圣经文本

 

Ezekiel第27章

学习

   

1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

2 υιε ανθρωπου λαβε επι σορ θρηνον

3 και ερεις τη σορ τη κατοικουση επι της εισοδου της θαλασσης τω εμποριω των λαων απο νησων πολλων ταδε λεγει κυριος τη σορ συ ειπας εγω περιεθηκα εμαυτη καλλος μου

4 εν καρδια θαλασσης τω βεελιμ υιοι σου περιεθηκαν σοι καλλος

5 κεδρος εκ σανιρ ωκοδομηθη σοι ταινιαι σανιδων κυπαρισσου εκ του λιβανου ελημφθησαν του ποιησαι σοι ιστους ελατινους

6 εκ της βασανιτιδος εποιησαν τας κωπας σου τα ιερα σου εποιησαν εξ ελεφαντος οικους αλσωδεις απο νησων των χεττιιν

7 βυσσος μετα ποικιλιας εξ αιγυπτου εγενετο σοι στρωμνη του περιθειναι σοι δοξαν και περιβαλειν σε υακινθον και πορφυραν εκ των νησων ελισαι και εγενετο περιβολαια σου

8 και οι αρχοντες σου οι κατοικουντες σιδωνα και αραδιοι εγενοντο κωπηλαται σου οι σοφοι σου σορ οι ησαν εν σοι ουτοι κυβερνηται σου

9 οι πρεσβυτεροι βυβλιων και οι σοφοι αυτων ησαν εν σοι ουτοι ενισχυον την βουλην σου και παντα τα πλοια της θαλασσης και οι κωπηλαται αυτων εγενοντο σοι επι δυσμας δυσμων

10 περσαι και λυδοι και λιβυες ησαν εν τη δυναμει σου ανδρες πολεμισται σου πελτας και περικεφαλαιας εκρεμασαν εν σοι ουτοι εδωκαν την δοξαν σου

11 υιοι αραδιων και η δυναμις σου επι των τειχεων σου φυλακες εν τοις πυργοις σου ησαν τας φαρετρας αυτων εκρεμασαν επι των ορμων σου κυκλω ουτοι ετελειωσαν σου το καλλος

12 καρχηδονιοι εμποροι σου απο πληθους πασης ισχυος σου αργυριον και χρυσιον και σιδηρον και κασσιτερον και μολυβον εδωκαν την αγοραν σου

13 η ελλας και η συμπασα και τα παρατεινοντα ουτοι ενεπορευοντο σοι εν ψυχαις ανθρωπων και σκευη χαλκα εδωκαν την εμποριαν σου

14 εξ οικου θεργαμα ιππους και ιππεις εδωκαν αγοραν σου

15 υιοι ροδιων εμποροι σου απο νησων επληθυναν την εμποριαν σου οδοντας ελεφαντινους και τοις εισαγομενοις αντεδιδους τους μισθους σου

16 ανθρωπους εμποριαν σου απο πληθους του συμμικτου σου στακτην και ποικιλματα εκ θαρσις και ραμωθ και χορχορ εδωκαν την αγοραν σου

17 ιουδας και οι υιοι του ισραηλ ουτοι εμποροι σου εν σιτου πρασει και μυρων και κασιας και πρωτον μελι και ελαιον και ρητινην εδωκαν εις τον συμμικτον σου

18 δαμασκος εμπορος σου εκ πληθους πασης δυναμεως σου οινος εκ χελβων και ερια εκ μιλητου

19 και οινον εις την αγοραν σου εδωκαν εξ ασηλ σιδηρος ειργασμενος και τροχος εν τω συμμικτω σου εστιν

20 δαιδαν εμποροι σου μετα κτηνων εκλεκτων εις αρματα

21 η αραβια και παντες οι αρχοντες κηδαρ ουτοι εμποροι σου δια χειρος σου καμηλους και κριους και αμνους εν οις εμπορευονται σε

22 εμποροι σαβα και ραγμα ουτοι εμποροι σου μετα πρωτων ηδυσματων και λιθων χρηστων και χρυσιον εδωκαν την αγοραν σου

23 χαρραν και χαννα ουτοι εμποροι σου ασσουρ και χαρμαν εμποροι σου

24 φεροντες εμποριαν υακινθον και θησαυρους εκλεκτους δεδεμενους σχοινιοις και κυπαρισσινα

25 πλοια εν αυτοις καρχηδονιοι εμποροι σου εν τω πληθει εν τω συμμικτω σου και ενεπλησθης και εβαρυνθης σφοδρα εν καρδια θαλασσης

26 εν υδατι πολλω ηγον σε οι κωπηλαται σου το πνευμα του νοτου συνετριψεν σε εν καρδια θαλασσης

27 ησαν δυναμεις σου και ο μισθος σου και των συμμικτων σου και οι κωπηλαται σου και οι κυβερνηται σου και οι συμβουλοι σου και οι συμμικτοι σου εκ των συμμικτων σου και παντες οι ανδρες οι πολεμισται σου οι εν σοι και πασα η συναγωγη σου εν μεσω σου πεσουνται εν καρδια θαλασσης εν τη ημερα της πτωσεως σου

28 προς την φωνην της κραυγης σου οι κυβερνηται σου φοβω φοβηθησονται

29 και καταβησονται απο των πλοιων παντες οι κωπηλαται σου και οι επιβαται και οι πρωρεις της θαλασσης επι την γην στησονται

30 και αλαλαξουσιν επι σε τη φωνη αυτων και κεκραξονται πικρον και επιθησουσιν επι την κεφαλην αυτων γην και σποδον υποστρωσονται

32 και λημψονται οι υιοι αυτων επι σε θρηνον και θρηνημα σοι

33 ποσον τινα ευρες μισθον απο της θαλασσης ενεπλησας εθνη απο του πληθους σου και απο του συμμικτου σου επλουτισας παντας βασιλεις της γης

34 νυν συνετριβης εν θαλασση εν βαθει υδατος ο συμμικτος σου και πασα η συναγωγη σου εν μεσω σου επεσον παντες οι κωπηλαται σου

35 παντες οι κατοικουντες τας νησους εστυγνασαν επι σε και οι βασιλεις αυτων εκστασει εξεστησαν και εδακρυσεν το προσωπον αυτων

36 εμποροι απο εθνων εσυρισαν σε απωλεια εγενου και ουκετι εση εις τον αιωνα

   

来自斯威登堡的著作

 

Apocalypse Revealed#788

学习本章节

  
/962  
  

788. 18:19 "And they put dust on their heads and cried out, weeping and mourning, and saying, 'Woe, woe, that great city!'" This symbolizes their interior and exterior grief and mourning, which is a lamentation that so eminent a religion was completely destroyed and condemned.

Putting dust on their heads symbolizes their interior and exterior grief and mourning over the destruction and damnation, as we will show below. To cry out, weeping and mourning, symbolizes their exterior grief and mourning - to weep symbolizing a mourning of the soul, and to grieve a grief of the heart. "Woe, woe, that great city!" symbolizes a grievous lamentation over the destruction and damnation. That "woe" symbolizes a lamentation over a calamity, misfortune, or damnation, and that "woe, woe," therefore symbolizes a grievous lamentation, may be seen in nos. 416, 769, 785; and that the city symbolizes the Roman Catholic religion may be seen in no. 785 and elsewhere.

That putting dust on the head symbolizes an interior grief and mourning over a destruction and damnation is clear from the following passages:

They will cry bitterly and cast dust on their heads; they will roll about in ashes. (Ezekiel 27:30)

(The daughters) of Zion sit on the ground...; they have cast dust on their heads... (Lamentations 2:10)

(Job's friends) rent their tunics and sprinkled dust upon their heads... (Job 2:12)

Come down and sit in the dust, O virgin daughter of Babylon; sit on the ground without a throne... (Isaiah 47:1)

And so on elsewhere.

The people put dust on their heads when they grieved deeply, because dust symbolized something damned, as is apparent from Genesis 3:14, Matthew 10:14, Mark 6:11, Luke 10:10-12, and dust on the head represented the people's acknowledgment that of themselves they were damned, and thus their repentance, as in Matthew 11:21, Luke 10:13.

Dust symbolizes something damned because the land over the hells in the spiritual world consists of nothing but dust, without grass or plants.

  
/962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.