397. "Usque dum complentur et conservi eorum et fratres eorum, qui futuri interfici sicut et illi." - Quod significet dum mala consummata sunt, constat ex significatione "usque dum complentur", quod sit dum consummata sunt: et ex significatione "et conservi eorum et fratres eorum qui futuri interfici sicut et illi", quod sint mala, nam interficere illos est malum; per "conservos" intelliguntur qui in veris, et per "fratres" intelliguntur qui in bonis; ac per "conservos et fratres" simul, intelliguntur qui in veris ex bono sunt, in sensu enim interno duo conjunguntur in unum. Aliquibus in locis in Verbo dicitur "consummatio", tum "quando mala consummata", sed vix aliquis hodie novit quid per id significatur. Supra (in tribus articulis, n. 391, 392, 394) dictum est quod prius caelum constiterit ex talibus qui moralem vitam in externis egerunt, et tamen in internis fuerunt mali, et quod hi habitaverint in altis locis in mundo spirituali, et inde putaverint quod essent in caelo. Hi quia interius mali fuerunt, non apud se toleraverunt illos qui interius boni fuerunt, et hoc propter discrepantiam affectionum et cogitationum; omnes enim consociationes in mundo spirituali fiunt secundum concordantiam affectionum et inde cogitationum, nam angeli et spiritus non sunt nisi quam affectiones et inde cogitationes in forma humana; et quia illi qui in altis tunc erant, non potuerunt sufferre praesentiam illorum qui interius boni erant, ideo ejecerunt illos a se, et illos, ubicunque viderunt, malis et probris affecerunt; quapropter a Domino ab illorum violentia exempti sunt, et reconditi sub caelo, ac conservati: et hoc factum est a tempore quum Dominus fuit in mundo ad hoc usque tempus quando judicium factum est, et tunc illi qui super altis erant, dejecti sunt, et illi qui sub caelo, elevati: quod mali tam diu tolerati fuerint super altis, ac boni tam diu detenti sub caelo, fuit causa ut complerentur hi et illi, hoc est, ut boni tali numero essent ut sufficerent ad novum caelum ex illis formandum, et quoque ut mali ex se deciderent ad infernum; Dominus enim neminem in infernum dejicit, sed ipsum malum quod apud malos spiritus dejicit illos (videatur in opere De Caelo et Inferno 545-550); hoc tunc fit quando mala consummata, hoc est, completa sunt.

[2] Hoc quoque est quod intelligitur per Domini verba apud Matthaeum,

"Accedentes servi Patris familias dixerunt, ... Nonne bonum semen seminasti in agro tuo? unde ergo sunt zizania?... Et dixerunt, Vis ergo abeamus et colligamus ea? At ille dixit, Non, ne colligendo zizania eradicetis simul cum eis triticum; sinite itaque utraque crescere ad messem, et tempore messis dicam messoribus, Colligite primum zizania, et ligate ea in fasciculos ad comburendum, tritica Vero colligite in horrea:... sic erit in consummatione saeculi" (13:27-30, 37-42):

"consummatio saeculi" est ultimum tempus quando judicium; "tempus messis" est quando omnia consummata seu completa sunt; "zizania" sunt mala, seu in quibus mala sunt; ac "tritica" sunt bona, seu in quibus bona sunt. (Sed de his plura videantur in opusculo De Ultimo Judicio 65-72.) Ex his aliquantum sciri potest unde est quod dictum sit illis ut requiescerent adhuc tempus parvum, usque dum complentur et conservi eorum et fratres eorum qui futuri interfici sicut et illi; per "interfici" hic simile significatur quod per "occidi", supra (n. 392(a)), nempe a malis rejici propter Divinum Verum ac propter confessionem Domini.

[3] Ex his cognitis sciri potest quid significatur per "consummationem" et per "iniquitatem consummatam" in his sequentibus locis:

Apud Mosen,

Dixit Jehovah Descendam et videbo num juxta clamorem qui venit ad Me fecerint consummationem" (Gen. ¹ 18 [20,] 21, 21);

de Sodoma.

Apud eundem,

"Quia nondum consummata (impleta) est iniquitas Emorraeorum" ( ² 15:16):

apud Esaiam,

"Consummationem et decisionem audivi a cum Domino Jehovih Zebaoth super universam terram" (28:22):

apud eundem,

"Consummatio definita, inundata justitia, nam consummationem et decisionem Dominus Jehovih Zebaoth faciens in tota terra" (10:22, 23):

apud Zephaniam,

"In igne zeli" Jehovae Zebaoth comedetur tota terra, quia consummationem et quidem festinatam faciet cum omnibus habitatoribus terrae" (1:18):

apud Danielem,

"Tandem super avem abominationum desolatio, et usque ad consummationem et decisionem stillabit super devastationem" (9:27):

et alibi. Per "consummationem" et "decisionem" in his locis significatur status ultimus ecclesiae, qui est quando non verum amplius quia non bonum, seu quando non fides amplius quia non charitas; et cum ille status ecclesiae est, tunc venit ultimum judicium. Quod tunc ultimum judicium veniat, est quoque quia humanum genus est basis seu fundamentum caeli angelici, nam conjunctio caeli angelici cum humano genere est perpetua, ac unum subsistit per alterum; quare cum basis non correspondet, caelum angelicum vacillat; ideo tunc judicium super illos qui in mundo spirituali sunt, ut omnia tam in caelis quam in infernis in ordinem redigantur. (Quod Humanum Genus sit basis et fundamentum caeli angelici, et quod conjunctio perpetua sit, videatur in opere De Caelo et Inferno 291-302, et n. 303-310.) Ex his sciri potest quod per "consummationem" intelligatur ultimus status ecclesiae, quando non fides amplius quia non charitas;

qui status ecclesiae etiam in Verbo vocatur "vastatio", et "desolatio", et a Domino "consummatio saeculi" (Matthaeus 13:39, 40, 49; 24:3; 28:20).

脚注:

10130. ‘Omnis tangens altare sanctificabitur’: quod significet quemvis qui Divinum Domini recipit, constat ex significatione ‘tangere’ quod sit communicatio, ¹ translatio, ² receptio, de qua sequitur, ex significatione ' ³ altaris quod sit repraesentativum Domini quoad bonum amoris, hic in caelo et in Ecclesia, de qua supra n. 10129, et ex significatione ‘sanctificari’ quod sit recipere Divinum Domini, de qua etiam supra n. 10128. Quod ‘tangere’ sit communicatio, translatio, et receptio, est quia interiora hominis ⁴ se exserunt per externa, imprimis ⁵ per tactum, et sic ⁶ se communicant cum altero, ac semet transferunt in alterum, et quantum ⁷ alterius voluntas concordat et unum facit, recipiuntur; sive dicas voluntatem sive amorem, idem est, nam quod amoris hominis est, hoc etiam voluntatis ejus est; inde quoque sequitur quod interiora hominis quae sunt ejus amoris et inde cogitationis, se exserant per tactum, ac ita se communicent cum altero ac semet transferant in alterum; et quantum alter amat personam, vel res quas persona loquitur vel agit, tantum recipiuntur.

[2] Hoc apprime se manifestat in altera vita, nam ibi omnes agunt ex corde, hoc est, ex voluntate seu amore, et non licet agere ex gestibus separatis ab illis, nec loqui ex ore simulate, hoc est, separatim a cogitatione cordis; ibi patet quomodo interiora se communicant cum altero, ac se transferunt in alterum per tactum, et quomodo alter recipit illa secundum suum amorem; voluntas seu amor cujusvis constituit totum hominem ibi, ac sphaera vitae inde effluit ab illo sicut halitus aut vapor, ac circumdat illum, et facit quasi ipsum circum illum; vix aliter ac sicut effluviosum circum vegetabilia in mundo, quod etiam sentitur ad distantiam per odores, etiam circum bestias, quod sentitur exquisite a cane sagaci; tale ⁸ effluviosum etiam exundat ex unoquovis homine, ut quoque ex multa experientia notum est; at cum homo deponit corpus et fit spiritus aut angelus, tunc effluviosum seu exspiratorium illud non est materiale, ut in mundo, sed est spirituale effluens ex amore ejus; hic tunc format sphaeram circum illum, quae facit ut percipiatur ad distantiam ab aliis qualis est; de hac sphaera videantur quae in locis citatis n. 9606 ostensa sunt;

[3] quia communicatur haec sphaera cum altero, ac transfertur in illum ibi, et recipitur ab altero secundum ejus amorem, inde mirabilia plura ibi existunt quae ignota sunt homini in mundo, sicut I ^{9 10} Quod omnis praesentia sit secundum similitudines amorum, et omnis absentia secundum dissimilitudines eorum.

II ^{11 12} Quod omnes consocientur secundum amores; qui in amore in Dominum a Domino sunt consociantur in caelo intimo, qui in amore erga proximum a Domino ¹³ sunt consociantur in caelo medio, qui in oboedientia fidei, hoc est, qui faciunt verum propter verum, consociantur in caelo ultimo; qui autem in amore sui et ¹⁴ mundi sunt, hoc est, qui faciunt quae faciunt propter se et mundum ut fines, consociantur in inferno.

[4] III ¹⁵ (i) ¹⁶ Quod omnes vertant oculos suos ad illos quos amant; qui amant Dominum vertunt oculos suos ad Dominum ut Solem, qui amant proximum a Domino vertunt oculos suos ad Dominum ut Lunam, similiter qui faciunt verum propter verum; de Domino ut Sole et ut Luna, videantur quae n. 1521, 1529-1531, 3636, 3643, 4060, 4321 fin. , 5097, 5377, 7078, ¹⁷ 7083, 7171, 7173, 8644, 8812, ostensa sunt; et quod mirum, quocumque se vertunt, seu ¹⁸ ad quamcumque plagam, usque spectant Dominum ante se. Contrarium est illis qui in inferno; quo magis ibi in amore sui sunt ac in amore mundi, eo magis vertunt se a Domino et Ipsum habent a tergo; ¹⁹ hoc etiam quocumque seu ²⁰ ad quamcumque plagam se vertunt ²¹ .

[5] IV ^{22 23} Cum angelus caeli determinat visum suum ad alios, tunc communicantur et transferuntur interiora ejus in illos, secundum quantum et quale amoris ejus, et ²⁴ recipiuntur ab illis secundum quale et quantum ²⁵ amoris eorum; quapropter si ab angelo caeli determinatur visus ad bonos, fit laetitia et gaudium, si autem ad malos, fit dolor et cruciatus.

[6] Quod autem per tactum manus etiam significetur communicatio, translatio, ac receptio, est quia activum totius corporis collatum est in bracchia et in manus, ac interiora per exteriora exprimuntur in Verbo; inde est quod per ‘bracchia’, per ‘manus’, et imprimis per ‘dextram’ significetur potentia, videantur citata n. 10019, et n. 10023, 10076, et inde per ‘manus’ significatur quicquid est apud hominem, ita totus homo quatenus agens, citata n. 10019. Praeterea, quod omnes sensus externi, sicut visus, auditus, gustus, et odoratus, se referant ad tactum, et sint species tactus, notum est in orbe erudito.

[7] Quod per ‘tangere’ significetur communicatio, translatio, et receptio, constat ex pluribus locis in Verbo, quorum haec licet in medium afferre: ²⁶ apud Moschen, Unges tentorium conventus, et arcam testimonii, et mensam et omnia vasa ejus, et candelabrum et vasa ejus, et altare suffimenti, et altare holocausti, et omnia vasa ejus, et labrum et basin ejus; ita ²⁷ sanctificabis illa ut sint sanctum sanctorum; omnis qui tetigerit illa sanctificabitur, Exod. [xxx] 26-29:

apud eundem,

Omne quod attigerit residuum minhae, et residuum carnis ex sacrificiis, quae ‘Aharoni et filiis ²⁸ ’ ejus, sanctificabitur, Lev. 6:11, 20 [KJV 18, 27]:

apud Danielem,

Angelus tetigit Danielem, et restituit super stationem ejus, ac sustulit eum super genua sua: ac tetigit labia ejus, et aperuit os ejus; et addidit tangere illum, et corroboravit illum, 10:10, 16, 18:

apud Esaiam,

Unus de seraphim tetigit pruna os meum, dixit, Ecce tetigit haec labia tua, ideo recessit iniquitas tua, et peccatum tuum expiatur, 6:7:

apud Jeremiam,

Emisit Jehovah manum Suam et tetigit os meum, et dixit, Do verba Mea in os tuum, 1:9:

apud Matthaeum, Jesus extendens manum ad leprosum, tetigit illum, dicens, Volo, mundatus esto; et statim mundata est illius lepra, 8:3:

apud eundem,

Jesus vidit socrum Petri febri afflictam, et tetigit manum ejus, et reliquit eam febris, 8:14, 15:

apud eundem,

Jesus tetigit oculos caecorum, et aperti sunt eorum oculi, 9:29:

apud eundem,

Jesus tetigit oculos duorum caecorum, et statim visum receperunt, 20:34 ²⁹ :

apud Lucam, Jesus tetigit aurem surdi, et sanavit, 22:51:

apud Marcum, Attulerunt male habentes ad Jesum, ut saltem tangerent fimbriam indumenti Ipsius, et quotquot tetigerunt, salvi facti sunt, 6:56; Matth. 14:36:

apud Lucam, Mulier profluvio sanguinis laborans, tetigit fimbriam vestimenti ³⁰ Jesu; et ³¹ ex tempore stetit fluxus sanguinis: Jesus dixit, Quis est qui tetigit Me? tetigit Me aliquis, Ego cognovi virtutem egressam a Me, 8:44-48:

apud Marcum, Attulerunt ad Jesum infantes ut tangeret eos; et suscepit eos in ulnas, posuit manus Suas super eos, et benedixit illis, 10:13, 16

[8] ex his patet quod per ‘tangere’ significetur communicatio, ³² translatio et receptio.

[9] Similiter ubi agitur de immundis, per quae in sensu interno significantur mala et falsa, quae ab infernis, ut apud Moschen, Tangens mortuum quoad omnem animam hominis, immundus septem diebus. Omnis tangens mortuum, quoad animam hominis qui moritur, et non expiaverit se, habitaculum Jehovae polluit, ideo exscindetur anima haec ex Israele. Omnis qui tetigerit super superficie agri confossum gladio, aut mortuum, aut os hominis, aut sepulcrum, immundus erit septem dies. Tangens aquas separationis, immundus ad vesperam. Omne quod tetigerit immundus, immundum fiet; et anima quae tetigerit, immunda erit ad vesperam, Num. 19:11, 13, 16, 21, 22:

apud eundem,

Qui tangit immundas bestias, immunda reptilia, immundus ad vesperam: omne super quod ceciderit, immundum erit, sive vas ligni, vestis, aquae, vas testae, cibus, potus, clibanus, fons, cisterna, receptaculum aquarum, immunda erunt ³³ , Lev. 11:3 1-36;

[10] pariter Lev. 5:2, 3, 7:21 apud eundem,

Qui in fluxu, immundus est; vir qui tetigerit cubile ejus; si sederit super vase super quo ille; qui tetigerit carnem ejus, vestes ejus; si exspuerit fluxu affectus in mundum; currus super quo vehitur, vas testae; vas ligni, immundus erit, Lev. 15:1-fin. ³⁴ :

etiam qui tetigerit leprosum, Lev. 22:4:

apud eundem,

Si ceciderit de cadavere super omne semen sementis, quod seminatur, mundum erit; si vero data fuerit aqua super semen, et ceciderit cadaver super id, immundum erit, Lev. 11:37, 38;

per immunda illa significantur varia genera malorum et inde falsorum, quae ab inferno, quae communicata, translata, ac recepta; singula immunda ³⁵ aliquod malum in specie significant; mala enim sunt quae immunda reddunt hominem, nam infectant animam ejus; etiam ex malis spiritibus et geniis ³⁶ exundant mala cordis eorum, ac secundum persuasiones mali infectant praesentes; haec contagio ³⁷ est quae significatur per tactum immundorum:

[11] apud Moschen, De fructu arboris quae in medio horti, non comedetis, neque tangetis eam, ne moriamini, Gen. 3:3:

apud eundem,

Angelus qui cum Jacobo luctatus est, videns quod non praevaleret ei, tetigit acetabulum femoris ejus, et luxabatur acetabulum femoris, Gen. 32:26 [KJV 25]:

apud eundem,

Moscheh dixit quod non tangerent quicquam quod Koracho, Dathani, et Abiramo, ne consumantur ³⁸ ob omnia peccata eorum, Num. 16:26:

apud Esaiam,

Discedite, discedite, immundum ne tangite, exite e medio ejus, purificamini portantes vasa Jehovae, 52:11:

apud Jeremiam,

Errarunt caeci in plateis, polluti sunt sanguine, ea quae non possunt, tangunt vestimentis suis; recedite, immundus est, clamant ad illos, Recedite, ne tangite, Threni 4:14, 15:

apud Haggaeum, Ecce portabit vir carnem sanctitatis in ala vestis suae, et tangit ala sua panem, vel vinum, vel oleum, vel quemcumque cibum, usque non sanctificabitur; si tetigerit immundus anima quodcumque illorum, usque immundus erit, 2:12-14:

apud Hoscheam, Pejerare, et mentiri, et occidere, et furari, et adulterari, latrocinantur, et sanguines sanguines tangunt; propterea lugebit terra, 4:2, 3 ³⁹ .

脚注: