圣经文本

 

Exodo第15章

学习

   

1 Nang magkagayo'y inawit ni Moises at ng mga anak ni Israel ang awit na ito sa Panginoon, at sinalita, na sinasabi, Ako'y aawit sa Panginoon, sapagka't siya'y nagtagumpay ng kaluwaluwalhati: Ang kabayo at ang sakay niyaon ay kaniyang ibinulusok sa dagat.

2 Ang Panginoon ay aking lakas at awit, At siya'y naging aking kaligtasan: Ito'y aking Dios, at siya'y aking pupurihin. Dios ng aking ama, at siya'y aking tatanghalin.

3 Ang Panginoo'y isang mangdidigma: Panginoon ang kaniyang pangalan.

4 Ang mga karro ni Faraon at ang kaniyang hukbo ay ibinulusok niya sa dagat; At ang kaniyang mga piling kapitan ay ipinaglulubog sa Dagat na Mapula.

5 Ang mga kalaliman ang tumatabon sa kanila: Sila'y lumubog sa mga kalaliman, na parang isang bato.

6 Ang iyong kanan, Oh Panginoon, ay maluwalhati sa kapangyarihan. Ang iyong kanan, Oh Panginoon, ay dumudurog ng kaaway.

7 At sa kalakhan ng iyong karilagan ay ibinubuwal mo yaong bumabangon laban sa iyo: Iyong ipinakikita ang iyong pagiinit, at nililipol silang parang dayami.

8 At sa hihip ng iyong ilong ay natitipon ang tubig, Ang mga agos ay nagsilagay na parang isang bunton; Ang mga kalaliman ay namuo sa gitna ng dagat.

9 Sinabi ng kaaway, Aking hahabulin, aking aabutan, magbabahagi ako ng samsam, Ang aking nasa ay masisiyahan sa kanila; Aking bubunutin ang aking tabak, lilipulin sila ng aking kamay.

10 Ikaw ay nagpahihip ng iyong hangin, at tinabunan sila ng dagat. Sila'y lumubog na parang tingga sa makapangyarihang tubig.

11 Sinong gaya mo, Oh Panginoon, sa mga dios? Sinong gaya mo, maluwalhati sa kabanalan, Nakasisindak sa pagpuri, na gumagawa ng mga kababalaghan?

12 Iyong iniunat ang iyong kanang kamay, Nilamon sila ng lupa.

13 Iyong pinapatnubayan sa iyong awa ang bayan na iyong tinubos: Sa iyong kalakasan ay iyong inihahatid sila sa banal mong tahanan.

14 Narinig ng mga bayan; at sila'y nanginig: Mga sakit ang kumapit sa mga taga Filistia.

15 Nang magkagayo'y natulig ang mga pangulo sa Edom; Sa matatapang sa Moab, ay panginginig ang sumasakanila: Lahat ng taga Canaan ay nauubos.

16 Sindak at gulat ang suma-sakanila; Sa kadakilaan ng iyong bisig ay nagiging walang kibo sila na parang bato; Hanggang sa ang iyong bayan ay makaraan, Oh Panginoon, Hanggang sa makaraan ang bayang ito na iyong kinamtan.

17 Sila'y iyong papapasukin, at sila'y iyong itatayo sa bundok na iyong pamana, Sa dako, Oh Panginoon, na iyong ginawa sa iyo, upang iyong tahanan, Sa santuario, Oh Panginoon, na itinatag ng iyong mga kamay.

18 Ang Panginoon ay maghahari magpakailan man.

19 Sapagka't ang mga kabayo ni Faraon, ay nagsipasok pati ng kaniyang mga karro at pati ng kaniyang mga nangangabayo sa dagat, at pinapanumbalik ng Panginoon ang tubig ng dagat sa kanila; datapuwa't lumakad ang mga anak ni Israel sa tuyong lupa sa gitna ng dagat.

20 At si Miriam na propetisa na kapatid ni Aaron, ay tumangan ng isang pandereta sa kaniyang kamay; at sumunod ang lahat ng mga babae sa kaniya, na may mga pandereta at nagsayawan.

21 At sila'y sinagot ni Miriam, Umawit kayo sa Panginoon, sapagka't siya'y nagtagumpay ng kaluwaluwalhati; Ang kabayo at ang sakay niyaon ay ibinulusok niya sa dagat.

22 At pinatnubayan ni Moises ang Israel mula sa Dagat na Mapula, at sila'y lumabas sa ilang ng Shur; at sila'y lumakad na tatlong araw sa ilang, at hindi nakasumpong ng tubig.

23 At nang sila'y dumating sa Mara, ay hindi sila makainom ng tubig sa Mara, sapagka't mapait: kaya't ang pangalang itinawag ay Mara.

24 At inupasala ng bayan si Moises, na sinasabi, Anong aming iinumin?

25 At siya'y dumaing sa Panginoon; at pinapagkitaan siya ng Panginoon ng isang puno ng kahoy, at inihagis niya sa tubig, at ang tubig ay tumabang. Doon inatangan niya ng palatuntunan, at ng tagubilin at doon sila sinubok niya;

26 At sinabi, Kung iyong didinggin ng buong sikap ang tinig ng Panginoon mong Dios, at iyong gagawin ang matuwid sa kaniyang mga mata, at iyong didinggin ang kaniyang mga utos, at iyong gaganapin ang lahat niyang mga palatuntunan ay wala akong ilalagay na karamdaman sa iyo, na gaya ng inilagay ko sa mga Egipcio: sapagka't ako ang Panginoon na nagpapagaling sa iyo.

27 At sila'y dumating sa Elim, na doo'y mayroong labingdalawang bukal ng tubig, at pitongpung puno ng palma; at sila'y humantong doon sa tabi ng mga tubig.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#8192

学习本章节

  
/10837  
  

8192. 'And the angel of God travelled on' means rearrangement by Divine Truth. This is clear from the meaning here of 'travelling on' as rearrangement, the reason why 'travelling on' means rearrangement being that the pillar of cloud, which was a group of angels, which had previously gone ahead of the children of Israel, now took itself round between the camp of the Egyptians and the camp of Israel, thereby bringing darkness among the Egyptians and light among the children of Israel (since these conditions were arranged by the Lord, by means of the angel of God or the pillar travelling round and placing himself between the two camps, 'travelling' here means rearrangement); and from the meaning of 'the angel of God' as Divine Truth, which is likewise the meaning of 'God'. For in the Word when truth is the subject the name 'God' is used, but when good is the subject the name 'Jehovah' appears, 2586, 2769, 2807, 2822, 3921, 4402, 7010, 7268, 7873.

[2] As regards 'angels', it should be recognized that in the Word they serve to mean the Lord, 1925, 3039, 4085, which is why the Lord Himself is called 'the angel', 6280, 6831. This being so, Divine Truth is meant by 'angels', for Divine Truth emanating from the Lord makes heaven. It therefore also makes the angels who constitute heaven, for they are angels in the measure that they receive Divine Truth coming from the Lord. This may also be recognized from the consideration that angels altogether refuse to entertain, indeed they loathe the idea of attributing to themselves any truth or goodness, since this is the Lord's with them. That also is why the Lord is said to be the All-in-all of heaven, and why those in heaven are said to be 'in the Lord'. By virtue of Divine Truth which they receive from the Lord angels are also called 'gods' in the Word, 4295, 7268; and the word for God in the original language is for this reason plural.

[3] In addition to all this it should be recognized that in the Word the singular 'angel' may be used when in fact very many are meant. That is so here, where the expression 'the angel of God' is used, meaning the pillar going before the children of Israel, which was composed of very many angels. The Word also refers to angels by name, such as Michael, Raphael, 1 and others. People unacquainted with the internal sense of the Word think that Michael or Raphael is one particular angel who is chief among those who are with him. But none of these names is used in the Word to mean one particular angel; instead some actual function performed by angels is meant, and so also the Lord's Divine Nature in respect of that function.

脚注:

1. Raphael is not mentioned in OT or NT, but in the Apocrypha. Gabriel is probably intended.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.