圣经文本

 

Genesis第42章

学习

   

2 «Nak əsleɣ as Masar ih'et alkama, ərəsat tat, zanzat ana du daɣ-as a dana wər anɣu laz.»

3 Ərasan ṃaraw məqqaran ən Yusəf sas Masar ad d azzanzin daɣ-as alkama.

4 Yaqub wər dər-san iššedaw Benyamin wa n amaḍray ən Yusəf fəlas iṇṇa iksud a tu təgrəw təkma iyyat əntada.

5 Əglan maddanəs n Israyil əddewan d aytedan wiyyaḍ əntanay da əgmaynen alkama fəlas akal ən Kanan əntada ewad t'in laz.

6 Yusəf ənta azzaran y akal, ənta a innəṭṭafan əd taɣawšay ta n nazzan n alkama y aytedan kul win n akal. Iməqqaran-net as t'in oṣan əssəjadan dat-əs daɣ aṃadal.

7 Inay Yusəf iməqqaran-net ɣas izday tan mišan iṣṣəkn'en as wər tan izday, iharaššat tan iṇṇ'aṣan: «Məni du təfalam?» Əjjəwwaban as, əṇṇan as: «Akal wa n Kanan a du nəfal fəl a du nəzzanzu isudar.»

8 Yusəf izday iməqqaran-net mišan əntanay wər t'əzdayan.

9 Iktad du Yusəf targəten ši ṇad itag sər-san, təzzar iṇṇ'aṣan: «Kawanay inaṣṣasaman a təṃosam, toṣam du fəl ad tənəyam idaggan win ərkamnen daɣ akal.»

10 Əṇṇan as: «Kala kala əmizwar, eklan nak nakkanay, aṣṣa ɣas a du nəga ad nazzanzu isudar.

11 Nakkanay ket nana abba nnana iyyanda, nakkanay aytedan ən təfləst a nəṃos, wər nəṃos inaṣṣasaman.»

12 «Kala, kala, iṇṇ-asan, toṣam du fəl ad tənəyam idaggan win ərkamnen daɣ akal!»

13 Əjjəwwaban as: «Nakkanay eklan nak ṃaraw-ena d əššin eraw ana aləs iyyanda ən Kanan. Amaḍray nnana wa ənḍərran noyyay in ɣur abba nnana, aṃaran wa das waššaran aba tu.»

14 Iṇṇ-assan Yusəf: «Nak adi da a dawan əṇṇe kawanay inaṣṣasaman a təṃosam.

15 Aṃaran a kawan ajjarraba: " Əhadaɣ awan s eṣəm ən Firɣawna kud təfalam da iket wər di d oṣa amaḍray nnawan.

16 Saglat iyyan daɣ wan a t'id'awəy, kawanay aṃaran at takkim kasaw, a kawan ajjarraba har əṣṣəna kud a wa di təgannam tidət wala bahu, as wər iga di əhada s eṣəm ən Firɣawna as kawanay inaṣṣasaman.»

17 Ig'en daɣ kasaw har əgan karad aḍan.

18 As ig'əzəl wa n karad, iṇṇ'asan Yusəf: «Agat a wa dawan z aṇṇa, a kawan ayya təddaram, fəlas Məššina a əksuda.

19 Kud tidət as təṃosam aytedan ən təfləst ayyaq qawan, aqqam du iyyan daɣ wan daɣ kasaw, kawanay taglim tawəyam alkama y aɣaywan nawan iha laz.

20 Təzzar tawəyam i du amaḍray nnawan ad əṣṣənaɣ as tidət a di təgam aṃaran wər za taṃṃatim.» Ərdan s a wen da.

21 Ad ətinəməṇṇin gar-essan, tidət as nətawaddab fəl əddəlil n amaḍray nnana. Tərəmmeq ta iga as daɣ-na igammay a tu nayyu mišan wər das nəṣṣəsam, tərəmmeq tədi da a nəga azal a.

22 Iššewal Ruben iṇṇ-asan: «Wərge əmalaɣ awan as dawan əṇṇeɣ ad wər tagim abakkaḍ iṃosan təkma ən barar di? Mišan wər di təṣṣəsamam. Əmərədda azni-net a daɣ-na itawaran.»

23 Iməqqaran-net wər əṣṣenan as Yusəf igra a wa əgannan, fəlas əməššewəl a illan gar-es dər-san.

24 Igguk kan in ad ihallu. adi iqqal du fəl ad asan iššiwəl, obaz daɣ-san Šimehon issəɣfal tu dat šiṭṭawen nasan.

25 Omar Yusəf y a dasan təwəṭkəran sumad nasan alkama, itəwəssuɣəl tan əzrəf nasan, akk iyyan itəwəgget as əzrəf-net daɣ əsaməd-net. Omar tolas a tan itəwəkfu allaw. Itawagg'asan a wen da.

26 Əṭṭərken isumad nasan fəl əzdan nasan, əglan.

27 As oṣan edag iyyan a daɣ z aṇsin ora iyyan daɣ-san əsaməd wa-net fəl ad d'ikkəs y ajad-net a itša təzzar inay azrəf-net daɣ əmi n əsaməd.

28 Iṇṇa i midawan-net: «Ənəyat azrəf in itawasaɣal i du, ənta da ihan əsaməd in da,» təzzar təggaz tan ṭasa, təṇdaw tan taysəst, ad ətinəməṇṇin gar-essan: «Ma dana itag Məššina da?»

29 As din oṣan abba nnasan Yaqub daɣ Kanan əmalan as arat wa tan igrawan kul, əṇṇan as:

30 «Aləs wa iṃosan əmizwar ən Masar as din noṣa iharaššat ana, iṇṇa:" Kawanay inaṣṣasaman a təṃosam. "

31 Nəṇṇ'as nakkanay aytedan ən təfləst, wər nəṃos inaṣṣasaman.

32 Nakkanay ṃaraw-ena d əššin nədraw abba, iyyan daɣ-na aba tu, wa daɣ-na ənḍarran iqqim in ɣur abba nnana daɣ akal ən Kanan. Təzzar iṇṇ-ana əmizwar ən Masar: " Arat w'as z əṣṣəna kud aytedan ən təfləst a təṃosam,

33 wədi a du tayyim ɣur-i iyyan daɣ-wan tətkəlam alkama tawəyam tu y iɣawnatan nawan a əlluznen.

34 As din toṣam tawəyam i du aṃadray nnawan wa n alallawa ad əṣṣənaɣ as wər təṃosam inaṣṣasaman mišan aytedan ən təfləst, amaran əssuɣəlaq qawan amaḍray nnawan, akfaq qawan turagat ad təssəɣləyam i təɣawšiwen nawan daɣ akal."»

35 As əggazan šin n ikus n alkama akk iyyan oṣ'in daɣ əsaməd-net əsəkməs n əzrəf-net. As ənnayan isəkmas n əzrəf nasan təggaz tan ṭasa əntanay əd ši-ssan.

36 Iṇṇ'asan abba nnaṣan Yaqub: «Bararan in a dər-i təzammazzayam, Yusəf abas t'illa, ilkam as Šimehon, amaran taram ad tawəyam Benyamin. Adi kul nak ad d iqqal.»

37 Iṇṇ'as Ruben: «As dak du wər ewaya Benyamin tanɣa bararan in ann əššin. Əfləs i sər-əs, a dak k'id'əssuɣəla.»

38 Iṇṇ'as Yaqub: «Barar in wər dər-wan iddew, fəlas amaqqar-net aba tu iqqim du ɣas-net. As tu təgraw təkma daɣ əšikəl nawan nak a waššaran a a di tawəyam s alaxirat fəl tayyant-net.»

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#5647

学习本章节

  
/10837  
  

5647. 'And the men were afraid' means a drawing back. This is clear from the meaning here of 'being afraid' as a drawing back, a drawing back from being joined to the internal. Fear arises from various causes, such as those dangerous situations when people can lose their lives, the gains they have made, and also both their positions and reputations, as well as the fear that they may be led into some kind of slavery, resulting in the loss of freedom together with the delight life holds within itself. This matter is dealt with below, for the men's fear was that they would become linked to the internal, which would cause them to lose their own identity, and with their own identity their freedom, and with their freedom the delight life holds within itself since that delight depends on the existence of freedom. This is the reason why 'the men were afraid' means a drawing back, a drawing back lest they should become linked [to the internal].

[2] Let a brief preliminary statement be made here about the nature of that joining together, that is to say, of the external or natural man to the internal or spiritual man. The external or natural man reigns from the earliest period in life, unaware of the existence of the internal or spiritual man. That being so, when a person undergoes reformation and from being a natural or external man starts to become a spiritual or internal one, the natural rebels initially. For that person receives teaching to the effect that the natural man must be made subservient; that is, all his strong evil desires and the accompanying ideas that lend support to these must be rooted out. Consequently when left to himself the natural man thinks that in that case he may be completely destroyed, since he knows nothing other than that the natural is all there is, being totally ignorant of the fact that things beyond measure or description reside within the spiritual. When the natural man thinks like this he draws back, having no wish to be made subservient to the spiritual. This then is what is meant here by 'fear'.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.