¹ Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

² Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

³ Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

⁴ Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

⁵ Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

⁶ Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

⁷ Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

⁸ Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

⁹ Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

¹⁰ Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

¹¹ Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

¹² Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

¹³ He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

¹⁴ He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

¹⁵ He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

¹⁶ Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

¹⁷ Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

¹⁸ Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.

¹⁹ Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

²⁰ Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

²¹ Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

²² Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

²³ Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

²⁴ Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

²⁵ Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

²⁶ Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

²⁷ Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

²⁸ Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

²⁹ Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

³⁰ Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

³¹ Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

³² Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

³³ Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensenkinderen niet van harte.

³⁴ Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

³⁵ Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

³⁶ Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

³⁷ Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

³⁸ Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

³⁹ Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

⁴⁰ Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

⁴¹ Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

⁴² Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

⁴³ Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood, Gij hebt niet verschoond.

⁴⁴ Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

⁴⁵ Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

⁴⁶ Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

⁴⁷ Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

⁴⁸ Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

⁴⁹ Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

⁵⁰ Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.

⁵¹ Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

⁵² Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

⁵³ Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

⁵⁴ Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

⁵⁵ Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

⁵⁶ Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

⁵⁷ Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

⁵⁸ Resch. Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

⁵⁹ Resch. Heere! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

⁶⁰ Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

⁶¹ Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

⁶² Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

⁶³ Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

⁶⁴ Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

⁶⁵ Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

⁶⁶ Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.

¹ Het woord, dat tot Jeremia geschied is, van den HEERE, zeggende:

² Hoort gijlieden de woorden dezes verbonds, en spreekt tot de mannen van Juda, en tot de inwoners van Jeruzalem;

³ Zeg dan tot hen: Zo zegt de HEERE, de God Israels: Vervloekt zij de man, die niet hoort de woorden deze verbonds.

⁴ Dat Ik uw vaderen geboden heb, ten dage als Ik hen uit Egypteland, uit den ijzeroven, uitvoerde, zeggende: Zijt Mijner stem gehoorzaam, en doet dezelve, naar alles wat Ik ulieden gebiede; zo zult gij Mij tot een volk zijn, en Ik zal u tot een God zijn;

⁵ Opdat Ik den eed bevestige, dien Ik uw vaderen gezworen heb, hun te geven een land, vloeiende van melk en honig, als het is te dezen dage. Toen antwoordde ik en zeide: Amen, o HEERE!

⁶ En de HEERE zeide tot mij: Roep al deze woorden uit in de steden van Juda, en in de straten van Jeruzalem, zeggende: Hoort de woorden dezes verbonds, en doet dezelve.

⁷ Want Ik heb uw vaderen ernstiglijk betuigd, ten dage als Ik hen uit Egypteland opvoerde, tot op dezen dag, vroeg op zijnde en betuigende, zeggende: Hoort naar Mijn stem!

⁸ Maar zij hebben niet gehoord, noch hun oor geneigd, maar hebben gewandeld, een iegelijk naar het goeddunken van hunlieder boos hart; daarom heb Ik over hen gebracht al de woorden dezes verbonds, dat Ik geboden heb te doen, maar zij niet gedaan hebben.

⁹ Voorts zeide de HEERE tot mij: Er is een verbintenis bevonden onder de mannen van Juda, en onder de inwoners van Jeruzalem.

¹⁰ Zij zijn wedergekeerd tot de ongerechtigheden hunner voorvaderen, die Mijn woorden geweigerd hebben te horen; en zij hebben andere goden nagewandeld, om die te dienen; het huis Israels en het huis van Juda hebben Mijn verbond gebroken, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb.

¹¹ Daarom zegt de HEERE alzo: Ziet, Ik zal een kwaad over hen brengen, uit hetwelk zij niet zullen kunnen uitkomen; als zij dan tot Mij zullen roepen, zal Ik naar hen niet horen.

¹² Dan zullen de steden van Juda en de inwoners van Jeruzalem henengaan, en roepen tot de goden, dien zij gerookt hebben; maar zij zullen hen gans niet kunnen verlossen ten tijde huns kwaads.

¹³ Want naar het getal uwer steden zijn uw goden geweest, o Juda! en naar het getal der straten van Jeruzalem hebt gijlieden altaren gesteld voor die schaamte, altaren om den Baal te roken.

¹⁴ Gij dan, bid niet voor dit volk, en hef geen geschrei noch gebed voor hen op; want Ik zal niet horen, ten tijde als zij over hun kwaad tot Mij zullen roepen.

¹⁵ Wat heeft Mijn beminde in Mijn huis te doen, dewijl zij die schandelijke daad met velen doet, en het heilige vlees van u geweken is? Wanneer gij kwaad doet, dan springt gij op van vreugde.

¹⁶ De HEERE had uw naam genoemd een groenen olijfboom, schoon van liefelijke vruchten; maar nu heeft Hij met een geluid van een groot geroep een vuur om denzelven aangestoken, en zijn takken zullen verbroken worden.

¹⁷ Want de HEERE der heirscharen, Die u heeft geplant, heeft een kwaad over u uitgesproken; om der boosheid wil van het huis Israels en van het huis van Juda, die zij onder zich bedrijven, om Mij te vertoornen, rokende den Baal.

¹⁸ De HEERE nu heeft het mij te kennen gegeven, dat ik het wete; toen hebt Gij mij hun handelingen doen zien.

¹⁹ En ik was als een lam, als een os, die geleid wordt om te slachten; want ik wist niet, dat zij gedachten tegen mij dachten, zeggende: Laat ons den boom met zijn vrucht verderven, en laat ons hem uit het land der levenden uitroeien, dat zijn naam niet meer gedacht worde.

²⁰ Maar, o HEERE der heirscharen, Gij rechtvaardige Rechter, Die de nieren en het hart proeft! laat mij Uw wraak van hen zien; want aan U heb ik mijn twistzaak ontdekt.

²¹ Daarom, zo zegt de HEERE van de mannen van Anathoth, die uw ziel zoeken, zeggende: Profeteer niet in den Naam des HEEREN, opdat gij van onze handen niet sterft.

²² Daarom, zo zegt de HEERE der heirscharen: Ziet, Ik zal bezoeking over hen doen: de jongelingen zullen door het zwaard sterven, hun zonen en hun dochteren zullen van honger sterven.

²³ En zij zullen geen overblijfsel hebben; want Ik zal een kwaad brengen over de mannen van Anathoth, in het jaar hunner bezoeking.