圣经文本

 

Exodus第22章

学习

   

1 εαν δε εν τω διορυγματι ευρεθη ο κλεπτης και πληγεις αποθανη ουκ εστιν αυτω φονος

2 εαν δε ανατειλη ο ηλιος επ' αυτω ενοχος εστιν ανταποθανειται εαν δε μη υπαρχη αυτω πραθητω αντι του κλεμματος

3 εαν δε καταλημφθη και ευρεθη εν τη χειρι αυτου το κλεμμα απο τε ονου εως προβατου ζωντα διπλα αυτα αποτεισει

4 εαν δε καταβοσκηση τις αγρον η αμπελωνα και αφη το κτηνος αυτου καταβοσκησαι αγρον ετερον αποτεισει εκ του αγρου αυτου κατα το γενημα αυτου εαν δε παντα τον αγρον καταβοσκηση τα βελτιστα του αγρου αυτου και τα βελτιστα του αμπελωνος αυτου αποτεισει

5 εαν δε εξελθον πυρ ευρη ακανθας και προσεμπρηση αλωνα η σταχυς η πεδιον αποτεισει ο το πυρ εκκαυσας

6 εαν δε τις δω τω πλησιον αργυριον η σκευη φυλαξαι και κλαπη εκ της οικιας του ανθρωπου εαν ευρεθη ο κλεψας αποτεισει διπλουν

7 εαν δε μη ευρεθη ο κλεψας προσελευσεται ο κυριος της οικιας ενωπιον του θεου και ομειται η μην μη αυτος πεπονηρευσθαι εφ' ολης της παρακαταθηκης του πλησιον

8 κατα παν ρητον αδικημα περι τε μοσχου και υποζυγιου και προβατου και ιματιου και πασης απωλειας της εγκαλουμενης ο τι ουν αν η ενωπιον του θεου ελευσεται η κρισις αμφοτερων και ο αλους δια του θεου αποτεισει διπλουν τω πλησιον

9 εαν δε τις δω τω πλησιον υποζυγιον η μοσχον η προβατον η παν κτηνος φυλαξαι και συντριβη η τελευτηση η αιχμαλωτον γενηται και μηδεις γνω

10 ορκος εσται του θεου ανα μεσον αμφοτερων η μην μη αυτον πεπονηρευσθαι καθ' ολης της παρακαταθηκης του πλησιον και ουτως προσδεξεται ο κυριος αυτου και ουκ αποτεισει

11 εαν δε κλαπη παρ' αυτου αποτεισει τω κυριω

12 εαν δε θηριαλωτον γενηται αξει αυτον επι την θηραν και ουκ αποτεισει

13 εαν δε αιτηση τις παρα του πλησιον και συντριβη η αποθανη η αιχμαλωτον γενηται ο δε κυριος μη η μετ' αυτου αποτεισει

14 εαν δε ο κυριος η μετ' αυτου ουκ αποτεισει εαν δε μισθωτος η εσται αυτω αντι του μισθου αυτου

15 εαν δε απατηση τις παρθενον αμνηστευτον και κοιμηθη μετ' αυτης φερνη φερνιει αυτην αυτω γυναικα

16 εαν δε ανανευων ανανευση και μη βουληται ο πατηρ αυτης δουναι αυτην αυτω γυναικα αργυριον αποτεισει τω πατρι καθ' οσον εστιν η φερνη των παρθενων

17 φαρμακους ου περιποιησετε

18 παν κοιμωμενον μετα κτηνους θανατω αποκτενειτε αυτους

19 ο θυσιαζων θεοις θανατω ολεθρευθησεται πλην κυριω μονω

20 και προσηλυτον ου κακωσετε ουδε μη θλιψητε αυτον ητε γαρ προσηλυτοι εν γη αιγυπτω

21 πασαν χηραν και ορφανον ου κακωσετε

22 εαν δε κακια κακωσητε αυτους και κεκραξαντες καταβοησωσι προς με ακοη εισακουσομαι της φωνης αυτων

23 και οργισθησομαι θυμω και αποκτενω υμας μαχαιρα και εσονται αι γυναικες υμων χηραι και τα παιδια υμων ορφανα

24 εαν δε αργυριον εκδανεισης τω αδελφω τω πενιχρω παρα σοι ουκ εση αυτον κατεπειγων ουκ επιθησεις αυτω τοκον

25 εαν δε ενεχυρασμα ενεχυρασης το ιματιον του πλησιον προ δυσμων ηλιου αποδωσεις αυτω

26 εστιν γαρ τουτο περιβολαιον αυτου μονον τουτο το ιματιον ασχημοσυνης αυτου εν τινι κοιμηθησεται εαν ουν καταβοηση προς με εισακουσομαι αυτου ελεημων γαρ ειμι

27 θεους ου κακολογησεις και αρχοντας του λαου σου ου κακως ερεις

28 απαρχας αλωνος και ληνου σου ου καθυστερησεις τα πρωτοτοκα των υιων σου δωσεις εμοι

29 ουτως ποιησεις τον μοσχον σου και το προβατον σου και το υποζυγιον σου επτα ημερας εσται υπο την μητερα τη δε ογδοη ημερα αποδωσεις μοι αυτο

30 και ανδρες αγιοι εσεσθε μοι και κρεας θηριαλωτον ουκ εδεσθε τω κυνι απορριψατε αυτο

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#9151

学习本章节

  
/10837  
  

9151. If the thief be caught. That this signifies remembrance, is evident from the signification of “being caught,” when said of truths and knowledges in the memory that have been taken away, as being remembrance; and from the signification of “the thief,” as being that which has been taken away; for by “the thief” the like is signified as by “the theft” (see n. 9125, 9126).

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#9020

学习本章节

  
/10837  
  

9020. Dying he shall die. That this signifies damnation, see above (n. 9008). That they are damned who apply the truths of faith to evils, and thus alienate them from themselves, is because they had before acknowledged them. For when the truth of faith which has once been acknowledged is afterward applied to evil, it is commingled with falsity from evil, consequently there is profanation (that this is profanation may be seen from the passages cited below, n. 9021). In order that this may be better understood, let it be illustrated by an example. When those who, in order to rule over all and to gain the world, wish to dispense at their own good will and pleasure the things that belong to the Lord, especially those which belong to the heavenly life with a man, draw confirmations from the Lord’s words, they are “thieves” in the spiritual sense, for they steal truths from the Word and apply them to evils. That they are evils is because they have as their end dominion and gain, and not the salvation of souls. If without any regard to dominion and gain these same persons have previously acknowledged the truths from the Word which they now apply to evils, they profane them, for by so doing they commingle falsities from evils with the truths. Such persons cannot possibly escape damnation, for by so doing they deprive themselves of all spiritual life. That they deprive themselves of spiritual life is plain from the fact that when they are by themselves, and think from themselves, and talk among themselves, they have no faith in truths, and do not believe in the Lord, in heaven, or in hell. Nevertheless above all others they have these things in their mouths, because the ardor for rule and gain incites them thereto, as means to their ends. This reigns especially in Christian paganism, where the images of sanctified men are exhibited for adoration, before which they bend their knees and fall prostrate. Even they themselves do this, from deceit, in order to mislead and persuade.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.