圣经文本

 

Genesis第9章

学习

   

1 At binasbasan ng Dios si Noe at ang kaniyang mga anak, at sa kanila'y sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami at inyong kalatan ang lupa.

2 At ang takot sa inyo at sindak sa inyo ay mapapasa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; lahat ng umuusad sa lupa, at lahat ng isda sa dagat, ay ibinibigay sa inyong kamay.

3 Bawa't gumagalaw na nabubuhay ay magiging pagkain ninyo; gaya ng mga sariwang pananim na lahat ay ibinibigay ko sa inyo.

4 Nguni't ang lamang may buhay, na siya niyang dugo, ay huwag ninyong kakanin.

5 At tunay na hihingan ko ng sulit ang inyong dugo, ang dugo ng inyong mga buhay: sa kamay ng bawa't ganid ay hihingan ko ng sulit; at sa kamay ng tao, sa kamay ng bawa't kapatid ng tao ay hihingan ko ng sulit ang buhay ng tao.

6 Ang magbubo ng dugo ng tao, sa pamamagitan ng tao ay mabububo ang kaniyang dugo: sapagka't sa larawan ng Dios nilalang ang tao.

7 At kayo'y magpalaanakin at magpakarami; magsilago kayo ng sagana sa lupa, at kayo'y magsidami riyan.

8 At nagsalita ang Dios kay Noe, at sa kaniyang mga anak na kasama niya, na sinasabi,

9 At ako, narito, aking pinagtitibay ang aking tipan sa inyo, at sa inyong binhi na susunod sa inyo;

10 At sa bawa't nilikhang may buhay na kasama ninyo, ang mga ibon, ang hayop at bawa't ganid sa lupa na kasama ninyo; sa lahat ng lumunsad sa sasakyan pati sa bawa't ganid sa lupa.

11 At aking pagtitibayin ang aking tipan sa inyo; ni hindi ko na lilipulin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng tubig ng baha; ni hindi na magkakaroon pa ng bahang gigiba ng lupa.

12 At sinabi ng Dios, Ito ang tanda ng tipang ginawa ko sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay na kasama ninyo sa buong panahon:

13 Ang aking bahaghari ay inilalagay ko sa alapaap, at siyang magiging tanda ng tipan ko at ng lupa.

14 At mangyayari, pagka ako'y magbababa ng isang alapaap sa ibabaw ng lupa, na makikita ang bahaghari sa alapaap.

15 At aalalahanin ko ang aking tipan, na inilagda ko sa akin at sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng laman; at ang tubig ay hindi na magiging bahang lilipol ng lahat ng laman.

16 At ang bahaghari ay pasa sa alapaap, at aking mamasdan, upang aking maalaala, ang walang hanggang tipan ng Dios at ng bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng lamang nasa ibabaw ng lupa.

17 At sinabi ng Dios kay Noe, Ito ang tanda ng tipang inilagda ko sa akin at sa lahat ng laman na nasa ibabaw ng lupa.

18 At ang mga anak ni Noe na nagsilunsad sa sasakyan ay si Sem, at si Cham at si Japhet: at si Cham ay siyang ama ni Canaan.

19 Ang tatlong ito ay mga anak ni Noe: at sa mga ito'y nakalatan ang buong lupa.

20 At nagpasimula si Noe na maging mangbubukid, at naglagay ng isang ubasan.

21 At uminom ng alak at nalango; at siya'y nahubaran sa loob ng kaniyang tolda.

22 At si Cham na ama ni Canaan ay nakakita ng kahubaran ng kaniyang ama, at isinaysay sa kaniyang dalawang kapatid na nangasa labas.

23 At kumuha si Sem at si Japhet ng isang balabal, at isinabalikat nilang dalawa, at lumakad ng paurong, at tinakpan ang kahubaran ng kanilang ama; at ang mukha nila ay patalikod, at hindi nila nakita ang kahubaran ng kanilang ama.

24 At nagising si Noe sa kaniyang pagkalango sa alak, at naalaman ang ginawa sa kaniya ng kaniyang bunsong anak.

25 At sinabi, Sumpain si Canaan! Siya'y magiging alipin ng mga alipin sa kaniyang mga kapatid.

26 At sinabi niya, Purihin ang Panginoon, ang Dios ni Sem! At si Canaan ay maging alipin niya.

27 Pakapalin ng Dios si Japhet. At matira siya sa mga tolda ni Sem; At si Canaan ay maging alipin niya.

28 At nabuhay si Noe pagkaraan ng bahang gumunaw, ng tatlong daan at limang pung taon.

29 At ang lahat ng naging araw ni Noe ay siyam na raan at limang pung taon: at namatay.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#1083

学习本章节

  
/10837  
  

1083. That 'Shem' means the internal Church, 'Japheth' the external Church corresponding to it, has been discussed already. Where the Church exists it must necessarily possess an internal aspect and an external; for a human being, who is the Church, is both internal and external. Before he becomes the Church, that is, before he has been regenerated, he is engrossed in things that are external. But when undergoing regeneration he is led away from external things - or rather by means of external things - towards internal, as stated and shown already. But once he has been regenerated, all things that belong to the internal man are encompassed in the things that are external. Thus every Church must necessarily be internal and external, as the Ancient Church was, and as the Christian Church is today.

[2] The internal aspects of the Ancient Church comprised all things that belong to charity and to faith deriving from charity, all humbleness, all worship of the Lord that stems from charity, every good affection towards the neighbour, and other aspects like these. The external features of that Church were sacrifices, drink-offerings, and much else, all of which, by means of representation, were directed to the Lord and had regard to Him. Consequently things of an internal nature existed within those that were external and made a single Church. The internal features of the Christian Church are just the same as the internal features of the Ancient Church, but different externals have ensued. That is to say, instead of sacrifices and the like, [the Christian Church] has sacraments which in a similar way have regard to the Lord. So in the Christian Church also things that are internal and those that are external make one.

[3] The Ancient Church did not differ in the slightest from the Christian Church as to its internal features, only as to its external. Worship of the Lord that stems from charity cannot possibly be different, no matter how much externals may vary. And since, as stated, no Church can exist unless there is that which is internal and that which is external, the internal without the external would be something unbounded if it were not encompassed by something external. For mankind is such, and indeed the vast majority, that it does not know what the internal man is, and what belongs to the internal man. Without external worship therefore, mankind would have no knowledge at all of what is holy.

[4] As long as these people have charity and consequently conscience, they have internal worship residing with them in their external worship. For the Lord residing with them is at work in charity and in conscience, and He causes all their worship to partake of what is internal. It is otherwise with people who have no charity and consequently no conscience. They are indeed able to have worship in externals, yet it is separated from internal worship, as their faith is separated from charity. Such worship is called 'Canaan' and such faith 'Ham'. And because such worship is the product of separated faith, Ham is called 'the father of Canaan'.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.