圣经文本

 

Exodo第3章

学习

   

1 Inalagaan nga ni Moises ang kawan ni Jethro na kaniyang biyanan, na saserdote sa Madian: at kaniyang pinatnubayan ang kawan sa likuran ng ilang, at napasa bundok ng Dios, sa Horeb.

2 At ang anghel ng Panginoon ay napakita sa kaniya, sa isang ningas ng apoy na mula sa gitna ng isang mababang punong kahoy; at siya'y nagmasid, at, narito, ang kahoy ay nagniningas sa apoy, at ang kahoy ay hindi natutupok.

3 At sinabi ni Moises, Ako'y liliko ngayon, at titingnan ko itong dakilang panoorin, kung bakit ang kahoy ay hindi natutupok.

4 At nang makita ng Panginoon na panonoorin niya, ay tinawag siya ng Dios mula sa gitna ng mababang punong kahoy, at sinabi, Moises, Moises. At kaniyang sinabi, Narito ako.

5 At sinabi, Huwag kang lumapit dito, hubarin mo ang iyong panyapak sa iyong mga paa, sapagka't ang dakong iyong kinatatayuan ay banal na lupa.

6 Bukod dito ay sinabi, Ako ang Dios ng iyong ama ang Dios ni Abraham, ang Dios ni Isaac, at ang Dios ni Jacob. At si Moises nga ay nagtakip ng kaniyang mukha; sapagka't siya'y natakot na tumingin sa Dios.

7 At sinabi ng Panginoon, Akin ngang nakita ang kadalamhatian ng aking bayan na nasa Egipto, at aking dininig ang kanilang daing dahil sa mga tagapagpaatag sa kanila; sapagka't talastas ko ang kanilang kapanglawan.

8 At ako'y bumaba upang iligtas sila sa kamay ng mga Egipcio at upang sila'y isampa sa isang mabuting lupain at malawak, mula sa lupaing yaon, sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot sa dako ng Cananeo, at ng Hetheo, at ng Amorrheo, at ng Pherezeo, at ng Heveo at ng Jebuseo.

9 At ngayon narito, ang daing ng mga anak ni Israel ay umabot sa akin; saka aking nakita ang kapighatian na ipinipighati sa kanila ng mga Egipcio.

10 Halika nga ngayon, at ikaw ay aking susuguin kay Faraon, upang iyong ilabas sa Egipto ang aking bayan na mga anak ni Israel.

11 At sinabi ni Moises sa Dios, Sino ako, upang pumaroon kay Faraon, at upang ilabas sa Egipto ang mga anak ni Israel?

12 At kaniyang sinabi, Tunay na ako'y sasaiyo; at ito'y magiging tanda sa iyo, na ikaw ay aking sinugo: pagka iyong nailabas na sa Egipto ang bayan ay maglilingkod kayo sa Dios sa bundok na ito.

13 At sinabi ni Moises sa Dios, Narito, pagdating ko sa mga anak ni Israel, at sasabihin ko sa kanila, Sinugo ako sa inyo ng Dios ng inyong mga magulang; at sasabihin nila sa akin: Ano ang kaniyang pangalan? anong sasabihin ko sa kanila?

14 At sinabi ng Dios kay Moises, AKO YAONG AKO NGA; at kaniyang sinabi, Ganito ang sasabihin mo sa mga anak ni Israel, Sinugo ako sa inyo ni AKO NGA.

15 At sinabi pa ng Dios kay Moises, Ganito ang sasabihin mo sa mga anak ni Israel, Sinugo ako sa inyo ng Panginoon, ng Dios ng inyong mga magulang, ng Dios ni Abraham, ng Dios ni Isaac, at ng Dios ni Jacob: ito ang aking pangalan magpakailan man, at ito ang aking pinakaalaala sa lahat ng mga lahi.

16 Yumaon ka at tipunin mo ang mga matanda sa Israel, at sabihin mo sa kanila, Ang Panginoon, ang Dios ng inyong mga magulang, ang Dios ni Abraham, ni Isaac, at ni Jacob; ay napakita sa akin, na nagsasabi, tunay na kayo'y aking dinalaw, at aking nakita ang ginagawa sa inyo sa Egipto.

17 At aking sinabi, Aking aalisin kayo sa kapighatian sa Egipto at dadalhin ko kayo, sa lupain ng Cananeo, at ng Hetheo, at ng Amorrheo, at ng Pherezeo, at ng Heveo, at ng Jebuseo, sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot.

18 At kanilang didinggin ang iyong tinig: at ikaw ay paroroon, ikaw at ang mga matanda sa Israel, sa hari sa Egipto, at inyong sasabihin sa kaniya, Ang Panginoon, ang Dios ng mga Hebreo, ay nakipagtagpo sa amin: at ngayo'y pahintulutan mo kami na maglakbay, na tatlong araw sa ilang, upang kami ay makapaghain sa Panginoon naming Dios.

19 At talastas ko, na hindi kayo pababayaang yumaon ng hari sa Egipto, kung hindi sa pamamagitan ng isang makapangyarihang kamay.

20 At aking iuunat ang aking kamay, at sasaktan ko ang Egipto ng aking buong kababalaghan na aking gagawin sa gitna niyaon at pagkatapos niyaon ay pahihintulutan niya kayong yumaon.

21 At pagkakalooban ko ang bayang ito ng biyaya sa paningin ng mga Egipcio: ay mangyayari, na pagyaon ninyo, ay hindi kayo yayaong walang dala:

22 Kundi bawa't babae ay hihingi sa kaniyang kapuwa, at sa tumatahan sa kaniyang bahay, ng mga hiyas na pilak, at mga hiyas na ginto at mga damit: at inyong ipagsusuot sa inyong mga anak na lalake at babae; at inyong sasamsaman ang mga Egipcio.

   

来自斯威登堡的著作

 

True Christianity#19

学习本章节

  
/853  
  

19. 1. The one God is called Jehovah from "being," that is, from the fact that he alone is [and was] and will be, and that he is the First and the Last, the Beginning and the End, the Alpha and the Omega. "Jehovah" means "I am" and "to be," as is generally known. We know from the Book of Creation, or Genesis, that God was called "Jehovah" from most ancient times. In the first chapter he is called "God," but in the second and subsequent chapters he is called "Jehovah God. " Later on the descendants of Abraham through Jacob forgot the name of God owing to their long sojourn in Egypt. Then in the event recorded in the following passage it was recalled to memory:

Moses said to God, "What is your name?" God said, "I Am I Who Am. So you will say to the Children of Israel, 'I Am sent me to you. ' And you will say, Jehovah, the God of your fathers, sent me to you. This is my name to eternity, and this is how I will be remembered from generation to regeneration. " (Exodus 3:13-15)

Since God alone is "I Am" and being, or "Jehovah," therefore nothing exists in the created universe that does not derive its underlying reality from him. (How this happens will be discussed below [21, 75-76, 78].) The same thing is meant by these words: "I am the First and the Last, the Beginning and the End, the Alpha and the Omega" (Isaiah 44:6 and Revelation 1:8, 11; 22:13). This means that on every level of existence he is the one and only entity, the source of all things.

[2] God is called the Alpha and the Omega, the Beginning and the End, because alpha is the first letter in the Greek alphabet and omega is the last; so together they mean all things as a whole.

In the spiritual world, every alphabetical letter has a meaning. A vowel, because it carries tone, means a feeling or some kind of love. Spiritual and angelic speech, and also writing, depends on these meanings - but this is a mystery that has not been known until now. There is in fact a universal language shared by all angels and spirits. It has nothing in common with any human language in our world. After death everyone inherits that language, because it is latent in everyone from creation. In the spiritual world, then, everyone can understand everyone else. I have often been allowed to hear that language. I have compared it with languages in the physical world and have ascertained that it has not even the least thing in common with any earthly language. It differs by its very origin, which is that every letter of every word has a meaning. This is why God is here called the Alpha and the Omega, meaning that on every level of existence he is the one and only entity, the source of all things. (For more on how this language and its written form flow from angels' spiritual thought, see the work Marriage Love 326-329; see also what follows in this work [280].)

  
/853  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.