新基督教圣经研究

圣经文本

 

Εξοδος πλήθους第28章

学习

   

1 Και συ προσαγαγε προς σεαυτον Ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου μετ' αυτου, εκ μεσου των υιων Ισραηλ, δια να ιερατευωσιν εις εμε, Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ, Ελεαζαρ και Ιθαμαρ, τους υιους του Ααρων.

2 Και θελεις καμει στολην αγιαν εις τον Ααρων τον αδελφον σου προς δοξαν και τιμην.

3 Και συ λαλησον προς παντας τους σοφους την καρδιαν, τους οποιους εγω ενεπλησα απο πνευματος σοφιας, να καμωσι την στολην του Ααρων, δια να καθιερωσης αυτον, ωστε να ιερατευη εις εμε.

4 Και αυτη ειναι η στολη την οποιαν θελουσι καμει· περιστηθιον και εφοδ και ποδηρης και χιτων κεντητος, μιτρα και ζωνη· και θελουσι καμει στολας αγιας εις τον Ααρων τον αδελφον σου, και εις τους υιους αυτου, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

5 Και αυτοι θελουσι λαβει το χρυσιον και το κυανουν και το πορφυρουν και το κοκκινον και την βυσσον.

6 Και θελουσι καμει το εφοδ εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου, εκ κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης, εντεχνου εργασιας·

7 θελει εχει τας δυο επωμιδας αυτου συναπτας κατα τα δυο ακρα αυτου, ωστε να συναπτωνται.

8 Και η κεντητη ζωνη του εφοδ, η επ' αυτο, θελει εισθαι εκ του αυτου, κατα την εργασιαν αυτου· εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης.

9 Και θελεις λαβει δυο ονυχιτας λιθους, και θελεις εγχαραξει επ' αυτους τα ονοματα των υιων Ισραηλ·

10 εξ εκ των ονοματων αυτων επι του ενος λιθου και τα λοιπα εξ ονοματα επι του αλλου λιθου, κατα τας γενεσεις αυτων·

11 με εργασιαν λιθογλυφου κατα την γλυφην της σφραγιδος, θελεις εγχαραξει τους δυο λιθους με τα ονοματα των υιων Ισραηλ· θελεις εναρμοσει αυτους εις χρυσους οικισκους.

12 Και θελεις θεσει τους δυο λιθους επι των επωμιδων του εφοδ, λιθους μνημοσυνης εις τους υιους Ισραηλ· και ο Ααρων θελει βασταζει τα ονοματα αυτων ενωπιον του Κυριου επι των δυο ωμων αυτου εις μνημοσυνον.

13 Και θελεις καμει οικισκους χρυσους·

14 και δυο αλυσεις εκ καθαρου χρυσιου επι των ακρων· εργασιαν πλεκτην θελεις καμει αυτας, και θελεις συναψει τας πλεκτας αλυσεις με τους οικισκους.

15 Και θελεις καμει το περιστηθιον της κρισεως εντεχνου εργασιας· κατα την εργασιαν του εφοδ θελεις καμει αυτο· εκ χρυσιου, κυανου, και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης θελεις καμει αυτο·

16 τετραγωνον θελει εισθαι διπλουν· μιας σπιθαμης το μηκος αυτου και μιας σπιθαμης το πλατος αυτου.

17 Και θελεις εναρμοσει εις αυτο λιθους, τεσσαρας σειρας λιθων· σειρα σαρδιου, τοπαζιου και σμαραγδου θελει εισθαι πρωτη σειρα·

18 και η δευτερα σειρα, ανθραξ, σαπφειρος και αδαμας·

19 και η τριτη σειρα, λιγυριον, αχατης και αμεθυστος·

20 και η τεταρτη σειρα, βηρυλλιον και ονυξ και ιασπις· ενηρμοσμενοι θελουσιν εισθαι εις τους χρυσους οικισκους αυτων·

21 και οι λιθοι θελουσιν εισθαι με τα ονοματα των υιων Ισραηλ, δωδεκα, κατα τα ονοματα αυτων, κατα την γλυφην της σφραγιδος· εκαστος με το ονομα αυτου θελουσιν εισθαι κατα τας δωδεκα φυλας

22 Και θελεις καμει επι το περιστηθιον αλυσεις κατα τα ακρα, πλεκτης εργασιας εκ χρυσιου καθαρου.

23 Και θελεις καμει επι το περιστηθιον δυο κρικους χρυσους, και θελεις περασει τους δυο κρικους εις τα δυο ακρα του περιστηθιου.

24 Και θελεις περασει τας δυο πλεκτας αλυσεις χρυσας εις τους δυο κρικους, τους εις τα ακρα του περιστηθιου.

25 Και τα αλλα δυο ακρα των δυο πλεκτων αλυσεων θελεις συναψει με τους δυο οικισκους και θελεις βαλει αυτους εις τας επωμιδας του εφοδ εμπροσθεν αυτου.

26 Και θελεις καμει δυο κρικους χρυσους και θελεις βαλει αυτους επι των δυο ακρων του περιστηθιου εις το χειλος αυτου, το οποιον ειναι κατα το μερος του εφοδ εσωθεν·

27 και θελεις καμει δυο αλλους κρικους χρυσους, και θελεις βαλει αυτους εις τα δυο πλαγια του εφοδ κατωθεν, προς το εμπροσθινον μερος αυτου, αντικρυ της αλλης ενωσεως αυτου, ανωθεν της κεντητης ζωνης του εφοδ.

28 Και θελουσι δενει το περιστηθιον δια των κρικων αυτου εις τους κρικους του εφοδ με ταινιαν εκ κυανου, δια να ηναι ανωθεν της κεντητης ζωνης του εφοδ και δια να μη ηναι το περιστηθιον κεχωρισμενον απο του εφοδ.

29 Και ο Ααρων θελει βασταζει τα ονοματα των υιων Ισραηλ εν τω περιστηθιω της κρισεως επι της καρδιας αυτου, οταν εισερχηται εις το αγιον, εις μνημοσυνον ενωπιον του Κυριου διαπαντος.

30 Και θελεις βαλει εις το περιστηθιον της κρισεως το Ουριμ και το Θουμμιμ, και θελουσιν εισθαι επι της καρδιας του Ααρων, οταν εισερχηται ενωπιον του Κυριου· και ο Ααρων θελει βασταζει την κρισιν των υιων Ισραηλ επι της καρδιας αυτου ενωπιον του Κυριου διαπαντος.

31 Και θελεις καμει τον ποδηρη του εφοδ ολον εκ κυανου.

32 Και θελει εισθαι εις την κορυφην αυτου ανοιγμα κατα το μεσον αυτου· θελει εχει ταινιαν υφαντην κυκλω του ανοιγματος αυτου, καθως ειναι το ανοιγμα του θωρακος, δια να μη σχιζηται.

33 Και θελεις καμει επι των κρασπεδων αυτου ροδια εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου επι των κρασπεδων αυτου κυκλω· και κωδωνας χρυσους μεταξυ αυτων κυκλω·

34 χρυσουν κωδωνα και ροδιον, χρυσουν κωδωνα και ροδιον, επι των κρασπεδων του ποδηρους κυκλω.

35 Και θελει εισθαι επι του Ααρων δια να λειτουργη· και ο ηχος αυτου θελει εισθαι ακουστος, οταν εισερχηται εις το αγιον ενωπιον του Κυριου και οταν εξερχηται, δια να μη αποθανη.

36 Και θελεις καμει πεταλον εκ χρυσιου καθαρου και θελεις εγχαραξει επ' αυτο, ως χαραγμα σφραγιδος, ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ.

37 Και θελεις βαλει αυτο επι κυανης ταινιας, δια να ηναι επι της μιτρας· εις το εμπροσθεν μερος της μιτρας θελει εισθαι.

38 Και θελει εισθαι επι του μετωπου του Ααρων, δια να σηκονη ο Ααρων την ανομιαν των αγιων πραγματων, τα οποια οι υιοι του Ισραηλ θελουσιν αγιαζει εις πασας αυτων τας αγιας προσφορας· και θελει εισθαι διαπαντος επι του μετωπου αυτου, δια να ηναι δεκται ενωπιον του Κυριου.

39 Και θελεις υφανει τον χιτωνα εκ βυσσου και θελεις καμει μιτραν εκ βυσσου και θελεις καμει ζωνην εργασιας κεντητου.

40 Και δια τους υιους του Ααρων θελεις καμει χιτωνας και θελεις καμει δι' αυτους ζωνας και μιτριδια θελεις καμει δι' αυτους προς δοξαν και τιμην.

41 Και θελεις ενδυσει αυτα τον Ααρων τον αδελφον σου και τους υιους αυτου μετ' αυτου, και θελεις χρισει αυτους και θελεις καθιερωσει αυτους και αγιασει αυτους, δια να ιερατευωσιν εις εμε.

42 Και θελεις καμει εις αυτους λινα περισκελη, δια να σκεπαζωσι την γυμνωσιν της σαρκος αυτων· απο της οσφυος μεχρι των μηρων θελουσι φθανει·

43 και θελουσιν εισθαι επι του Ααρων και επι των υιων αυτου, οταν εισερχωνται εις την σκηνην του μαρτυριου η οταν πλησιαζωσιν εις το θυσιαστηριον δια να λειτουργησωσιν εν τω αγιω, δια να μη φερωσιν εφ' εαυτους ανομιαν και αποθανωσι τουτο θελει εισθαι νομος παντοτεινος εις αυτον και εις το σπερμα αυτου μετ' αυτον.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#2455

学习本章节

  
/10837  
  

2455. That 'she became a pillar of salt' means that all good accompanying truth was vastated becomes clear from the meaning of 'a pillar' and from the meaning of 'salt'. In the original language the word used for a pillar means something standing still, not however that used for a pillar which was erected either for worship, or as a sign or for a witness. Consequently 'the pillar of salt' mentioned here means that it - the truth meant by Lot's wife - stood as something vastated, 2454. Truth is said to be vastated when it no longer has any good within it - vastation itself being meant by 'salt'.

[2] As most things in the Word have two meanings, namely the genuine and the contrary to this, so also does 'salt'. In the genuine sense it means the affection for truth, in the contrary sense the vastation of the affection for truth, that is, of the good within truth. That 'salt' means the affection for truth, see Exodus 30:35; Leviticus 2:13; Matthew 5:13; Mark 9:49-50; Luke 14:34-35. That it also means the vastation of the affection for truth, that is, of the good within truth, is clear from the following places: In Moses,

The whole land will be brimstone and salt, a burning; it will not be sown, it will not sprout, nor will any plant come up on it, as at the overthrow of Sodom and Gomorrah, of Admah and Zeboiim. Deuteronomy 29:23.

Here 'brimstone' is the vastation of good, and 'salt' the vastation of truth. That vastation is the meaning is evident from each detail.

[3] In Zephaniah,

Moab will be like Sodom, and the children of Ammon like Gomorrah, a place abandoned to the nettle, and a saltpit, and a desolation for ever. Zephaniah 2:9.

Here 'a place abandoned to the nettle' stands for vastated good, 'a salt pit' for vastated truth; for 'a place abandoned to the nettle' refers to Sodom, which has been shown to mean evil or vastated good, and 'a salt pit' to Gomorrah, which has been shown to mean falsity or vastated truth. That vastation is the meaning is evident from its being called 'a desolation for ever'. In Jeremiah,

He who makes flesh his arm will be like a bare shrub in the solitary place and will not see when good comes; and he will inhabit the parched places in the wilderness, a salt land and not inhabited. Jeremiah 17:5-6.

Here 'a parched land' stands for vastated goods, 'a salt land' for vastated truths.

[4] In David,

Jehovah turns rivers into a wilderness, and outgoings of waters into a dryness, a fruitful land into a salty waste because of the wickedness of those inhabiting it. Psalms 107:33-34.

'A fruitful land into a salty waste' stands for the vastation of the good within truth. In Ezekiel,

Its swamps and its marshes are not healed, they will be given up to salt. Ezekiel 47:11.

'Given up to salt' stands for being utterly vastated as regards truth. Because 'salt' meant vastation and 'cities' matters of doctrine concerning truth, as shown in 402, 2268, 2428, 2451, cities that had been destroyed were in former times sown with salt to prevent their being rebuilt, Judges 9:45. The description at this point is of the fourth state of the Church represented by 'Lot', a state in which all truth has been vastated as regards good.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org