圣经文本

 

Γένεση第22章

学习

   

1 Μετα δε τα πραγματα ταυτα ο Θεος εδοκιμασε τον Αβρααμ, και ειπε προς αυτον, Αβρααμ· ο δε ειπεν, Ιδου, εγω.

2 Και ειπε, Λαβε τωρα τον υιον σου τον μονογενη, τον οποιον ηγαπησας, τον Ισαακ, και υπαγε εις τον τοπον Μορια, και προσφερε αυτον εκει εις ολοκαυτωμα, επι ενος των ορεων, το οποιον θελω σοι ειπει.

3 Σηκωθεις δε Αβρααμ ενωρις το πρωι, εσαμαρωσε την ονον αυτου και ελαβε μεθ' εαυτου δυο εκ των δουλων αυτου και Ισαακ τον υιον αυτου· και σχισας ξυλα δια την ολοκαυτωσιν, εσηκωθη και υπηγεν εις τον τοπον τον οποιον ειπε προς αυτον ο Θεος.

4 Την δε τριτην ημεραν υψωσας ο Αβρααμ τους οφθαλμους αυτου, ειδε τον τοπον μακροθεν.

5 Και ειπεν ο Αβρααμ προς τους δουλους αυτου, Σεις καθισατε αυτου μετα της ονου· εγω δε και το παιδαριον θελομεν υπαγει εως εκει· και αφου προσκυνησωμεν, θελομεν επιστρεψει προς εσας.

6 Και λαβων ο Αβρααμ τα ξυλα της ολοκαυτωσεως, επεθεσεν επι τον Ισαακ τον υιον αυτου· και ελαβεν εις την χειρα αυτου το πυρ, και την μαχαιραν, και υπηγον οι δυο ομου.

7 Τοτε ελαλησεν ο Ισαακ προς Αβρααμ τον πατερα αυτου και ειπε, Πατερ μου. Ο δε ειπεν, Ιδου, εγω, τεκνον μου. Και ειπεν ο Ισαακ, Ιδου, το πυρ και τα ξυλα· αλλα που το προβατον δια την ολοκαυτωσιν;

8 Και ειπεν ο Αβρααμ, Ο Θεος, τεκνον μου, θελει προβλεψει εις εαυτον το προβατον δια την ολοκαυτωσιν. Και επορευοντο οι δυο ομου.

9 Αφου δε εφθασαν εις τον τοπον τον οποιον ειπε προς αυτον ο Θεος, ωκοδομησεν εκει ο Αβρααμ το θυσιαστηριον και διεθεσε τα ξυλα, και δεσας τον Ισαακ τον υιον αυτου εβαλεν αυτον επι το θυσιαστηριον επανω των ξυλων·

10 και εκτεινας ο Αβρααμ την χειρα αυτου, ελαβε την μαχαιραν δια να σφαξη τον υιον αυτου.

11 Αγγελος δε Κυριου εφωνησε προς αυτον εκ του ουρανου και ειπεν, Αβρααμ, Αβρααμ. Ο δε ειπεν, Ιδου, εγω.

12 Και ειπε, Μη επιβαλης την χειρα σου επι το παιδαριον, και μη πραξης εις αυτο μηδεν· διοτι τωρα εγνωρισα οτι συ φοβεισαι τον Θεον, επειδη δεν ελυπηθης τον υιον σου τον μονογενη δι' εμε.

13 Και υψωσας ο Αβρααμ τους οφθαλμους αυτου ειδε· και ιδου, κριος οπισθεν αυτου, κρατουμενος απο των κερατων αυτου εις φυτον πυκνοκλαδον· και ελθων ο Αβρααμ, ελαβε τον κριον και προσεφερεν αυτον εις ολοκαυτωμα αντι του υιου αυτου.

14 Και εκαλεσεν ο Αβρααμ το ονομα του τοπου εκεινου Ιεοβα-ιρε· ως λεγεται και την σημερον, Εν τω ορει ο Κυριος θελει εμφανισθη.

15 Και εφωνησε δευτερον ο αγγελος του Κυριου προς τον Αβρααμ εκ του ουρανου,

16 και ειπεν, Ωμοσα εις εμαυτον, λεγει Κυριος, οτι, επειδη επραξας το πραγμα τουτο και δεν ελυπηθης τον υιον σου, τον μονογενη σου,

17 οτι ευλογων θελω σε ευλογησει, και πληθυνων θελω πληθυνει το σπερμα σου ως τα αστρα του ουρανου και ως την αμμον την παρα το χειλος της θαλασσης· και το σπερμα σου θελει κυριευσει τας πυλας των εχθρων αυτου·

18 και εν τω σπερματι σου θελουσιν ευλογηθη παντα τα εθνη της γης· διοτι υπηκουσας εις την φωνην μου.

19 Και επεστρεψεν ο Αβρααμ προς τους δουλους αυτου· και σηκωθεντες, υπηγον ομου εις Βηρ-σαβεε· και κατωκησεν ο Αβρααμ Ενβηρ-σαβεε.

20 Μετα δε τα πραγματα ταυτα, ανηγγειλαν προς τον Αβρααμ λεγοντες, Ιδου, η Μελχα εγεννησε και αυτη υιους εις τον Ναχωρ τον αδελφον σου·

21 τον Ουζ πρωτοτοκον αυτου, και τον Βουζ αδελφον αυτου, και τον Κεμουηλ τον πατερα του Αραμ,

22 και τον Κεσεδ, και τον Αζαυ, και τον Φαλδες, και τον Ιελδαφ, και τον Βαθουηλ.

23 Ο δε Βαθουηλ εγεννησε την Ρεβεκκαν· τους οκτω τουτους εγεννησεν η Μελχα εις τον Ναχωρ τον αδελφον του Αβρααμ.

24 Και η παλλακη αυτου, η ονομαζομενη Ρευμα, εγεννησε και αυτη τον Ταβεκ και τον Γααμ και τον Ταχας και τον Μααχα.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#2764

学习本章节

  
/10837  
  

2764. Genesis 22

1. And so it was after these events, that God tempted Abraham, and said to him, Abraham. And he said, Here I am.

2. And He said, Take now your son, your only one, whom you love, Isaac, and get you to the land of Moriah, and offer him there as a burnt offering on one of the mountains of which I tell you.

3. And in the morning Abraham rose up early, and saddled his ass, and took two of his servants 1 with him, and Isaac his son, and split the pieces of wood for the burnt offering, and rose up and went to the place of which God had told him.

4. On the third day Abraham lifted up his eyes and saw the place from afar off.

5. And Abraham said to his servants, Remain here with the ass, and I and the boy will go over there, and we will bow ourselves down, and return to you.

6. And Abraham took the pieces of wood for the burnt offering and laid them on Isaac his son; and he took in his hand the fire and the knife, and the two of them went on together.

7. And Isaac said to Abraham his father - he said - My father. And he said, Here I am, my son. And he said, Behold, the fire and the pieces of wood, but where is the animal for the burnt offering?

8. And Abraham said, God will see for Himself to the animal for a burnt offering, my son. And the two of them went on together.

9. And they came to the place of which God told him, and Abraham built the altar there, and laid the pieces of wood in order, and bound Isaac his son, and laid him on the altar, upon the pieces of wood.

10. And Abraham put forth his hand and took the knife to slay his son.

11. And the angel of Jehovah called to him out of heaven, and said Abraham, Abraham. And he said, Here I am.

12. And he said, Do not put forth your hand towards the boy and do not do anything to him, for now I know that you fear God and have not withheld your son, your only son, from Me.

13. And Abraham lifted up his eyes and saw, and behold, a ram behind [him] caught in a thicket by its horns. And Abraham went and took the ram, and offered it as a burnt offering instead of his son.

14. And Abraham called the name of that place, Jehovah will see; as it is said today, On the mountain Jehovah will see [to it].

15. And the angel of Jehovah called to Abraham a second time out of heaven.

16. And he said, By Myself I have sworn, says Jehovah, that because you have done this thing, and have not withheld your son, your only son,

17. I will certainly bless you, and I will certainly multiply your seed like the stars of the heavens and like the sand which is on the seashore. And your seed will inherit the gate of their 2 enemies.

18. And in your seed all the nations of the earth will be blessed because you have hearkened to My voice.

19. And Abraham returned to his servants, and they rose up and went together to Beersheba; and Abraham dwelt in Beersheba.

20. And so it was, after these events, 3 that it was pointed out to Abraham, saying, Behold, Milkah, she also has borne sons, to Nahor your brother:

21. Uz her firstborn, and Buz his brother, and Kemuel the father of Aram;

22. And Kesed, and Hazo, and Pildash, and Jidlaph, and Bethuel.

23. And Bethuel begot Rebekah. These eight Milkah bore to Nahor, Abraham's brother.

24. And his concubine, whose name was Reumah; and she too bore Tebah, and Gaham, and Tahash, and Maakah.

CONTENTS

The subject in this chapter in the internal sense is the Lord's severest and inmost temptations, by means of which He united the Human Essence to the Divine Essence; then it is the salvation by means of that union of those who constitute the Lord's spiritual Church.

脚注:

1. Here and in verses 5 and 19 the word translated servants is the same as that used for boys.

2. The Latin means your but the Hebrew means their.

3. literally, words

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.