圣经文本

 

Genesis第8章

学习

   

1 και εμνησθη ο θεος του νωε και παντων των θηριων και παντων των κτηνων και παντων των πετεινων και παντων των ερπετων οσα ην μετ' αυτου εν τη κιβωτω και επηγαγεν ο θεος πνευμα επι την γην και εκοπασεν το υδωρ

2 και επεκαλυφθησαν αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου και συνεσχεθη ο υετος απο του ουρανου

3 και ενεδιδου το υδωρ πορευομενον απο της γης ενεδιδου και ηλαττονουτο το υδωρ μετα πεντηκοντα και εκατον ημερας

4 και εκαθισεν η κιβωτος εν μηνι τω εβδομω εβδομη και εικαδι του μηνος επι τα ορη τα αραρατ

5 το δε υδωρ πορευομενον ηλαττονουτο εως του δεκατου μηνος εν δε τω ενδεκατω μηνι τη πρωτη του μηνος ωφθησαν αι κεφαλαι των ορεων

6 και εγενετο μετα τεσσαρακοντα ημερας ηνεωξεν νωε την θυριδα της κιβωτου ην εποιησεν

7 και απεστειλεν τον κορακα του ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ και εξελθων ουχ υπεστρεψεν εως του ξηρανθηναι το υδωρ απο της γης

8 και απεστειλεν την περιστεραν οπισω αυτου ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ απο προσωπου της γης

9 και ουχ ευρουσα η περιστερα αναπαυσιν τοις ποσιν αυτης υπεστρεψεν προς αυτον εις την κιβωτον οτι υδωρ ην επι παντι προσωπω πασης της γης και εκτεινας την χειρα αυτου ελαβεν αυτην και εισηγαγεν αυτην προς εαυτον εις την κιβωτον

10 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν εκ της κιβωτου

11 και ανεστρεψεν προς αυτον η περιστερα το προς εσπεραν και ειχεν φυλλον ελαιας καρφος εν τω στοματι αυτης και εγνω νωε οτι κεκοπακεν το υδωρ απο της γης

12 και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν και ου προσεθετο του επιστρεψαι προς αυτον ετι

13 και εγενετο εν τω ενι και εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε του πρωτου μηνος μια του μηνος εξελιπεν το υδωρ απο της γης και απεκαλυψεν νωε την στεγην της κιβωτου ην εποιησεν και ειδεν οτι εξελιπεν το υδωρ απο προσωπου της γης

14 εν δε τω μηνι τω δευτερω εβδομη και εικαδι του μηνος εξηρανθη η γη

15 και ειπεν κυριος ο θεος τω νωε λεγων

16 εξελθε εκ της κιβωτου συ και η γυνη σου και οι υιοι σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου

17 και παντα τα θηρια οσα εστιν μετα σου και πασα σαρξ απο πετεινων εως κτηνων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης εξαγαγε μετα σεαυτου και αυξανεσθε και πληθυνεσθε επι της γης

18 και εξηλθεν νωε και η γυνη αυτου και οι υιοι αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ' αυτου

19 και παντα τα θηρια και παντα τα κτηνη και παν πετεινον και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος αυτων εξηλθοσαν εκ της κιβωτου

20 και ωκοδομησεν νωε θυσιαστηριον τω θεω και ελαβεν απο παντων των κτηνων των καθαρων και απο παντων των πετεινων των καθαρων και ανηνεγκεν ολοκαρπωσεις επι το θυσιαστηριον

21 και ωσφρανθη κυριος ο θεος οσμην ευωδιας και ειπεν κυριος ο θεος διανοηθεις ου προσθησω ετι του καταρασασθαι την γην δια τα εργα των ανθρωπων οτι εγκειται η διανοια του ανθρωπου επιμελως επι τα πονηρα εκ νεοτητος ου προσθησω ουν ετι παταξαι πασαν σαρκα ζωσαν καθως εποιησα

22 πασας τας ημερας της γης σπερμα και θερισμος ψυχος και καυμα θερος και εαρ ημεραν και νυκτα ου καταπαυσουσιν

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#875

学习本章节

  
/10837  
  

875. 'The dove found no rest for the sole of its foot' means that no good and truth of faith at all had as yet been able to take root. This is clear from the meaning of 'a dove' as the truth of faith, and also from the meaning of 'rest for the sole of the foot' as taking root. The reason why they cannot take root is stated further on, namely that falsities were still there to overflowing. But nobody can begin to understand what all this means unless he knows how the regeneration of the spiritual man is accomplished.

[2] With this man the cognitions of faith drawn from the Word of the Lord - that is, matters of doctrine drawn from that source, which the Ancient Church had from what had been revealed to the Most Ancient Church - had to be planted in his memory, and in this way the understanding part of his mind received instruction. But as long as falsities dwell there to overflowing, truths of faith cannot take root, even though they have been planted there. They remain solely on the surface, or in the memory. Nor, as stated already, does the ground become suitable until falsities have been so dispersed that they do not reappear.

[3] The ground itself with this person is made ready in the understanding part of his mind, and when it has been made ready good that stems from charity is planted in it by the Lord, and through charity conscience from which he then acts, that is, by means of which the Lord produces in him the good and truth of faith. Thus the Lord separates in this man things belonging to his understanding from those belonging to his will in such a manner that they are in no way united. For if they were united he would inevitably and eternally perish.

[4] With the member of the Most Ancient Church things of the will had been united to those of the understanding, as they are with celestial angels too. But with the member of this Church they were not united, nor are they united with the spiritual man. It still seems as though the good of charity which he does is the product of his will, but that is solely an appearance and illusion. All the good of charity which he does is the Lord's alone, coming not by way of the will but of conscience. If the Lord were to let up only slightly and allow a person to act from his own will, he would, from hatred, revenge, and cruelty, perform evil instead of good.

[5] The same applies to the truth which a spiritual man thinks and speaks. Unless he thought and spoke from conscience, and so from good that is the Lord's, he could no more think and speak what is true than the devil's crew when impersonating angels of light. This is perfectly obvious in the next life. From these considerations it is clear how regeneration is accomplished and what the regeneration of a spiritual man is. It is the separation of the understanding part of his mind from the will part by means of conscience, which is formed by the Lord in that understanding part. What is performed in this manner seemingly springs from his own will, but in fact it does so from the Lord.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.