圣经文本

 

Exodo第29章

学习

   

1 At ito ang bagay na iyong gagawin sa kanila na ibukod sila, upang sila'y mangasiwa sa akin sa katungkulang saserdote: kumuha ka ng isang guyang toro at ng dalawang lalaking tupang walang kapintasan.

2 At tinapay na walang lebadura, at mga munting tinapay na walang lebadura na hinaluan ng langis, at mga manipis na tinapay na walang lebadura na pinahiran ng langis: na gagawin mo sa mainam na harina ng trigo.

3 At iyong isisilid sa isang bakol, at dadalhin mo na nasa bakol, sangpu ng toro at ng dalawang tupang lalake.

4 At si Aaron at ang kaniyang mga anak ay iyong dadalhin sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, at iyong huhugasan sila ng tubig.

5 At iyong kukunin ang mga kasuutan, at iyong isusuot kay Aaron ang tunika niya, at ang balabal ng epod, at ang epod, at ang pektoral, at bibigkisan mo ng mainam na pagkayaring pamigkis ng epod:

6 At iyong ipuputong ang mitra sa kaniyang ulo, at ipapatong mo ang banal na korona sa mitra.

7 Saka mo kukunin ang langis na pangpahid, at ibubuhos mo sa ibabaw ng kaniyang ulo, at papahiran mo ng langis siya.

8 At iyong dadalhin ang kaniyang mga anak, at susuutan mo ng mga tunika sila.

9 At iyong bibigkisan sila ng mga pamigkis, si Aaron at ang kaniyang mga anak, at itatali mo ang mga tiara sa kanikaniyang ulo: at tatamuhin nila ang pagkasaserdote na pinakapalatuntunang palagi: at iyong papagbabanalin si Aaron at ang kaniyang mga anak.

10 At iyong dadalhin ang toro sa harap ng tabernakulo ng kapisanan: at ipapatong ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang kanilang kamay sa ulo ng toro.

11 At iyong papatayin ang toro sa harap ng Panginoon, sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan.

12 At kukuha ka ng dugo ng toro, at ilalagay mo ng iyong daliri sa ibabaw ng mga anyong sungay ng dambana; at iyong ibubuhos ang lahat ng dugo sa paanan ng dambana.

13 At kukunin mo ang buong taba na nakababalot sa bituka, at ang mga lamak ng atay, at ang dalawang bato, at ang taba na nasa ibabaw ng mga yaon, at susunugin mo sa ibabaw ng dambana.

14 Datapuwa't ang laman ng toro, at ang balat, at ang dumi ay iyong susunugin sa apoy sa labas ng kampamento: handog nga dahil sa kasalanan.

15 Kukunin mo rin ang isang lalaking tupa; at ipapatong ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang kanilang kamay sa ulo ng lalaking tupa.

16 At iyong papatayin ang lalaking tupa, at iyong kukunin ang dugo, at iyong iwiwisik sa palibot sa ibabaw ng dambana.

17 At iyong kakatayin ang tupa at huhugasan mo ang bituka, at ang mga hita, at ipapatong mo sa mga pinagputolputol at sa ulo.

18 At iyong susunugin ang buong tupa sa ibabaw ng dambana: handog na susunugin nga sa Panginoon; pinaka masarap na amoy na handog sa Panginoon, na pinaraan sa apoy.

19 At kukunin mo ang isang tupa; at ipapatong ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang kanilang kamay sa ulo ng tupa.

20 Saka mo papatayin ang tupa, at kukunin mo ang dugo, at ilalagay mo sa pingol ng kanang tainga ni Aaron, at sa pingol ng kanang tainga ng kaniyang mga anak, at sa hinlalaki ng kanilang kanang kamay, at sa hinlalaki ng kanilang kanang paa, at iwiwisik mo ang dugong labis sa ibabaw ng dambana sa palibot.

21 At kukuha ka ng dugo na nasa ibabaw ng dambana, at ng langis na pangpahid, at iwiwisik mo kay Aaron, at sa kaniyang mga suot, at sa kaniyang mga anak na kasama niya: at ikapapaging banal niya at ng kaniyang mga suot, at ng kaniyang mga anak, at ng mga suot ng kaniyang mga anak na kasama niya.

22 Kukunin mo rin naman sa lalaking tupa ang taba, at ang matabang buntot, at ang tabang nakababalot sa mga bituka, at ang mga lamak ng atay, at ang dalawang bato, at ang taba na nasa ibabaw ng mga yaon, at ang kanang hita (sapagka't isang lalaking tupa na itinalaga),

23 At isang malaking tinapay, at isang munting tinapay na nilangisan, at isang manipis na tinapay sa bakol ng tinapay na walang lebadura na nasa harap ng Panginoon:

24 At iyong ilalagay ang kabuoan sa mga kamay ni Aaron, at sa mga kamay ng kaniyang mga anak; at iyong mga luluglugin na pinakahandog na niluglog sa harap ng Panginoon.

25 At iyong kukunin sa kanilang mga kamay, at iyong susunugin sa dambana sa ibabaw ng handog na susunugin, na pinaka masarap na amoy sa harap ng Panginoon: handog nga sa Panginoon na pinaraan sa apoy.

26 At kukunin mo ang dibdib ng tupa na itinalaga ni Aaron, at luglugin mo na pinakahandog na niluglog sa harap ng Panginoon: at magiging iyong bahagi.

27 At iyong ihihiwalay ang dibdib ng handog na niluglog, at ang hita ng handog na itinaas, ang niluglog at ang itinaas, ng lalaking tupa na itinalaga na kay Aaron at sa kaniyang mga anak;

28 At magiging kay Aaron at sa kaniyang mga anak, na pinaka bahagi magpakailan man, na mula sa mga anak ni Israel: sapagka't isang handog na itinaas: at magiging isang handog na itinaas sa ganang mga anak ni Israel, na kinuha sa kanilang mga hain tungkol sa kapayapaan: na dili iba't kanilang handog ngang itinaas sa Panginoon.

29 At ang mga banal na kasuutan ni Aaron ay magiging sa kaniyang mga anak, pagkamatay niya, upang pahiran ng langis sa mga yaon, at upang italaga sa mga yaon.

30 Pitong araw na isusuot ng anak na magiging saserdote nakahalili niya, pagka siya'y pumapasok sa tabernakulo ng kapisanan upang mangasiwa sa dakong banal.

31 At kukunin mo ang lalaking tupa na itinalaga at lulutuin mo ang kaniyang laman sa dakong banal.

32 At kakanin ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang laman ng tupa, at ang tinapay na nasa bakol sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan.

33 At kanilang kakanin ang mga bagay na yaon, na ipinangtubos ng sala, upang italaga at pakabanalin sila: datapuwa't hindi kakain niyaon ang sinomang taga ibang lupa, sapagka't mga bagay na banal.

34 At kung may lumabis sa laman na itinalaga, o sa tinapay, hanggang sa kinaumagahan, ay iyo ngang susunugin sa apoy ang labis: hindi kakanin, sapagka't yao'y banal.

35 At ganito mo gagawin kay Aaron, at sa kaniyang mga anak, ayon sa lahat na aking iniutos sa iyo: pitong araw na iyong itatalaga sila.

36 At araw-araw ay maghahandog ka ng toro na pinakahandog, dahil sa kasalanan na pinakapangtubos: at iyong lilinisin ang dambana pagka iyong ipinanggagawa ng katubusan yaon; at iyong papahiran ng langis upang pakabanalin.

37 Pitong araw na iyong tutubusin sa sala ang dambana, at iyong pakakabanalin; at ang dambana ay magiging kabanalbanalan; anomang masagi sa dambana ay magiging banal.

38 Ito nga ang iyong ihahandog sa ibabaw ng dambana: dalawang kordero ng unang taon araw-araw na palagi.

39 Ang isang kordero ay iyong ihahandog sa umaga; at ang isang kordero ay iyong ihahandog sa hapon:

40 At kasama ng isang kordero na iyong ihahandog ang ikasangpung bahagi ng isang efa ng mainam na harina na may halong ikaapat na bahagi ng isang hin ng langis na hinalo; at ang ikaapat na bahagi ng isang hin na alak, ay pinakahandog na inumin.

41 At ang isang kordero ay iyong ihahandog sa hapon, at iyong gagawin ayon sa handog na harina sa umaga, at ayon sa inuming handog niyaon, na pinaka masarap na amoy, na handog nga sa Panginoon na pinaraan sa apoy.

42 Magiging isang palaging handog na susunugin sa buong panahon ng inyong lahi sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, sa harap ng Panginoon; na aking pakikipagkitaan sa inyo, upang makipagusap ako roon sa iyo.

43 At doo'y makikipagtagpo ako sa mga anak ni Israel: at ang Tolda ay pakakabanalin sa pamamagitan ng aking kaluwalhatian.

44 At aking pakakabanalin ang tabernakulo ng kapisanan, at ang dambana; si Aaron man at ang kaniyang mga anak ay aking papagbabanalin upang mangasiwa sa akin sa katungkulang saserdote.

45 At ako'y tatahan sa gitna ng mga anak ni Israel, at ako'y magiging kanilang Dios.

46 At kanilang makikilala, na ako ang Panginoon nilang Dios, na kumuha sa kanila sa lupain ng Egipto, upang ako'y tumahan sa gitna nila: ako ang Panginoon nilang Dios.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#3994

学习本章节

  
/10837  
  

3994. 'And every black one among the lambs' means a proprium of innocence, which belongs to the good meant by 'Laban'. This is clear from the meaning of 'black' as the proprium, dealt with immediately above in 3993, and from the meaning of 'a lamb' as innocence, dealt with below. With regard to a proprium of innocence meant by 'black one among the lambs' the position is that, to be good, all good must contain innocence. Charity devoid of innocence is not charity, and still less can love to the Lord exist without it. Innocence is therefore an absolutely essential element of love and charity, and consequently of good. A proprium of innocence consists in knowing, acknowledging, and believing, not with the lips but with the heart, that nothing but evil originates in oneself, and everything good in the Lord, and therefore that such a proprium is altogether black, that is to say, both the will side of the proprium, which is evil, and the understanding side, which is falsity. When a person confesses and believes that in his heart, the Lord flows in with good and truth and instills a heavenly proprium into him which is bright and shining. Nobody can possibly be truly humble unless that acknowledgement and belief are present in his heart; and when they are present he is self-effacing, indeed self-loathing, and so is not preoccupied with himself, in which case he is in a fit state to receive the Lord's Divine. These are the circumstances in which the Lord flows in with good into a humble and contrite heart.

[2] Such is the proprium of innocence meant here by 'the black one among the lambs' which Jacob chose for himself, whereas 'the white one among the iambs' means the merit that is placed in good deeds - 'white' meaning merit, as stated above in 3993. Jacob did not choose this because it goes against innocence. Indeed anyone who places merit in good deeds acknowledges and believes that all good originates in himself, for he regards himself, not the Lord, in the good deeds he does and as a consequence seeks reward on the basis of that merit. For the same reason he also despises others in comparison with himself, indeed he even condemns them, and therefore to the same extent departs from heavenly order, that is, from good and truth. From all this it may be seen that charity towards the neighbour and love to the Lord are by no means able to exist unless they have innocence within them, and consequently that no one can enter heaven unless he possesses some degree of innocence, according to the Lord's words,

Truly I say to you, Whoever has not received the kingdom of God like a young child will not enter into it. Mark 10:15; Luke 18:17.

Here and elsewhere in the Word 'a young child' means innocence - see what has been stated already on these matters in the following paragraphs,

Early childhood is not innocence, but innocence resides in wisdom, 2305, 3494.

The nature of the innocence of early childhood, and the nature of the innocence of wisdom, 2306, 3183; also the nature of the proprium when, with innocence and charity, the Lord gives it life, 154.

Innocence causes good to be good, 2526, 2780.

[3] The fact that innocence is meant by 'lambs' may be seen from many places in the Word, of which let the following be quoted to confirm the point,

The wolf will dwell with the lamb, and the leopard will lie down with the kid, and the calf and the young lion and the ox together; and a little child will lead them. Isaiah 11:6.

This refers to the Lord's kingdom and to the state of peace and of innocence there. 'The wolf' stands for those who are opposed to innocence, 'the lamb' for those in whom innocence is present. A similar example occurs elsewhere in the same prophet,

The wolf and the lamb will feed together, and the lion will eat straw like the ox; and for the serpent, dust will be his bread. They will not hurt and will not destroy on all My holy mountain. Isaiah 65:25.

As above, 'the wolf' stands for those who are opposed to innocence, and 'the lamb' for those in whom innocence is present. Because 'the wolf' and 'the lamb' are opposites, the Lord also said to the seventy whom He sent out, in Luke,

Behold, I send you out as lambs in the midst of wolves. Luke 10:3.

In Moses,

He causes him to suck honey out of the crag, and oil out of the stony rock - butter from the cattle, and milk from the flock, with the fat of lambs and rams, the breed 1 of Bashan. Deuteronomy 32:13-14.

This refers in the internal sense to the celestial qualities of the Ancient Church. 'The fat of lambs' stands for the charity that goes with innocence.

[4] In the original language various nouns exist for lambs, and each is used to mean a different degree of innocence, for as has been stated, all good, if it is to be good, must have innocence within it. And so also must truth. Here in Genesis 30:32 the word used for lambs is also used for sheep, as in Leviticus 1:10; 3:7; 5:6; 17:3; 22:19; Numbers 18:17; and by that word is meant the innocence belonging to faith grounded in charity. Different words are used elsewhere, as in Isaiah,

Send the lamb of the ruler of the land from the rock towards the wilderness, to the mountain of the daughter of Zion. Isaiah 16:1.

A different word again is used in the same prophet,

The Lord Jehovih is coming with strength, and His arm will exercise dominion for Him. He will pasture His flock like a shepherd, He will gather the lambs into His arm, He will carry them in His bosom, and will lead those that give suck. Isaiah 40:9-11.

'Gathering the lambs into the arm and carrying in the bosom' stands for people who are governed by charity that has innocence within it.

[5] In John,

When He appeared [to the disciples] Jesus said to Peter, Simon, son of Jonah, do you love Me more than these? He said to Him, Yes, Lord; You know that I love You. He said to him, Feed My lambs. He said to him again, Simon, son of Jonah, do you love Me? He said to Him, Yes, Lord, You know that I love You. He said to him, Feed My sheep. John 21:15-16.

Here as elsewhere 'Peter' means faith - see the Prefaces to Chapters 18 and 22, and 3750. And since faith is not faith if it does not arise out of charity towards the neighbour, and so out of love to the Lord, neither are charity and love charity and love if they do not arise out of innocence. This is why the Lord first asks whether he loves Him, that is, whether love is present within faith, and after that says, 'Feed My lambs', that is, feed those who are innocent. Then after putting the same question again, He says, 'Feed My sheep', that is, feed those who have charity.

[6] Because the Lord is the Innocence itself which exists in His kingdom, for He is the source of all innocence, the Lord is therefore called the Lamb, as in John,

The next day John Baptist saw Jesus coming towards him, and said, Behold, the Lamb of God who bears away the sin of the world. John 1:29, 36.

And in Revelation,

They will fight with the Lamb, but the Lamb will overcome them, for He is Lord of lords, and King of kings, and those with Him have been called and chosen. Revelation 17:14.

There are other places in Revelation besides this - 5:6; 6:1, 16; 7:9, 14, 17; 12:11; 13:8; 14:1, 4; 19:7, 9; 21:22-23, 27; 22:1, 3. It is well known that in the highest sense the paschal lamb means the Lord - for the Passover meant the Lord's glorification, that is, His enduing the Human with the Divine - and in the representative sense means the regeneration of man. Indeed the paschal lamb means that which is the essential feature of regeneration, namely innocence; for nobody can be regenerated except by means of charity that has innocence within it.

[7] Because innocence is the first essential in the Lord's kingdom and is the celestial itself there, and because sacrifices and burnt offerings used to represent the spiritual and celestial things of the Lord's kingdom, the essential itself of the Lord's kingdom, which is innocence, was therefore represented by 'lambs'. This was why the continual or daily burnt offering was made from lambs, the first in the morning and the second 'between the evenings', Exodus 29:37-39; Numbers 28:3-4; and a double offering on the sabbath, Numbers 28:9-10; and many more lambs still at the appointed festivals, Leviticus 23:12; Numbers 28:11, 14, 19, 27; 28:1-end. After the days of her cleansing had been completed a woman who had given birth was required to offer a lamb as a burnt offering, also a young pigeon or else a turtledove, Leviticus 12:6. This was required in order that the sign of the fruit of conjugial love - a love which is innocence itself, see 2736 - might be represented, and because innocence is meant by 'babes'.

脚注:

1. literally, sons

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.