新基督教圣经研究

圣经文本

 

Εξοδος πλήθους第24章

学习

   

1 Μετα ταυτα ειπε προς τον Μωυσην, Αναβα προς τον Κυριον, συ και Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ, και εβδομηκοντα εκ των πρεσβυτερων του Ισραηλ, και προσκυνησατε μακροθεν·

2 και ο Μωυσης μονος θελει πλησιασει προς τον Κυριον, αυτοι ομως δεν θελουσι πλησιασει ουδε ο λαος θελει αναβη μετ' αυτου.

3 Και ηλθεν ο Μωυσης και διηγηθη προς τον λαον παντας τους λογους του Κυριου και παντα τα δικαιωματα αυτου· απεκριθη δε πας ο λαος ομοφωνως και ειπε, Παντας τους λογους, τους οποιους ελαλησεν ο Κυριος, θελομεν καμει.

4 Και εγραψεν ο Μωυσης παντας τους λογους του Κυριου· και σηκωθεις ενωρις το πρωι, ωκοδομησε θυσιαστηριον υπο το ορος, και εστησε δωδεκα στηλας κατα τας δωδεκα φυλας του Ισραηλ.

5 Και απεστειλε τους νεανισκους των υιων Ισραηλ, και προσεφεραν ολοκαυτωματα και εθυσιασαν θυσιας ειρηνικας εις τον Κυριον, μοσχαρια.

6 Λαβων δε ο Μωυσης το ημισυ του αιματος, εβαλεν εις λεκανας· και το ημισυ του αιματος ερραντισεν επι το θυσιαστηριον.

7 Επειτα λαβων το βιβλιον της διαθηκης, ανεγνωσεν εις τα ωτα του λαου· οι δε ειπον, Παντα οσα ελαλησεν ο Κυριος, θελομεν καμνει και θελομεν υπακουει.

8 Και λαβων ο Μωυσης το αιμα, ερραντισεν επι τον λαον, και ειπεν, Ιδου, το αιμα της διαθηκης, την οποιαν ο Κυριος εκαμε προς εσας κατα παντας τουτους τους λογους.

9 Τοτε ανεβη Μωυσης και Ααρων, Ναδαβ και Αβιουδ και εβδομηκοντα εκ των πρεσβυτερων του Ισραηλ·

10 και ειδον τον Θεον του Ισραηλ· και υπο τους ποδας αυτου ως εδαφος εστρωμενον εκ λιθου σαπφειρου και ως το στερεωμα του ουρανου κατα την καθαροτητα·

11 και επι τους εκλεκτους των υιων Ισραηλ δεν εβαλε την χειρα αυτου· και ειδον τον Θεον, και εφαγον και επιον.

12 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Αναβα προς εμε εις το ορος και εσο εκει· και θελω σοι δωσει τας πλακας τας λιθινας, και τον νομον, και τας εντολας τας οποιας εγραψα, δια να διδασκης αυτους.

13 Και εσηκωθη ο Μωυσης μετα Ιησου του θεραποντος αυτου, και ανεβη ο Μωυσης επι το ορος του Θεου.

14 Προς δε τους πρεσβυτερους ειπε, Περιμενετε ημας εδω, εωσου επιστρεψωμεν προς εσας· και ιδου, Ααρων και Ωρ ειναι μεθ' υμων· εαν τις εχη υποθεσιν, ας ερχηται προς αυτους.

15 Ο Μωυσης λοιπον ανεβη επι το ορος, και η νεφελη εσκεπασε το ορος.

16 Και εκαθησεν η δοξα του Κυριου επι του ορους Σινα, και η νεφελη εσκεπασεν αυτο εξ ημερας· και την εβδομην ημεραν εκαλεσεν ο Κυριος τον Μωυσην εκ μεσου της νεφελης.

17 Και η θεα της δοξης του Κυριου ητο, εις τους οφθαλμους των υιων Ισραηλ, ως πυρ κατατρωγον επι της κορυφης του ορους.

18 Και εισηλθεν ο Μωυσης εις το μεσον της νεφελης και ανεβη επι το ορος· και εσταθη ο Μωυσης επι του ορους τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#9395

学习本章节

  
/10837  
  

9395. 'And half of the blood he sprinkled over the altar' means Divine Truth from the Lord's Divine Human. This is clear from the meaning of 'the blood' as Divine Truth, dealt with just above in 9393; and from the meaning of 'the altar' as a representative of the Lord's Divine Human, dealt with in 921, 2777, 2811, 4489, consequently the chief representative of worship of the Lord, 4541, 8935, 8940. The reason why this 'half of the blood', which was sprinkled over the altar, means Divine Truth emanating from the Lord's Divine Human and the other 'half of the blood', which was sprinkled over the people, verse 8 below, means this Divine Truth when accepted by a member of the Church, is this: A covenant was being established, and by 'a covenant' is meant being joined together, 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 8778, and the Lord comes to be joined to a member of the Church when Divine Truth which emanates from the Lord is accepted by a person. From this it is evident why blood was used, and when sprinkled over the altar and over the people was called the blood of the covenant, verse 8.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#6425

学习本章节

  
/10837  
  

6425. 'By the hands of the powerful Jacob' means received from the almighty power of the Lord's Divine Human. This is clear from the meaning of 'the hands' as power, dealt with immediately above in 6424, and in the highest sense, in which the Lord is the subject, as almighty power, 878, 3387, 4592, 4933 (end); and from the meaning of 'the powerful Jacob' as the Lord's Divine Natural, thus His Divine Human, 1893, 3305, 3576, 3599, 4286, 4538, 6098, 6185, 6276. That the Lord is the One who is meant by 'the powerful Jacob' is also evident in David,

He who swore to Jehovah made a vow to the powerful Jacob, If I enter the tent of my house . . . until I find a place for Jehovah, the dwelling-places of the powerful Jacob. Psalms 132:2-3, 5.

And in Isaiah,

That all flesh may know that I Jehovah am your Saviour and your Redeemer, the powerful Jacob. Isaiah 49:26.

In the same prophet,

Hear, O Jacob my servant, and Israel whom I have chosen. I will pour out My spirit upon your seed, and My blessing upon your sons. This one will say, I am Jehovah's, and that one will call himself by the name of Jacob, and another will write with his hand, Jehovah's, and surname himself by the name of Israel. Isaiah 44:1-3, 5.

In the highest sense 'Israel' too means the Lord, in Hosea,

When Israel was a boy I loved him, and out of Egypt I called my son. Hosea 11:1.

The fact that it is the Lord who is meant here by 'Israel' is clear in Matthew,

Joseph went with the boy into Egypt, so that what had been said by the prophet might be fulfilled, Out of Egypt have I called My son. Matthew 2:14-15.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org