圣经文本

 

Exodus第30章

学习

   

1 και ποιησεις θυσιαστηριον θυμιαματος εκ ξυλων ασηπτων και ποιησεις αυτο

2 πηχεος το μηκος και πηχεος το ευρος τετραγωνον εσται και δυο πηχεων το υψος εξ αυτου εσται τα κερατα αυτου

3 και καταχρυσωσεις αυτα χρυσιω καθαρω την εσχαραν αυτου και τους τοιχους αυτου κυκλω και τα κερατα αυτου και ποιησεις αυτω στρεπτην στεφανην χρυσην κυκλω

4 και δυο δακτυλιους χρυσους καθαρους ποιησεις υπο την στρεπτην στεφανην αυτου εις τα δυο κλιτη ποιησεις εν τοις δυσι πλευροις και εσονται ψαλιδες ταις σκυταλαις ωστε αιρειν αυτο εν αυταις

5 και ποιησεις σκυταλας εκ ξυλων ασηπτων και καταχρυσωσεις αυτας χρυσιω

6 και θησεις αυτο απεναντι του καταπετασματος του οντος επι της κιβωτου των μαρτυριων εν οις γνωσθησομαι σοι εκειθεν

7 και θυμιασει επ' αυτου ααρων θυμιαμα συνθετον λεπτον το πρωι πρωι οταν επισκευαζη τους λυχνους θυμιασει επ' αυτου

8 και οταν εξαπτη ααρων τους λυχνους οψε θυμιασει επ' αυτου θυμιαμα ενδελεχισμου δια παντος εναντι κυριου εις γενεας αυτων

9 και ουκ ανοισεις επ' αυτου θυμιαμα ετερον καρπωμα θυσιαν και σπονδην ου σπεισεις επ' αυτου

10 και εξιλασεται επ' αυτο ααρων επι των κερατων αυτου απαξ του ενιαυτου απο του αιματος του καθαρισμου των αμαρτιων του εξιλασμου απαξ του ενιαυτου καθαριει αυτο εις τας γενεας αυτων αγιον των αγιων εστιν κυριω

11 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

12 εαν λαβης τον συλλογισμον των υιων ισραηλ εν τη επισκοπη αυτων και δωσουσιν εκαστος λυτρα της ψυχης αυτου τω κυριω και ουκ εσται εν αυτοις πτωσις εν τη επισκοπη αυτων

13 και τουτο εστιν ο δωσουσιν οσοι αν παραπορευωνται την επισκεψιν το ημισυ του διδραχμου ο εστιν κατα το διδραχμον το αγιον εικοσι οβολοι το διδραχμον το δε ημισυ του διδραχμου εισφορα κυριω

14 πας ο παραπορευομενος εις την επισκεψιν απο εικοσαετους και επανω δωσουσιν την εισφοραν κυριω

15 ο πλουτων ου προσθησει και ο πενομενος ουκ ελαττονησει απο του ημισους του διδραχμου εν τω διδοναι την εισφοραν κυριω εξιλασασθαι περι των ψυχων υμων

16 και λημψη το αργυριον της εισφορας παρα των υιων ισραηλ και δωσεις αυτο εις κατεργον της σκηνης του μαρτυριου και εσται τοις υιοις ισραηλ μνημοσυνον εναντι κυριου εξιλασασθαι περι των ψυχων υμων

17 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

18 ποιησον λουτηρα χαλκουν και βασιν αυτω χαλκην ωστε νιπτεσθαι και θησεις αυτον ανα μεσον της σκηνης του μαρτυριου και ανα μεσον του θυσιαστηριου και εκχεεις εις αυτον υδωρ

19 και νιψεται ααρων και οι υιοι αυτου εξ αυτου τας χειρας και τους ποδας υδατι

20 οταν εισπορευωνται εις την σκηνην του μαρτυριου νιψονται υδατι και ου μη αποθανωσιν η οταν προσπορευωνται προς το θυσιαστηριον λειτουργειν και αναφερειν τα ολοκαυτωματα κυριω

21 νιψονται τας χειρας και τους ποδας υδατι οταν εισπορευωνται εις την σκηνην του μαρτυριου νιψονται υδατι ινα μη αποθανωσιν και εσται αυτοις νομιμον αιωνιον αυτω και ταις γενεαις αυτου μετ' αυτον

22 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

23 και συ λαβε ηδυσματα το ανθος σμυρνης εκλεκτης πεντακοσιους σικλους και κινναμωμου ευωδους το ημισυ τουτου διακοσιους πεντηκοντα και καλαμου ευωδους διακοσιους πεντηκοντα

24 και ιρεως πεντακοσιους σικλους του αγιου και ελαιον εξ ελαιων ιν

25 και ποιησεις αυτο ελαιον χρισμα αγιον μυρον μυρεψικον τεχνη μυρεψου ελαιον χρισμα αγιον εσται

26 και χρισεις εξ αυτου την σκηνην του μαρτυριου και την κιβωτον του μαρτυριου

27 και την λυχνιαν και παντα τα σκευη αυτης και το θυσιαστηριον του θυμιαματος

28 και το θυσιαστηριον των ολοκαυτωματων και παντα αυτου τα σκευη και την τραπεζαν και παντα τα σκευη αυτης και τον λουτηρα και την βασιν αυτου

29 και αγιασεις αυτα και εσται αγια των αγιων πας ο απτομενος αυτων αγιασθησεται

30 και ααρων και τους υιους αυτου χρισεις και αγιασεις αυτους ιερατευειν μοι

31 και τοις υιοις ισραηλ λαλησεις λεγων ελαιον αλειμμα χρισεως αγιον εσται τουτο υμιν εις τας γενεας υμων

32 επι σαρκα ανθρωπου ου χρισθησεται και κατα την συνθεσιν ταυτην ου ποιησετε υμιν εαυτοις ωσαυτως αγιον εστιν και αγιασμα εσται υμιν

33 ος αν ποιηση ωσαυτως και ος αν δω απ' αυτου αλλογενει εξολεθρευθησεται εκ του λαου αυτου

34 και ειπεν κυριος προς μωυσην λαβε σεαυτω ηδυσματα στακτην ονυχα χαλβανην ηδυσμου και λιβανον διαφανη ισον ισω εσται

35 και ποιησουσιν εν αυτω θυμιαμα μυρεψικον εργον μυρεψου μεμιγμενον καθαρον εργον αγιον

36 και συγκοψεις εκ τουτων λεπτον και θησεις απεναντι των μαρτυριων εν τη σκηνη του μαρτυριου οθεν γνωσθησομαι σοι εκειθεν αγιον των αγιων εσται υμιν

37 θυμιαμα κατα την συνθεσιν ταυτην ου ποιησετε υμιν αυτοις αγιασμα εσται υμιν κυριω

38 ος αν ποιηση ωσαυτως ωστε οσφραινεσθαι εν αυτω απολειται εκ του λαου αυτου

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#10359

学习本章节

  
/10837  
  

10359. 'That you may know that I Jehovah am sanctifying you' means the Lord's Divine Human, which all things of heaven and the Church look to as their one and only Source. This is clear from the meaning of 'what is holy' as that which is Divine within heaven and within the Church, for that alone is holy; and what is Divine within heaven and the Church emanates from the Lord's Divine Human, so that it is the Lord's Divine Human that alone is holy and consequently that sanctifies. From this it is evident that the Lord's Divine Human is what all things of heaven and the Church look to as their one and only Source. For heaven is heaven not by virtue of what is the angels' own but by virtue of what is Divine and the Lord's with them; and the like applies to the Church among people on earth. It says, 'I Jehovah am sanctifying you', and 'Jehovah' is used to mean the Lord. But since all these matters have often been dealt with before, see what has been stated and shown about them there,

The Lord alone is holy and all holiness emanates from Him, 9229, 9680, 9820.

Sanctification is the reception of what is Divine and the Lord's, 9820, 10128, 10276.

Angels acknowledge nothing else Divine except the Lord's Divine Human, 10159, 10267.

Thus the Lord's Divine Human constitutes heaven and the Church, because He dwells in what is His own there and not in what is others', 10125, 10151, 10157.

Jehovah in the Word is the Lord, see in the places referred to in 9373.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#9956

学习本章节

  
/10837  
  

9956. 'And sanctify them' means thus a representative sign of the Lord in respect of the Divine Human. This is clear from the meaning of 'sanctifying or 'making holy' as representing the truly holy, namely the Lord in respect of the Divine Human, for this alone is holy, and it is the source of everything holy in heaven and on earth. Anyone may recognize that the oil did not make them holy, but that it acted as a representative sign of holiness. To take further the implications of all this, the Lord Himself is above the heavens, for He is the Sun of the angelic heaven. The Divine which emanates from Him - from that Sun - in the heavens is what is called holy. There could be no representation of that which is Divine and the Lord's above the heavens because this is infinite; only what is Divine and the Lord's in the heavens could be represented, for this is suited to reception by the angels there, who are finite. This presence of the Divine in the heavens, perceived by those there as the Lord's Divine Human, which alone is holy, is what was represented. From this it is evident what 'being made holy' means, and why it is mentioned after anointing, as in Moses in these among other examples elsewhere,

You shall anoint the altar and sanctify it. Exodus 29:36.

You shall anoint the tent of meeting, and all that is in it, and sanctify them. Exodus 30:25-29.

You shall anoint Aaron and sanctify him. Exodus 40:13.

He anointed Aaron and his garments, his sons and their garments, and sanctified them. Leviticus 8:12, 30.

The Lord alone is holy, everything holy comes from Him, and everything made holy served to represent Him, see 9229, 9680.

The Lord in the heavens, thus also heaven, is meant by the sanctuary or holy place, 9479.

The Holy Spirit is that which is Divine emanating from the Lord, 9818, 9820.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.