圣经文本

 

Exodus第34章

学习

   

1 Ac deinceps : Præcide, ait, tibi duas tabulas lapideas instar priorum, et scribam super eas verba, quæ habuerunt tabulæ quas fregisti.

2 Esto paratus mane, ut ascendas statim in montem Sinai, stabisque mecum super verticem montis.

3 Nullus ascendat tecum, nec videatur quispiam per totum montem : boves quoque et oves non pascantur e contra.

4 Excidit ergo duas tabulas lapideas, quales antea fuerant : et de nocte consurgens ascendit in montem Sinai, sicut præceperat ei Dominus, portans secum tabulas.

5 Cumque descendisset Dominus per nubem, stetit Moyses cum eo, invocans nomen Domini.

6 Quo transeunte coram eo, ait : Dominator Domine Deus, misericors et clemens, patiens et multæ miserationis, ac verax,

7 qui custodis misericordiam in millia ; qui aufers iniquitatem, et scelera, atque peccata, nullusque apud te per se innocens est ; qui reddis iniquitatem patrum filiis, ac nepotibus in tertiam et quartam progeniem.

8 Festinusque Moyses, curvatus est pronus in terram, et adorans

9 ait : Si inveni gratiam in conspectu tuo, Domine, obsecro ut gradiaris nobiscum (populus enim duræ cervicis est) et auferas iniquitates nostras atque peccata, nosque possideas.

10 Respondit Dominus : Ego inibo pactum videntibus cunctis : signa faciam quæ numquam visa sunt super terram, nec in ullis gentibus, ut cernat populus iste, in cujus es medio, opus Domini terribile quod facturus sum.

11 Observa cuncta quæ hodie mando tibi : ego ipse ejiciam ante faciem tuam Amorrhæum, et Chananæum, et Hethæum, Pherezæum quoque, et Hevæum, et Jebusæum.

12 Cave ne umquam cum habitatoribus terræ illius jungas amicitias, quæ sint tibi in ruinam :

13 sed aras eorum destrue, confringe statuas, lucosque succide :

14 noli adorare deum alienum. Dominus zelotes nomen ejus ; Deus est æmulator.

15 Ne ineas pactum cum hominibus illarum regionum : ne, cum fornicati fuerint cum diis suis, et adoraverint simulcra eorum, vocet te quispiam ut comedas de immolatis.

16 Nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis : ne, postquam ipsæ fuerint fornicatæ, fornicari faciant et filios tuos in deos suos.

17 Deos conflatiles non facies tibi.

18 Solemnitatem azymorum custodies. Septem diebus vesceris azymis, sicut præcepi tibi, in tempore mensis novorum : mense enim verni temporis egressus es de Ægypto.

19 Omne quod aperit vulvam generis maculini, meum erit. De cunctis animantibus, tam de bobus, quam de ovibus, meum erit.

20 Primogenitum asini redimes ove : sin autem nec pretium pro eo dederis, occidetur. Primogenitum filiorum tuorum redimes : nec apparebis in conspectu meo vacuus.

21 Sex diebus operaberis ; die septimo cessabis arare et metere.

22 Solemnitatem hebdomadarum facies tibi in primitiis frugum messis tuæ triticeæ, et solemnitatem, quando redeunte anni tempore cuncta conduntur.

23 Tribus temporibus anni apparebit omne masculinum tuum in conspectu omnipotentis Domini Dei Israël.

24 Cum enim tulero gentes a facie tua, et dilatavero terminos tuos, nullus insidiabitur terræ tuæ, ascendente te, et apparente in conspectu Domini Dei tui ter in anno.

25 Non immolabis super fermento sanguinem hostiæ meæ : neque residebit mane de victima solemnitatis Phase.

26 Primitias frugum terræ tuæ offeres in domo Domini Dei tui. Non coques hædum in lacte matris suæ.

27 Dixitque Dominus ad Moysen : Scribe tibi verba hæc, quibus et tecum et cum Israël pepigi fœdus.

28 Fuit ergo ibi cum Domino quadraginta dies et quadraginta noctes : panem non comedit, et aquam non bibit, et scripsit in tabulis verba fœderis decem.

29 Cumque descenderet Moyses de monte Sinai, tenebat duas tabulas testimonii, et ignorabat quod cornuta esset facies sua ex consortio sermonis Domini.

30 Videntes autem Aaron et filii Israël cornutam Moysi faciem, timuerunt prope accedere.

31 Vocatique ab eo, reversi sunt tam Aaron, quam principes synagogæ. Et postquam locutus est ad eos,

32 venerunt ad eum etiam omnes filii Israël : quibus præcepit cuncta quæ audierat a Domino in monte Sinai.

33 Impletisque sermonibus, posuit velamen super faciem suam.

34 Quod ingressus ad Dominum, et loquens cum eo, auferebat donec exiret, et tunc loquebatur ad filios Israël omnia quæ sibi fuerant imperata.

35 Qui videbant faciem egredientis Moysi esse cornutam, sed operiebat ille rursus faciem suam, siquando loquebatur ad eos.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#1288

学习本章节

  
/10837  
  

1288. Quod ‘verba una’ significent quod una doctrina in particulari, constat ex illis quae prius dicta sunt, ‘labium’ enim significat doctrinam in communi, ut ostensum, ‘verba’ autem doctrinam in particulari seu particularia doctrinae; nam particularia nihil faciunt ut dictum, modo spectent unum finem, qui est amare Dominum supra omnia et proximum sicut semet, tunc enim particularia sunt communium.

[2] Quod ‘Verbum’ significet omnem doctrinam de charitate et inde fide, et quod verba, illa quae sunt doctrinae, consta apud Davidem,

Confitebor Tibi in rectitudine cordis; in discendo me judici justitiae Tuae; statuta Tua custodiam:... In quo purum redde puer tramitem suum? ad custodiendum juxta Verbum Tuum: in toto corde meo quaesivi Te, ne aberrare me facias a praeceptis Tuis: in corde meo abscondi Verbum Tuum, ut non peccem Tibi Benedictus Tu Jehovah, doce me statuta Tua. Labiis meis enarravi omnia judicia oris Tui: in via testimoniorum Tuorum gavisus sum:... in mandatis Tuis meditor; et intueor vias Tuas; in statutis Tuis delector; non obliviscor Verbi Tui, Ps. 119:6-17 1 ;

‘Verbum’ pro doctrina in genere; ibi quod distincta sint praeceptajudicia, testimonia, mandata, statuta, via, labia, patet, quae omnia sunt Verbi seu doctrinae; etiam alibi in Verbo ubivis illa distincta significant:

apud eundem,

[3] Canticum amoris: volvit 2 cor meum verbum bonum; ... lingua mea stilus scribae expediri; pulcher es prae filiis hominis; effusa est gratia labiis tuis; ... equita super verbo veritatis, et mansuetudinis justitiae, docebit te mirabilia dextra tua, Ps. 45:1-3, 5;

‘equitare super verbo veritatis, et mansuetudinis justitiae’ est docere doctrinam veri et boni; hic sicut alibi in Verbo distincta significat verbum, os, labium, et lingua; quod sint doctrinae de charitate, constat quia appellatur ‘canticum amorum’, de qua doctrina praedicatur ‘pulchritudo prae filiis hominis, gratia labiorum, dextra quae docet mirabilia’:

apud Esaiam,

[4] Verbum misit Jehovah 3 in Jacobum, et cecidit 4 in Israele 9:8;

‘verbum’ pro doctrina cultus interni et externi, ‘Jacobus’ ibi pro cultu externo, ‘Israel’ pro interno:

apud Matthaeum, Jesus dixit, Non e pane solum vivit homo, sed ab omni verbo, quod exit ex ore Dei, 4:4:

apud eundem,

Quando quis audit verbum regni, et non attendit, venit malus, et rapit quod seminatum est in corde, 13:19;

tum de verbo ibi vers. 20:

apud eundem,

Caelum et terra transibunt, verba autem Mea non transibunt, 24:35;

ibi ‘verbum’ pro doctrina Domini, et ‘verba’ pro illis quae sunt Ipsius doctrinae.

[5] Quia ‘verba’ pro omnibus doctrinae, ideo praecepta decalogi appellantur ‘verba’, apud Mosen,

Scripsit Jehovah super tabulis verba foederis, decem verba, Exod. 34:28:

apud eundem,

Indicavit vobis foedus Suum, quod praecepit vobis ad faciendum, decem verba, et scripsit illa super duabus tabulis lapidum, Deut. 4:13; 10:4:

apud eundem,

Cave tibi, et custodi animam tuam valde, ne forte obliviscaris verba, quae viderunt oculi tui, Deut. 4:9: praeter alibi.

脚注:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. Hebrew [ ] (rahash) = ‘to boil or bubble up, to emit’. KJV (1611) ‘overfloweth’, the KJV (1611) ‘is inditing’. The First Latin Edition has voluit, evidently a printer’s error for volvit, the rendering Schmidius has.

3. Hebrew here is ‘Adonai’ = Lord. In 2921 Swedenborg has verbum misit Dominus for the same ref.

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.