新基督教圣经研究

圣经文本

 

Εξοδος πλήθους第8章

学习

   

1 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Υπαγε προς τον Φαραω, και ειπε προς αυτον, ουτω λεγει Κυριος, Εξαποστειλον τον λαον μου δια να με λατρευση·

2 και αν δεν θελης να εξαποστειλης αυτον, ιδου, εγω θελω κτυπησει παντα τα ορια σου με βατραχους·

3 και ο ποταμος θελει εξεμεσει βατραχους, οιτινες αναβαινοντες θελουσιν εισελθει εις τον οικον σου και εις τον κοιτωνα σου και επι της κλινης σου και εις τας οικιας των θεραποντων σου και επι τον λαον σου και εις τους κλιβανους σου και εις τας σκαφας σου·

4 και επι σε και επι τον λαον σου και επι παντας τους θεραποντας σου θελουσιν αναβη οι βατραχοι.

5 Ειπε δε Κυριος προς τον Μωυσην, Ειπε προς τον Ααρων, Εκτεινον την χειρα σου με την ραβδον σου επι τους ρυακας, επι τους ποταμους και επι τας λιμνας και αναγαγε τους βατραχους επι την γην της Αιγυπτου.

6 Και εξετεινεν ο Ααρων την χειρα αυτου επι τα υδατα της Αιγυπτου· και ανεβησαν οι βατραχοι και εκαλυψαν την γην της Αιγυπτου.

7 Και εκαμον ομοιως οι μαγοι με τας επωδας αυτων και ανηγαγον τους βατραχους επι την γην της Αιγυπτου.

8 Τοτε εκαλεσεν ο Φαραω τον Μωυσην και τον Ααρων και ειπε, Δεηθητε του Κυριου να σηκωση τους βατραχους απ' εμου και απο του λαου μου· και θελω εξαποστειλει τον λαον δια να θυσιασωσιν εις τον Κυριον.

9 Και ειπεν ο Μωυσης προς τον Φαραω, Διορισον εις εμε, ποτε να δεηθω υπερ σου και υπερ των θεραποντων σου και υπερ του λαου σου· δια να εξαλειψη τους βατραχους απο σου, και απο των οικιων σου, και μονον εν τω ποταμω να μεινωσιν.

10 Ο δε ειπεν, Αυριον. Και ειπε, Θελει γεινει κατα τον λογον σου· δια να γνωρισης οτι δεν ειναι ουδεις ως ο Κυριος ο Θεος ημων·

11 και θελουσι σηκωθη οι βατραχοι απο σου και απο των οικιων σου και απο των θεραποντων σου και απο του λαου σου· μονον εν τω ποταμω θελουσι μεινει.

12 Τοτε εξηλθον ο Μωυσης και ο Ααρων απο του Φαραω· και εβοησεν ο Μωυσης προς τον Κυριον περι των βατραχων, τους οποιους εφερεν επι τον Φαραω.

13 Και εκαμεν ο Κυριος κατα τον λογον του Μωυσεως· και ετελευτησαν οι βατραχοι εκ των οικιων, εκ των επαυλεων και εκ των αγρων.

14 Και συνηγαγον αυτους σωρους, και εβρωμησεν η γη.

15 Ιδων δε ο Φαραω οτι εγεινεν αναψυχη, εσκληρυνε την καρδιαν αυτου, και δεν εισηκουσεν εις αυτους, καθως ελαλησεν ο Κυριος.

16 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Ειπε προς τον Ααρων, Εκτεινον την ραβδον σου και κτυπησον το χωμα της γης, δια να γεινη σκνιπες καθ' ολην την γην της Αιγυπτου.

17 Και εκαμον ουτω· διοτι εξετεινεν ο Ααρων την χειρα αυτου με την ραβδον αυτου, και εκτυπησε το χωμα της γης, και εγεινε σκνιπες εις τους ανθρωπους και εις τα κτηνη· ολον το χωμα της γης εγεινε σκνιπες καθ' ολην την γην της Αιγυπτου.

18 Και εκαμον ομοιως οι μαγοι με τας επωδας αυτων δια να εκβαλωσι σκνιπας· πλην δεν ηδυνηθησαν· οι σκνιπες λοιπον ησαν επι τους ανθρωπους και επι τα κτηνη.

19 Τοτε ειπον οι μαγοι προς τον Φαραω, Δακτυλος Θεου ειναι τουτο. Η καρδια ομως του Φαραω εσκληρυνθη και δεν εισηκουσεν εις αυτους, καθως ελαλησεν ο Κυριος.

20 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Σηκωθητι ενωρις το πρωι και σταθητι ενωπιον του Φαραω· ιδου, εξερχεται εις το υδωρ· και ειπε προς αυτον, Ουτω λεγει Κυριος· Εξαποστειλον τον λαον μου δια να με λατρευση·

21 διοτι εαν δεν εξαποστειλης τον λαον μου, ιδου, θελω στειλει επι σε και επι τους θεραποντας σου και επι τον λαον σου και επι τας οικιας σου κυνομυιαν, και αι οικιαι των Αιγυπτιων και η γη ετι επι της οποιας κατοικουσι θελουσι γεμισει απο κυνομυιαν·

22 θελω ομως εξαιρεσει εν εκεινη τη ημερα την γην Γεσεν, εν η κατοικει ο λαος μου, ωστε να μη ηναι εκει παντελως κυνομυια· δια να γνωρισης οτι εγω ειμαι ο Κυριος εν τω μεσω της γης·

23 και θελω βαλει διαφοραν μεταξυ του λαου μου και του λαου σου· αυριον θελει γεινει το σημειον τουτο.

24 Και εκαμε Κυριος ουτω· και ηλθε κυνομυια πληθος εις την οικιαν του Φαραω και εις τας οικιας των θεραποντων αυτου και εις ολην την γην της Αιγυπτου· η γη διεφθαρη εκ του πληθους της κυνομυιας.

25 Και εκαλεσεν ο Φαραω τον Μωυσην και τον Ααρων και ειπεν, Υπαγετε, καμετε θυσιαν εις τον Θεον σας εν ταυτη τη γη.

26 Ειπε δε ο Μωυσης, Δεν αρμοζει να γεινη ουτω· διοτι ημεις θυσιαζομεν εις Κυριον τον Θεον ημων θυσιας, τας οποιας οι Αιγυπτιοι βδελυττονται· ιδου, εαν ημεις θυσιασωμεν θυσιας, τας οποιας οι Αιγυπτιοι βδελυττονται, εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων, δεν θελουσι μας λιθοβολησει;

27 θελομεν υπαγει οδον τριων ημερων εις την ερημον και θελομεν θυσιασει εις Κυριον τον Θεον ημων, καθως ειπε προς ημας.

28 Τοτε ειπεν ο Φαραω, Εγω θελω σας εξαποστειλει, δια να θυσιασητε εις Κυριον τον Θεον σας εν τη ερημω· μονον να μη υπαγητε πολυ μακραν· δεηθητε υπερ εμου.

29 Και ειπεν ο Μωυσης, Ιδου, εγω εξερχομαι απο σου και θελω δεηθη του Κυριου, ωστε η κυνομυια να σηκωθη αυριον απο του Φαραω, απο των θεραποντων αυτου και απο του λαου αυτου· πλην ας μη εξακολουθη ο Φαραω να απατα ημας, μη εξαποστελλων τον λαον, δια να θυσιαση εις τον Κυριον.

30 Τοτε εξηλθεν ο Μωυσης απο του Φαραω και εδεηθη του Κυριου.

31 Και εκαμε Κυριος κατα τον λογον του Μωυσεως· και εσηκωσε την κυνομυιαν απο του Φαραω, απο των θεραποντων αυτου και απο του λαου αυτου· δεν εμεινεν ουδε μια.

32 Πλην ο Φαραω και ταυτην την φοραν εσκληρυνε την καρδιαν αυτου και δεν εξαπεστειλε τον λαον.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#7463

学习本章节

  
/10837  
  

7463. 'And Moses said, Behold, I go out from you' means the removal of the appearance of God's truth among them. This is clear from the representation of 'Moses' as the law of God, dealt with in 6723, 6752, thus God's truth also, 7014, 7381; and from the meaning of 'going out' as a removal, as above in 7404. For 'Pharaoh called Moses and Aaron' means the presence of God's truth, 7451, and therefore 'going out from him' here means a removal. In considering the presence and removal of God's truth among the evil, one should realize that truth from God sometimes appears to them, and that it does so through the presence of an angel near them. But with them truth from God does not come in by way of their interiors, as it does with the good, because their interiors are closed. It has an effect only on their exteriors. When this happens they are filled with fear and consequently self-abasement, for the presence of truth from God perturbs them and strikes fear into them that is like the fear of death. But when the truth from God is removed they return to their previous state of mind and have no fear. This is what is meant by the presence of the appearance of God's truth and its removal. It was also represented by Pharaoh, by his self-abasement while Moses was present with him, and his promise to send the people away to sacrifice to Jehovah, and by his 'making his heart stubborn after Moses had gone out from him', verse 28. For as shown above, 'Moses' represented the law of God or God's truth.

[2] The law of God and God's truth are one and the same because the law of God means the Word, and accordingly God's truth. The fact that 'the law means the Word and accordingly God's truth is clear from the following places: In John,

Jesus said, Is it not written in your law, I said, You are Gods? If He called them gods, with whom the Word came to be, and the Scripture cannot be broken . . . John 10:34-35.

'Written in the law' stands for the presence of those words in the Word, for they are written in David. In the same gospel,

The crowd said, We have heard from the Law that the Christ remains forever. John 12:34.

These words too are written in David. In the same gospel,

Jesus said, In order that the Word written in the Law might be fulfilled, They hated Me without a cause. John 15:25.

This as well is found in David. In Luke,

It is written in the Law of the Lord that every male opening the womb should be called holy to the Lord; and that they should offer a sacrifice, in keeping with what is written in the Law of the Lord, of a pair of turtle-doves, or two young pigeons. Luke 2:23-24, 39.

This command is contained in Moses. In the same gospel,

A lawyer testing Jesus said, What must I do to inherit eternal life? Jesus said to him. What is written in the Law? What is your reading of it? Luke 10:25-26.

[3] In the same gospel,

The Law and the Prophets were until John. Since that time the kingdom of God is proclaimed. It is easier for heaven and earth to pass away than for one tittle of the Law to fall. Luke 16:16-17.

There are other places besides this in which the Word is called the Law and the Prophets, such as Matthew 5:18; 7:12; 11:13; 22:36, 40. In Isaiah,

Bind up the testimony, seal the Law for the benefit of My disciples. Isaiah 8:16.

'The Law' stands for the Word. In the same prophet,

. . . lying sons, sons who did not wish to hear the Law of Jehovah. Isaiah 30:9.

In the same prophet,

He will set judgement on the earth, the islands hope for His Law. Isaiah 42:4.

This refers to the Lord, 'His Law' standing for the Word. In the same prophet,

Jehovah will magnify His Law. Isaiah 42:21.

In Jeremiah,

Thus said Jehovah, If you do not obey Me, to go in My Law which I have set before you, in order that you may hear the Word of My servants the prophets . . . Jeremiah 26:4-5.

Here 'the Law' stands for the Word, and in very many other places besides. From this it is evident that 'the Law' is the Word, and since it is the Word it is God's truth, as in Jeremiah,

This is the covenant which I will make with the house of Israel after those days, said Jehovah: I will put [My] Law in the midst of them, and will write it on their heart. Jeremiah 31:33.

Here 'Jehovah's Law' stands for God's truth.

[4] In a broad sense 'the Law' is the whole Word, in a narrower sense the historical section of the Word, in an even narrower sense the Word written through Moses, and in a restricted sense the Ten Commandments, see 6752.

From all this one may now see why Moses is said to represent both the law of God and God's truth.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org