圣经文本

 

Genezo第8章

学习

   

1 Kaj Dio rememoris Noan, kaj cxiujn bestojn kaj cxiujn brutojn, kiuj estis kun li en la arkeo; kaj Dio venigis venton sur la teron, kaj la akvo kvietigxis.

2 Kaj fermigxis la fontoj de la abismo kaj la aperturoj de la cxielo, kaj cxesigxis la pluvo el la cxielo.

3 Kaj iom post iom reforigxis la akvo de sur la tero, kaj la akvo komencis malmultigxi post la paso de cent kvindek tagoj.

4 Kaj la arkeo haltis en la sepa monato, en la dek-sepa tago de la monato, sur la montoj Ararat.

5 Kaj la akvo konstante malpliigxadis gxis la deka monato; en la unua tago de la deka monato montrigxis la suproj de la montoj.

6 Kaj post kvardek tagoj Noa malfermis la fenestron de la arkeo, kiun li faris.

7 Kaj li ellasis korvon, kaj gxi elflugis, forflugadis kaj revenadis, gxis forsekigxis la akvo sur la tero.

8 Kaj li ellasis de si kolombon, por vidi, cxu jam malfortigxis la akvo sur la tero.

9 Sed la kolombo ne trovis ripozejon por siaj piedoj, kaj gxi revenis al li en la arkeon, cxar akvo estis sur la suprajxo de la tuta tero. Kaj li etendis sian manon kaj prenis la kolombon kaj envenigis gxin al si en la arkeon.

10 Kaj li atendis ankoraux aliajn sep tagojn, kaj li denove ellasis la kolombon el la arkeo.

11 Kaj revenis al li la kolombo en tempo vespera, kaj jen gxi havis en sia busxo desxiritan folion de olivarbo; kaj Noa konvinkigxis, ke la akvo malfortigxis sur la tero.

12 Kaj li atendis ankoraux aliajn sep tagojn, kaj li ellasis la kolombon, kaj cxi tiu jam ne plu revenis al li.

13 Kaj en la sescent-unua jaro, en la unua tago de la unua monato, forsekigxis la akvo sur la tero; kaj Noa malfermis la tegmenton de la arkeo, kaj li vidis, ke sekigxis la suprajxo de la tero.

14 Kaj en la dua monato, en la dudek-sepa tago de la monato, la tero elsekigxis.

15 Kaj Dio diris al Noa jene:

16 Eliru el la arkeo, vi kaj via edzino kaj viaj filoj kaj la edzinoj de viaj filoj kune kun vi;

17 cxiujn bestojn, kiuj estas kun vi, el cxiu karno, el la birdoj kaj brutoj, kaj el cxiuj rampajxoj, kiuj rampas sur la tero, elirigu kune kun vi; kaj ili movigxu sur la tero kaj fruktu kaj multigxu sur la tero.

18 Kaj eliris Noa kaj liaj filoj kaj lia edzino kaj la edzinoj de liaj filoj kune kun li.

19 CXiuj bestoj, cxiuj rampajxoj, kaj cxiuj birdoj, cxio, kio movigxas sur la tero, laux siaj familioj, eliris el la arkeo.

20 Kaj Noa konstruis altaron al la Eternulo, kaj li prenis el cxiuj puraj brutoj kaj el cxiuj puraj birdoj kaj oferis bruloferojn sur la altaro.

21 Kaj la Eternulo flaris la agrablan odoron, kaj la Eternulo diris en Sia koro: Mi ne plu malbenos la teron pro la homo, cxar la penso de la homa koro estas malbona jam de lia juneco; kaj Mi ne batos plu cxion vivantan, kiel Mi faris.

22 De nun tiel longe, kiel la tero ekzistos, semado kaj rikoltado, malvarmo kaj varmo, somero kaj vintro, tago kaj nokto ne cxesigxos.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#1003

学习本章节

  
/10837  
  

1003. That 'not eating flesh with its soul, its blood' means not mixing together unholy things with holy is now clear from what has been stated above. Unholy things are in no way mixed with holy through somebody's eating blood along with the flesh, as also the Lord clearly teaches in Matthew,

Not what goes into the mouth renders a man unclean, but what comes out of the mouth, this renders the man unclean. For the things which come out of the mouth come out of the heart. Matthew 15:11, 17-20.

It was prohibited in the Jewish Church however because in heaven, as stated, eating blood along with the flesh in those days represented profanation. Everything that took place in that Church was converted in heaven into corresponding representatives. Blood in particular was converted into that which is holy and celestial, while flesh, with the exception of that offered in sacrifices, was converted into that which is unholy, because, as has been shown, it meant evil desires. The mere eating of the two in those times was converted into a mixing together of what is holy and of what is unholy. This was why the practice was so strictly forbidden in those days. But after the Lord's Coming when external rites were abolished and so representatives came to an end, such things ceased after that to be converted in heaven into corresponding representatives. For when a man becomes internal, and has been informed concerning internal things, external things are of no importance to him. He is now aware of what holiness really is, namely, charity and faith deriving from it. Things with him which are external he now regards from the viewpoint of charity and faith, that is to say, he looks to see how much charity and faith in the Lord external things contain. This is why since the Lord's Coming heaven has looked at mankind not from the viewpoint of external things but of internal. And if anyone is looked at from the viewpoint of those things that are external it is because he dwells in simplicity, and in innocence and charity within that simplicity. These are present with him from the Lord in external things, that is, in his external worship, though he himself is not actually aware of this.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.