圣经文本

 

Ելք第20章

学习

   

1 Տէրը յայտնեց հետեւեալ բոլոր պատգամները՝ ասելով.

2 «Ե՛ս եմ քո Տէր Աստուածը, որ քեզ հանեցի Եգիպտացիների երկրից՝ ստրկութեան տնից:

3 Ինձնից բացի այլ աստուածներ չպիտի լինեն քեզ համար:

4 Վերեւում՝ երկնքում, ներքեւում՝ երկրի վրայ, եւ երկրի խորքի ջրերի մէջ եղած որեւէ բանի նմանութեամբ քեզ կուռքեր չպիտի կերտես:

5 Չպիտի երկրպագես ու չպիտի պաշտես դրանց, որովհետեւ ե՛ս եմ քո Տէր Աստուածը՝ մի նախանձոտ Աստուած. հայրերի մեղքերի համար պատժում եմ որդիներին, ինձ ատող մարդկանց նոյնիսկ երրորդ ու չորրորդ սերնդին,

6 իսկ ինձ սիրող ու իմ հրամանը կատարող մարդկանց մինչեւ հազարերորդ սերնդին ողորմում եմ:

7 Քո տէր Աստծու անունն զուր տեղը չպիտի արտասանես, որովհետեւ Տէրը արդար չի համարում նրան, ով իր անունը զուր տեղն է արտասանում:

8 Յիշի՛ր շաբաթ օրը, որպէսզի սուրբ պահես այն:

9 Վեց օր պիտի աշխատես եւ պիտի կատարես քո բոլոր գործերը:

10 Եօթներորդ օրը քո տէր Աստծու շաբաթ օրն է: Այդ օրը դու ոչ մի գործ չպիտի անես, ոչ էլ քո տղան ու աղջիկը, քո ծառան ու քո աղախինը, քո էշն ու քո եզը, քո բոլոր անասունները, քեզ մօտ գտնուող օտարականն ու քեզ մօտ բնակուող պանդուխտը,

11 որովհետեւ Տէր Աստուած վեց օրում ստեղծեց երկինքն ու երկիրը, ծովն ու այն ամէնը, ինչ դրանց մէջ է, իսկ եօթներորդ օրը հանգստացաւ: Դրա համար էլ Տէրն օրհնեց եօթներորդ օրը եւ այն սուրբ հռչակեց:

12 Պատուի՛ր քո հօրն ու քո մօրը, որպէսզի բարիք գտնես, երկար ապրես բարեբեր այն երկրի վրայ, որ Տէր Աստուած տալու է քեզ:

13 Մի՛ սպանիր:

14 Մի՛ շնացիր:

15 Մի՛ գողացիր:

16 Քո հարեւանի դէմ սուտ վկայութիւն մի՛ տուր:

17 Ո՛չ քո մերձաւորի տան, ո՛չ նրա ագարակի վրայ աչք մի՛ ունեցիր: Ո՛չ քո մերձաւորի կնոջ վրայ, ո՛չ նրա ծառայի վրայ, ո՛չ նրա աղախնու վրայ, ո՛չ նրա եզան վրայ, ո՛չ նրա էշի վրայ, ո՛չ նրա անասունի վրայ, ո՛չ այն ամենի վրայ, ինչ քո մերձաւորինն է, աչք մի՛ ունեցիր»:

18 Ողջ ժողովուրդը լսում էր որոտը, շեփորի ձայնը, տեսնում փայլատակումներն ու ծխացող լեռը: Ողջ ժողովուրդը զարհուրեց, ընկրկեց ու կանգնեց հեռու:

19 Մարդիկ ասացին Մովսէսին. «Դո՛ւ խօսիր մեզ հետ, եւ մենք կը հնազանդուենք: Աստուած թող չխօսի մեզ հետ, թէ չէ կարող ենք մեռնել:

20 Մովսէսն ասաց նրանց. «Սրտապնդուեցէ՛ք, որովհետեւ Աստուած ձեզ փորձելու համար եկաւ ձեզ մօտ, որպէսզի նրա երկիւղը լինի ձեր մէջ, եւ դուք մեղք չգործէք»:

21 Ժողովուրդը լեռից հեռու էր կանգնած, իսկ Մովսէսը մտաւ մառախուղի մէջ, ուր գտնւում էր Աստուած:

22 Տէրն ասաց Մովսէսին. «Այսպէս կ՚ասես Յակոբի սերնդին եւ կը հաղորդես Իսրայէլի որդիներին. «Դուք ինքներդ տեսաք, որ ես երկնքից խօսեցի ձեզ հետ:

23 Ձեզ համար ոսկէ ու արծաթէ աստուածներ չպատրաստէք:

24 Ինձ համար հողաշէն զոհասեղան կը պատրաստէք եւ դրա վրայ, ամէն տեղ, ուր կը դնեմ իմ անունը, կը մատուցէք ձեր ողջակէզներն ու ձեր խաղաղութեան զոհերը, ձեր ոչխարներն ու ձեր արջառները: Ես կը գամ քեզ մօտ ու կ՚օրհնեմ քեզ:

25 Իսկ եթէ զոհասեղանը քարից կառուցես, դրա քարերը յղկուած թող չլինեն, որովհետեւ եթէ քո ձեռքի գործիքը դիպցնես դրան, ապա դա պղծուած կը լինի:

26 Իմ զոհասեղանի վրայ աստիճաններով չբարձրանաս, որպէսզի դրա վրայ քո ամօթոյքը չերեւայ»:

   

来自斯威登堡的著作

 

Apocalypse Explained#973

学习本章节

  
/1232  
  

973. And art holy. That this signifies, and as to Divine truth, is evident from the signification of holy, as denoting Divine truth proceeding from the Lord; for this is meant in the Word by holy, and also by the Holy Spirit, which is therefore called the Spirit of Truth. That holy, in the Word, is said of truth and just of good, may be seen (n. 204); and that the Lord is alone the Holy One, because He is Divine truth itself (n. 204, 285, 328).

Continuation concerning the Fifth Precept:-

[2] Now so far as the genera and species of theft are removed, and the more they are removed, so far the genera and species of goods, to which they oppositely correspond, and which, in general, relate to what is sincere, right, and just, enter and take their place. For when a man shuns and turns away from unlawful gains of fraud and cunning, so far he wills what is sincere, right, and just, and, at length, he begins to love what is sincere, because it is sincere, what is right, because it is right, and what is just, because it is just. The reason he begins to love these things is, that they are from the Lord, and the love of the Lord is in them. For to love the Lord is not to love His Person, but to love those things that proceed from Him; for these are the Lord with man; thus also what is itself sincere, right, and just. Now because these things are the Lord, therefore so far as a man loves them, and thence acts from them, in so far he acts from the Lord; and so far the Lord removes what is insincere and unjust, even to the very intentions in which are their roots; and this takes place always with less repugnance and combat, thus with less labour than in the first attempts.

This is why a man thinks from conscience, and acts from integrity, not indeed the man of himself, but as of himself; for he then acknowledges from faith, also from perception. It seems to him, indeed, as if he thought these things, and did them of himself, when yet they are not from himself, but from the Lord.

  
/1232  
  

Translation by Isaiah Tansley. Many thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.