圣经文本

 

Exodus第15章

学习

   

1 Tunc cecinit Moyses et filii Israël carmen hoc Domino, et dixerunt : Cantemus Domino : gloriose enim magnificatus est, equum et ascensorem dejecit in mare.

2 Fortitudo mea, et laus mea Dominus, et factus est mihi in salutem : iste Deus meus, et glorificabo eum : Deus patris mei, et exaltabo eum.

3 Dominus quasi vir pugnator, Omnipotens nomen ejus,

4 currus Pharaonis et exercitum ejus projecit in mare : electi principes ejus submersi sunt in mari Rubro.

5 Abyssi operuerunt eos ; descenderunt in profundum quasi lapis.

6 Dextera tua, Domine, magnificata est in fortitudine : dextera tua, Domine, percussit inimicum.

7 Et in multitudine gloriæ tuæ deposuisti adversarios tuos : misisti iram tuam, quæ devoravit eos sicut stipulam.

8 Et in spiritu furoris tui congregatæ sunt aquæ : stetit unda fluens, congregata sunt abyssi in medio mari.

9 Dixit inimicus : Persequar et comprehendam, dividam spolia, implebitur anima mea : evaginabo gladium meum, interficiet eos manus mea.

10 Flavit spiritus tuus, et operuit eos mare : submersi sunt quasi plumbum in aquis vehementibus.

11 Quis similis tui in fortibus, Domine ? quis similis tui, magnificus in sanctitate, terribilis atque laudabilis, faciens mirabilia ?

12 Extendisti manum tuam, et devoravit eos terra.

13 Dux fuisti in misericordia tua populo quem redemisti : et portasti eum in fortitudine tua, ad habitaculum sanctum tuum.

14 Ascenderunt populi, et irati sunt : dolores obtinuerunt habitatores Philisthiim.

15 Tunc conturbati sunt principes Edom, robustos Moab obtinuit tremor : obriguerunt omnes habitatores Chanaan.

16 Irruat super eos formido et pavor, in magnitudine brachii tui : fiant immobiles quasi lapis, donec pertranseat populus tuus, Domine, donec pertranseat populus tuus iste, quem possedisti.

17 Introduces eos, et plantabis in monte hæreditatis tuæ, firmissimo habitaculo tuo quod operatus es, Domine : sanctuarium tuum, Domine, quod firmaverunt manus tuæ.

18 Dominus regnabit in æternum et ultra.

19 Ingressus est enim eques Pharao cum curribus et equitibus ejus in mare : et reduxit super eos Dominus aquas maris : filii autem Israël ambulaverunt per siccum in medio ejus.

20 Sumpsit ergo Maria prophetissa, soror Aaron, tympanum in manu sua : egressæque sunt omnes mulieres post eam cum tympanis et choris,

21 quibus præcinebat, dicens : Cantemus Domino, gloriose enim magnificatus est : equum et ascensorem ejus dejecit in mare.

22 Tulit autem Moyses Israël de mari Rubro, et egressi sunt in desertum Sur : ambulaveruntque tribus diebus per solitudinem, et non inveniebant aquam.

23 Et venerunt in Mara, nec poterant bibere aquas de Mara, eo quod essent amaræ : unde et congruum loco nomen imposuit, vocans illum Mara, id est, amaritudinem.

24 Et murmuravit populus contra Moysen, dicens : Quid bibemus ?

25 At ille clamavit ad Dominum, qui ostendit ei lignum : quod cum misisset in aquas, in dulcedinem versæ sunt : ibi constituit ei præcepta, atque judicia, et ibi tentavit eum,

26 dicens : Si audieris vocem Domini Dei tui, et quod rectum est coram eo feceris, et obedieris mandatis ejus, custodierisque omnia præcepta illius, cunctum languorem, quem posui in Ægypto, non inducam super te : ego enim Dominus sanator tuus.

27 Venerunt autem in Elim filii Israël, ubi erant duodecim fontes aquarum, et septuaginta palmæ : et castrametati sunt juxta aquas.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#6125

学习本章节

  
/10837  
  

6125. ‘Pro equis’: quod significet scientifica ex intellectuali, constat ex significatione ‘equorum’ quod sint intellectualia, de qua n. 2760-2762, 3217, 5321; et quia praedicantur de Aegypto per quam significantur scientifica, sunt hic ‘equi’ scientifica ex intellectuali. Quid scientifica ex intellectuali, dicendum: est homini intellectuale et est illi voluntarium, et haec non solum in interno ejus homine sed etiam in externo; intellectuale apud hominem augetur et crescit ab infantia ad virilem ejus aetatem, et consistit in intuitione rerum ex talibus quae sunt experientiae et scientiae, tum 1 in intuitione causarum ab effectibus, ut et consequentium ex nexu causarum; ita consistit intellectuale in comprehensione et perceptione talium quae sunt vitae civilis et moralis; existit ex influxu lucis e caelo, quapropter unusquisque homo quoad intellectuale potest perfici; intellectuale unicuique secundum applicationem, secundum vitam et secundum indolem datur, nec deficit ulli si modo sanae mentis sit; et datur homini ob finem, ut possit in libero et electione esse, hoc est, in libero 2 eligendi bonum aut malum; nisi intellectuale ei sit quale descriptum, ex semet non potest id facere, ita nec posset ei aliquid appropriari.

[2] Ulterius sciendum quod intellectuale hominis sit quod recipit spirituale, ita ut sit recipiens veri et boni spiritualis; nihil enim boni, hoc est, charitatis, et nihil veri, hoc est, fidei, potest insinuari alicui qui non intellectuale habet, sed insinuantur secundum ejus intellectuale; quapropter etiam homo non regeneratur a Domino priusquam in adulta aetate cum ei intellectuale; prius cadit bonum amoris et verum fidei sicut semen in humum prorsus sterilem; cumque regeneratus est homo tunc intellectuale ejus praestat illum usum quod videat et percipiat quid bonum et inde quid verum, transfert enim intellectuale illa quae sunt lucis caeli in illa quae sunt luminis naturae, unde illa in his apparent sicut affectiones interiores hominis in facie non simulata; et quia intellectuale illum usum praestat, ideo in Verbo multis in locis ubi de spirituali Ecclesiae, etiam de intellectuali ejus agitur; de qua re, ex Divina Domini Misericordia, alibi.

[3] Ex his nunc constare potest quid per scientifica ex intellectuali intelligitur, quod nempe scientifica quae confirmant 3 illa, quae homo intellectualiter capit et percipit, haec sive mala sint sive bona; haec scientifica sunt quae per ‘equos ex Aegypto’ in Verbo significantur; ut apud Esaiam,

Vae descendentibus in Aegyptum pro auxilio, et super equis innituntur; confiduntque super curru quod 4 multus, et super equitibus quod validi sint valde, et non respiciunt ad Sanctum Israelis, et Jehovam non quaerunt; nam Aegyptus homo non Deus, et equi ejus caro non spiritus, 31:1, 3:

[4] ‘equi ex Aegypto’ pro scientificis ex intellectuali perverso:

apud Ezechielem,

Rebellavit contra eum, mittendo legatos suos in Aegyptum, ut daret illi equos, et populum multum: num prosperabitur? num eripietur faciens hoc 17:15;

‘equi ex Aegypto’ etiam pro scientificis ex intellectuali perverso, quae consuluntur in rebus fidei, et non creditur Verbo, hoc est, Domino, nisi ex illis; ita nunquam creditur, nam in intellectuali perverso regnat negativum.

[5] Quod talia scientifica destructa sint, repraesentatur per ‘quod equi et currus Pharaonis submersi sint in mari Suph’; et quia illa, per ‘equos’, et falsa doctrinalia per ‘currus’ significantur, ideo toties ibi equi et currus nominantur, videatur Exod. 14:17, 18, 23, 26, 28; et inde in Cantico Mosis et Miriamis, Ingressus est equus Pharaonis, tum currus ejus, tum equites ejus in mare; sed redire fecit Jehovah super eos aquas maris.... Cantate Jehovae, quia exaltando exaltavit Se, equum et equitem ejus projecit in mare, Exod. 15:19, 21.

[6] Similia scientifica etiam significantur per illa quae praescripta sunt regi super Israelem, apud Mosen,

Si regem cupiant, e medio fratrum ponetur super eos rex; modo non multiplicet sibi equos, nec reducat populum in Aegyptum ut multiplicet equos, Deut. 17:15, 16;

‘rex’ repraesentabat Dominum quoad Divinum Verum, n. 1672, 1728, 2015, 2069, 3009, 3670, 4575, 4581, 4789, 4966, 5044, 5068, ita quoad intelligentiam, haec enim cum genuina, est ex Divino Vero; quod intelligentia per Verbum quod est Divinum Verum, comparanda sit, non autem per scientifica ex proprio intellectuali, significatur per quod ‘rex non multiplicaret equos, et non reduceret populum in Aegyptum ut multiplicet equos’.

脚注:

1. ex, in the First Latin Edition.

2. et elegendi, in the First Latin Edition.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.