圣经文本

 

Genesis第40章

学习

   

1 His ita gestis, accidit ut peccarent duo eunuchi, pincerna regis Ægypti, et pistor, domino suo.

2 Iratusque contra eos Pharao (nam alter pincernis præerat, alter pistoribus),

3 misit eos in carcerem principis militum, in quo erat vinctus et Joseph.

4 At custos carceris tradidit eos Joseph, qui et ministrabat eis : aliquantulum temporis fluxerat, et illi in custodia tenebantur.

5 Videruntque ambo somnium nocte una, juxta interpretationem congruam sibi :

6 ad quos cum introisset Joseph mane, et vidisset eos tristes,

7 sciscitatus est eos, dicens : Cur tristior est hodie solito facies vestra ?

8 Qui responderunt : Somnium vidimus, et non est qui interpretetur nobis. Dixitque ad eos Joseph : Numquid non Dei est interpretatio ? referte mihi quid videritis.

9 Narravit prior, præpositus pincernarum, somnium suum : Videbam coram me vitem,

10 in qua erant tres propagines, crescere paulatim in gemmas, et post flores uvas maturescere :

11 calicemque Pharaonis in manu mea : tuli ergo uvas, et expressi in calicem quem tenebam, et tradidi poculum Pharaoni.

12 Respondit Joseph : Hæc est interpretatio somnii : tres propagines, tres adhuc dies sunt :

13 post quos recordabitur Pharao ministerii tui, et restituet te in gradum pristinum : dabisque ei calicem juxta officium tuum, sicut ante facere consueveras.

14 Tantum memento mei, cum bene tibi fuerit, et facias mecum misericordiam : ut suggeras Pharaoni ut educat me de isto carcere :

15 quia furto sublatus sum de terra Hebræorum, et hic innocens in lacum missus sum.

16 Videns pistorum magister quod prudenter somnium dissolvisset, ait : Et ego vidi somnium : quod tria canistra farinæ haberem super caput meum :

17 et in uno canistro quod erat excelsius, portare me omnes cibos qui fiunt arte pistoria, avesque comedere ex eo.

18 Respondit Joseph : Hæc est interpretatio somnii : tria canistra, tres adhuc dies sunt :

19 post quos auferet Pharao caput tuum, ac suspendet te in cruce, et lacerabunt volucres carnes tuas.

20 Exinde dies tertius natalitius Pharaonis erat : qui faciens grande convivium pueris suis, recordatus est inter epulas magistri pincernarum, et pistorum principis.

21 Restituitque alterum in locum suum, ut porrigeret ei poculum :

22 alterum suspendit in patibulo, ut conjectoris veritas probaretur.

23 Et tamen succedentibus prosperis, præpositus pincernarum oblitus est interpretis sui.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#5122

学习本章节

  
/10837  
  

5122. ‘Tres propagines tres dies illae’: quod significet derivationes continuas usque ad ultimam, constat ex significatione ‘trium’ quod sit una periodus et ejus continuum a principio ad finem, de qua n. 2788, 4495; a significatione ‘propaginum’ quod sint derivationes, de qua n. 5114; et a significatione ‘dierum’ quod sint status, de qua n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785, 4850; inde sequitur quod per ‘tres propagines tres dies illae’ significetur status renascentiae sensualis hujus quod per ‘pincernam’ repraesentatur, a primo ejus ad ultimum; ejus derivationes successivae significantur per ‘propagines’.

[2] Status renascentiae cujusvis sensualis et cujusvis rei in naturali, ut et in rationali, suas progressiones a principio ad finem habent, et cum finem, tunc a quodam novo incohant, nempe a fine illo ad quem in priore statu tetenderunt, ad finem ulteriorem, et sic porro; et tandem invertitur ordo, et tunc quod fuit ultimum, fit primum; sicut cum regeneratur homo tam quoad rationale quam quoad naturale, tunc periodi primi status sunt a veris quae fidei ad bona quae charitatis, et tunc vera fidei apparenter primas agunt, et bona charitatis secundas, nam vera fidei spectant bonum charitatis ut finem; hae periodi perstant usque dum homo regeneratus est; postmodum charitas quae fuit finis, fit principium, et ab illa status novi incohant, qui procedunt utrinque, nempe versus interiora magis, ut et versus exteriora, versus interiora ad amorem in Dominum, et versus exteriora ad vera naturalia, et quoque ad vera sensualia, quae tunc successive ad correspondentiam cum bonis charitatis et amoris in rationali rediguntur, ac ita in ordinem caelestem;

[3] haec sunt quae intelliguntur per progressiones et derivationes continuas usque ad ultimam; 1 tales progressiones et derivationes sunt perpetuae apud hominem qui regeneratur, ab infantia ejus usque ad ultimum vitae ejus in mundo, et quoque postea usque in aeternum, et tamen nusquam ita regenerari potest ut aliquo modo dici queat perfectus; sunt enim innumerabilia, immo numero indefinita quae regeneranda, tam in rationali quam in naturali, et quodlibet eorum 2 numero indefinitas propagines habet, hoc est, progressiones et derivationes versus interiora et versus exteriora; hoc homo prorsus nescit, sed Dominus Omnia et singula novit, et unoquovis momento providet; si intermitteret solummodo uno minutulo, turbarentur omnes progressiones; prius enim spectat sequens in continua serie, et producit consequentiarum series in aeternum; inde patet quod Divina 3 Praevidentia et Providentia sit in singularissimis, et nisi foret, aut si foret modo universalis, periret genus humanum.

脚注:

1. The Manuscript inserts et.

2. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

3. Providentia, in the First Latin Edition

  
/10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.