新基督教圣经研究

圣经文本

 

Ιεζεκιήλ第21章

学习

   

1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

2 Υιε ανθρωπου, στηριξον το προσωπον σου προς Ιερουσαλημ και σταλαξον λογον προς τους αγιους τοπους και προφητευσον κατα της γης Ισραηλ

3 και ειπε προς την γην Ισραηλ, Ουτω λεγει Κυριος· Ιδου, εγω ειμαι εναντιον σου και θελω συρει την μαχαιραν μου εκ της θηκης αυτης και θελω εκκοψει απο σου τον δικαιον και τον ασεβη.

4 Και επειδη θελω εκκοψει απο σου τον δικαιον και τον ασεβη, δια τουτο θελει εξελθει η μαχαιρα μου εκ της θηκης αυτης εναντιον πασης σαρκος, απο μεσημβριας μεχρι βορρα·

5 και θελουσι γνωρισει πασα σαρξ οτι εγω ο Κυριος εσυρα την μαχαιραν μου εκ της θηκης αυτης· δεν θελει επιστρεψει πλεον.

6 Δια τουτο συ, υιε ανθρωπου, στεναξον μετα συντριμμου της οσφυος σου, και μετα πικριας στεναξον ενωπιον αυτων.

7 Και οταν ειπωσι προς σε, δια τι στεναζεις συ; θελεις αποκριθη· δια την αγγελιαν, οτι ερχεται· και πασα καρδια θελει λυωσει, και πασαι αι χειρες θελουσι παραλυθη, και παν πνευμα θελει λιποθυμησει, και παντα τα γονατα θελουσι ρευσει ως υδωρ· ιδου, ερχεται και θελει γεινει, λεγει Κυριος ο Θεος.

8 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

9 Υιε ανθρωπου, προφητευσον και ειπε, Ουτω λεγει Κυριος· Ειπε, Ρομφαια, ρομφαια ακονιζεται και μαλιστα στιλβουται·

10 ακονιζεται, δια να καμη σφαγην· στιλβουται, δια να αστραπτη. Δυναμεθα λοιπον να ημεθα ευθυμοι; αυτη ειναι η ραβδος του υιου μου, η καταφρονουσα παν ξυλον.

11 Και εδωκεν αυτην να στιλβωθη, δια να κρατηται εν τη χειρι· η ρομφαια αυτη ειναι ηκονισμενη και εστιλβωμενη, δια να δοθη εις την χειρα του σφαγεως.

12 Βοησον και ολολυξον, υιε ανθρωπου· διοτι αυτη ειναι εναντιον του λαου μου, ειναι εναντιον παντων των αρχοντων του Ισραηλ·. τρομος θελει επιπεσει επι τον λαον μου δια την ρομφαιαν· δια τουτο κτυπησον επι τον μηρον σου.

13 Διοτι εξετασις ειναι· και τι; βεβαιως και η καταφρονουσα ραβδος δεν θελει υπαρχει, λεγει Κυριος ο Θεος.

14 Δια τουτο συ, υιε ανθρωπου, προφητευσον και κροτησον χειρα επι χειρα και ας διπλασιασθη η ρομφαια, ας τριπλασιασθη, η ρομφαια των τετραυματισμενων· αυτη ειναι η ρομφαια των μεγαλων τραυματιων, ητις θελει διαπερασει εως των ενδομυχων αυτων.

15 Επεφερα την κοπην της ρομφαιας επι πασας τας πυλας αυτων, δια να λυωση πασα καρδια και να πληθυνθη ο ολεθρος. Ουαι· ητοιμασθη δια να εξαστραπτη, ηκονισθη δια σφαγην.

16 Συσφιγχθητι, ρομφαια, επιτεθητι δεξια, αριστερα, οπου στραφη το προσωπον σου.

17 Και εγω ετι θελω κροτησει χειρα μου επι χειρα μου και θελω αναπαυσει τον θυμον μου· εγω ο Κυριος ελαλησα.

18 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

19 Και συ, υιε ανθρωπου, διορισον εις σεαυτον δυο οδους, δια να διελθη η ρομφαια του βασιλεως της Βαβυλωνος, και αμφοτεραι θελουσιν εξερχεσθαι απο της αυτης γης· και καμε τοπον, καμε αυτον εν τη αρχη της οδου της πολεως.

20 Διορισον οδον δια να διελθη η ρομφαια εις την Ραββα των υιων Αμμων και εις την Ιουδαιαν προς την Ιερουσαλημ την ωχυρωμενην.

21 Διοτι ο βασιλευς της Βαβυλωνος εσταθη εις τον διαχωρισμον, εν τη αρχη των δυο οδων, δια να ερωτηση τους μαντεις· ανεκατωσε τα μαντικα βελη, ηρωτησε τα γλυπτα, παρετηρησε το ηπαρ.

22 Προς την δεξιαν αυτου εγεινεν ο χρησμος δια την Ιερουσαλημ, δια να στηση τους κριους, δια να ανοιξη το στομα επι σφαγην, να υψωση την φωνην μετα αλαλαγμου, να στηση κριους εναντιον των πυλων, να καμη προχωματα, να οικοδομηση προμαχωνας.

23 Πλην τουτο θελει εισθαι εις αυτους ως μαντεια ματαια, εις τους οφθαλμους εκεινων, οιτινες εκαμον ορκους προς αυτους· αυτος ομως θελει ενθυμισει αυτους την ανομιαν αυτων, δια να πιασθωσι.

24 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος. Επειδη εκαμετε να ελθη εις ενθυμησιν η ανομια σας, οτε ανεκαλυφθησαν αι παραβασεις σας, ωστε να φανερωθωσι τα αμαρτηματα σας εις πασας τας πραξεις σας· επειδη ηλθετε εις ενθυμησιν, θελετε γεινει χειριαλωτοι.

25 Και συ, βεβηλε ασεβη, ηγεμων του Ισραηλ, του οποιου ηλθεν η ημερα, οτε η ανομια εφθασεν εις περας,

26 ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Σηκωσον το διαδημα και αφαιρεσον το στεμμα· αυτο δεν θελει εισθαι τοιουτον· ο ταπεινος θελει υψωθη και ο υψηλος θελει ταπεινωθη.

27 Θελω ανατρεψει, ανατρεψει, ανατρεψει αυτο, και δεν θελει υπαρχει εωσου ελθη εκεινος, εις ον ανηκει· και εις τουτον θελω δωσει αυτο.

28 Και συ, υιε ανθρωπου, προφητευσον και ειπε, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος περι των υιων Αμμων και περι του ονειδισμου αυτων, και ειπε, Η ρομφαια, η ρομφαια ειναι γεγυμνωμενη, δια την σφαγην εστιλβωμενη, δια να εξολοθρευση εξαστραπτουσα,

29 ενω βλεπουσι ματαιας ορασεις περι σου, ενω μαντευουσι ψευδος εις σε, δια να σε βαλωσιν επι τον τραχηλον των τετραυματισμενων, των ασεβων, των οποιων η ημερα ηλθεν, οτε η ανομια αυτων εφθασεν εις περας.

30 Επιστρεψον αυτην εις την θηκην αυτης. Εν τω τοπω οπου εκτισθης, εν τη γη της γεννησεως σου, θελω σε κρινει.

31 Και θελω εκχεει την οργην μου επι σε εν τω πυρι της οργης μου θελω εμφυσησει επι σε· και θελω σε παραδωσει εις χειρας ανδρων αγριων, τεκταινοντων ολεθρον.

32 Τροφη πυρος θελεις γεινει· το αιμα σου θελει εισθαι εν τω μεσω της γης σου· δεν θελει εισθαι πλεον μνημη περι σου· διοτι εγω ο Κυριος ελαλησα.

   

来自斯威登堡的著作

 

Coronis (An Appendix to True Christian Religion)#58

  
/60  
  

58. The state of consummation of the Israelitish Church is described in both the historical parts of the Word, and its prophetic parts: in the prophetic, by the atrocious deeds of the kings, first of those of the Israelites, and afterwards of those of the Jews, by whom and under whom the land is said to have been profaned. But it is needless to recite them, because they are well known; only those passages from the prophetic parts shall be adduced in which the consummation and devastation of that Church are treated of. In these passages by "earth" and "land," "Zion," "Jerusalem," "cities," "mountains," "hills," "valleys," and "rivers," similar things are signified as above (n. 55). The following are from the prophetic parts of the Word:

[2] I saw the earth, and behold it was empty and void; and towards the heavens, and their light was not.... I saw, when, behold, Carmel 1 was a desert, and all the cities were desolated at the presence of Jehovah.... For thus hath Jehovah said, The whole land shall be wasteness, yet will I not make a consummation. For this shall the earth mourn, and the heavens above be blackened.

Thou, therefore, that art vastated, what wilt thou do? (Jer. 4:23-31; 5:10, 18).

The lion hath come up from his thicket, and the destroyer of nations... hath gone forth from his place, to reduce the land to a waste.... In that day... the heart of the king shall perish, and the heart of the princes; and the priests shall be astonished (Jer. 4:7, 9).

In that day, every place where there were a thousand vines shall be... for thorns and briars,... because all the land shall be thorns and briars (Isa. 7:23-24).

A voice of the cry of the shepherds and... of the powerful ones of the flock, for Jehovah layeth waste their pastures: whence the sheepfolds of peace were devastated. Jehovah hath forsaken His tabernacle, for their land was reduced to a desolation (Jer. 25:36-38).

This house shall be like Shiloh, and Jerusalem shall be a devastation (Jer. 26:9; 27:17).

Jerusalem, and all the cities of Judah, shall be a desolation and a devastation in this day, because of the wickedness of your works; . . . your land is become a desolation, an astonishment and a curse (Jer. 44:2, 6, 22).

I will give the land to devastation, because they have committed transgression (Ezek. 15:8).

They shall be devastated in the midst of the devastated lands, and her cities in the midst of the desolated cities.... Then I will make the rivers drought,... the land into the hand of the evil, and I will vastate the land and the fulness thereof (Ezek. 30:7, 12).

When I shall extinguish thee, I will cover the heavens, and will make the stars thereof black. I will cover the sun with a cloud, and the moon shall not cause her light to shine;... and I will set darkness upon the land... when I shall bring on thy breaking up (Ezek. 32:7-9);

in like manner as the Lord foretold concerning the consummation of the present Christian Church (Matt. 24:29).

[3] I will give Mount Seir to wasteness and to devastation.... I will make thee the wastes of eternity... (Ezek. 35:3-4, 7, 9, 12, 14-15).

In that day they shall bring up a proverb against you... and say, In vastating we are vastated (Micah 2:4).

Fear and the pit have taken hold of us, devastation and breaking up (Lam. 3:47).

The mountain of Zion is vastated (Lam. 5:18).

Thine iniquity is consummated, O daughter of Zion (Lam. 4:22).

Woe to the sinful nation, heavy with iniquity;... they have provoked the Holy One of Israel.... From the sole of the foot even to the head, there is no soundness;... your land is a solitude.... The daughter of Zion is left as a tent in a vineyard, as a besieged city (Isa. 1:4-8, and following verses).

What will ye do in the day of visitation and devastation? Consummation is finished, justice is overwhelmed; for the Lord Jehovih is making a consummation and decision in the whole land (Isa. 10:3, etc., Isa. 10:22-23).

I have heard a consummation and decision from the Lord Jehovih of hosts in the whole land (Isa. 28:22).

The prophet fell upon his face, and said, Lord Jehovih! Thou art making a consummation with the remnants of Israel (Ezek. 11:13).

My sanctuary was profaned, and the land of Israel was devastated (Ezek. 25:3).

Were even Noah, Daniel and Job in the midst of it,... they only shall be delivered, but the land shall become a desolation (Ezek. 14:14, 16).

[4] The completion of the consummation of the Israelitish and Jewish Church was accomplished when the Lord our Saviour, after receiving the sponge of vinegar, cried out upon the cross,

It is consummated (John 19:29-30);

for it is said in David:

They gave gall for My meat, and in My thirst they gave Me vinegar to drink:... let their habitation be devastated (Psalm 69:21, 25).

And in another place:

Without cause have they hid for Me the pit of the net; without cause have they digged for My soul. Let devastation come upon him before he is aware;... let him fall into devastation. Rescue My soul from their devastators, and My only one,-that is, the Church-from the lions' whelps (Psalm 35:7-8, 17).

I will make Jerusalem heaps, a habitation of dragons; I will reduce the cities of Judah to a waste;... behold, I am feeding them, even this people, with wormwood, and I will give them waters of gall to drink (Jer. 9:11-15).

Full consummation, after this, is described in Hosea thus:

The sons of Israel shall sit many days: no king, no prince, no sacrifice, no image, no ephod, and no teraphim (Hosea 3:4).

Such is their state at the present day. There is no need to adduce more passages. The passages in which the vastation, desolation and consummation of this Church are further mentioned, shall be only named: as, for example, Isa. 9:13-21; 22:4-14: Jer. 7:31-34; 25:33; 47:4: Ezek. 13:14-15; 14:8, 15; 19:7; 25:12-13; 26:2; 29:9-10, 12; 32:12, 15: Joel 1:15-20; 2:3; 3:19: Nahum 1:8-9: Zeph. 1:15; 2:9: Lam. 1:16: Psalm 73:17-19; 74:3.

The devastated are also called "thrust through" 2 (Ezek. 11:6-7; 21:30, 34; 26:6; 28:8, 23; 31:17-18; 32:20-24, 28-32; 35:8: Zeph. 2:12: Lam. 4:9: Psalm 69:27: and in other places). They are said to be "thrust through" because a "sword," by which this is done, signifies falsity destroying truth.

脚注:

1. See R.V. margin.

2. In most of these passages our ordinary Bibles have "slain"; but Young's Literal Translation of the Bible has "pierced," which, of course, is the same as "thrust through."

  
/60  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org