新基督教圣经研究

圣经文本

 

Ezekiel第34章

学习

   

1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

2 υιε ανθρωπου προφητευσον επι τους ποιμενας του ισραηλ προφητευσον και ειπον τοις ποιμεσι ταδε λεγει κυριος κυριος ω ποιμενες ισραηλ μη βοσκουσιν ποιμενες εαυτους ου τα προβατα βοσκουσιν οι ποιμενες

3 ιδου το γαλα κατεσθετε και τα ερια περιβαλλεσθε και το παχυ σφαζετε και τα προβατα μου ου βοσκετε

4 το ησθενηκος ουκ ενισχυσατε και το κακως εχον ουκ εσωματοποιησατε και το συντετριμμενον ου κατεδησατε και το πλανωμενον ουκ επεστρεψατε και το απολωλος ουκ εζητησατε και το ισχυρον κατειργασασθε μοχθω

5 και διεσπαρη τα προβατα μου δια το μη ειναι ποιμενας και εγενηθη εις καταβρωμα πασι τοις θηριοις του αγρου

6 και διεσπαρη μου τα προβατα εν παντι ορει και επι παν βουνον υψηλον και επι προσωπου πασης της γης διεσπαρη και ουκ ην ο εκζητων ουδε ο αποστρεφων

7 δια τουτο ποιμενες ακουσατε λογον κυριου

8 ζω εγω λεγει κυριος κυριος ει μην αντι του γενεσθαι τα προβατα μου εις προνομην και γενεσθαι τα προβατα μου εις καταβρωμα πασι τοις θηριοις του πεδιου παρα το μη ειναι ποιμενας και ουκ εξεζητησαν οι ποιμενες τα προβατα μου και εβοσκησαν οι ποιμενες εαυτους τα δε προβατα μου ουκ εβοσκησαν

9 αντι τουτου ποιμενες

10 ταδε λεγει κυριος κυριος ιδου εγω επι τους ποιμενας και εκζητησω τα προβατα μου εκ των χειρων αυτων και αποστρεψω αυτους του μη ποιμαινειν τα προβατα μου και ου βοσκησουσιν ετι οι ποιμενες αυτα και εξελουμαι τα προβατα μου εκ του στοματος αυτων και ουκ εσονται αυτοις ετι εις καταβρωμα

11 διοτι ταδε λεγει κυριος ιδου εγω εκζητησω τα προβατα μου και επισκεψομαι αυτα

12 ωσπερ ζητει ο ποιμην το ποιμνιον αυτου εν ημερα οταν η γνοφος και νεφελη εν μεσω προβατων διακεχωρισμενων ουτως εκζητησω τα προβατα μου και απελασω αυτα απο παντος τοπου ου διεσπαρησαν εκει εν ημερα νεφελης και γνοφου

13 και εξαξω αυτους εκ των εθνων και συναξω αυτους απο των χωρων και εισαξω αυτους εις την γην αυτων και βοσκησω αυτους επι τα ορη ισραηλ και εν ταις φαραγξιν και εν παση κατοικια της γης

14 εν νομη αγαθη βοσκησω αυτους και εν τω ορει τω υψηλω ισραηλ εσονται αι μανδραι αυτων εκει κοιμηθησονται και εκει αναπαυσονται εν τρυφη αγαθη και εν νομη πιονι βοσκηθησονται επι των ορεων ισραηλ

15 εγω βοσκησω τα προβατα μου και εγω αναπαυσω αυτα και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος ταδε λεγει κυριος κυριος

16 το απολωλος ζητησω και το πλανωμενον επιστρεψω και το συντετριμμενον καταδησω και το εκλειπον ενισχυσω και το ισχυρον φυλαξω και βοσκησω αυτα μετα κριματος

17 και υμεις προβατα ταδε λεγει κυριος κυριος ιδου εγω διακρινω ανα μεσον προβατου και προβατου κριων και τραγων

18 και ουχ ικανον υμιν οτι την καλην νομην ενεμεσθε και τα καταλοιπα της νομης υμων κατεπατειτε τοις ποσιν υμων και το καθεστηκος υδωρ επινετε και το λοιπον τοις ποσιν υμων εταρασσετε

19 και τα προβατα μου τα πατηματα των ποδων υμων ενεμοντο και το τεταραγμενον υδωρ υπο των ποδων υμων επινον

20 δια τουτο ταδε λεγει κυριος κυριος ιδου εγω διακρινω ανα μεσον προβατου ισχυρου και ανα μεσον προβατου ασθενους

21 επι ταις πλευραις και τοις ωμοις υμων διωθεισθε και τοις κερασιν υμων εκερατιζετε και παν το εκλειπον εξεθλιβετε

22 και σωσω τα προβατα μου και ου μη ωσιν ετι εις προνομην και κρινω ανα μεσον κριου προς κριον

23 και αναστησω επ' αυτους ποιμενα ενα και ποιμανει αυτους τον δουλον μου δαυιδ και εσται αυτων ποιμην

24 και εγω κυριος εσομαι αυτοις εις θεον και δαυιδ εν μεσω αυτων αρχων εγω κυριος ελαλησα

25 και διαθησομαι τω δαυιδ διαθηκην ειρηνης και αφανιω θηρια πονηρα απο της γης και κατοικησουσιν εν τη ερημω και υπνωσουσιν εν τοις δρυμοις

26 και δωσω αυτους περικυκλω του ορους μου και δωσω τον υετον υμιν υετον ευλογιας

27 και τα ξυλα τα εν τω πεδιω δωσει τον καρπον αυτων και η γη δωσει την ισχυν αυτης και κατοικησουσιν επι της γης αυτων εν ελπιδι ειρηνης και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος εν τω συντριψαι με τον ζυγον αυτων και εξελουμαι αυτους εκ χειρος των καταδουλωσαμενων αυτους

28 και ουκ εσονται ετι εν προνομη τοις εθνεσιν και τα θηρια της γης ουκετι μη φαγωσιν αυτους και κατοικησουσιν εν ελπιδι και ουκ εσται ο εκφοβων αυτους

29 και αναστησω αυτοις φυτον ειρηνης και ουκετι εσονται απολλυμενοι λιμω επι της γης και ου μη ενεγκωσιν ετι ονειδισμον εθνων

30 και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων και αυτοι λαος μου οικος ισραηλ λεγει κυριος

31 προβατα μου και προβατα ποιμνιου μου εστε και εγω κυριος ο θεος υμων λεγει κυριος κυριος

   

来自斯威登堡的著作

 

Apocalypse Explained#366

学习本章节

  
/1232  
  

366. That they should kill one another. That this signifies the falsification or extinction of truths, is manifest from the signification of killing, as denoting to extinguish truths; for by killing in the Word is signified to kill spiritually, or to kill the spiritual part of man or his soul, which is to extinguish truths. The reason why it also denotes to falsify, is, because when truths are falsified, they are also extinguished; for by falsification a different understanding of them is arrived at, and truth is truth according to the understanding of any one concerning it; for the love and the principle which have rule in man, draw and apply all things to them, even truths themselves; wherefore, when the love is evil, or the principle false, then the truths are infected with the evil of the love, or the falsity of the principle, and so are extinguished; this therefore is what is here signified by, "that they should kill one another." That this takes place when there is no good with man, and especially when there is no good in the doctrine of his church, is manifest from the preceding words, where it is said: "When he had opened the second seal, there went out a red horse; and it was given to him that sat thereon to take peace from the earth"; by which is signified a second state of the church, when the understanding of the Word is destroyed as to good, whence divisions arise in the church (concerning which see above, n. 361, 364, 365).

[2] That the understanding of the Word, or, what is the same, the understanding of truth, is destroyed when there is no good with man, that is, where there is no love to the Lord and charity towards the neighbour, may be seen above (n. 365); for good in man, or what is the same, love in him, is the fire of his life, and truth in him, or the faith of truth, is the light thence; therefore according to the quality of the good or the quality of the love in him, such is the truth, or the faith of truth in him. Hence it is evident that if man is in evil, or in an evil love, he cannot be in the truth, or in the faith of truth; for the quality of the light which issues from that fire, is light to those who are in hell, which is a fatuous light, like the light from burning coals, which light is turned into mere darkness from the light flowing in from heaven. Such also is the light called natural light (lumen) with the evil, when they reason against the things of the church.

[3] That they should falsify truths and thereby extinguish them, is also meant by the Lord's words in Matthew:

Jesus said to the disciples, "The brother shall deliver up the brother, the father the son; the children shall rise up against the parents, and cause them to be put to death" (10:21).

And in Luke:

"Ye shall be betrayed by parents, and brethren, and kinsfolk, and friends; and some of you shall they cause to be put to death" (21:16).

By parents, brethren, children, [kinsfolk,] and friends, are not meant here parents, brethren, children, kinsfolk, friends, nor by disciples are meant disciples, but the goods and truths of the church, also evils and falsities; and that evils will extinguish goods, and falsities truths. (That such things are signified by these names, see the Arcana Coelestia 10490.)

  
/1232  
  

Translation by Isaiah Tansley. Many thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org