新基督教圣经研究

圣经文本

 

Γένεση第9章

学习

   

1 Και ευλογησεν ο Θεος τον Νωε και τους υιους αυτου· και ειπε προς αυτους, Αυξανεσθε και πληθυνεσθε, και γεμισατε την γην·

2 και ο φοβος σας και ο τρομος σας θελει εισθαι επι παντα τα ζωα της γης, και επι παντα τα πτηνα του ουρανου, επι παν ο, τι ερπει επι της γης, και επι παντας τους ιχθυας της θαλασσης· εις τας χειρας σας εδοθησαν·

3 παν κινουμενον, το οποιον ζη, θελει εισθαι εις σας προς τροφην· ως τον χλωρον χορτον εδωκα τα παντα εις εσας·

4 κρεας ομως με την ζωην αυτου, με το αιμα αυτου, δεν θελετε φαγει·

5 και εξαπαντος το αιμα σας, το αιμα της ζωης σας, θελω εκζητησει εκ της χειρος παντος ζωου θελω εκζητησει αυτο, και εκ της χειρος του ανθρωπου· εκ της χειρος παντος αδελφου αυτου θελω εκζητησει την ζωην του ανθρωπου·

6 οστις χυση αιμα ανθρωπου, υπο ανθρωπου θελει χυθη το αιμα αυτου· διοτι κατ' εικονα Θεου εποιησεν ο Θεος τον ανθρωπον·

7 σεις δε αυξανεσθε και πληθυνεσθε, πολλαπλασιαζεσθε επι της γης, και πληθυνεσθε επ' αυτης.

8 Και ειπεν ο Θεος προς τον Νωε και προς τους υιους αυτου μετ' αυτου, λεγων,

9 Και εγω, ιδου, στηνω την διαθηκην μου προς εσας, και προς το σπερμα σας υστερον απο σας·

10 και προς παν εμψυχον ζωον, το οποιον ειναι με σας, εκ των πτηνων, εκ των κτηνων και εκ παντων των ζωων της γης, τα οποια ειναι με σας· απο παντος του εξελθοντος εκ της κιβωτου, εως παντος ζωου της γης·

11 και στηνω την διαθηκην μου προς εσας· και δεν θελει πλεον εξολοθρευθη πασα σαρξ απο των υδατων του κατακλυσμου· ουδε θελει εισθαι πλεον κατακλυσμος δια να φθειρη την γην.

12 Και ειπεν ο Θεος, Τουτο ειναι το σημειον της διαθηκης, την οποιαν εγω καμνω μεταξυ εμου και υμων και παντος εμψυχου ζωου το οποιον ειναι με σας, εις γενεας αιωνιους·

13 Θετω το τοξον μου εν τη νεφελη, και θελει εισθαι εις σημειον διαθηκης μεταξυ εμου και της γης·

14 και οταν συννεφωσω νεφελην επι της γης, θελει φανη το τοξον εν τη νεφελη·

15 και θελω ενθυμηθη την διαθηκην μου, την μεταξυ εμου και υμων, και παντος εμψυχου ζωου εκ πασης σαρκος· και τα υδατα δεν θελουσιν εισθαι πλεον εις κατακλυσμον δια να εξαλειψωσι πασαν σαρκα·

16 και το τοξον θελει εισθαι εν τη νεφελη· και θελω βλεπει αυτο, δια να ενθυμωμαι την παντοτεινην διαθηκην την μεταξυ Θεου και παντος εμψυχου ζωου εκ πασης σαρκος ητις ειναι επι της γης.

17 Και ειπεν ο Θεος προς τον Νωε, Τουτο ειναι το σημειον της διαθηκης, την οποιαν εστησα μεταξυ εμου και πασης σαρκος ητις ειναι επι της γης.

18 Ησαν δε οι υιοι του Νωε, οι εξελθοντες εκ της κιβωτου, Σημ και Χαμ και Ιαφεθ. Ο δε Χαμ ητο πατηρ του Χανααν.

19 Οι τρεις ουτοι ειναι οι υιοι του Νωε, και εκ τουτων διεσπαρησαν εις πασαν την γην.

20 Και ηρχισεν ο Νωε να ηναι γεωργος και εφυτευσεν αμπελωνα·

21 και επιεν εκ του οινου και εμεθυσθη, και εγυμνωθη εν τη σκηνη αυτου.

22 Και ειδεν ο Χαμ, ο πατηρ του Χανααν, την γυμνωσιν του πατρος αυτου· και ανηγγειλε τουτο προς τους δυο αδελφους αυτου εξω.

23 Και λαβοντες ο Σημ και ο Ιαφεθ το ενδυμα, επεθηκαν αυτο επι τα δυο αυτων νωτα· και βαδισαντες οπισθονωτα, εσκεπασαν την γυμνωσιν του πατρος αυτων· και τα προσωπα αυτων ησαν προς τα οπισω, και την γυμνωσιν του πατρος αυτων δεν ειδον.

24 Ανανηψας δε ο Νωε απο του οινου αυτου, εμαθεν οσα εκαμεν εις αυτον ο υιος αυτου ο νεωτερος.

25 Και ειπεν, Επικαταρατος ο Χανααν· δουλος των δουλων θελει εισθαι εις τους αδελφους αυτου.

26 Και ειπεν, Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Σημ. Και ο Χανααν θελει εισθαι δουλος εις αυτον·

27 ο Θεος θελει πλατυνει τον Ιαφεθ, και θελει κατοικησει εν ταις σκηναις του Σημ, ο δε Χανααν θελει εισθαι δουλος εις αυτον·

28 Και εζησεν ο Νωε μετα τον κατακλυσμον τριακοσια πεντηκοντα ετη.

29 Και εγειναν πασαι αι ημεραι του Νωε εννεακοσια πεντηκοντα ετη· και απεθανε.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#1044

学习本章节

  
/10837  
  

1044. 'And it will be for a sign of the covenant between Me and the earth' means a token of the Lord's presence in charity, 'the earth' here being a person's proprium. This is clear from what has been stated already. That 'the earth' means a person's Proprium is clear from the internal sense and from the whole train of thought. Above it was stated that 'this is the sign of the covenant between Me and you and every living soul that is with you' meant whatever has been regenerated; but here the wording is different - 'it will be for a sign of the covenant between Me and the earth'. From this, and also from the repetition of 'sign of the covenant', it is evident that something different is meant here, and indeed that 'the earth' is that which has not been regenerated, and which is incapable of being, namely the will part of a person's proprium.

[2] When somebody is regenerate he belongs to the Lord so far as the understanding Part of his mind is concerned but belongs to himself so far as the will part of it is concerned. These two parts in the spiritual man are opposed to each other. But although the will part of a person's proprium is opposed, its continuing presence is nevertheless inevitable. Indeed all the obscurity in the understanding part, that is, all the thickness of his cloud, originates there. It is constantly flowing in from there, and in the measure it flows in so the cloud in the understanding part thickens; but in the measure it is taken away, the cloud thins out. This is why 'the earth' here means a person's proprium. That 'the earth' means the bodily part of man's nature as well as having many other meanings has been shown already.

[3] The relationship between those two parts is like two parties who were first of all joined together by a covenant of friendship - as will and understanding were in the member of the Most Ancient Church - and then the friendship was broken off and hostility arose, as happened when man corrupted totally the will part of him. After that, when the covenant is renewed, the hostile part presents itself as though the covenant were with it. But no covenant is made with it because it is utterly opposed and contrary. It is made instead with that which flows in from it, as has been stated, that is, with the understanding part of the proprium. The sign or token of the covenant is this, that to the extent the Lord is present in the understanding part of the proprium the will part of it will be taken away. The relationship between the two is just like that of heaven and hell. The understanding part of a regenerate person, by virtue of the charity in which the Lord is present, is heaven, while the will part of him is hell. To the extent the Lord is present in heaven, hell is removed; for when he subsists from himself man is in hell, but when he does so from the Lord he is in heaven. Man is constantly being raised up from hell into heaven, and so far as he is raised up his hell is taken away from him. The sign or token therefore that the Lord is present rests in the fact that man's own will is taken away. The possibility of that removal is achieved by means of temptations and many other means of regeneration.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org