圣经文本

 

Γένεση第9章

学习

   

1 Και ευλογησεν ο Θεος τον Νωε και τους υιους αυτου· και ειπε προς αυτους, Αυξανεσθε και πληθυνεσθε, και γεμισατε την γην·

2 και ο φοβος σας και ο τρομος σας θελει εισθαι επι παντα τα ζωα της γης, και επι παντα τα πτηνα του ουρανου, επι παν ο, τι ερπει επι της γης, και επι παντας τους ιχθυας της θαλασσης· εις τας χειρας σας εδοθησαν·

3 παν κινουμενον, το οποιον ζη, θελει εισθαι εις σας προς τροφην· ως τον χλωρον χορτον εδωκα τα παντα εις εσας·

4 κρεας ομως με την ζωην αυτου, με το αιμα αυτου, δεν θελετε φαγει·

5 και εξαπαντος το αιμα σας, το αιμα της ζωης σας, θελω εκζητησει εκ της χειρος παντος ζωου θελω εκζητησει αυτο, και εκ της χειρος του ανθρωπου· εκ της χειρος παντος αδελφου αυτου θελω εκζητησει την ζωην του ανθρωπου·

6 οστις χυση αιμα ανθρωπου, υπο ανθρωπου θελει χυθη το αιμα αυτου· διοτι κατ' εικονα Θεου εποιησεν ο Θεος τον ανθρωπον·

7 σεις δε αυξανεσθε και πληθυνεσθε, πολλαπλασιαζεσθε επι της γης, και πληθυνεσθε επ' αυτης.

8 Και ειπεν ο Θεος προς τον Νωε και προς τους υιους αυτου μετ' αυτου, λεγων,

9 Και εγω, ιδου, στηνω την διαθηκην μου προς εσας, και προς το σπερμα σας υστερον απο σας·

10 και προς παν εμψυχον ζωον, το οποιον ειναι με σας, εκ των πτηνων, εκ των κτηνων και εκ παντων των ζωων της γης, τα οποια ειναι με σας· απο παντος του εξελθοντος εκ της κιβωτου, εως παντος ζωου της γης·

11 και στηνω την διαθηκην μου προς εσας· και δεν θελει πλεον εξολοθρευθη πασα σαρξ απο των υδατων του κατακλυσμου· ουδε θελει εισθαι πλεον κατακλυσμος δια να φθειρη την γην.

12 Και ειπεν ο Θεος, Τουτο ειναι το σημειον της διαθηκης, την οποιαν εγω καμνω μεταξυ εμου και υμων και παντος εμψυχου ζωου το οποιον ειναι με σας, εις γενεας αιωνιους·

13 Θετω το τοξον μου εν τη νεφελη, και θελει εισθαι εις σημειον διαθηκης μεταξυ εμου και της γης·

14 και οταν συννεφωσω νεφελην επι της γης, θελει φανη το τοξον εν τη νεφελη·

15 και θελω ενθυμηθη την διαθηκην μου, την μεταξυ εμου και υμων, και παντος εμψυχου ζωου εκ πασης σαρκος· και τα υδατα δεν θελουσιν εισθαι πλεον εις κατακλυσμον δια να εξαλειψωσι πασαν σαρκα·

16 και το τοξον θελει εισθαι εν τη νεφελη· και θελω βλεπει αυτο, δια να ενθυμωμαι την παντοτεινην διαθηκην την μεταξυ Θεου και παντος εμψυχου ζωου εκ πασης σαρκος ητις ειναι επι της γης.

17 Και ειπεν ο Θεος προς τον Νωε, Τουτο ειναι το σημειον της διαθηκης, την οποιαν εστησα μεταξυ εμου και πασης σαρκος ητις ειναι επι της γης.

18 Ησαν δε οι υιοι του Νωε, οι εξελθοντες εκ της κιβωτου, Σημ και Χαμ και Ιαφεθ. Ο δε Χαμ ητο πατηρ του Χανααν.

19 Οι τρεις ουτοι ειναι οι υιοι του Νωε, και εκ τουτων διεσπαρησαν εις πασαν την γην.

20 Και ηρχισεν ο Νωε να ηναι γεωργος και εφυτευσεν αμπελωνα·

21 και επιεν εκ του οινου και εμεθυσθη, και εγυμνωθη εν τη σκηνη αυτου.

22 Και ειδεν ο Χαμ, ο πατηρ του Χανααν, την γυμνωσιν του πατρος αυτου· και ανηγγειλε τουτο προς τους δυο αδελφους αυτου εξω.

23 Και λαβοντες ο Σημ και ο Ιαφεθ το ενδυμα, επεθηκαν αυτο επι τα δυο αυτων νωτα· και βαδισαντες οπισθονωτα, εσκεπασαν την γυμνωσιν του πατρος αυτων· και τα προσωπα αυτων ησαν προς τα οπισω, και την γυμνωσιν του πατρος αυτων δεν ειδον.

24 Ανανηψας δε ο Νωε απο του οινου αυτου, εμαθεν οσα εκαμεν εις αυτον ο υιος αυτου ο νεωτερος.

25 Και ειπεν, Επικαταρατος ο Χανααν· δουλος των δουλων θελει εισθαι εις τους αδελφους αυτου.

26 Και ειπεν, Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Σημ. Και ο Χανααν θελει εισθαι δουλος εις αυτον·

27 ο Θεος θελει πλατυνει τον Ιαφεθ, και θελει κατοικησει εν ταις σκηναις του Σημ, ο δε Χανααν θελει εισθαι δουλος εις αυτον·

28 Και εζησεν ο Νωε μετα τον κατακλυσμον τριακοσια πεντηκοντα ετη.

29 Και εγειναν πασαι αι ημεραι του Νωε εννεακοσια πεντηκοντα ετη· και απεθανε.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#1050

学习本章节

  
/10837  
  

1050. 'And with every living soul in all flesh' means the entire human race. This is clear from the meaning of 'living soul in all flesh'. Every individual is called 'a living soul' from that which is living within him. No one can possibly live, let alone as a human being, if he does not have something living within him, that is, if he does not have some measure of 'innocence, charity, and mercy, or from these something of a similar or comparable nature. This measure of innocence, charity, and mercy a person receives from the Lord when he is an infant and during childhood, as becomes clear from the state of infants and also from that of childhood. What a person receives at that time is preserved within him, and the things that are preserved are in the Word called 'remnants', which are the Lord's alone with a person. These remnants that are being preserved are what make it possible for someone when he becomes adult to be a human being. Regarding these remnants, see what appears in 468, 530, 560-563, 576.

[2] That the states of innocence, charity, and mercy that have been his in infancy and in childhood years enable a person to be human is quite clear from the fact that man is not born as animals are, ready to perform any of life's activities, but has to learn how to do every single one. The things he learns to do then become through the performance of them habitual and so to speak natural to him. Man is not even able to walk, or to talk, until he learns how to do so; and the same applies to everything else. Through usage these activities become so to speak natural to him. The situation is the same with regard to the states of innocence, charity, and mercy with which likewise he is endowed from infancy. But for these states man would be far inferior to any animal. These states however are not states that man acquires by learning but ones which he receives as a free gift from the Lord, and which the Lord preserves within him. These, together with truths of faith, are what are also called remnants and are the Lord's alone. To the extent that a person in adult life destroys these states, he becomes a dead man. When a person is being regenerated these states are the principal agents of regeneration, and he is brought into these states, for, as stated already, the Lord works by means of remnants.

[3] These remnants present with everybody are what are here called 'the living soul in all flesh'. That 'all flesh' means everybody and so the entire human race becomes clear from the meaning of 'flesh' in many places in the Word - see what has been shown in 574 - as in Matthew,

Unless those days were shortened, no flesh would be saved. Matthew 24:22; Mark 13:20.

In John,

Jesus said, Father, glorify Your Son, as You have given Him power over all flesh. John 17:1-2.

In Isaiah,

The glory of Jehovah will be revealed, and all flesh will see it. Isaiah 40:5.

In the same prophet,

All flesh will know that I am Jehovah your Saviour. Isaiah 49:26.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.