圣经文本

 

Exodo第29章

学习

   

1 At ito ang bagay na iyong gagawin sa kanila na ibukod sila, upang sila'y mangasiwa sa akin sa katungkulang saserdote: kumuha ka ng isang guyang toro at ng dalawang lalaking tupang walang kapintasan.

2 At tinapay na walang lebadura, at mga munting tinapay na walang lebadura na hinaluan ng langis, at mga manipis na tinapay na walang lebadura na pinahiran ng langis: na gagawin mo sa mainam na harina ng trigo.

3 At iyong isisilid sa isang bakol, at dadalhin mo na nasa bakol, sangpu ng toro at ng dalawang tupang lalake.

4 At si Aaron at ang kaniyang mga anak ay iyong dadalhin sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, at iyong huhugasan sila ng tubig.

5 At iyong kukunin ang mga kasuutan, at iyong isusuot kay Aaron ang tunika niya, at ang balabal ng epod, at ang epod, at ang pektoral, at bibigkisan mo ng mainam na pagkayaring pamigkis ng epod:

6 At iyong ipuputong ang mitra sa kaniyang ulo, at ipapatong mo ang banal na korona sa mitra.

7 Saka mo kukunin ang langis na pangpahid, at ibubuhos mo sa ibabaw ng kaniyang ulo, at papahiran mo ng langis siya.

8 At iyong dadalhin ang kaniyang mga anak, at susuutan mo ng mga tunika sila.

9 At iyong bibigkisan sila ng mga pamigkis, si Aaron at ang kaniyang mga anak, at itatali mo ang mga tiara sa kanikaniyang ulo: at tatamuhin nila ang pagkasaserdote na pinakapalatuntunang palagi: at iyong papagbabanalin si Aaron at ang kaniyang mga anak.

10 At iyong dadalhin ang toro sa harap ng tabernakulo ng kapisanan: at ipapatong ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang kanilang kamay sa ulo ng toro.

11 At iyong papatayin ang toro sa harap ng Panginoon, sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan.

12 At kukuha ka ng dugo ng toro, at ilalagay mo ng iyong daliri sa ibabaw ng mga anyong sungay ng dambana; at iyong ibubuhos ang lahat ng dugo sa paanan ng dambana.

13 At kukunin mo ang buong taba na nakababalot sa bituka, at ang mga lamak ng atay, at ang dalawang bato, at ang taba na nasa ibabaw ng mga yaon, at susunugin mo sa ibabaw ng dambana.

14 Datapuwa't ang laman ng toro, at ang balat, at ang dumi ay iyong susunugin sa apoy sa labas ng kampamento: handog nga dahil sa kasalanan.

15 Kukunin mo rin ang isang lalaking tupa; at ipapatong ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang kanilang kamay sa ulo ng lalaking tupa.

16 At iyong papatayin ang lalaking tupa, at iyong kukunin ang dugo, at iyong iwiwisik sa palibot sa ibabaw ng dambana.

17 At iyong kakatayin ang tupa at huhugasan mo ang bituka, at ang mga hita, at ipapatong mo sa mga pinagputolputol at sa ulo.

18 At iyong susunugin ang buong tupa sa ibabaw ng dambana: handog na susunugin nga sa Panginoon; pinaka masarap na amoy na handog sa Panginoon, na pinaraan sa apoy.

19 At kukunin mo ang isang tupa; at ipapatong ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang kanilang kamay sa ulo ng tupa.

20 Saka mo papatayin ang tupa, at kukunin mo ang dugo, at ilalagay mo sa pingol ng kanang tainga ni Aaron, at sa pingol ng kanang tainga ng kaniyang mga anak, at sa hinlalaki ng kanilang kanang kamay, at sa hinlalaki ng kanilang kanang paa, at iwiwisik mo ang dugong labis sa ibabaw ng dambana sa palibot.

21 At kukuha ka ng dugo na nasa ibabaw ng dambana, at ng langis na pangpahid, at iwiwisik mo kay Aaron, at sa kaniyang mga suot, at sa kaniyang mga anak na kasama niya: at ikapapaging banal niya at ng kaniyang mga suot, at ng kaniyang mga anak, at ng mga suot ng kaniyang mga anak na kasama niya.

22 Kukunin mo rin naman sa lalaking tupa ang taba, at ang matabang buntot, at ang tabang nakababalot sa mga bituka, at ang mga lamak ng atay, at ang dalawang bato, at ang taba na nasa ibabaw ng mga yaon, at ang kanang hita (sapagka't isang lalaking tupa na itinalaga),

23 At isang malaking tinapay, at isang munting tinapay na nilangisan, at isang manipis na tinapay sa bakol ng tinapay na walang lebadura na nasa harap ng Panginoon:

24 At iyong ilalagay ang kabuoan sa mga kamay ni Aaron, at sa mga kamay ng kaniyang mga anak; at iyong mga luluglugin na pinakahandog na niluglog sa harap ng Panginoon.

25 At iyong kukunin sa kanilang mga kamay, at iyong susunugin sa dambana sa ibabaw ng handog na susunugin, na pinaka masarap na amoy sa harap ng Panginoon: handog nga sa Panginoon na pinaraan sa apoy.

26 At kukunin mo ang dibdib ng tupa na itinalaga ni Aaron, at luglugin mo na pinakahandog na niluglog sa harap ng Panginoon: at magiging iyong bahagi.

27 At iyong ihihiwalay ang dibdib ng handog na niluglog, at ang hita ng handog na itinaas, ang niluglog at ang itinaas, ng lalaking tupa na itinalaga na kay Aaron at sa kaniyang mga anak;

28 At magiging kay Aaron at sa kaniyang mga anak, na pinaka bahagi magpakailan man, na mula sa mga anak ni Israel: sapagka't isang handog na itinaas: at magiging isang handog na itinaas sa ganang mga anak ni Israel, na kinuha sa kanilang mga hain tungkol sa kapayapaan: na dili iba't kanilang handog ngang itinaas sa Panginoon.

29 At ang mga banal na kasuutan ni Aaron ay magiging sa kaniyang mga anak, pagkamatay niya, upang pahiran ng langis sa mga yaon, at upang italaga sa mga yaon.

30 Pitong araw na isusuot ng anak na magiging saserdote nakahalili niya, pagka siya'y pumapasok sa tabernakulo ng kapisanan upang mangasiwa sa dakong banal.

31 At kukunin mo ang lalaking tupa na itinalaga at lulutuin mo ang kaniyang laman sa dakong banal.

32 At kakanin ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang laman ng tupa, at ang tinapay na nasa bakol sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan.

33 At kanilang kakanin ang mga bagay na yaon, na ipinangtubos ng sala, upang italaga at pakabanalin sila: datapuwa't hindi kakain niyaon ang sinomang taga ibang lupa, sapagka't mga bagay na banal.

34 At kung may lumabis sa laman na itinalaga, o sa tinapay, hanggang sa kinaumagahan, ay iyo ngang susunugin sa apoy ang labis: hindi kakanin, sapagka't yao'y banal.

35 At ganito mo gagawin kay Aaron, at sa kaniyang mga anak, ayon sa lahat na aking iniutos sa iyo: pitong araw na iyong itatalaga sila.

36 At araw-araw ay maghahandog ka ng toro na pinakahandog, dahil sa kasalanan na pinakapangtubos: at iyong lilinisin ang dambana pagka iyong ipinanggagawa ng katubusan yaon; at iyong papahiran ng langis upang pakabanalin.

37 Pitong araw na iyong tutubusin sa sala ang dambana, at iyong pakakabanalin; at ang dambana ay magiging kabanalbanalan; anomang masagi sa dambana ay magiging banal.

38 Ito nga ang iyong ihahandog sa ibabaw ng dambana: dalawang kordero ng unang taon araw-araw na palagi.

39 Ang isang kordero ay iyong ihahandog sa umaga; at ang isang kordero ay iyong ihahandog sa hapon:

40 At kasama ng isang kordero na iyong ihahandog ang ikasangpung bahagi ng isang efa ng mainam na harina na may halong ikaapat na bahagi ng isang hin ng langis na hinalo; at ang ikaapat na bahagi ng isang hin na alak, ay pinakahandog na inumin.

41 At ang isang kordero ay iyong ihahandog sa hapon, at iyong gagawin ayon sa handog na harina sa umaga, at ayon sa inuming handog niyaon, na pinaka masarap na amoy, na handog nga sa Panginoon na pinaraan sa apoy.

42 Magiging isang palaging handog na susunugin sa buong panahon ng inyong lahi sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, sa harap ng Panginoon; na aking pakikipagkitaan sa inyo, upang makipagusap ako roon sa iyo.

43 At doo'y makikipagtagpo ako sa mga anak ni Israel: at ang Tolda ay pakakabanalin sa pamamagitan ng aking kaluwalhatian.

44 At aking pakakabanalin ang tabernakulo ng kapisanan, at ang dambana; si Aaron man at ang kaniyang mga anak ay aking papagbabanalin upang mangasiwa sa akin sa katungkulang saserdote.

45 At ako'y tatahan sa gitna ng mga anak ni Israel, at ako'y magiging kanilang Dios.

46 At kanilang makikilala, na ako ang Panginoon nilang Dios, na kumuha sa kanila sa lupain ng Egipto, upang ako'y tumahan sa gitna nila: ako ang Panginoon nilang Dios.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#10151

学习本章节

  
/10837  
  

10151. 'And the altar' means reception of what is Divine from the Lord in the higher heavens. This is clear from the meaning of 'sanctifying' as the reception of what is Divine from the Lord, dealt with above in 10149; and from the meaning of 'the altar' as that which was representative of the Lord in respect of Divine Good, dealt with in 9964, at this point in respect of Divine Good emanating from Him in the heavens where that Good is received, thus in the higher heavens. For these heavens receive the Lord as to His Divine Good, but the lower heavens receive the Lord as to His Divine Truth, in accord with what has been shown immediately above in 10150.

[2] It should be recognized that whatever served to represent the Lord Himself represented heaven also; for what is Divine, emanating from the Lord and received by angels, constitutes heaven. The angels themselves, as to what is properly their own, do not constitute heaven; only what is Divine, received by them from the Lord, does so. The truth of this may be recognized from the consideration that every one of them there acknowledges, believes, and also perceives that not a grain of good originates in themselves, only in the Lord, and that whatever originates in themselves is not good, so that - exactly as the Church teaches - everything good comes down from above. All this being so, it follows that what is Divine and the Lord's is what constitutes heavenly life among them, consequently constitutes heaven. All this goes to show how the idea that the Lord is the All in all of heaven should be understood, that the Lord dwells there in what is His own, and also that 'an angel' in the Word means some attribute that is the Lord's, ideas that have been the subject in various places in what has gone before.

[3] The situation is the same with regard to the Church. People there, as to what is properly their own, do not constitute the Church; only what is Divine, received by them from the Lord, does so. For no one there who fails to acknowledge and believe that the good of love and the truth of faith come entirely from God forms part of the Church, because he wishes to love God with what is his own and to believe in God with what is his own, which however no one is able to do. From this too it is evident that what is Divine and the Lord's constitutes the Church, just as it constitutes heaven. The Church furthermore is the Lord's heaven on earth, and therefore also the Lord is the All in all within the Church, just as He is in heaven, and dwells with people there in what is His own, just as He does with angels in heaven. Also, people of the Church who thus receive what is Divine and the Lord's in love and faith, they and no others, become angels of heaven after life in the world.

[4] That what is Divine and the Lord's constitutes His kingdom with a person, that is, heaven and the Church with him, is also the Lord's teaching in John,

The Spirit of truth will remain with you and will be in you. And you will know that I am in My Father, and you in Me, and I in you. John 14:17, 20.

'The Spirit of truth' is Divine Truth emanating from the Lord, about which He says that it 'will remain with you'. After this He says that He is in the Father, they are in Him, and He is in them, meaning that they will be in what is Divine and the Lord's, and what is Divine and the Lord's will be in them, by which, it is evident, the Divine Human should be understood. Elsewhere in the same gospel He says,

Abide in Me, and I in you. As the branch cannot bear fruit by itself unless it abides in the vine, neither can you unless you abide in Me. He who abides in Me, and I in him, he it is that bears much fruit, for apart from Me you cannot do anything. John 15:4-5.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#7673

学习本章节

  
/10837  
  

7673. 'Stretch out your hand' means an exercising of power. This is clear from the meaning of 'stretching out' as that which is connected with the exercising of control, dealt with below; and from the meaning of 'hand' as power, dealt with in 878, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 5544, 6292, 6947, 7011, 7188, 7189, 7518. The reason why 'stretching out the hand' means the exercising of power is that there is power in the hand or arm when it is stretched out. When therefore Jehovah is said to stretch out His hand or arm, boundless or infinite power in action is meant. This explains why Jehovah told Moses on so many occasions, when miracles were to be performed, to stretch out his hand or his rod; for example,

Stretch out your hand over the waters of Egypt, and they will be blood. Exodus 7:19.

Stretch out your hand over the rivers, and cause frogs to rise up. Exodus 8:1-2. 1

Stretch out your rod and strike the dust of the land, and it will then be lice. Exodus 8:11, 12. 2

Stretch out your hand towards heaven, and there will be hail. Exodus 9:22-23.

Such words would never have been used but for the meaning of 'stretching out the hand' in the highest sense as Jehovah's almighty power.

[2] The same thing is meant by Joshua's being told to stretch out his javelin, described in his book as follows,

Jehovah said to Joshua, Stretch out the javelin that is in your hand towards Ai. When therefore Joshua stretched out the javelin that was in his hand towards Ai, the ambush rose up quickly out of their place and ran, as soon as he stretched out his hand, and came to the city and took it. Joshua did not withdraw his hand which he had stretched out together with the javelin until all the inhabitants of Ai had been utterly destroyed. Joshua 8:18-19, 26.

Being representative of God's almighty power, this too, like all other representative actions when they were commanded in those times, had force.

[3] There are a number of other places in which almighty power is described when it says that Jehovah 'stretches out His hand', or else His 'outstretched hand' or His 'outstretched arm' is spoken of. It is described by Jehovah stretching out His hand in Isaiah,

The anger [of Jehovah] has been roused against His people, and He has stretched out His hand over them and struck them, and the mountains were shaken. Isaiah 5:25.

In Ezekiel,

I will stretch out My hand against him and destroy him. Ezekiel 14:9, 13.

In the same prophet,

I will stretch out My hand against you, and give you as plunder to the nations. Ezekiel 25:7.

I will stretch out My hand over Edom, and cut off from it man and beast. I will stretch out My hand over the philistines, and cut off . . . Ezekiel 25:13, 16.

Other places like these are Ezekiel 35:3; Isaiah 31:3; Zephaniah 1:4; 2:13. The use of 'outstretched hand' to describe almighty power occurs in Isaiah,

Jehovah's outstretched hand is over all the nations; who will turn it back? Isaiah 14:26, 27.

In Jeremiah,

I will fight with you with an outstretched hand and a strong arm, and in anger and in fury. Jeremiah 21:5.

In Isaiah,

Still His hand is outstretched. Isaiah 9:12, 17; 10:4.

The use of 'outstretched arm' occurs in Jeremiah,

I have made the earth, man, and beast by My great strength and by My outstretched arm. Jeremiah 27:5.

In the same prophet,

You have made heaven and earth by Your great power and Your outstretched arm; there is no matter 3 that is too impossible for You. Jeremiah 32:17.

Here it is self-evident that 'outstretched arm' means almighty power. The same applies to many other places in which the expression 'by a strong hand and an outstretched arm' is used, such as Deuteronomy 4:34; 5:15; 7:19; 9:29; 11:2; 26:8; 1 Kings 8:42; 2 Kings 17:36; Jeremiah 32:21; Ezekiel 20:33, 34.

[4] There are places too in which Jehovah is said to 'stretch out the heavens', and in these places also 'stretching out' means almighty power; that is to say, He expands the limits of heaven and fills those who are there with life and wisdom, as in Isaiah,

Jehovah is He who stretches out the heavens like a thin veil, and spreads them out like a tent to dwell in. Isaiah 40:22.

In the same prophet,

Jehovah is He who stretches out the heavens, spreads out the earth, gives breath 4 to His people upon it, and spirit to those who walk on it. Isaiah 42:5.

In Jeremiah,

. . . He who makes the earth by His power, prepares the world by His wisdom, and stretches out the heavens by His intelligence. Jeremiah 51:15.

In Zechariah,

Jehovah is He who stretches out the heavens, and founds the earth, and forms the spirit of man within him. Zechariah 12:1.

There are still more places besides these, such as Isaiah 44:24; 45:12; Psalms 104:2.

From all this one may now see why Moses was commanded to stretch out his hand and rod, that miracles were performed when he did so, and that 'stretching out the hand' for that reason means the exercising of power, and in the highest sense almighty power.

脚注:

1Exodus 8:5-6 in English Bibles

2Exodus 8:16-17 in English Bibles

3. or word

4. literally, soul

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.