圣经文本

 

Ezekiel第16章

学习

   

1 Muling ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi.

2 Anak ng tao, ipakilala mo sa Jerusalem ang kaniyang mga kasuklamsuklam.

3 At sabihin mo, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios sa Jerusalem: Ang iyong pinagmulan at ang iyong kapanganakan ay ang lupain ng Cananeo; ang Amorrheo ay iyong Ama, at ang iyong ina ay Hethea.

4 At tungkol sa iyong kapanganakan, nang araw na ikaw ay ipanganak ay hindi naputol ang iyong pusod, o napaliguan ka man sa tubig upang linisin ka; ikaw ay hindi pinahiran ng asin, o nabalot man.

5 Walang matang nahabag sa iyo; upang gawin ang anoman sa mga ito sa iyo, na maawa sa iyo; kundi ikaw ay nahagis sa luwal na parang, sapagka't ang iyong pagkatao ay itinakuwil, nang araw na ikaw ay ipanganak.

6 At nang ako'y dumaan sa tabi mo, at makita kita na nagugumon sa iyong dugo, sinabi ko sa iyo, Bagaman ikaw ay nagugumon sa iyong dugo, mabuhay ka: oo, sinabi ko sa iyo, Bagaman ikaw ay nagugumon sa iyong dugo, mabuhay ka.

7 Pinarami kita na parang damo sa parang, at ikaw ay kumapal at dumakilang mainam, at ikaw ay nagtamo ng mainam na kagayakan: ang iyong dibdib ay naganyo, at ang iyong buhok ay lumago; gayon ma'y ikaw ay hubo at hubad.

8 Nang ako nga'y magdaan sa tabi mo, at tumingin sa iyo, narito, ang iyong panahon ay panahon ng pagibig; at aking iniladlad ang aking balabal sa iyo, at tinakpan ko ang iyong kahubaran: oo, ako'y sumumpa sa iyo, at nakipagtipan sa iyo, sabi ng Panginoong Dios, at ikaw ay naging akin.

9 Nang magkagayo'y pinaliguan kita ng tubig; oo, aking nilinis na mainam ang iyong dugo, at pinahiran kita ng langis.

10 Binihisan din naman kita ng yaring may burda, at sinapatusan kita ng balat ng foka, at binigkisan kita sa palibot ng mainam na kayong lino, at binalot kita ng sutla.

11 Ginayakan din naman kita ng hiyas, at nilagyan ko ng mga pulsera ang iyong mga kamay, at ng isang kuwintas ang iyong leeg.

12 At nilagyan ko ng hikaw ang iyong ilong, at ng mga hikaw ang iyong mga tainga, at isang magandang putong ang iyong ulo.

13 Ganito ka nagayakan ng ginto at pilak; at ang iyong damit ay mainam na kayong lino, at sutla at yaring may burda; ikaw ay kumain ng mainam na harina, at ng pulot, at ng langis; at ikaw ay lubhang maganda, at ikaw ay guminhawa sa kalagayang pagkahari.

14 At ang iyong kabantugan ay nangalat sa gitna ng mga bansa dahil sa iyong kagandahan; sapagka't naging sakdal dahil sa aking kamahalan na aking inilagay sa iyo, sabi ng Panginoong Dios.

15 Nguni't ikaw ay tumiwala sa iyong kagandahan, at nagpatutot dahil sa iyong kabantugan, at ikinalat mo ang iyong mga pakikiapid sa bawa't nagdaraan; yao'y kaniya nga.

16 At kinuha mo ang iyong mga suot, at ginawa mo para sa iyo ang mga mataas na dako na kagayakan na may sarisaring kulay, at nagpatutot sa kanila: ang gayong mga bagay ay hindi na darating, o mangyayari pa man.

17 Kinuha mo naman ang iyong mga magandang hiyas na ginto at pilak, na aking ibinigay sa iyo, at ginawa mo sa iyo ng mga larawan ng mga tao, at iyong ipinagpatutot sa kanila;

18 At iyong kinuha ang iyong mga bihisang may burda, at ibinalot mo sa kanila, at inilagay mo ang aking langis at ang aking kamangyan sa harap nila.

19 Ang aking tinapay naman na aking ibinigay sa iyo, mainam na harina, at langis, pulot, na aking ipinakain sa iyo, iyong inilagay nga sa harap nila na pinakamasarap na amoy; at ganito nangyari, sabi ng Panginoong Dios.

20 Bukod dito'y kinuha mo ang iyong mga anak na lalake at babae, na iyong ipinanganak sa akin, at ang mga ito ay iyong inihain sa kanila upang lamunin. Ang iyo bagang mga pakikiapid ay maliit na bagay.

21 Na iyong pinatay ang aking mga anak, at iyong ibinigay sila na pinararaan sila sa apoy?

22 At sa lahat ng iyong mga kasuklamsuklam, at ng iyong mga pakikiapid hindi mo inalaala ang mga kaarawan ng iyong kabataan, nang ikaw ay hubo at hubad, at nagugumon sa iyong dugo.

23 At nangyari, pagkatapos ng iyong buong kasamaan (sa aba, sa aba mo! sabi ng Panginoong Dios),

24 Na ikaw ay nagtayo para sa iyo ng isang matayog na dako, at gumawa ka para sa iyo ng mataas na dako sa bawa't lansangan.

25 Itinayo mo ang iyong mataas na dako sa bawa't bukana ng daan, at ginawa mong kasuklamsuklam ang iyong kagandahan, at ibinuka mo ang iyong mga paa sa bawa't nagdaraan, at pinarami mo ang iyong pakikiapid.

26 Ikaw naman ay nakiapid din sa mga taga Egipto, na iyong mga kalapit bayan, na malaki sa pangangatawan; at iyong pinarami ang iyong pakikiapid upang mungkahiin mo ako sa galit.

27 Narito nga, iniunat ko ang aking kamay sa iyo, at binawasan ko ang iyong karaniwang pagkain, at ibinigay kita sa balang maibigan ng nangagtatanim sa iyo, na mga anak na babae ng mga Filisteo, na nangapapahiya sa iyong kalibugan.

28 Ikaw naman ay nagpatutot din sa mga taga Asiria, sapagka't ikaw ay hindi nasisiyahan: oo, ikaw ay nagpatutot sa kanila, at gayon ma'y hindi ka nasisiyahan.

29 Bukod dito'y iyong pinarami ang iyong pakikiapid sa lupain ng Canaan, hanggang sa Caldea; at gayon ma'y hindi ka nasisiyahan.

30 Pagkahinahina ng iyong loob, sabi ng Panginoong Dios, palibhasa'y iyong ginagawa ang lahat na bagay na ito, na gawa ng isang hambog na patutot:

31 Sa iyong pagtatayo ng iyong matayog na dako sa bukana ng bawa't daan, at ginagawa mo ang iyong mataas na dako sa bawa't lansangan; at hindi ka naging gaya ng isang patutot sa iyong pagwawalang kabuluhan ng upa.

32 Isang babae na napakakalunya! na tumatanggap sa iba na kahalili ng kaniyang asawa!

33 Sila'y nagbibigay ng mga kaloob sa lahat ng mga patutot: nguni't ikaw ay nagbibigay ng iyong mga kaloob sa lahat na mangliligaw sa iyo, at iyong sinusuhulan sila, upang sila'y magsilapit sa iyo sa bawa't dako, dahil sa iyong mga pakikiapid.

34 At ang kaibahan ng ibang mga babae ay nasa iyo sa iyong mga pakikiapid, sa paraang walang sumusunod sa iyo upang makiapid: at sa iyong pagbibigay ng upa, at walang upa na ibinibigay sa iyo, kaya't ikaw ay kaiba.

35 Kaya't, Oh patutot, pakinggan mo ang salita ng Panginoon:

36 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Sapagka't ang iyong karumihan ay nahayag, at ang iyong kahubaran ay nalitaw sa iyong mga pakikiapid sa mga mangliligaw sa iyo; at dahil sa lahat ng diosdiosan na iyong mga kasuklamsuklam, at dahil sa dugo ng iyong mga anak, na iyong ibinigay sa kanila;

37 Kaya't, narito, aking pipisanin ang lahat na mangingibig sa iyo, na iyong pinagkaroonan ng kalayawan, at lahat ng iyong inibig, sangpu ng lahat na iyong kinapuotan; akin ngang pipisanin sila laban sa iyo sa bawa't dako, at aking ililitaw ang iyong kahubaran sa kanila, upang kanilang makita ang iyong buong kahubaran.

38 At aking hahatulan ka na gaya ng hatol sa mga babaing nangangalunya at nagbububo ng dugo; at aking dadalhin sa iyo ang dugo ng kapusukan at ng paninibugho.

39 Ikaw ay ibibigay ko rin sa kanilang kamay, at kanilang ibabagsak ang iyong matayog na dako, at igigiba ang iyong mga mataas na dako, at kanilang huhubaran ka ng iyong mga suot, at kukunin ang iyong magandang mga hiyas; at kanilang iiwan ka na hubo at hubad.

40 Sila naman ay mangagaahon ng isang pulutong laban sa iyo, at babatuhin ka nila ng mga bato, at palalagpasan ka ng kanilang mga tabak.

41 At susunugin nila ng apoy ang iyong mga bahay, at maglalapat ng mga kahatulan sa iyo sa paningin ng maraming babae; at aking patitigilin ka sa pagpapapatutot, at ikaw naman ay hindi na magbibigay pa ng upa.

42 Sa gayo'y aking papawiin ang aking kapusukan sa iyo, at ang aking paninibugho ay hihiwalay sa iyo, at ako'y matatahimik, at hindi na magagalit pa.

43 Sapagka't hindi mo naalaala ang mga kaarawan ng iyong kabataan, kundi ako'y pinapagiinit mo sa lahat ng mga bagay na ito; kaya't, narito, akin namang pararatingin ang iyong lakad sa iyong ulo, sabi ng Panginoong Dios: at hindi ka na gagawa ng kahalayang ito, na higit kay sa lahat ng iyong mga kasuklamsuklam.

44 Narito, bawa't sumasambit ng mga kawikaan ay sasambitin ang kawikaang ito laban sa iyo, na sasabihin, Kung ano ang ina, gayon ang kaniyang anak na babae.

45 Ikaw ang anak na babae ng iyong ina, na nagtakuwil ng kaniyang asawa at ng kaniyang mga anak; at ikaw ang kapatid ng iyong mga kapatid, na nagtakuwil ng kanilang mga asawa at ng kanilang mga anak: ang inyong ina ay Hetea, at ang inyong ama ay Amorrheo.

46 At ang iyong panganay na kapatid na babae ay ang Samaria na tumatahan sa iyong kaliwa, siya at ang kaniyang mga anak na babae; at ang iyong bunsong kapatid na babae na tumatahan sa iyong kanan ay Sodoma at ang kaniyang mga anak.

47 Gayon ma'y hindi ka lumakad sa kanilang mga lakad, o gumawa man ng ayon sa kanilang kasuklamsuklam, kundi wari napakaliit na bagay, ikaw ay hamak na higit kay sa kanila sa lahat ng iyong mga lakad.

48 Buhay ako, sabi ng Panginoong Dios, ang Sodoma na iyong kapatid na babae ay hindi gumawa, siya o ang kaniyang mga anak na babae man, na gaya ng iyong ginawa, ng ginawa mo, at ng iyong mga anak na babae.

49 Narito, ito ang kasamaan ng iyong kapatid na babae na Sodoma; kapalaluan, kayamuan sa tinapay, at ang malabis na kapahingahan ay nasa kaniya at sa kaniyang mga anak na babae; at hindi man niya pinalakas ang kamay ng dukha at mapagkailangan.

50 At sila'y palalo at gumawa ng kasuklamsuklam sa harap ko: kaya't aking inalis sila, ayon sa aking minagaling.

51 Kahit ang Samaria ay hindi nakagawa ng kalahati ng iyong mga kasalanan, nguni't pinarami mo ang iyong mga kasuklamsuklam na higit kay sa kanila, at iyong pinabuti ang iyong mga kapatid na babae sa pamamagitan ng lahat mong mga kasuklamsuklam na iyong ginawa.

52 Ikaw rin naman, taglayin mo ang iyong sariling kahihiyan, sa iyong paglalapat ng kahatulan sa iyong mga kapatid na babae; sa iyong mga kasalanan na iyong nagawa na higit na kasuklamsuklam kay sa kanila, sila'y lalong matuwid kay sa iyo: oo, malito ka, at taglayin mo ang iyong kahihiyan, sa iyong pagpapabuti sa iyong mga kapatid na babae.

53 At aking panunumbalikin uli sila mula sa kanilang pagkabihag, sa pagkabihag ng Sodoma at ng kaniyang mga anak na babae, at sa pagkabihag ng Samaria at ng kaniyang mga anak na babae, at sa pagkabihag ng iyong mga bihag sa gitna nila.

54 Upang iyong taglayin ang iyong sariling kahihiyan, at ikaw ay mapahiya dahil sa lahat na iyong ginawa sa iyong pagaliw sa kanila.

55 At ang iyong mga kapatid na babae ang Sodoma at ang kaniyang mga anak na babae mangagbabalik sa kanilang dating kalagayan; at ang Samaria at ang kaniyang mga anak na babae ay mangagbabalik sa kanilang dating kalagayan; at ikaw at ang iyong mga anak ay mangagbabalik sa inyong dating kalagayan.

56 Sapagka't ang iyong kapatid na babae na Sodoma ay hindi nabanggit ng iyong bibig sa kaarawan ng iyong kapalaluan;

57 Bago nalitaw ang iyong kasamaan, gaya sa panahon ng kapulaan sa mga anak na babae ng Siria, at sa lahat na nangasa palibot niya, na mga anak na babae ng mga Filisteo, na siyang kumukutya sa iyo sa palibot.

58 Iyong isinagawa ang iyong kahalayan at ang iyong mga kasuklamsuklam, sabi ng Panginoon.

59 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Akin namang gagawin sa iyo na gaya ng iyong ginawa, na iyong hinamak ang sumpa sa pagsira ng tipan.

60 Gayon ma'y aalalahanin ko ang aking tipan sa iyo nang mga kaarawan ng iyong kabataan, at aking itatatag sa iyo ang isang walang hanggang tipan.

61 Kung magkagayo'y aalalahanin mo ang iyong mga lakad, at mapapahiya ka, pagka iyong tatanggapin ang iyong mga kapatid na babae, ang iyong mga matandang kapatid at ang iyong batang kapatid: at aking ibibigay sila sa iyo na mga pinakaanak na babae, nguni't hindi sa pamamagitan ng iyong tipan.

62 At aking itatatag ang aking tipan sa iyo; at iyong malalaman na ako ang Panginoon;

63 Upang iyong maalaala, at malito ka, at kailan pa man ay hindi mo na bukahin ang iyong bibig, dahil sa iyong kahihiyan, pagka aking pinatawad ka ng lahat na iyong nagawa, sabi ng Panginoong Dios.

   

来自斯威登堡的著作

 

Apocalypse Revealed#379

学习本章节

  
/962  
  

379. "And made their robes white in the blood of the Lamb." This symbolically means, and by truths have purified those religious beliefs from the falsities accompanying evil, and so have been reformed by the Lord.

Some evils are evils that accompany falsity, and some falsities are falsities that accompany evil. Evils that accompany falsity are found among people who, in accord with their religion, believe that evils do not condemn, provided they orally confess that they are sinners. And falsities that accompany evil are found among people who justify the evils they harbor.

As in no. 378 above, robes here symbolize general truths drawn from the Word, which constitute the people's religious beliefs. They are said to have made their robes white in the blood of the Lamb because the color white is predicated of truths (nos. 167, 231, 232), meaning therefore that they used truths to purify their falsities.

This symbolically means also that thus they were reformed by the Lord, because all who have fought against evils in the world and have believed in the Lord are, after their departure from the world, taught by the Lord and led by truths away from the falsities of their religion. And so they are reformed. That is because people who refrain from evils as being sins possess goodness of life, and goodness of life desires truths, and acknowledges and accepts them. But this is never the case with evil of life.

People believe that the blood of the Lamb here and elsewhere in the Word symbolizes the Lord's suffering of the cross. But the suffering of the cross was the final temptation or trial by which the Lord completely overcame the hells and fully glorified His humanity. By these two means He saved mankind (see The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Lord, nos. 12-14, 15-17, and also no. 67 above). Moreover, because by His suffering of the cross the Lord fully glorified His humanity, which is to say, made it Divine, therefore nothing else can be meant by His flesh and blood but the Divinity in Him and emanating from Him - His flesh meaning the Divine goodness of His Divine love, and His blood meaning the Divine truth emanating from that goodness.

[2] Blood is mentioned many times in the Word, and everywhere it symbolizes, in the spiritual sense, either the Lord's Divine truth, which is the same as the Divine truth of the Word, or in an opposite sense, the Divine truth of the Word falsified or profaned, as can be seen from the following passages.

First, that blood symbolizes the Lord's Divine truth or the Divine truth of the Word can be seen from these passages:

Blood was called the blood of the covenant, and a covenant conjoins, a conjunction that the Lord accomplishes by His Divine truth. So, for example, in Zechariah:

By the blood of your covenant, I will set your prisoners free from the pit... (Zechariah 9:11)

After Moses read the Book of the Law in the hearing of the people, he sprinkled half the blood on the people and said,

This is the blood of the covenant which Jehovah has made with you in accordance with all these words. (Exodus 24:3-8)

Moreover,

(Jesus) took the cup..., and gave it to them, saying, "Drink from it, all of you. ...this is My blood, the blood of the new covenant... (Matthew 26:27-28, cf. Mark 14:24, Luke 22:20)

The blood of the new covenant or testament symbolizes nothing else than the Word, which is called a covenant or testament - the Old Covenant or Testament, and the New Covenant or Testament - thus symbolizing the Divine truth in it.

[3] Since blood has this symbolic meaning, the Lord therefore gave His disciples wine, saying, "This is My blood" - wine symbolizing Divine truth (no. 316). Wine is also on that account called "the blood of grapes" (Genesis 49:11, Deuteronomy 32:14).

This is still further apparent from these words of the Lord:

Most assuredly, I say to you, unless you eat the flesh of the Son of Man and drink His blood, you will have no life in you... For My flesh is food indeed, and My blood is drink indeed. He who eats My flesh and drinks My blood abides in Me, and I in him. (John 6:53-56).

It is clearly apparent that blood here means Divine truth, because the text says that he who drinks has life, and abides in the Lord, and the Lord in him. This is the effect of Divine truth and a life in accordance with it, and an effect confirmed by the Holy Supper, as everyone in the church may know.

[4] Since blood symbolizes the Lord's Divine truth, which is the same as the Divine truth of the Word, and this is the essence of the Old and New Covenants or Testaments, therefore blood was the holiest representative symbol in the Israelite Church, in which every single thing corresponded to something spiritual. So, for example, the people were to take some of the blood of the paschal lamb and put it on the doorposts and lintel of their houses to keep the plague from coming upon them (Exodus 12:7, 13, 22). The blood of the burnt offering was to be sprinkled on the altar, at the base of the altar, on Aaron and his sons, and on their vestments (Exodus 29:12, 16, 20-21).

[5] The blood of the Lamb has a like symbolism in the following verses in the book of Revelation:

...war broke out in heaven: Michael and his angels fought with the dragon... And they overcame it by the blood of the Lamb and by the word of their testimony... (Revelation 12:7, 11)

For no one can think that Michael and his angels overcame the dragon with anything other than the Lord's Divine truth in the Word. Angels in heaven, indeed, cannot think of any blood, nor do they think of the Lord's suffering, but of His Divine truth and resurrection. Consequently, when a person thinks about the Lord's blood, angels perceive His Divine truth, and when a person thinks about the Lord's suffering, they perceive His glorification, and then only His resurrection. I have been granted to know the reality of this by much experience.

[6] That blood symbolizes Divine truth is apparent also from these verses in the book of Psalms:

(God) will save the souls of the needy... Precious shall be their blood in His sight. And they shall live, and He will give them the gold of Sheba. (Psalms 72:13-15)

The blood, precious in the sight of God, stands for Divine truth among those people. The gold of Sheba is the resulting wisdom.

In Ezekiel:

Gather together... to My great sacrifice... on the mountains of Israel, that you may eat flesh and drink blood. You shall... drink the blood of the princes of the earth... You shall... drink blood till you are drunk at My sacrifice which I am sacrificing for you... (Thus) I will set My glory among the nations. (Ezekiel 39:17-21)

Blood here does not mean blood, because the statement is that they will drink the blood of the princes of the earth and that they will drink blood till they are drunk. But the true meaning of the word emerges when blood is understood to mean Divine truth. The subject there, too, is the Lord's church, which He would establish among gentiles.

[7] Second, that blood symbolizes Divine truth can be clearly seen from its opposite meaning, in which it symbolizes the Divine truth of the Word falsified or profaned, as is apparent from these passages:

He who stops his ears from hearing of bloodshed, and shuts his eyes from seeing evil... (Isaiah 33:15)

You shall destroy those who speak falsehood; Jehovah abhors the bloody and deceitful man. (Psalms 5:6)

...everyone recorded for life in Jerusalem, when the Lord has... rinsed away (her) blood... from her midst, by the spirit of judgment and by the spirit of purification. (Isaiah 4:3-4)

...on the day you were born... I saw you trampled in your blood, and I said to you in your blood, "Live!" ...I washed you and rinsed away the blood upon you... (Ezekiel 16:5-6, 9, 22, 36, 38)

They wandered blind in the streets; they have defiled themselves with blood, and what they cannot touch, they touch with their garments. (Lamentations 4:13-14)

The garment is polluted with blood. (Isaiah 9:5)

Also on your skirts is found the blood of the souls of the innocent... (Jeremiah 2:34)

Your hands are full of blood. Wash yourselves, make yourselves clean; put away the evil of your doings... (Isaiah 1:15-16)

...your hands are defiled with blood, and your fingers with iniquity; your lips have spoken a lie... They make haste to shed innocent blood. (Isaiah 59:3, 7)

...Jehovah is coming out... to visit the iniquity... of the earth; then the earth will disclose her blood... (Isaiah 26:21)

...as many as received Him, to them He gave the ability to be children of God..., who were born, not of blood... (John 1:12-13)

In (Babylon) was found the blood of prophets and saints... (Revelation 18:24)

...the sea... became as the blood of a dead man... ...the springs of water... became blood. (Revelation 16:3-4. Cf. Isaiah 15:9, Psalms 105:29)

The like is symbolized by the rivers, ponds, and pools of water in Egypt being turned into blood (Exodus 7:15-25).

...the moon (shall be turned) into blood, before the coming of the great... day of Jehovah. (Joel 2:31)

...the moon became... blood. (Revelation 6:12)

In these places and many others, blood symbolizes the truth of the Word falsified, and also profaned. But this can be seen more clearly when these passages in the Word are read in context.

So, then, since blood in an opposite sense symbolizes the truth of the Word falsified or profaned, it is apparent that blood in a true sense symbolizes the truth of the Word not falsified.

  
/962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.