圣经文本

ထွက်မြောက်ရာ第29章

¹ သူတို့သည် ငါ့ရှေ့၌ ယဇ်ပုရောဟိတ်အမှုကို ဆောင်ရွက်မည်အကြောင်း၊ အဘယ်သို့ သန့်ရှင်းစေရမည် နည်းဟူမူကား၊ အပြစ်မပါသော နွားသငယ်အထီးနှင့် သိုး နှစ်ကောင်တို့ကို၎င်း၊

² တဆေးမပါသော ဂျုံမုန့်၊ တဆေးမပါဘဲ ဆီနှင့်လုပ်သော ဂျုံမုန့်ပြား၊ တဆေးမပါဘဲ ဆီနှင့်လုပ်သော ဂျုံမုန့်ကြွပ်တို့ကို၎င်း ယူရမည်။

³ ထိုမုန့်များကို တောင်းတလုံးထဲ၌ ထည့်ပြီးမှ၊ နွားတကောင်၊ သိုး နှစ်ကောင်နှင့်တကွ ဆောင်ခဲ့ရမည်။

⁴ အာရုန်နှင့်သူ၏သားတို့ကို၊ ပရိသတ် စည်းဝေးရာ တံခါးနားသို့ ခေါ်ခဲ့၍ ရေချိုးရမည်။

⁵ အဝတ်တန်ဆာများကိုယူ၍၊ အင်္ကျီ၊ ဝတ်လုံ၊ သင်တိုင်း၊ ရင်ဖုံးနှင့် အာရုန်ကို ဝတ်စေ၍၊ ထူးဆန်းသော သင်တိုင်းရင်စည်းနှင့် စည်းရမည်။

⁶ သူ၏ ခေါင်းပေါ်မှာ ဗေါင်းကိုတင်၍၊ ဗေါင်း၌သန့်ရှင်းသော သင်းကျစ်ကို တပ်ရမည်။

⁷ ထိုအခါ လိမ်းစရာ ဆီကိုယူ၍ သူ၏ ခေါင်းပေါ်၌ လောင်းသဖြင့် သူ့ကိုလိမ်းရမည်။

⁸ သူ၏သားတို့ကိုလည်း ခေါ်ခဲ့၍ အင်္ကျီဝတ်စေရမည်။

⁹ ခါးပန်းကိုလည်း စည်း၍၊ ဦးထုပ်ကိုလည်း ဆောင်းစေပြီးလျှင်။ သူတို့သည် ထာဝရပညတ်တော် အတိုင်း ယဇ်ပုရောဟိတ်အရာကို ဆိုင်ရမည်။ ထိုသို့ အာရုန်နှင့် သူ၏သားတို့ကို၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် အရာ၌ ခန့်ထားရမည်။

¹⁰ ထိုနောက်၊ နွားထီးတကောင်ကို ပရိသတ်စည်းဝေးရာ တဲတော်ရှေ့သို့ ဆောင်ခဲ့၍၊ အာရုန်နှင့် သူ၏ သားတို့သည်၊ မိမိတို့ လက်ကို နွားခေါင်းပေါ်မှာ တင်ရကြမည်။

¹¹ ပရိသတ်စည်းဝေးရာ တဲတော်တံခါးနားမှာ ထာဝရဘုရားရှေ့တော်၌ ထိုနွားကို သတ်ရမည်။

¹² အသွေးကို ယူ၍ ယဇ်ပလ္လင်ဦးချိုတို့၌ လက်ညှိုးနှင့်ထည့်ပြီးမှ၊ ကြွင်းသောအသွေးကို ယဇ်ပလ္လင် ခြေရင်းနား၌ သွန်ရမည်။

¹³ အအူကို ဖုံးသောဆီဥရှိသမျှ၊ အသည်းပေါ်၌ ရှိသောအမြှေး၊ ကျောက်ကပ်နှစ်ခုနှင့် ကျောက်ကပ် ဆီဥကိုယူ၍ ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်မှာ မီးရှို့ရမည်။

¹⁴ နွား၏အသား၊ အရေး၊ ချေးနုကိုကား၊ တပ်ပြင်မှာ မီးရှို့ရမည်။ အပြစ်ဖြေရာယဇ် ဖြစ်၏

¹⁵ သိုးထီးတကောင်ကိုလည်း ယူ၍၊ အာရုန်နှင့် သူ၏သားတို့သည်၊ မိမိတို့လက်ကို သိုးခေါင်းပေါ်မှာ တင်ရမည်။

¹⁶ ထိုသိုးကို သတ်ပြီးလျှင် အသွေးကိုယူ၍ ယဇ်ပလ္လင်အပေါ်နား ပတ်လည်၌ ဖြန်းရမည်။

¹⁷ သိုးကိုလည်း အပိုင်းပိုင်းဖြတ်၍ ဝမ်းထဲ၌ရှိသောအရာနှင့်ခြေတို့ကို ဆေးကြောပြီးလျှင်၊ ခေါင်းနှင့် သားတစ်များကို စုထား၍၊

¹⁸ သိုးတကောင်လုံးကို ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်မှာ မီးရှို့ရမည်။ ထာဝရဘုရားအား မီးရှို့သောယဇ်ဖြစ်၏။ ထာဝရဘုရားအား မီးဖြင့် ဆက်ကပ်၍၊ မွှေးကြိုင်သော ပူဇော်သက္ကာဖြစ်၏။

¹⁹ အခြားသော သိုးကိုလည်းယူ၍၊ အာရုန်နှင့် သူ၏သားတို့သည် မိမိတို့လက်ကို သိုးခေါင်းပေါ်မှာ တင်ရမည်။

²⁰ ထိုသိုးကို သတ်ပြီးလျင် အသွေးကိုယူ၍ အာရုန်၏ လက်ျာနားပျဉ်း၌၎င်း၊ သူ၏သားတို့၏ လက်ျာနားပျဉ်း၌၎င်း။ သူတို့၏ လက်ျာလက်မ၌၎င်း၊ လက်ျာခြေမ၌၎င်း ထည့်၍၊ ယဇ်ပလ္လင်အပေါ် ပတ်လည်၌ ဖြန်းရမည်။

²¹ ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်မှာရှိသော အသွေးနှင့် လိမ်းစရာဆီကိုယူ၍ အာရုန်နှင့် သူ၏ အဝတ်၌၎င်း၊ သူ၏ သားတို့နှင့်သူတို့ အဝတ်၌၎င်း၊ ဖြန်းသဖြင့်၊ အာရုန်မှစ၍ သားများ၊ အဝတ်များတို့သည် သန့်ရှင်း ကြလိမ့်မည်။

²² ထိုသိုးသည် အရာ၌ ခန့်ထားရာသိုး ဖြစ်သောကြောင့်၊ ဆီဥ၊ အမြီး၊ အအူကို ဖုံးသောဆီဥ၊ အသည်း ပေါ်၌ ရှိသောအမြှေး ကျောက်ကပ်နှစ်ခုနှင့် ကျောက်ကပ်ကိုဖုံးသော ဆီဥ၊ လက်ျာပခုံး၊

²³ ထာဝရဘုရား ရှေ့တော၌ထားသော တဆေးမဲ့ မုန့်တောင်းထဲက မုန်တလုံး၊ ဆီနှင့် လုပ်သော မုန့်ပြားတပြား၊ မုန့်ကြွပ်တချပ်ကို ယူ၍၊

²⁴ အာရုန်လက်၊ သူ၏ သားတို့လက်၌ ထိုအရာတို့ကို ထားပြီးလျှင်၊ ထာဝရ ဘုရားရှေ့တော်၌ ချီလွှဲ၍၊ ချီလွှဲသော ပူဇော်သက္ကာ ပြုရမည်။

²⁵ ထိုအရာတို့ကို သူတို့လက်မှ ခံယူ၍၊ ထာဝရဘုရား ရှေ့တော်တွင် မွှေးကြိုင်သောအနံ့ ဖြစ်စေခြင်းငှါ၊ ယဇ်ပလ္လင်၌ မီးရှို့ရာ ယဇ်အပေါ်မှာ ရှို့ရမည်။ ထာဝရဘုရားအား မီးဖြင့် ပြုသော ပူဇော်သက္ကာ ဖြစ်၏။

²⁶ အာရုန်၏အရာ၌ ခန့်ထားရာ သိုး၏ရင်ပတ်ကို ယူ၍၊ ထာဝရဘုရား ရှေ့တော်၌ ချီလွှဲသဖြင့်၊ ချီလွှဲသော ပူဇော်သက္ကာပြုပြီးမှ၊ သိုး၏ ရင်ပတ်သည် သင်၏အဘို့ ဖြစ်ရမည်။

²⁷ ထိုသို့ အာရုန်နှင့်သားတို့၏ အရာ၌ ခန့်ထားသော သိုးထဲက၊ ချီလွှဲသော ပူဇော်သက္ကာပြု၍၊ ချီလွှဲ သော ရင်ပတ်ကို၎င်း၊ ချီမြှောက်သော ပူဇော်သက္ကာပြု၍၊ ချီမြှောက်သော ပခုံးကို၎င်း သန့်ရှင်းစေ ပြီးမှ၊

²⁸ ထိုရင်ပတ်၊ ပခုံးတို့သည် ထာဝရပညတ်တော်အတိုင်း၊ ဣသရေလအမျိုးသားလှူသော အာရုန်၏ အဘို့၊ သူ့သားတို့၏အဘို့ ဖြစ်ရမည်။ ဣသရေလအမျိုးသားပြုသော မိဿဟာယယဇ်ထဲက၊ ထာဝရ ဘုရား ရှေ့တော်၌ ချီးမြှောက်၍၊ ချီးမြှောက်ရာ ပူဇော်သက္ကာ ဖြစ်၏။

²⁹ အာရုန်၏ သန့်ရှင်းသော အဝတ်တန်ဆာကို၊ သူ၏သားတို့သည် အမွေခံသဖြင့်၊ ဆီလိမ်းခြင်း မင်္ဂလာနှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အရာ၌ ခန့်ထားသောအခါ၊

³⁰ အာရုန်ကိုယ်စား ယဇ်ပုရောဟိတ်လုပ်သော သားသည်၊ သန့်ရှင်းရာဌာန၌ အမှုတော်ကို ဆောင်ခြင်းငှါ၊ ပရိသတ်စည်းဝေးရာ တဲတော်သို့ ဝင်သောအခါ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး ဝတ်ဆင်ရမည်။

³¹ အရာ၌ခန့်ထားရာ သိုး၏အသားကို ယူ၍၊ သန့်ရှင်းရာဌာန၌ ပြုတ်ပြီးမှ၊

³² အာရုန်နှင့် သူ၏သားတို့သည် ထိုအသားကို၎င်း၊ တောင်းထဲ၌ ရှိသောမုန့်ကို၎င်း၊ ပရိသတ်စည်းဝေးရာ တဲတော်တံခါးနားမှာ စားရကြမည်။

³³ သူတို့ကို သန့်ရှင်းစေ၍၊ အရာ၌ ခန့်ထားစေခြင်းငှါ၊ အပြစ်ဖြေရာ မင်္ဂလာပြုခြင်းနှင့် ဆိုင်သော အရာတို့ကို၊ သူတို့သည် စားရကြမည်။ ထိုအရာတို့သည် သန့်ရှင်းသောကြောင့်၊ မဆိုင်သောသူ မစားရ။

³⁴ အရာ၌ ခန့်ထားရာနှင့် ဆိုင်သော အမဲသားဖြစ်စေ၊ မုန့်ဖြစ်စေ၊ နံနက်တိုင်အောင် ကျန်ကြွင်းလျှင်၊ ထိုအကြွင်းကို မီးရှို့ရမည်။ သန့်ရှင်းသောကြောင့်၊ အဘယ်သူမျှ မစားရ။

³⁵ ထိုသို့ ငါပညတ်သမျှအတိုင်း အာရုန်နှင့် သူ၏ သားတို့ အားပြု၍၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အရာ၌ ခန့် ထားခြင်း မင်္ဂလာကို၊ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံးဆောင်ရမည်။

³⁶ ထိုမှတပါး၊ အပြစ်ဖြေခြင်းအလိုငှါ၊ နေ့တိုင်း နွားထီးတကောင်ကို ပူဇော်၍၊ အပြစ်ဖြေရာယဇ် ပြုရမည်။ ထိုသို့ ယဇ်ပလ္လင်ဘို့ အပြစ်ဖြေခြင်းကို ပြုပြီးမှ၊ ပလ္လင်ကို စင်ကြယ်စေရမည်။ ထို့နောက် သန့်ရှင်း စေခြင်းငှါ ဆီနှင့် လိမ်းရမည်။

³⁷ ခုနစ်ရက်ပတ်လုံး ယဇ်ပလ္လင်ဘို့ အပြစ်ဖြေခြင်းကို ပြု၍ သန့်ရှင်းစေပြီးမှ၊ အလွန်သန့်ရှင်းသော ယဇ်ပလ္လင်ဖြစ်၍၊ ထိုပလ္လင်နှင့် တွေ့သမျှသောအရာတို့သည် သန့်ရှင်းသောအရာ ဖြစ်ရမည်။

³⁸ ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်မှာ ပူဇော်ရသောအရာ ဟူမူကား၊ အခါမလည်သော သိုးသငယ် နှစ်ကောင်ကို ယူ၍၊

³⁹ နေ့တိုင်းအစဉ်မပြတ် နံနက်ယံ၌ တကောင်၊ ညဦးယံ၌ တကောင်ကို ပူဇော်ရမည်။

⁴⁰ သိုးသငယ်တကောင်ကို ပူဇော်သောအခါ၊ သံလွင်သီးကိုထောင်း၍၊ ရသော သံလွင်ဆီသုံးလောဃ နှင့် ရောသော မုန့်ညက်တဩမဲကို၎င်း၊ သွန်းလောင်းရာ ပူဇော်သက္ကာဘို့ စပျစ်ရည် သုံးလောဃကို ၎င်း၊ သိုးသငယ်နှင့် အတူ ပူဇော်ရမည်။

⁴¹ အခြားသော သိုးသငယ်ကို ညဦးယံ၌ ပူဇော်သောအခါ၊ နံနက်ယံ၌ ဘောဇဉ် ပူဇော်သက္ကာ၊ သွန်းလောင်းရာ ပူဇော်သက္ကာပါသည်နည်းတူပါလျက်၊ ထာဝရဘုရားအား မီးဖြင့် ဆက်ကပ်၍၊ မွှေးကြိုင်သော ပူဇော်သက္ကာပြုရမည်။

⁴² ထိုသို့ သင်တို့သားစဉ်မြေးဆက်တို့သည် သင်နှင့်ငါတွေ့၍ နှုတ်ဆက်ရာအရပ်၊ ထာဝရဘုရား ရှေ့တော် ၌၊ ပရိသတ်စည်းဝေးရာ တဲတော်တံခါးနားမှာ အစဉ်မပြတ် မီးရှို့သောယဇ်ကို ပူဇော်ရကြမည်။

⁴³ ထိုအရပ်၌ ဣသရေလအမျိုးသားတို့နှင့် ငါတွေ့၍၊ ငါ့ဘုန်းတော်အားဖြင့် သူတို့ကို သန့်ရှင်းစေမည်။

⁴⁴ ငါ့ရှေ့၌ ယဇ်ပုရောဟိတ်အမှုကို ဆောင်စေ ခြင်းငှါ၊ အာရုန်နှင့် သူ၏သားတို့ကို၎င်း၊ ပရိသတ် စည်းဝေးရာ တဲတော်ကို၎င်း၊ ယဇ်ပလ္လင်ကို၎င်း၊ ငါသန့်ရှင်းစေမည်။

⁴⁵ ဣသရေလအမျိုးသားတို့တွင် ငါနေ၍၊ သူတို့၏ ဘုရားဖြစ်မည်။

⁴⁶ ငါသည် သူတို့တွင် နေခြင်းငှါ၊ သူတို့ကို အဲဂုတ္တုပြည်ထဲက ကယ်နှုတ်ဆောင်ယူခဲ့သော သူတို့၏ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို သူတို့ သိကြလိမ့်မည်။ ငါသည် သူတို့ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားဖြစ်၏ဟု မောရှေအား မိန့်တော်မူ၏။

来自斯威登堡的著作

Arcana Coelestia#10033

学习本章节

10033. Since the present chapter deals with the sacrifice and the burnt offering through which Aaron and his sons were consecrated to the priestly office a little more will be stated regarding the blood and the fat. All the blood of a sacrifice or of a burnt offering had to be poured out at the altar and all the fat had to be burned on the altar, as the statutes and laws in Leviticus relating to burnt offerings and sacrifices make clear. The reason why this was done to the blood and fat was that the blood meant Divine Truth and the fat Divine Good. The fact that the blood meant Divine Truth is clear from what has been shown regarding 'blood' in 4735, 6378, 6978, 7317, 7326, 7850, 9127, 9393, and that the fat meant Divine Good is clear from what has been shown in 5943.

[2] That 'blood' means Divine Truth is perfectly clear in Ezekiel,

Gather yourselves from all around to My sacrifice which I am sacrificing for you, a great sacrifice upon the mountains of Israel, so that you may eat flesh and drink blood. You will eat the flesh of the mighty, and drink the blood of the princes of the earth. You will eat fat till you are glutted, and drink blood till you are drunk, from My sacrifice which I will sacrifice for you. You will be glutted at My table with horse, chariot, the mighty, and every man of war. Thus will I set My glory among the nations. Ezekiel 39:17-22.

Anyone can see that 'blood' is not used to mean blood here, for it states that they were going to drink the blood of the princes of the earth, doing so till they were drunk, and also that they were going to eat fat till they were glutted, and then that they would be glutted with horse and chariot. From these statements it is evident that 'blood' is used to mean something other than blood, 'the princes of the earth' to mean something other than princes of the earth, and also 'fat' as well as 'horse and chariot' something other than fat, or horse and chariot. What is meant however none can know except through the internal sense. This shows that 'blood' means Divine Truth, 'the princes of the earth' the Church's primary or leading truths, 'fat' Divine Good, 'horse' the internal sense of the Word, and 'chariot' actual doctrinal teachings derived from there.

'Blood' means Divine Truth; this is clear from the places referred to above.

'The princes of the earth' means primary truths, 5044.

'The earth' means the Church, 9325.

'Horse' means the internal sense of the Word, 2760-2762.

'Chariot' means doctrinal teachings, 5321, 8215.

[3] From all this it is now evident what the meaning is of the Lord's words in John,

Jesus said, Unless you eat the flesh of the Son of Man and drink His blood you will have no life in yourselves. Whoever eats My flesh and drinks My blood has eternal life, and I will raise him up at the last day. For My flesh is truly food, and My blood is truly drink. He who eats My flesh and drinks My blood abides in Me, and I in him. John 6:53-56.

'Flesh' means Divine Good, see 3813, 7850, 9127; and 'the Son of Man' whose flesh they were to eat and blood they were to drink means the Lord in respect of Divine Truth emanating from Divine Good, 9807.

[4] But the fact that 'fat' means Divine Good is clear in Isaiah,

Jehovah will make for all peoples on this mountain a feast of fat things. Isaiah 25:6.

In the same prophet,

Attend [diligently] to Me and eat what is good, and let your soul delight itself in fatness. Isaiah 55:2.

And in Jeremiah,

I will fill the soul of the priests with fat, and My people will be satisfied with My goodness. Jeremiah 31:14.

From these quotations it becomes clear why all the fat of a sacrifice was burned on the altar and why all the blood was poured out at the side of it.

[5] Because blood and fat were signs of those Divine Entities the Israelite people were totally forbidden to eat fat or blood, as is clear in Moses,

[This shall be] a perpetual statute throughout your generations: You shall eat no fat and no blood. Leviticus 3:17.

In the same author,

You shall eat no fat, neither of ox, nor sheep, nor she-goat. Everyone who eats fat from a beast, from one that is offered as a fire-offering to Jehovah, that soul eating it will be cut off from his peoples. Leviticus 7:23, 25.

And again in the same author,

Whoever eats any blood, I will set My face against the soul eating blood and will cut him off from among his people. Leviticus 17:10-14; Deuteronomy 12:16, 23-25.

[6] The reason why eating blood and fat was so strictly forbidden was that eating them represented the profanation of Divine Truth and Divine Good. For the Israelite and Jewish nation was interested in outward forms but not their inner substance, so that in their faith and love there was no Divine Truth nor any Divine Good; and their worship was external devoid of these. This was because they were ruled by self-love and love of the world more than other nations; consequently they were steeped in evils gushing out of those loves, these evils being contempt for others, enmity, hatred, vengeance, brutality, and cruelty. This also was the reason why internal truths were not revealed to them, for if these had been revealed that nation would have inevitably profaned them. Such was the character of that nation, as may be seen in the places referred to in 9320(end), 9380. Therefore they would have represented profanation if they had eaten blood and fat; for whatever was established among them was representative of the interior things of the Church and heaven.

[7] From these considerations it is even more evident what the meaning is of the words in Ezekiel 39:17-22, dealt with above, stating that they would eat fat till they were glutted and drink blood, the blood of the princes of the earth, till they were drunk. That is to say, the meaning is that when inner virtues were opened up, those with whom these virtues existed, that is, faith in and love to the Lord, would have Divine Truth and Divine Good imparted to them as their own, as happened among gentile nations when the Lord came into the world. Therefore also those words go on to say, Thus will I set My glory among the nations, 'glory' meaning Divine Truth emanating from the Lord as it exists in heaven, 9429, and 'the nations' meaning all who are governed by good, 1259, 1260, 1416, 1849, 4574, 6005, 8771, 9256.

[8] This the Lord Himself corroborates, in His declaration that His flesh was truly food and His blood was truly drink, and whoever ate His flesh and drank His blood would abide in Him, and He in that person, John 6:55-56, and also in His institution of the Holy Supper, in which they were to eat His flesh and to drink His blood, Matthew 26:26-29, by which receiving Divine Good and Divine Truth from Him and making them their own was meant. Receiving Divine Good and Divine Truth from the Lord and making them their own is possible only with those who acknowledge the Lord's Divinity, for this is the first and most essential of all matters of belief within the Church. To no others can the way to heaven be opened, because the whole of heaven assents to that belief, and therefore Divine Truth emanating from the Lord's Divine Good, meant here by 'blood', cannot be imparted to them. Therefore let anyone who is within the Church beware of refusing to believe in the Lord and also His Divinity; for heaven is closed and hell opened to that refusal. For those people are separated from the Lord, and so are separated from heaven, where the Lord's Divinity is the All in all since it composes heaven. And when heaven has been closed, knowledge of the truths of faith derived from the Word and from the teachings of the Church indeed exists, but not a particle of faith that is real faith because real faith comes from above, that is, from the Lord by way of heaven.

[9] The Lord spoke in this manner, that is to say, He called the Divine Good emanating from Himself His flesh, and the Divine Truth emanating from His Divine Good His blood, because the Word, which sprang from Him, was His Divinity filling the whole of heaven. Such a Word must manifest itself through the use of correspondences, as a result of which it is representative and carries a spiritual meaning in every single part; for in this and no other way could it link members of the Church to angels in heaven. For when people in the world understand the Word according to its literal meaning angels understand it according to its inner meaning. Thus instead of the Lord's flesh they understand Divine Good, and instead of His blood they understand Divine Truth, both emanating from the Lord. As a consequence that which is holy flows in by way of the Word.

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

圣经文本

Leviticus第13章

学习

¹ Yahweh spoke to Moses and to Aaron, saying,

² "When a man shall have a rising in his body's skin, or a scab, or a bright spot, and it becomes in the skin of his body the plague of leprosy, then he shall be brought to Aaron the priest, or to one of his sons, the priests:

³ and the priest shall examine the plague in the skin of the body: and if the hair in the plague has turned white, and the appearance of the plague is deeper than the body's skin, it is the plague of leprosy; and the priest shall examine him, and pronounce him unclean.

⁴ If the bright spot is white in the skin of his body, and its appearance isn't deeper than the skin, and its hair hasn't turned white, then the priest shall isolate the infected person for seven days.

⁵ The priest shall examine him on the seventh day, and, behold, if in his eyes the plague is arrested, and the plague hasn't spread in the skin, then the priest shall isolate him for seven more days.

⁶ The priest shall examine him again on the seventh day; and behold, if the plague has faded, and the plague hasn't spread in the skin, then the priest shall pronounce him clean. It is a scab. He shall wash his clothes, and be clean.

⁷ But if the scab spreads on the skin, after he has shown himself to the priest for his cleansing, he shall show himself to the priest again.

⁸ The priest shall examine him; and behold, if the scab has spread on the skin, then the priest shall pronounce him unclean. It is leprosy.

⁹ "When the plague of leprosy is in a man, then he shall be brought to the priest;

¹⁰ and the priest shall examine him. Behold, if there is a white rising in the skin, and it has turned the hair white, and there is raw flesh in the rising,

¹¹ it is a chronic leprosy in the skin of his body, and the priest shall pronounce him unclean. He shall not isolate him, for he is unclean.

¹² "If the leprosy breaks out all over the skin, and the leprosy covers all the skin of the infected person from his head even to his feet, as far as it appears to the priest;

¹³ then the priest shall examine him; and, behold, if the leprosy has covered all his flesh, he shall pronounce him clean of the plague. It has all turned white: he is clean.

¹⁴ But whenever raw flesh appears in him, he shall be unclean.

¹⁵ The priest shall examine the raw flesh, and pronounce him unclean: the raw flesh is unclean. It is leprosy.

¹⁶ Or if the raw flesh turns again, and is changed to white, then he shall come to the priest;

¹⁷ and the priest shall examine him; and, behold, if the plague has turned white, then the priest shall pronounce him clean of the plague. He is clean.

¹⁸ "When the body has a boil on its skin, and it has healed,

¹⁹ and in the place of the boil there is a white rising, or a bright spot, reddish-white, then it shall be shown to the priest;

²⁰ and the priest shall examine it; and behold, if its appearance is lower than the skin, and its hair has turned white, then the priest shall pronounce him unclean. It is the plague of leprosy. It has broken out in the boil.

²¹ But if the priest examines it, and behold, there are no white hairs in it, and it isn't deeper than the skin, but is dim, then the priest shall isolate him seven days.

²² If it spreads in the skin, then the priest shall pronounce him unclean. It is a plague.

²³ But if the bright spot stays in its place, and hasn't spread, it is the scar from the boil; and the priest shall pronounce him clean.

²⁴ "Or when the body has a burn from fire on its skin, and the raw flesh of the burn becomes a bright spot, reddish-white, or white,

²⁵ then the priest shall examine it; and behold, if the hair in the bright spot has turned white, and its appearance is deeper than the skin; it is leprosy. It has broken out in the burning, and the priest shall pronounce him unclean. It is the plague of leprosy.

²⁶ But if the priest examines it, and behold, there is no white hair in the bright spot, and it isn't lower than the skin, but is faded; then the priest shall isolate him seven days.

²⁷ The priest shall examine him on the seventh day. If it has spread in the skin, then the priest shall pronounce him unclean. It is the plague of leprosy.

²⁸ If the bright spot stays in its place, and hasn't spread in the skin, but is faded, it is the swelling from the burn, and the priest shall pronounce him clean; for it is the scar from the burn.

²⁹ "When a man or woman has a plague on the head or on the beard,

³⁰ then the priest shall examine the plague; and behold, if its appearance is deeper than the skin, and the hair in it is yellow and thin, then the priest shall pronounce him unclean: it is an itch, it is leprosy of the head or of the beard.

³¹ If the priest examines the plague of itching, and behold, its appearance isn't deeper than the skin, and there is no black hair in it, then the priest shall isolate him the person infected with itching seven days.

³² On the seventh day the priest shall examine the plague; and behold, if the itch hasn't spread, and there is no yellow hair in it, and the appearance of the itch isn't deeper than the skin,

³³ then he shall be shaved, but he shall not shave the itch; and the priest shall shut him up who has the itch seven more days.

³⁴ On the seventh day, the priest shall examine the itch; and behold, if the itch hasn't spread in the skin, and its appearance isn't deeper than the skin, then the priest shall pronounce him clean. He shall wash his clothes, and be clean.

³⁵ But if the itch spreads in the skin after his cleansing,

³⁶ then the priest shall examine him; and behold, if the itch has spread in the skin, the priest shall not look for the yellow hair; he is unclean.

³⁷ But if in his eyes the itch is arrested, and black hair has grown in it; the itch is healed, he is clean. The priest shall pronounce him clean.

³⁸ "When a man or a woman has bright spots in the skin of the body, even white bright spots;

³⁹ then the priest shall examine them; and behold, if the bright spots on the skin of their body are a dull white, it is a harmless rash, it has broken out in the skin; he is clean.

⁴⁰ "If a man's hair has fallen from his head, he is bald. He is clean.

⁴¹ If his hair has fallen off from the front part of his head, he is forehead bald. He is clean.

⁴² But if there is in the bald head, or the bald forehead, a reddish-white plague; it is leprosy breaking out in his bald head, or his bald forehead.

⁴³ Then the priest shall examine him; and, behold, if the rising of the plague is reddish-white in his bald head, or in his bald forehead, like the appearance of leprosy in the skin of the flesh,

⁴⁴ he is a leprous man. He is unclean. The priest shall surely pronounce him unclean. His plague is on his head.

⁴⁵ "The leper in whom the plague is shall wear torn clothes, and the hair of his head shall hang loose. He shall cover his upper lip, and shall cry, 'Unclean! Unclean!'

⁴⁶ All the days in which the plague is in him he shall be unclean. He is unclean. He shall dwell alone. Outside of the camp shall be his dwelling.

⁴⁷ "The garment also that the plague of leprosy is in, whether it is a woolen garment, or a linen garment;

⁴⁸ whether it is in warp, or woof; of linen, or of wool; whether in a skin, or in anything made of skin;

⁴⁹ if the plague is greenish or reddish in the garment, or in the skin, or in the warp, or in the woof, or in anything made of skin; it is the plague of leprosy, and shall be shown to the priest.

⁵⁰ The priest shall examine the plague, and isolate the plague seven days.

⁵¹ He shall examine the plague on the seventh day. If the plague has spread in the garment, either in the warp, or in the woof, or in the skin, whatever use the skin is used for, the plague is a destructive mildew. It is unclean.

⁵² He shall burn the garment, whether the warp or the woof, in wool or in linen, or anything of skin, in which the plague is: for it is a destructive mildew. It shall be burned in the fire.

⁵³ "If the priest examines it, and behold, the plague hasn't spread in the garment, either in the warp, or in the woof, or in anything of skin;

⁵⁴ then the priest shall command that they wash the thing in which the plague is, and he shall isolate it seven more days.

⁵⁵ Then the priest shall examine it, after the plague is washed; and behold, if the plague hasn't changed its color, and the plague hasn't spread, it is unclean; you shall burn it in the fire. It is a mildewed spot, whether the bareness is inside or outside.

⁵⁶ If the priest looks, and behold, the plague has faded after it is washed, then he shall tear it out of the garment, or out of the skin, or out of the warp, or out of the woof:

⁵⁷ and if it appears again in the garment, either in the warp, or in the woof, or in anything of skin, it is spreading. You shall burn with fire that in which the plague is.

⁵⁸ The garment, either the warp, or the woof, or whatever thing of skin it is, which you shall wash, if the plague has departed from them, then it shall be washed the second time, and it will be clean."

⁵⁹ This is the law of the plague of mildew in a garment of wool or linen, either in the warp, or the woof, or in anything of skin, to pronounce it clean, or to pronounce it unclean.

圣经文本

ထွက်မြောက်ရာ第29章

来自斯威登堡的著作

Arcana Coelestia#10033

圣经文本

Leviticus第13章

圣经

阅读圣经

圣经故事

圣经词义

阅读计划

每日经文

圣经研究与会谈

神学

读斯威登堡的著作

精神主题

研究工具

工具

创建一个帐户

视频

音频

课时、课程和学习小组

发现新的基督教团体

网上资源

高级搜索

更多

项目博客

关于项目

问答

朋友和伙伴

加入行列

建议/错误报告

联系我们