu interno de illis qui a Domino instruuntur in veris et ducuntur ad bonum; sed quidam eorum vocantur oppressi, quidam famelici, quidam vincti, caeci, incurvati, peregrini, pupilli, viduae, et hoc secundum quale eorum; ⁶ at quale nemo scire potest quam ex sensu interno; doctrinalia Ecclesiae Antiquae docuerunt illud; hic ut in pluribus aliis locis, junctim nominantur peregrinus, pupillus, et vidua, quia per ‘peregrinum’ significantur illi qui in veris fidei instrui volunt, n. 1463, 4444,

per ‘pupillum’ qui in bono sunt absque vero et desiderant per verum duci ad bonum, et per ‘viduam’ qui in vero sunt absque bono, et desiderant per bonum duci ad verum; tres illi nominantur junctim hic et alibi in Verbo quia in sensu interno unam classem constituunt, nam per illos simul significantur qui instrui volunt et duci ad bonum et verum:

apud eundem,

Pater pupillorum, et judex viduarum Deus in habitaculo sanctitatis Suae, Ps. 68:6 [KJV Ps. 68:5];

‘pupilli’ pro illis qui sicut infantes in bono innocentiae sunt, sed nondum in vero, quorum ‘pater’ dicitur Dominus quia sicut pater ducit illos, et hoc per verum in bonum, nempe in bonum vitae seu sapientiae; 'viduae' pro illis qui sicut adulti in vero sunt sed nondum in bono, quorum ‘judex’ dicitur Dominus quia ducit illos et hoc per bonum in verum, nempe in verum intelligentiae; per

'judicem' enim significatur ductor; bonum ⁷ absque vero quod est ‘pupillus’, fit bonum sapientiae per doctrinam veri; et verum absque bono quod ‘vidua’, fit verum intelligentiae per vitam boni:

apud Esaiam,

Vae statuentibus statuta iniquitatis... ad declinandum a judicio pauperes, et ad rapiendum in judicium miseros populi Mei, ut sint viduae spolium eorum, et pupillos depraedentur, Esai. 10:1, 2;

hic per ‘pauperes, miseros, viduas et pupillos’ non illi significantur, sed qui spiritualiter tales sunt; et quia in Ecclesia Judaica sicut in Antiqua omnia repraesentativa erant, etiam ⁸ erat benefacere pupillis et viduis, tunc enim repraesentabatur in caelo charitas erga illos qui in spirituali sensu tales erant:

[8] apud Jeremiam,

Facite judicium et justitiam, et eripite, spoliatum e manu oppressoris, et peregrinum pupillum et viduam ne defraudate, neque vim facite, neque sanguinem innocentem effundite in loco hoc, Jer. 22:3;

hic quoque per ‘peregrinum, pupillum et viduam’ significantur qui spiritualiter tales sunt; in mundo enim spirituali seu caelo non noscitur quis peregrinus, quis pupillus et quae vidua, non enim tales sunt ibi qui tales fuerunt in mundo, idcirco verba haec, cum leguntur ab homine, ab angelis secundum sensum eorum spiritualem seu internum percipiuntur:

[9] similiter apud Ezechielem,

Ecce principes Israelis quisque juxta brachium suum fuerunt in te, ut effunderent sanguinem, patrem et matrem vilipenderunt in te, cum peregrino egerunt per oppressionem in te, pupillum et viduam defraudarunt in te, 22:6, 7:

tum apud Malachiam, Accedam ad vos in judicium, et ero testis festinans contra praestigiatores, ... et contra jurantes falso, et contra oppressores mercedis mercenarii, viduae et pupilli, et declinantes peregrinum; nec timent Me, 3:5:

similiter apud Mosen,

Peregrinum non premes, neque illum opprimes, ... ullam viduam aut orphanum non affligetis, si affligendo afflixeris eum, et si clamando clamaverit ad Me, audiendo audiam clamorem ejus, et exardescet ira Mea, et occisurus sum vos gladio, ut fiant uxores vestrae viduae, et filii vestri orphani, Exod. 22:20-23 [KJV Exod. 22:21-24];

[10] hoc, sicut omnia reliqua praecepta, judicia et statuta in Ecclesia Judaica, repraesentativum fuit, et quoque ibi tenebantur in externis ita facere, et per talia repraesentare charitatis interna, tametsi nihil charitatis haberent, seu ⁹ non ex interna affectione facerent; internum erat ex affectione instruere in veris ac ducere per vera ad bonum qui in ignorantia fuerunt, et per bonum ad vera qui in scientia, sic ¹⁰ bonum fecissent in spirituali sensu peregrino, pupillo et viduae; ut usque externum maneret repraesentationis causa, inter maledictiones dictatas super monte Ebal erat ‘declinare judicium peregrini, orphani et viduae’ Deut. 27:19 ¹¹ ; ‘declinare judicium eorum’ pro contrarium facere, hoc est, per instructionem et vitam ducere ad falsum et ¹² malum:

quia etiam deprivare alios bonis et veris, et sibi ¹³ appropriare illa sui honoris et lucri causa, inter maledictiones erat, ideo Dominus ¹⁴ dixit, Vae vobis scribae et Pharisaei, quia comeditis domos viduarum, idque praetextu quod prolixe oretis, propter hoc accipietis abundantius judicium, Matth. 23:14; Luc. 20:47;

'comedere domos viduarum' pro deprivare illos qui desiderant, veris, et docere falsa.

[11] Pariter repraesentativum fuit quod relicta in agris, in olivetis et vineis essent peregrino, pupillo et viduae, Deut. 24:19-22;

tum ¹⁵

Quando absolverint decimare decimas proventus sui in anno tertio, ... darent peregrino, pupilla et viduae, ut comederent in portis eorum, et saturarentur, Deut. 26:12, 13 ¹⁶ .

Quia Dominus solus est qui instruit et ad bonum et verum ducit, dicitur apud Jeremiam,

Relinque orphanos tuos, Ego vivificabo, et viduae super Me confident, 49:10, 11:

et apud Mosen,

Jehovah facit judicium orphani et viduae, et amat peregrinum ad dandum illi panem et vestem, Deut. 10:18;

‘panis’ pro bono amoris, ¹⁷ n. 2165, 2177, 3478, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735, ¹⁸ ‘vestis’ pro vero fidei, n. 4545, 4763.

[12] Quod Elias, cum fuit fames ex non pluvia in terra missus sit ¹⁹ Sareptam ad viduam, ac petierit ab illa placentam parvam, quam faceret priore loco et daret illi, ac sibi et filio suo posteriore loco, et quod tunc apud illam cadus farinae non consumeretur, et lenticula olei non deficeret, I Reg. 17:1-13,

repraesentativum fuit, sicut omnia reliqua quae de Elia memorantur, et in genere quae in Verbo; ‘fames quae in terra quia non pluvia’ repraesentabat vastationem veri in Ecclesia, n. 1460, 3364, ‘vidua in Sarepta’ illos extra Ecclesiam qui desiderant verum; ‘placenta quam illi faceret priore loco’ bonum amoris in ²⁰ Dominum, n. 2177, quem ex pusillo suo amaret supra se et filium suum; ‘cadus farinae’ significat verum ex bono, n. 2177; et ‘lenticula olei’ charitatem et amorem, n. 886, 3728, 4582, ‘Elias’ repraesentat Verbum per quod talia, n. 2762;

[13] hoc etiam in sensu interno intelligitur per Domini verba apud Lucam,

Nullus propheta acceptus est in patria sua: in veritate dico vobis, multae viduae erant in diebus Eliae in Israel, cum clausum fuit caelum per annos tres et menses sex, dum fuit fames magna super totam terram, ad nullam tamen earum missus est Elias nisi in Sareptam Sidonis, ad mulierem viduam, 4:25-26;

hoc est, ad illos extra Ecclesiam qui desiderant verum; ‘viduae’ autem quae intra Ecclesiam vastatam, ad quas Elias non missus, sunt qui non in vero sunt quia non in bono, nam ubi non bonum ibi nec verum, utcumque apud illos verum ²¹ appareat in externa forma ut verum, 14sed est sicut crustaceum absque nucleo; qui in tali vero sunt et quoque qui in falso, significantur per viduas in opposito sensu; [14] ut apud Esaiam,

Exscindet Jehovah ex Israele caput et caudam, ramum et juncum, die uno, senex et honoratus faciebus caput, et propheta doctor mendacii cauda; ... propterea super juvenibus ejus non laetabitur Dominus, et pupillorum ejus ac viduarum ejus non miserebitur, 9:13, 14, 16 [KJV 14, 15, 17]:

apud Jeremiam,

Ventilabo eos ventilabro in portis terrae, orbabo, perdam populum Meum a viis suis non sunt conversi auctae ²² mihi sunt viduae ejus prae arena marium; adducam illis super matrem juvenem vastatorem in meridie; ... ²³ languet quae pepererat septem, exspiravit animam suam, occidit sol ejus dum adhuc dies, 15:7-9:

apud eundem Hereditas nostra adversa est ad alienos, domus nostrae ad alienigenas, pupilli facti sumus non pater, matres nostrae sicut viduae, Thren. 5:2, 3, .

[15] Quia per 'viduas' significabantur qui non in vero quia non in bono, idcirco ignominiosum erat ²⁴ Ecclesiis etiam quae in ²⁵ falsis ex malo, vocari viduae, sicut apud Johannem, In corde suo dixit, Sedeo regina, et vidua non sum, et planctum non viderim; propter hoc in una die venient plagae ejus, mors et planctus et fames, et igne comburetur, Apoc. 18:7, 8;

ibi de Babele: similiter de ²⁶ eadem apud Esaiam,

Audi hoc delicata, sedens secure, dicens in corde suo, Ego et non sicut ego praeterea non sedebo vidua, nec cognoscam orbitatem: atqui venient tibi duo ista mala momento in die uno, orbitas et viduitas, 47:8, 9.

[16] Ex his nunc constare potest quid vidua in sensu interno Verbi; et quoniam ‘vidua’ repraesentabat et inde significabat Ecclesiae verum absque bono ejus, quia ‘uxor’ verum et ‘maritus’ bonum, ideo in Ecclesiis Antiquis, ubi omnia et singula repraesentabant, prohibitum fuit sacerdotibus ducere viduam in uxorem quae non vidua esset ex sacerdote, de quibus ita apud Mosen,

Sacerdos magnus uxorem in virginitate ejus accipiet, viduam aut repudiatam aut corruptam aut meretricem, has non accipiet, sed virginem de populis suis accipiet uxorem, Lev. 21:13-15;

et ubi de novo templo et de novo sacerdotio apud Ezechielem,

Sacerdotes Levitae viduam aut repudiatam non accipient sibi in uxores, sed virgines de semine domus Israelis; viduam tamen quae fuerit vidua a sacerdote, accipient, 44:22;

‘virgines’ enim quas ducerent uxores, repraesentabant et inde significabant affectionem veri; etiam ‘vidua ²⁷ a sacerdote’ affectionem veri a bono, ‘sacerdos’ enim in sensu repraesentativo est Ecclesiae bonum; ²⁸ ideo quoque licebat viduis ex sacerdote quibus non proles, de oblationibus seu sanctis comedere, Lev. 22:12, 13.

[17] Quod haec significatio viduae sit, noverunt illi qui ab Antiqua Ecclesia ex suis doctrinalibus, doctrinalia enim apud illos erant doctrinalia amoris et charitatis, quae innumerabilia continuerunt quae hodie prorsus obliterata sunt; ex illis sciebant quam charitatem exercerent seu in quo debito essent erga proximum, qui ‘viduae’ vocabantur, qui ‘pupilli’, qui ‘peregrini’, et sic porro; cognitiones veri illorum et scientifica fuerunt cognoscere et scire quid ²⁹ ritualia Ecclesiae eorum repraesentabant et significabant, et qui docti inter illos fuerunt, sciebant quid illa quae in tellure et mundo repraesentabant, noverunt enim quod universa natura esset theatrum repraesentativum regni caelestis, n. 2758, 2989, 2999, 3483; talia elevabant mentes eorum ad caelestia, et doctrinalia eorum ducebant ad vitam; sed postquam Ecclesia a charitate ad fidem deflexit, et magis postquam fidem separavit a charitate, et illam absque hac et hujus operibus salvificam fecit, tunc mentes non amplius per cognitiones potuerunt elevari ad caelestia, nec per doctrinalia duci ad vitam, et hoc usque adeo ut tandem vix aliquis credat quod vita aliqua post mortem sit, et vix aliquis sciat quid sit caeleste; quod sensus aliquis spiritualis Verbi sit qui non apparet in littera, hoc ne quidem potest credi; ita occlusae sunt mentes.

脚注:

9348. ‘Quia erit tibi in laqueum’: quod significet ex allectatione et ¹ deceptione malorum, constat ex significatione ‘laquei’ cum de malis, quod sit allectatio et deceptio. Quod mala allectent et decipiant, est inde quia omnia mala scaturiunt ex amoribus sui et mundi, n. 9335, et amores sui et mundi connascuntur homini, et inde homo jucundum vitae suae a prima nativitate sentit, immo inde vitam habet; quapropter illi amores sicut latentes venae fluvii cogitationem et voluntatem hominis a Domino ad se, et a caelo ad mundum ² , ita a veris et bonis fidei ad falsa et mala continue trahunt; ratiocinia ex fallaciis sensuum tunc imprimis valent, et quoque Verbi sensus litteralis perverse explicatus et applicatus;

[2] haec et illa sunt quae per laqueos, tendiculas, foveas, retia, funes, pedicas, tum quoque per fraudes et dolos, in Verbo in sensu spirituali intelliguntur, ut apud Esaiam,

Pavor et fovea et laqueus super te, habitator terrae, unde fiet, fugiens e voce pavoris cadet in foveam, et ascendens e fovea capietur laqueo; nam cataractae ³ ab alto apertae sunt, et commota sunt fundamenta terrae, Esai. 24:17-19:

et apud Jeremiam,

Timor, fovea, et laqueus super te, habitator Moabi; qui effugerit timorem incidet ⁴ in foveam, et qui ascendit e fovea capietur laqueo, 48:43, 44;

‘pavor et timor’ est turba et commotio animi cum haeret inter mala et bona, et inde inter falsa et vera, ‘fovea’ est falsum inductum per ratiocinia ex fallaciis sensuum ad favendum jucundis amorum sua et mundi, ‘laqueus’ est allectatio et deceptio mali inde:

[3] apud ⁵ Esaiam, Ibunt et impingent retro, et frangentur, et illaqueabuntur, et capientur, 28:13;

‘impingere retro’ pro avertere se a bono et vero, ‘frangi’ pro dissipare vera et bona, ‘illaqueari’ pro allectari a malis amorum sui et mundi, ‘capi’ pro auferri ab illis:

[4] apud Ezechielem,

Mater principum Israelis leaena; unus ex catulis illius didicit rapere rapinam, homines devoravit; audiverunt de eo gentes, quarum in fovea captus est, et deduxerunt eum hamis in terram Aegypti: postea stupravit viduas, et urbes devastavit; desolata est terra et plenitudo ejus a voce rugitus ejus; ideo insidiatae sunt illi gentes circumcirca ex provinciis, et expanderunt super eum rete suum; in fovea earum captus est; posuerunt eum in cavea cum hamis, et deduxerunt eum ad regem Babelis in retibus, ut non audiretur vox ejus amplius in montibus Israelis, 19 [2-] 4, 7-9; hic profanatio veri successiva per allectamenta falsorum ex malis describitur; ‘mater principum Israelis’ est Ecclesia ubi primaria vera; quod ‘mater’ sit Ecclesia, videatur n. 289, 2691, 2717, 4257, ⁶ 5581, 8897, et ‘principes Israelis’ primaria vera, n. 1482, 2089, 5044; ‘leaena’ est falsum ex malo pervertens vera Ecclesiae, ‘catulus leonis’ est malum in sua potentia, n. 6367, ‘rapere rapinam et devorare homines’ est destruere vera et bona, ‘homo’ enim est bonum Ecclesiae, n. 4287, 7424, 7523, ‘gentes’ sunt mala, n. 1259, 1260, 1849, 2588 fin. , 4444, ⁷ 6306, ‘fovea in qua captus a gentibus’ est falsum mali, n. 4728, 4744, 5038, 9086, ‘terra Aegypti in quam hamis deductus’ est scientificum per quod falsum, n. 9340, ‘stuprare viduas’ est pervertere bona quae desiderant verum; quod ‘stuprare’ sit pervertere, n. 2466, 2729, 4865, 8904, et ‘viduae’ bona quae desiderant verum, n. 9198, 9200; ‘devastare urbes’ est destruere doctrinalia veri Ecclesiae, n. 402, 2268, ⁸ 2449, 2943, 3216, 4478, 4492, 4493, ‘desolare terram et plenitudinem ejus’ est destruere omnia Ecclesiae, n. 9325, ‘vox rugitus leonis’ est falsum, ‘expandere super eum rete’ est allectare per jucunda amorum terrestrium et per ratiocinia inde, ‘deducere ad regem Babelis’ est profanatio veri, n. 1:1182, 1283, 1295, 1304, 1307, 1308, 1321, 1322, 1326 ⁹ .

[5] Quod talia non eveniant quando homo non se et mundum super omnia amat, describitur ita apud Amos, Num rugiet leo in silva si rapina illi non? num cadet avis super laqueum terrae si tendicula illi non? num ascendet laqueus de terra si capiendo non ceperit? 3:4, 5.

[6] Quod ‘laqueus’ in spirituali sensu sit allectatio et deceptio per jucunda amorum sui et mundi, ita allectatio et deceptio malorum, et hoc per ratiocinia ex fallaciis sensuum quae favent illis jucundis, patet unicuivis, nam illaqueationes et captiones non aliunde sunt; diabolica turba nec aliud aggreditur apud hominem quam illos ejus amores quos jucundat omni modo, usque dum capitur; et cum captus est, ratiocinatur homo ex falsis contra vera et ex malis contra bona; et tunc non contentus est eo sed etiam jucundum captat in illaqueando et allectando alios ad falsa et mala; quod quoque hoc jucundum captet, est quia tunc unus ex turba diabolica est.

[7] Quia ‘laqueus’, ‘tendicula’, ‘rete’ significant talia, etiam significant destructionem vitae spiritualis, et sic perditionem, nam jucunda illorum amorum sunt quae destruunt et quae perdunt, quoniam ex illis amoribus, ut supra dictum est, scaturiunt omnia mala; ex amore enim sui scaturit contemptus aliorum prae se, dein subsannatio et vituperatio eorum, postea inimicitia si non favent, tandem jucundum odii, jucundum vindictae, ita jucundum saevitiae, immo crudelitatis; ille amor in altera vita ascendit eo usque ut nisi Dominus faveat et det illis dominium super alios, Ipsum non modo contemnant sed etiam subsannent Verbum quod de Ipso, et tandem ex odio et vindicta contra Ipsum agunt, et quantum non possunt contra Ipsum, exercent talia cum saevitia et crudelitate contra omnes profitentes Ipsum; inde patet unde scaturit quod diabolica turba talis sit, quod nempe ex amore sui; quapropter ¹⁰ laqueus' sicut significat jucundum amoris sui et mundi, etiam ¹¹ significat destructionem vitae spiritualis et perditionem; nam omne fidei et amoris in Dominum, et omne amoris erga proximum ¹² , per jucundum amoris sui et mundi, ubi dominatur, destruuntur ¹³ , videantur citata n. 9335.

[8] Quod illi amores sint origines omnium malorum, et quod infernum sit ex illis et in illis amoribus, quodque illi amores sint ignes ibi, hodie in orbe ignotum est; cum tamen notum potuisset esse ex eo quod illi amores oppositi sint amori erga ¹⁴ proximum et amori in Deum, et quod oppositi ¹⁵ humiliationi cordis, et quod ex illis solis omnis contemptus, omne odium, omnis vindicta, et omnis saevitia ac ¹⁶ crudelitas, existat, quod quisque scire potest qui expendit.

[9] Quod itaque ‘laqueus’ destructionem vitae spiritualis et perditionem significet, patet a sequentibus his locis:

apud Davidem,

Jehovah pluet super impios laqueos, ignem, et sulfur, Ps. 11:6;

‘ignis et sulfur’ sunt mala amoris sui et mundi; quod ‘ignis’ id sit, videatur n. 1297, 1861, 5071, 5215, 6314, 6832, 7324, 7575, ¹⁷ 9144, et quod ‘sulfur’, n. 2446; inde patet quid ‘laquei’:

apud Lucam, Ut subitus super vobis stet dies ‘ille’, nam sicut laqueus veniet super omnes qui sedent super facie totius terrae, 21:34, 35;

agitur ibi de ultimo tempore Ecclesiae, quando nulla ¹⁸ fides quia nulla charitas, quoniam ¹⁹ amores sui et mundi regnaturi; inde perditio ²⁰ , quae est ‘laqueus’:

apud Jeremiam,

Inveniuntur in populo Meo impii, speculantur sicut tendunt aucupes, constituunt perdentem ut homines capiant, 5:26:

apud Davidem,

Laqueos tendunt quaerentes animam meam, et quaerentes malum meum; loquuntur perditiones, et ²¹ dolos toto die meditantur, Ps. 38:13 ²² [KJV Ps. 38:12]:

apud eundem,

Custodi me a manibus tendiculae, posuerunt mihi, et laqueis operantium iniquitatem; cadant in retia illius ²³ , impii una, ego donec transeam, Ps. 141:9, 10:

apud Esaiam,

Erit in sanctuarium, licet in lapidem impulsus, et in petram offendiculi, duabus domibus Israelis, in laqueum et in tendiculam habitatori Hierosolymae; impingent inter illos multi, et cadent, et confringentur, et illaqueabuntur et capientur, 8:14, 15;

agitur ibi de Domino; ‘ ²⁴ lapis impulsus et petra offendiculi’ pro scandalizatione, ‘laqueus et tendicula’ pro perditione, nempe illorum qui oppugnant et destruere conantur vera et bona fidei in Dominum per falsa faventia amoribus sui et mundi; omnes enim superbi non modo scandalizantur sed etiam ‘illaqueantur’ per id quod Divinum apparuerit in forma humana, et tunc non in regia majestate sed in specie contempta. Ex his nunc patet quod per ‘erit in laqueum’ significetur allectatio et deceptio malorum, et inde perditio, ut quoque alibi apud Moschen, Ne pangas foedus cum habitatore terrae supra quam venturus, ne fiat in laqueum in medio tui, Exod. ²⁵ 34:12:

apud eundem,

Non servies diis illorum, laqueus namque hoc tibi, Deut. 7:16:

²⁶ apud eundem,

Cave tibi ne forte illaqueeris post gentes, ²⁷ et ne forte quaeras deos eorum, Deut. 12:30;

‘gentes’ sunt mala et inde falsa.

脚注: