圣经文本

ယေဇကျေလ第16章

¹ တဖန်ထာဝရဘုရား၏ နှုတ်ကပတ်တော်သည် ငါ့ဆီသို့ ရောက်လာ၍၊

² အချင်းလူသား၊ ယေရုရှလင်မြို့သည် မိမိ၌ စက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ်သောအမှုအရာတို့ကိုသိမည်အကြောင်း ပြုလော့။

³ ထာဝရဘုရားသည် ယေရုရှလင်မြို့အား မိန့် တော်မူသောစကား ကိုသင်ဆင့်ဆိုရမည်မှာ၊ သင်၏မူလ၊ သင်၏မွေးဘွားရာဌာနသည် ခါနာန်ပြည်၌ရှိ၏။ သင်၏ အဘသည် အာမောရိလူ၊သင်၏အမိသည် ဟိတ္တိအမျိုး ဖြစ်၏။

⁴ သင့်ကို ဘွားခြင်းအကြောင်းအရာဟူမူကား၊ ဘွားသောနေ့၌ ချက်ကြိုးကိုမဖြတ်၊သန့်ရှင်းစေခြင်းငှါ ရေမချိုး၊ ဆားနှင့်မလူး၊ အဝတ်နှင့် မပတ်ရစ်၊

⁵ ကရုဏာစိတ်နှင့်ထိုသို့ပြုစုခြင်းငှါ သင့်ကိုမြင်၍ အဘယ်သူမျှ မသနား၊ ဘွားသောနေ့၌သင်သည်ကိုယ်ကို ရွံရှာရသည်တိုင်အောင် လယ်ပြင်၌ ပစ်ထားခြင်းကို ခံရ၏။

⁶ ငါသည် ရှောက်သွား၍ အသွေးနှင့်လူးလျက်ရှိ သော သင်ကို မြင်သောအခါ အသက်ရှင်လော့ဟု သင်သည် အသွေး၌ရှိစဉ် ငါဆို၏။

⁷ မြက်ပင်ကဲ့သို့ ငါကြီးပွါးစေသဖြင့်၊သင်သည် အစဉ်အတိုင်း ကြီး၍ လှသော အဆင်းနှင့်ပြည့်စုံ၏။ ရင်သားထ၍ ကိုယ်၌လည်းအမွေးပေါက်၏။ အရင်က အဝတ်မရှိ၊ အချည်းစည်းနေရ၏။

⁸ တဖန်ငါသည်ရှောက်သွား၍ သင့်ကိုမြင်သော အခါ၊ သင်၌ချစ်လိုဘွယ်သော အချိန်အရွယ်ရှိသော ကြောင့်၊ ငါသည်ကိုယ်အဝတ်စွန်းကို ဖြန့်၍၊ သင်၌ အချည်းစည်းရှိခြင်းကို ဖုံးအုပ်၏။ ကျိန်ဆိုခြင်းကိုလည်း ပြု၍၊ သင်နှင့်ပဋိညာဉ်ဖွဲ့သဖြင့်၊ သင်သည် ငါ၏ခင်ပွန်း ဖြစ်လေ၏။

⁹ ထိုအခါ သင့်ကို ရေချိုး၍၊ သင်၌လူးသော အသွေးရှိသမျှကို ငါဆေးကြော၏။ ဆီနှင့်လိမ်း၏။

¹⁰ ချယ်လှယ်သော အဝတ်ကိုဝတ်စေ၏။ တဟာရှ သားရေခြေနင်းကို စီးစေ၏။ ဖဲ၊ ပိတ်ချောနှင့်ခြုံစေ၏။

¹¹ လက်ကောက်နှင့်လည်ဆွဲအစရှိသော တန်ဆာ မျိုးကို ဆင်စေ၏။

¹² နားထောင်း၊ နှာဆွဲ၊ လှသော ပေါင်းကိုလည်း ဆင်စေ၏။

¹³ ထိုသို့ သင်သည် ရွှေ ငွေနှင့်တကွ၊ ဖဲ၊ ပိတ်ချော၊ ချယ်လှယ်သော အဝတ်တန်ဆာတို့ကိုဆင်လျက်၊ မုန့်ညက်၊ ပျားရည်၊ ဆီကိုစားလျက်၊ အလွန်တရာ လှသောအဆင်းနှင့်ပြည့်စုံ၍၊ မိဖုရားအရာကိုခံရ၏။

¹⁴ ငါသည် ကိုယ်အသရေကို သင်၌ အပ်ပေးသော ကြောင့်၊ သင်သည် လှသောအဆင်းနှင့်စုံလင်၍၊ အတိုင်းတိုင်းအပြည်ပြည်၌ ကျော်စောလေ၏။

¹⁵ သို့ရာတွင်၊ သင်သည်ကိုယ်လှသော အဆင်းကို ကိုးစား၍၊ ဂုဏ်အသရေကျော်စောသောကြောင့်၊ ပြည်တန်ဆာလုပ်၍၊ ခရီးသွားသောသူအပေါင်းတို့နှင့် မတရားသောမေထုန်ကို အနှံ့အပြာပြုသဖြင့်၊ ယောက်ျား တိုင်းအခွင့်ရ၏။

¹⁶ သင်၏အဝတ်ကိုလည်း ယူ၍၊ မြင့်သောအရပ် တို့ကိုထူးခြားသော အဆင်းအရောင်နှင့်ဆင်ပြင်၍၊ တခါမျှမမြင်စဖူး၊ နောက်၌လည်းမဖြစ် လတံ့သောအမှု၊ မတရားသောမေထုန်ကို ထိုအရပ်၌ ပြုလေပြီ။

¹⁷ ငါပေးသော ရွှေ ငွေတန်ဆာမြတ်တို့ကိုလည်း ယူ၍၊ ယောက်ျားရုပ်တုတို့ကို လုပ်ပြီးလျှင်၊ သူတို့နှင့် မှားယွင်းလေပြီတကား။

¹⁸ ချယ်လှယ်သောအဝတ်ကိုလည်း ယူ၍၊ ထိုရုပ်တု တို့ကို ခြုံပြီးလျှင်၊ ငါ့ဆီနှင့်ငါ့နံ့သာပေါင်းကို သူတို့ရှေ့မှာ တင်ထားလေပြီ။

¹⁹ ငါပေးသောဘောဇဉ်၊သင့်ကိုငါကျွေးသော မုန့်ညက်၊ ဆီ၊ ပျားရည်ကိုလည်း သူတို့ရှေ့မှာ မွှေးကြိုင် စရာဘို့ တင်ထားလေပြီတကား။

²⁰ ထိုမှတပါး၊ သင်ဘွားသောငါ၏ သား သမီးတို့ကို ယူ၍၊ ထိုရုပ်တုတို့အား ကျွေးမွေးခြင်းငှါ ယဇ်ပူဇော်လေပြီ။

²¹ သင်သည် မတရားသော မေထုန်ကိုပြု၍ စိတ် မပြေသောကြောင့် ငါ၏သား သမီးတို့ကို သတ်၍ရုပ်တုတို့ အား မီးဖြင့်ပူဇော်ရမည်လော။

²² သင်ပြုသော စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဘွယ်အမှု၊ မတရား သော မေထုန်အမှုအပေါင်းတို့ကိုပြုစဉ်တွင်၊ အရွယ်ငယ် သောအခါ အဝတ်မရှိ၊ အချည်းစည်းရှိကြောင်း၊ ကိုယ် အသွေး၌ လူးလဲလျက်နေကြောင်းကို မအောက်မေ့ပါ တကား။

²³ သင်သည် အမင်္ဂလာရှိ၏။ အမင်္ဂလာရှိ၏။ ဒုစရိုက်အပေါင်းကို ပြုပြီးမှ၊

²⁴ ကိုယ်နေဘို့ ကုဋီတိုက်ကိုတည်၍ လမ်းရှိ တိုင်းမြင့်သော အရပ်ကို လုပ်လေ၏။

²⁵ သင်သည် မြင့်သောအရပ်ကို လမ်းဦးတိုင်း လုပ်၍၊ ကိုယ်လှသော အဆင်းကိုရွံ့ရှာဘွယ်ဖြစ်သည် တိုင်အောင် ပြုလျက်၊ ခရီးသွားသောသူအပေါင်းတို့အား ပေါင်တို့ကပို ခွါဖွင့်၍၊ မတရားသောမေထုန်အမှုတို့ကို များပြားစေ၏။

²⁶ ဆူဖြိုးသောသင်၏အိမ်နီးချင်း အဲဂုတ္တုလူတို့နှင့် မှားယွင်း၍၊ ငါ့အမျက်ကို နှိုးဆော်လျက်၊ မတရားသော မေထုန်အမှုတို့ကို များပြားစေ၏။

²⁷ ထိုကြောင့်၊ ငါသည် လက်ကို ဆန့်ကျင် သင်၏ ရိက္ခာကို ဖြတ်၍၊ သင့်ကိုမုန်းသောသူ၊ သင့်ဆိုးညစ်သော အမှုများကြောင့် ရှက်တတ်သော ဖိလိတ္တိအမျိုးသမီးတို့ လက်သို့အပ်ရ၏။

²⁸ သင်သည်ကိလေသာ စိတ်မပြေသောကြောင့်၊ အာရှုရိလူတို့နှင့်လည်း မှားယွင်းလေ၏။ ထိုသို့မှားယွင်း သော်လည်း စိတ်မပြေနိုင်။

²⁹ ထိုမှတပါး၊ ခါနာန်ပြည်မှသည် ခါလဒဲပြည် တိုင်အောင်၊ မတရားသောမေထုန်အမှုတို့ကို များပြား စေသော်လည်းစိတ်မပြေနိုင်။

³⁰ အစိုးတရပြု၍ သီလပျက်သော မိန်းမပြုတတ် သမျှသော ဤအမှုတို့ကို သင်သည်ပြုမိလျက်၊ သင့်စိတ် နှလုံးသည် အလွန်မိုက်ပါသည်တကား။

³¹ သင်၏ကုဋီတိုက်ကို ခပ်သိမ်းသော လမ်း၌ တည်၍၊ လမ်းရှိတိုင်းမြင့်သော အရပ်ကိုလုပ်သဖြင့်၊ အခကိုငြင်းသောကြောင့် ပြည်တန်ဆာနှင့် မတူ။

³² ကိုယ်မဆိုင်သော ယောက်ျားကို ကိုယ်လင်၏ ကိုယ်စား လက်ခံ၍မျောက်မထားသော မိန်းမနှင့်တူ၏။

³³ ပြည်တန်ဆာမိန်းမရှိသမျှတို့သည် လက်ဆောင် ကို ခံယူတတ်ကြ၏။ သင်မူကား၊ သင်၏ရည်းစားအပေါင်း တို့အား လက်ဆောင်ကို ပေးတတ်၏။ အရပ်ရပ်တို့က လာ၍မတရားသော မေထုန်ကိုပြုစေခြင်းငှါ၊ သူတပါး တို့ကို ငှါးတတ်၏။

³⁴ သို့ဖြစ်၍၊ သင်သည် အခြားသော ပြည်တန်ဆာ တို့နှင့် ခြားနားစွာ ပြုတတ်၏။ သင်ပြုသကဲ့သို့ အဘယ်သူ မျှမတရားသော မေထုန်ကို မပြုတတ်။ သင်သည် အခကို ခမခံ၊ သူတပါးတို့အားပေးသောကြောင့် အခြားသော မိန်းမတို့နှင့် ခြားနား၏။

³⁵ သို့ဖြစ်၍၊ အိုပြည်တန်ဆာမိန်းမ၊ ထာဝရဘုရား ၏အမိန့်တော်ကို နားထောင်လော့။

³⁶ အရှင်ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်ကား၊ သင် ၏ရည်းစားများ စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဘွယ်သော ရုပ်တုအပေါင်း တို့နှင့် မှားယွင်းခြင်းအားဖြင့်၎င်း၊ သူတို့အားပေးသော သား သမီးတို့၏ အသွေးအားဖြင့်၎င်း သင်သည်ကိုယ် ရှက် ကြောက်ခြင်း၊ အဝတ်အချည်းစည်းရှိခြင်းကို ထင်ရှားစွာ ဘော်ပြသောကြောင့်၊

³⁷ သင့်ကိုချစ်သောရည်းစားရှိသမျှတို့နှင့် သင်ချစ် သောသူ၊ မုန်းသောသူ အပေါင်းတို့ကိုငါစုဝေးမည်။ သင့်တဘက်ပတ်လည်၌ စုဝေးစေ၍၊ သင်၌အဝတ် အချည်းစည်းရှိခြင်းကို ငါပြသဖြင့်၊ ထိုသူအပေါင်းတို့သည် သင်၌ အဝတ်အချည်းစည်းရှိသမျှကို မြင်ရကြလိမ့်မည်။

³⁸ မျောက်မထားသောမိန်းမနှင့်၊ လူအသက်ကို သတ်သော မိန်းမတို့ကို စီရင်သကဲ့သို့ သင့်ကိုငါစီရင်၍၊ ပြင်းစွာသော ဒေါသအမျက်အသွေးကို ငါတိုက်မည်။

³⁹ သင့်ကို သူတို့လက်သို့ ငါအပ်သဖြင့်၊ သူတို့သည် သင်၏ ကုဋီတိုက်ကို ဖျက်၍၊ သင်၏မြင့်သော အရပ်တို့ ကို ဖြိုချကြလိမ့်မည်။ သင့်အဝတ်တို့ကိုချွတ်၍ လှသော တန်ဆာတို့ကို လုယူပြီးလျှင်၊ သင့်ကို အဝတ်မပေး၊ အချည်းစည်းရှိစေခြင်းငှါ ပစ်ထားကြလိမ့်မည်။

⁴⁰ လူအလုံးအရင်းကိုလည်း ခေါ်သဖြင့်၊ သူတို့ သည် ခဲနှင့်ပစ်၍၊ ထားနှင့်ခုတ်ကြလိမ့်မည်။

⁴¹ သင့်အိမ်တို့ကိုလည်း မီးရှို့၍များစွာသော မိန်းမ တို့ရှေ့မှာ သင့်ကိုအပြစ်ဒဏ်ပေးကြသဖြင့်၊ သင်သည် နောက်တဖန်ပြည်တန်ဆာ မလုပ်ဘဲနေစေခြင်းငှါ ငါပြု မည်။ နောက်တဖန် သင်သည်သူတပါးတို့ကို မငှါးရ။

⁴² ထိုသို့ ငါ့ဒေါသစိတ်ကို ငါဖြေမည်။ သင့်ကိုမယုံ။ အလွန်ပူပန်သော စိတ်ငြိမ်း၍၊ ငါသည်အမျက်မထွက်ဘဲ ငြိမ်သက်စွာ နေမည်။

⁴³ သင်သည် အသက်ငယ်သော ကာလကို မအောက်မေ့၊ အရာရာ၌ ငါ့စိတ်ကို နှောင့်ရှက်သော ကြောင့်၊ သင့်အပြစ်ကို သင့်ခေါင်းပေါ်သို့ ငါသက်ရောက် စေမည်။ စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဘွယ်သော အမှုရှိသမျှတို့အပေါ် မှာ ဆိုးညစ်သောအကြံကိုထပ်၍ ထိုအကြံအတိုင်းမပြုရ။

⁴⁴ စကားပုံကိုသုံးတတ်သော သူအပေါင်းတို့က၊ အမိကဲ့သို့ သမီးဖြစ်၏ဟု သင့်ကိုရည်မှတ်၍ စကားပုံကို ပြောကြလိမ့်မည်။

⁴⁵ သင်သည်လင်နှင့်သား သမီးကိုရွံရှာသော မိန်းမ သမီးဖြစ်၏။ လင်နှင့်သား သမီးကိုရွံရှာသော မိန်းမ၏ ညီမလည်းဖြစ်၏။ သင့်အမိသည် ဟိတ္တိအမျိုး၊ သင့်အဘ သည် အာမောရိလူဖြစ်၏။

⁴⁶ သင့်အစ်မသည် မိမိသမီးတို့နှင့်တကွ သင့် လက်ဝဲဘက်၌နေသော ရှမာရိမြို့ဖြစ်၏။ သင့်ထက် အသက်ငယ်သော သင်၏ ညီမသည် မိမိသမီးတို့နှင့်တကွ သင့်လက်ျာဘက်၌နေသော သောဒုံမြို့ ဖြစ်၏။

⁴⁷ သို့ရာတွင်၊ သင်သည် သူတို့ထုံးစုံကိုမလိုက်၊ သူတို့ပြုသောရွံရှာဘွယ်အမှုမျှသာပြုသည်မဟုတ်၊ ထိုအမှုကို သာမညအမှုဟူ၍ ထင်မှတ် သဖြင့်၊ သင်သည် အရာရာ၌သူတို့ထက်သာ၍ ဆိုးညစ်ပေ၏။

⁴⁸ ငါအသက်ရှင်သည်အတိုင်း၊ သင်သည် ကိုယ့် သမီးတို့နှင့်တကွ ပြုသကဲ့သို့၊ ညီမသောဒုံနှင့်သူ၏သမီးတို့ သည် မပြုကြ။

⁴⁹ သင့်ညီမသောဒုံ၏ အပြစ်ဟူမူကား၊ သူနှင့် သူ့သမီးတို့သည် မာနကြီးခြင်း၊ ဝစွာစားသောက်ခြင်း၊ ငြိမ်ဝပ်စွာကောင်းစားခြင်းရှိ၍၊ ဆင်းရဲငတ်မွတ်သော သူတို့ကို မထောက်ပံ့ဘဲ နေကြ၏။

⁵⁰ မာနထောင်လွှား၍ ငါ့ရှေ့မှာ စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာ ဘွယ်သော အမှုတို့ကိုပြုကြ၏။ ထိုကြောင့်၊ သင်မြင်သည် အတိုင်းသူတို့ကို ငါပယ်ရှင်းပြီ။

⁵¹ ရှမာရိသည်လည်း၊ သင်ပြုမိသော ဒုစရိုက် တဝက်ကိုမျှမပြုမိ။ သင်မူကား၊ ညီအစ်မတို့၏အပြစ်ကို မထင်ရှားစေသည်တိုင်အောင်၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ်သော အမှုတို့ကို သူတို့ထက်မက များပြားစွာပြုလေပြီတကား။

⁵² သင်သည်ညီအစ်တို့ကို အပြစ်တင်၍ စီရင် လျက်ပင်၊ သူတို့ ပြုသည်ထက်စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဘွယ်သော အမှုတို့ကိုသာ၍ပြုသောကြောင့်၊ အရှက်ကွဲခြင်းကိုခံလော့။ သူတို့သည် သင့်ထက်သာ၍ အပြစ်နည်းကြ၏။ သင် မူကား၊ ညီအစ်မတို့၏အပြစ်ကို မထင်ရှားစေသည် တိုင်အောင်ပြုသောကြောင့် စိတ်ပျက်၍ အရှက်ကွဲခြင်းကို ခံရလော့။

⁵³ သိမ်းသွားခြင်းကိုခံရသော သောဒုံနှင့်သူ၏ သမီးများ၊ ရှမာရိနှင့် သူ၏သမီးများကို တဖန်ငါဆောင်ခဲ့ သော အခါ၊သိမ်းသွားခြင်းကို ခံရသော သင်၏လူတို့ကို သူတို့နှင့်အတူ ငါဆောင်ခဲ့မည်။

⁵⁴ သို့ဖြစ်၍၊ သင်သည် သူတို့ကိုနှစ်သိမ့်စေ၍၊ ပြုလေသမျှတို့ကြောင့် စိတ်ပျက်လျက် အရှက်ကွဲခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။

⁵⁵ သင်၏ညီအစ်မသောဒုံနှင့် သူ၏သမီးများ၊ ရှမာရိနှင့် သူ၏သမီးများတို့သည် အရင်နေရာသို့ ပြန်ရောက်သောအခါ၊ သင်သည်လည်း သင်၏ သမီးတို့ နှင့်တကွ အရင်နေရာသို့ပြန်ရောက်ရလိမ့်မည်။

^56-57 ရှုရိ သမီးများနှင့် သူတို့ပတ်လည်၌နေသော သူအပေါင်းတို့သည် သင့်ကိုကဲ့ရဲ့၍၊ သင့်ပတ်လည်၌ နေသော ဖိလိတ္တိ သမီးများတို့သည်မထီမဲ့မြင်ပြုကြသဖြင့်၊ သင်ပြုသောဒုစရိုက်အပြစ်မထင်ရှားမှီ သင်သည်မာန ထောင်လွှားစဉ်ကာလတွင်၊ သင့်ညီမသောဒုံ၏နာမကို အလျှင်းနှုတ်မမြွက်။

⁵⁸ ယခုမူကား၊ သင်သည် ကိုယ်ဆိုးညစ်သောအမှု နှင့် စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဘွယ်သော အမှုတို့၏ အပြစ်ကို ခံရမည်ဟု ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။

⁵⁹ အရှင်ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ သင်သည် ဝန်ခံခြင်းပဋိညာဉ်ကို ဖျက်လိုသောငှါ၊ သစ္စာ ဂတိကို မရိုမသေပြုသည်နှင့်အညီ သင်၌ငါပြုမည်။

⁶⁰ သို့သော်လည်း၊ ငါသည်သင့်အသက်ငယ်စဉ်၊ ဖွဲ့သောပဋိညာဉ်ကို အောက်မေ့၍၊ တဖန်ထာဝရ ပဋိညာဉ် သင်နှင့်ဖွဲ့ဦးမည်။

⁶¹ သင်သည် ဝန်ခံခြင်းပဋိညာဉ်ကို မစောင့်ရ သော်လည်း၊ ပဋိညာဉ်အားဖြင့် သင်၏ညီအစ်မတို့ကို သင်၏သမီးဖြစ်ဘို့ရာငါပေး၍၊ သင်သည် ထိုသူတို့ကို လက်ခံသောအခါ၊ သင်ပြုမိသောအမှုများကို အောက်မေ့ ၍ ရှက်ကြောက်ရလိမ့်မည်။

⁶² ထိုအခါငါ၏ ပဋိညာဉ်ကိုသင်နှင့်ငါဖွဲ့မည်။ ငါသည် ထာဝရဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို သင်သိရလိမ့်မည်။

⁶³ သင်ပြုဘူးသမျှသော အမှုတို့ကို ငါမမှတ်။ စိတ်ပြေသောအခါ သင်သည် အောက်မေ့၍ ရှက် ကြောက်ခြင်းနှင့် မျက်နှာပျက်ခြင်းကြောင့်၊ နှုတ်ကို မဖွင့်ဘဲရေလိမ့်မည်ဟု အရှင်ထာဝရဘုရား မိန့်တော် မူ၏။

来自斯威登堡的著作

Arcana Coelestia#10287

学习本章节

10287. 'And he who puts any of it on a foreigner' means a joining together for those who do not acknowledge the Lord, and so who are subject to evils and to the falsities of evil. This is clear from the meaning of 'putting it on someone' - when the subject is Divine Truths, meant by the sweet-smelling ointment - as a joining together; and from the meaning of 'a foreigner' as those who do not belong to the Church, thus those who do not acknowledge the Lord, consequently who are subject to evils and falsities. Anyone who does not acknowledge the Lord does not belong to the Church; and anyone who rejects the Lord is subject to evils and falsities. For goodness and truth come from no other source than Him. The fact that such people are meant by 'foreigners' will be clear from the places in the Word which will follow below. But first something must be stated regarding the joining of Divine Truth among those who do not acknowledge the Lord. Such a joining together constitutes profanation, for profanation is a joining of Divine Truth to falsities arising from evil. The joining together that constitutes profanation is something which cannot happen with any at all except those who have first acknowledged the things which are the Church's, and especially the Lord, but subsequently reject them. For acknowledgement of the Church's truths and of the Lord leads to contact with the heavens, and consequently to an opening of a person's interiors towards heaven; and a subsequent rejection of them leads to a joining of the same truths to falsities arising from evil. For everything a person acknowledges remains implanted in him; nothing present with a person which has entered through acknowledgement is destroyed.

[2] The state of a person with whom profanation exists is one in which he is in contact with the heavens and at the same time with the hells, through truths with the heavens and through the falsities of evil with the hells. As a result of this, in the next life a tearing apart takes place with such people, which destroys the whole of their inner life. After the tearing apart they hardly look like human beings any longer; they look like bones that have been scorched and have little life in them. See what has been stated and shown previously regarding profanation in the following places,

Profaners are those who have first acknowledged God's truths but subsequently reject them, 1001, 1010, 1059, 2051, 3398, 4289, 4601, 6348, 6959, 6963, 6971, 8394.

People who have rejected them since early childhood, such as Jews and others, are not profaners, 593, 1001, 1010, 1059, 3398, 3489, 6963.

The Lord takes the greatest care to guard against the occurrence of profanation with a person, 301-303, 1327, 1328, 2426, 3398, 3402, 3489, 6595.

[3] But it should be realized that the genera of profanation are very many, and the species composing those genera are very many. For there are those who profane the Church's forms of good and those who profane its truths; there are those who profane greatly and those who profane slightly; there are those who profane on a more internal level and those who profane on increasingly external levels; there are those who profane through belief contrary to the Church's truths and forms of good, there are those who profane through the life they lead, and those who profane through their worship. Consequently there exist very many hells of profaners, which are distinct and separate from one another, in accord with their different kinds of profanation. The hells of those who profane good are behind one's back, whereas the hells of profanation of truth are underfoot and to the sides. They are deeper than the hells of all other evils and are rarely opened.

[4] Those who do not acknowledge the Lord and refuse to do so, whether they are outside the Church or inside it, thus those who are subject to evils and to the falsities of evil, are meant by 'foreigners'; and in the abstract sense, without reference to actual persons, evils and the falsities of evil are meant. This is clear from very many places in the Word. The reason for saying 'those who do not acknowledge the Lord, thus those who are subject to evils and the falsities of evil' is that people who do not acknowledge the Lord are inevitably subject to evils and the falsities of evil; for the Lord is the source of all good and of all the truth of good. Those therefore who reject the Lord are subject to evils and the falsities of evil, as accords with the Lord's words in John,

Unless you believe that I am, you will die in your sins. John 8:24.

[5] The fact that such people are meant by 'foreigners' is clear from the following places: In Isaiah,

Your land will be a lonely place, your cities have been burned with fire; foreigners will devour your ground before you, and it will be a lonely place, as if overturned by foreigners ¹ . Isaiah 1:7.

Here land should not be understood by 'land', nor cities and ground by 'cities' and 'ground'. Instead the Church should be understood by 'land' and likewise by 'ground', and by 'cities' the Church's truths, called its doctrinal teachings, which are said to have been 'burned with fire' when they have been destroyed by the evils of self-love and love of the world. From this it is evident what is meant by 'foreigners will devour your ground', namely evils and the falsities of evil destroying the Church, and by 'your land will be a lonely place' and 'your cities have been burned with fire'.

'Land' or earth means the Church, see in the places referred to in 9325, and 'ground' likewise, 566, 1068.

'Cities' are the Church's doctrinal teachings, thus its truths, 2268, 2451, 2712, 2943, 3216, 4492, 4493.

'Fire' means the evil of self-love and love of the world, 1297, 1861, 2446, 5071, 5215, 6314, 6832, 7575, 9141.

[6] In Jeremiah,

Shame covered our faces when foreigners came against the sanctuaries of Jehovah's house. Jeremiah 51:51.

'Foreigners coming against the sanctuaries of Jehovah's house' are evils and the falsities of evil that go against the Church's truths and forms of good. The word 'foreigners' was used to mean members of the gentile nations who were slaves in the Jewish Church, and the gentile nations of that land also mean evil and falsities, 9320. In the same prophet,

You say, There is no hope, no; but I will love foreigners, and after them I will go. Jeremiah 2:25.

'Loving foreigners and going after them' means loving evils and the falsities of evil, and worshipping them.

[7] In Ezekiel,

I will bring a sword upon you, and will give you into the hand of foreigners. Ezekiel 11:8-9.

'Bringing a sword upon' means falsities arising from evil set in conflict against truths springing from good. 'Giving into the hand of foreigners' means to the end that they may believe and serve those falsities. For the meaning of 'a sword' as truth engaged in conflict against falsities, and in the contrary sense falsity engaged in conflict against truths, see 2799, 6353, 7102, 8294.

[8] In the same prophet,

You will die the deaths of the uncircumcised in the hand of foreigners. Ezekiel 28:10.

'The uncircumcised' are those who, for all the religious teachings they know, lead lives steeped in foul loves and the desires that go with them, 2049, 3412, 3413, 4462, 7045, 7225, the death they die being spiritual death. 'In the hand of foreigners' means subject to evils themselves and the falsities of evil.

[9] In the same prophet,

Jerusalem, an adulterous woman, takes foreigners instead of her husband. Ezekiel 16:32.

'Jerusalem, an adulterous woman' stands for the Church in which good has been adulterated; 'taking foreigners' stands for its acceptance, in life and doctrine, of evils and the falsities of evil. In Joel,

Jerusalem will be holy, and foreigners will not pass through her any longer. Joel 3:17.

Here also 'Jerusalem' stands for the Church, but one in which people acknowledge the Lord, lead good lives, and believe truths coming from the Lord. 'Foreigners will not pass through her any longer' means that evils and the falsities of evil coming from hell will not enter it.

[10] In David,

Foreigners have risen up against me, and violent ones have sought my soul. Psalms 54:3.

Here also 'foreigners' stands for evils and the falsities of evil, and 'violent ones' for these same evils and falsities acting violently against forms of good and truths. Those who see solely the literal sense of the Word take 'foreigners' to mean nothing more than those outside the Church who were rising up against David. But no ideas of actual persons enter the thinking of those in heaven, only the realities meant by them, 8343, 8985, 9007, so that they think not of people but things that are foreign or alien, that is, those which are alienated from the Church, thus evils and the falsities of evil which destroy the Church. And by 'David', against whom the foreigners were rising up, those in heaven understand the Lord, 1888, 9954.

[11] In Moses,

He forsook the God who made him, and despised the Rock of his salvation. They provoked Him to jealousy through foreign [gods]. Deuteronomy 32:15-16.

'Forsaking God' and 'despising the Rock of salvation' stand for rejecting the Lord, 'provoking through foreign [gods]' for doing so through evils and the falsities of evil, 'the Rock of salvation' being the Lord in respect of the truths of faith, see 8581. In addition to all this there are other places in which 'foreigners' stands for evils and falsities, such as Isaiah 25:2, 4-5; Jeremiah 30:8; Ezekiel 31:11-12.

[12] Since 'foreigners' meant those who are subject to evils and the falsities of evil, and consequently in the abstract sense meant evils and the falsities of evil, it was forbidden for a foreigner to eat that which was holy, Leviticus 22:10; no foreigner was permitted to come near and perform the priestly function or guard the sanctuary; and any who did come near was to be put to death, Numbers 1:51; 3:10, 38; 18:7;

[13] furthermore no incense was to be offered on foreign ² fire, and because Aaron's sons Nadab and Abihu did offer incense on it they were devoured by fire from heaven, Leviticus 10:1-2. For holy fire which was taken from the altar was a sign of love derived from God, whereas foreign fire was a sign of love coming from hell, and therefore also of evils and the desires that go with them, see 1297, 1861, 2446, 5071, 5215, 6314, 6832, 7575, 9141.

[14] Mention is also made in the Word of those who are foreign-born, a different word being used in the original language from that rendered 'foreigners', and by them falsities themselves are meant, as in Lamentations,

O Jehovah, look upon our shame. Our inheritance has been turned over to foreigners, and our houses to the foreign-born. Lamentations 5:1-2.

In Obadiah,

Foreigners led his strength ³ captive, and the foreign-born entered his gates and cast ⁴ lots for Jerusalem. Obad. verse 11.

'Casting lots for Jerusalem' stands for destroying the Church and scattering its truths.

[15] In Zephaniah,

I will punish ⁵ the princes and the king's sons, and all clothed with the clothing of him who is foreign-born. Zephaniah 1:8.

Those 'clothed with the clothing of him who is foreign-born' stand for people subject to falsities; for 'the princes' and 'the king's sons' who are to undergo punishment mean leading truths and in the contrary sense leading falsities. For this meaning of 'princes', see 1482, 2089, 5044, and for that of 'kings' as truths themselves and in the contrary sense falsities themselves, 2015, 2069, 3009, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148, so that 'the king's sons' means things derived from those truths or falsities.

[16] In David,

Deliver me, and rescue me from the hands of the sons of him who is foreign-born, whose mouths speak vanity, and whose right hands are the right hands of falsehood. Psalms 144:7-8, 11.

'The sons of him who is foreign-born', it is plainly evident, means those subject to falsities, and so means falsities themselves, for it says, 'Whose mouths speak vanity, and whose right hands are right hands of falsehood', 'vanity' meaning false ideas composing doctrine, and 'falsehood' false ways of life, 9248.

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

圣经文本

Exodus第32章

学习

¹ When the people saw that Moses delayed to come down from the mountain, the people gathered themselves together to Aaron, and said to him, "Come, make us gods, which shall go before us; for as for this Moses, the man who brought us up out of the land of Egypt, we don't know what has become of him."

² Aaron said to them, "Take off the golden rings, which are in the ears of your wives, of your sons, and of your daughters, and bring them to me."

³ All the people took off the golden rings which were in their ears, and brought them to Aaron.

⁴ He received what they handed him, and fashioned it with an engraving tool, and made it a molten calf; and they said, "These are your gods, Israel, which brought you up out of the land of Egypt."

⁵ When Aaron saw this, he built an altar before it; and Aaron made a proclamation, and said, "Tomorrow shall be a feast to Yahweh."

⁶ They rose up early on the next day, and offered burnt offerings, and brought peace offerings; and the people sat down to eat and to drink, and rose up to play.

⁷ Yahweh spoke to Moses, "Go, get down; for your people, who you brought up out of the land of Egypt, have corrupted themselves!

⁸ They have turned aside quickly out of the way which I commanded them. They have made themselves a molten calf, and have worshiped it, and have sacrificed to it, and said, 'These are your gods, Israel, which brought you up out of the land of Egypt.'"

⁹ Yahweh said to Moses, "I have seen these people, and behold, they are a stiff-necked people.

¹⁰ Now therefore leave me alone, that my wrath may burn hot against them, and that I may consume them; and I will make of you a great nation."

¹¹ Moses begged Yahweh his God, and said, "Yahweh, why does your wrath burn hot against your people, that you have brought forth out of the land of Egypt with great power and with a mighty hand?

¹² Why should the Egyptians speak, saying, 'He brought them forth for evil, to kill them in the mountains, and to consume them from the surface of the earth?' Turn from your fierce wrath, and repent of this evil against your people.

¹³ Remember Abraham, Isaac, and Israel, your servants, to whom you swore by your own self, and said to them, 'I will multiply your seed as the stars of the sky, and all this land that I have spoken of I will give to your seed, and they shall inherit it forever.'"

¹⁴ Yahweh repented of the evil which he said he would do to his people.

¹⁵ Moses turned, and went down from the mountain, with the two tablets of the testimony in his hand; tablets that were written on both their sides; on the one side and on the other they were written.

¹⁶ The tablets were the work of God, and the writing was the writing of God, engraved on the tables.

¹⁷ When Joshua heard the noise of the people as they shouted, he said to Moses, "There is the noise of war in the camp."

¹⁸ He said, "It isn't the voice of those who shout for victory, neither is it the voice of those who cry for being overcome; but the noise of those who sing that I hear."

¹⁹ It happened, as soon as he came near to the camp, that he saw the calf and the dancing: and Moses' anger grew hot, and he threw the tablets out of his hands, and broke them beneath the mountain.

²⁰ He took the calf which they had made, and burnt it with fire, ground it to powder, and scattered it on the water, and made the children of Israel drink of it.

²¹ Moses said to Aaron, "What did these people do to you, that you have brought a great sin on them?"

²² Aaron said, "Don't let the anger of my lord grow hot. You know the people, that they are set on evil.

²³ For they said to me, 'Make us gods, which shall go before us; for as for this Moses, the man who brought us up out of the land of Egypt, we don't know what has become of him.'

²⁴ I said to them, 'Whoever has any gold, let them take it off:' so they gave it to me; and I threw it into the fire, and out came this calf."

²⁵ When Moses saw that the people had broken loose, (for Aaron had let them loose for a derision among their enemies),

²⁶ then Moses stood in the gate of the camp, and said, "Whoever is on Yahweh's side, come to me!" All the sons of Levi gathered themselves together to him.

²⁷ He said to them, "Thus says Yahweh, the God of Israel, 'Every man put his sword on his thigh, and go back and forth from gate to gate throughout the camp, and every man kill his brother, and every man his companion, and every man his neighbor.'"

²⁸ The sons of Levi did according to the word of Moses: and there fell of the people that day about three thousand men.

²⁹ Moses said, "Consecrate yourselves today to Yahweh, yes, every man against his son, and against his brother; that he may bestow on you a blessing this day."

³⁰ It happened on the next day, that Moses said to the people, "You have sinned a great sin. Now I will go up to Yahweh. Perhaps I shall make atonement for your sin."

³¹ Moses returned to Yahweh, and said, "Oh, this people have sinned a great sin, and have made themselves gods of gold.

³² Yet now, if you will, forgive their sin--and if not, please blot me out of your book which you have written."

³³ Yahweh said to Moses, "Whoever has sinned against me, him will I blot out of my book.

³⁴ Now go, lead the people to the place of which I have spoken to you. Behold, my angel shall go before you. Nevertheless in the day when I punish, I will punish them for their sin."

³⁵ Yahweh struck the people, because they made the calf, which Aaron made.

圣经文本

ယေဇကျေလ第16章

来自斯威登堡的著作

Arcana Coelestia#10287

圣经文本

Exodus第32章

圣经

阅读圣经

圣经故事

圣经词义

阅读计划

每日经文

圣经研究与会谈

神学

读斯威登堡的著作

精神主题

研究工具

工具

创建一个帐户

视频

音频

课时、课程和学习小组

发现新的基督教团体

网上资源

高级搜索

更多

项目博客

关于项目

问答

朋友和伙伴

加入行列

建议/错误报告

联系我们