Библија

 

Eliro 29

Студија

   

1 Kaj jen estas tio, kion vi devas fari al ili, por sanktigi ilin, ke ili estu pastroj al Mi:prenu unu virbovidon kaj du virsxafojn sendifektajn;

2 kaj macan panon, kaj macajn kukojn, miksitajn kun oleo, kaj macajn flanojn, sxmiritajn per oleo; el delikata tritika faruno faru ilin.

3 Kaj metu ilin en unu korbon, kaj venigu ilin en la korbo, kaj ankaux la bovidon kaj la du virsxafojn.

4 Kaj Aaronon kaj liajn filojn alvenigu al la pordo de la tabernaklo de kunveno, kaj lavu ilin per akvo.

5 Kaj prenu la vestojn, kaj metu sur Aaronon la hxitonon kaj la tunikon de la efodo kaj la efodon kaj la surbrustajxon, kaj zonu lin per la zono de la efodo.

6 Kaj metu la cidaron sur lian kapon, kaj metu la sanktan kronon sur la cidaron.

7 Kaj prenu la oleon de sanktoleado, kaj versxu sur lian kapon kaj sanktoleu lin.

8 Kaj liajn filojn alvenigu, kaj vestu ilin per la hxitonoj.

9 Kaj zonu ilin per zono, Aaronon kaj liajn filojn, kaj alligu sur ili mitrojn, por ke al ili apartenu la pastreco laux eterna legxo; kaj konsekru Aaronon kaj liajn filojn.

10 Kaj alvenigu la bovidon antaux la tabernaklon de kunveno, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la bovido.

11 Kaj bucxu la bovidon antaux la Eternulo, cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno.

12 Kaj prenu iom el la sango de la bovido kaj metu per viaj fingroj sur la kornojn de la altaro, kaj la tutan ceteran sangon elversxu cxe la bazo de la altaro.

13 Kaj prenu la tutan sebon, kiu kovras la internajxon, kaj la reton de la hepato, kaj la du renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kaj incense bruligu ilin sur la altaro.

14 Kaj la karnon de la bovido kaj gxian felon kaj gxian malpurajxon forbruligu per fajro ekster la tendaro; gxi estas pekofero.

15 Kaj unu virsxafon prenu, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la virsxafo.

16 Kaj bucxu la virsxafon, kaj prenu gxian sangon kaj aspergu la altaron cxirkauxe.

17 Kaj la virsxafon dishaku en partojn, kaj lavu gxian internajxon kaj gxiajn krurojn, kaj metu ilin sur gxiajn partojn kaj sur gxian kapon.

18 Kaj forbruligu la tutan virsxafon sur la altaro; gxi estas brulofero por la Eternulo; agrabla odorajxo, fajrofero por la Eternulo gxi estas.

19 Kaj prenu la duan virsxafon, kaj Aaron kaj liaj filoj metu siajn manojn sur la kapon de la virsxafo.

20 Kaj bucxu la virsxafon, kaj prenu iom el gxia sango kaj metu sur la malsupran randon de la dekstra orelo de Aaron kaj sur la malsupran randon de la dekstra orelo de liaj filoj kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra mano kaj sur la dikan fingron de ilia dekstra piedo; kaj aspergu per la sango la altaron cxirkauxe.

21 Kaj prenu el la sango, kiu estos sur la altaro, kaj sanktan oleon, kaj aspergu Aaronon kaj liajn vestojn kaj liajn filojn kaj la vestojn de liaj filoj kune kun li; kaj sanktigxos li kaj liaj vestoj kaj liaj filoj kaj la vestoj de liaj filoj kune kun li.

22 Kaj prenu de la virsxafo la sebon kaj la voston, kaj la sebon, kiu kovras la internajxon, kaj la reton de la hepato, kaj la du renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kaj la dekstran femuron, cxar tio estas virsxafo de konsekrado;

23 kaj unu bulon da pano kaj unu kukon kun oleo kaj unu flanon, el la korbo kun macoj, kiu staras antaux la Eternulo;

24 kaj metu cxion sur la manojn de Aaron kaj sur la manojn de liaj filoj, kaj skuu tion kiel skuoferon antaux la Eternulo.

25 Kaj prenu tion el iliaj manoj, kaj forbruligu gxin sur la altaro kune kun la brulofero, kiel agrablan odorajxon antaux la Eternulo; gxi estas fajrofero por la Eternulo.

26 Kaj prenu la brustajxon de la virsxafo de konsekrado de Aaron, kaj skuu gxin kiel skuoferon antaux la Eternulo; kaj tio estos via parto.

27 Kaj sanktigu la brustajxon de skuado kaj la femuron de levado, kiuj estis skuitaj kaj levitaj el la virsxafo de konsekrado de Aaron kaj de liaj filoj;

28 kaj tio estu por Aaron kaj por liaj filoj porcxiama destinitajxo de la Izraelidoj; cxar gxi estas levofero, kaj levofero gxi estu de la Izraelidoj, el iliaj pacoferoj ilia levofero al la Eternulo.

29 Kaj la sanktaj vestoj de Aaron estu por liaj filoj post li, por ke ili estu sanktoleataj en ili kaj por ke ili estu konsekrataj en ili.

30 Dum sep tagoj portu ilin sur si tiu el liaj filoj, kiu estos pastro anstataux li, kaj kiu venos en la tabernaklon de kunveno, por servi en la sanktejo.

31 Kaj la virsxafon de konsekrado prenu, kaj kuiru gxian viandon sur sankta loko.

32 Kaj Aaron kaj liaj filoj mangxu la viandon de la virsxafo, kaj la panon, kiu estas en la korbo, cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno.

33 Kaj ili tion mangxu, cxar per tio ili purigxis, por ke ili estu konsekritaj kaj por ke ili estu sanktigitaj. Laiko tion ne mangxu, cxar tio estas sankta.

34 Se el la viando de konsekrado kaj el la pano restos iom gxis la mateno, tiam forbruligu la restajxon per fajro; gxi ne estu mangxata, cxar gxi estas sankta.

35 Kaj agu kun Aaron kaj kun liaj filoj tiel, kiel Mi cxion ordonis al vi; dum sep tagoj konsekru ilin.

36 Kaj propekan bovidon oferu cxiutage por senpekigxo; kaj senpekigu la altaron, oferante sur gxi, kaj oleu gxin, por gxin sanktigi.

37 Dum sep tagoj senpekigu la altaron kaj sanktigu gxin; kaj la altaro farigxu plejsanktajxo; cxio, kio ektusxos la altaron, farigxos sankta.

38 Jen tio, kion vi metos sur la altaron:du jaragxajn sxafidojn cxiutage, cxiam;

39 unu sxafidon oferu matene, kaj la duan sxafidon oferu cxirkaux la vespero;

40 kaj por unu sxafido dekonon de efo da delikata faruno, miksita kun kvarono de hino da elpistita oleo, kaj kvaronon de hino da vino por versxoferi.

41 La duan sxafidon oferu cxirkaux la vespero; faru kun gxi kiel kun la matena donofero kaj versxofero, ke gxi estu agrabla odorajxo, fajrofero por la Eternulo,

42 cxiama brulofero en viaj generacioj cxe la pordo de la tabernaklo de kunveno antaux la Eternulo, kie Mi aperados antaux vi, por paroli tie kun vi.

43 Kaj Mi aperados tie antaux la Izraelidoj, kaj la loko sanktigxos per Mia gloro.

44 Kaj Mi sanktigos la tabernaklon de kunveno kaj la altaron; kaj Aaronon kaj liajn filojn Mi sanktigos, por ke ili estu Miaj pastroj.

45 Kaj Mi logxos inter la Izraelidoj, kaj Mi estos por ili Dio.

46 Kaj ili sciu, ke Mi estas la Eternulo, ilia Dio, kiu elirigis ilin el la lando Egipta, por ke Mi logxu inter ili, Mi, la Eternulo, ilia Dio.

   

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 10210

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

10210. From the blood of the sin-offering of expiations. That this signifies through the truths which are from the good of innocence, is evident from the signification of “blood,” as being Divine truth (see n. 4735, 6978, 7317, 7326, 7846, 7850, 9127, 9393, 10026, 10033, 10047); and from the signification of “the sin-offering of expiations,” or of the sacrifice of sin by which expiation is effected, as being purification from evils and the consequent falsities. (That by “sin” is meant sacrifice for sin, see above, n. 10039; and that “expiation” denotes purification from evils and the consequent falsities, n. 9506.) That this purification is effected by means of truths which are from the good of innocence, is because the blood by which expiation was effected was from a bullock or a lamb, and by a “bullock” is signified the good of innocence in the external man (n. 9391, 9990, 10132); and by a “lamb,” the good of innocence in the internal man (n. 10132); and there must be innocence in order that truth and good may be received (see n. 3111, 3994, 4797, 6013, 6765, 7836, 7840, 9262, 10134, and the places cited in n. 10021). For the good of innocence consists in acknowledging that all truths and goods are from the Lord, and nothing from man’s own; thus it consists in being willing to be led by the Lord, and not by self. From this it is plain that the more a man trusts and believes in himself, thus the more he is in the love of self, the less he is in the good of innocence. From this it is that a man cannot be purified from evils unless he is in the good of innocence; for if he is not in this good, he is not led by the Lord, but by self; and he who is led by self, is led by hell, for what is man’s own is nothing but evil, and all evil is of hell. (That all expiation was made by the blood either of a bullock, or of a lamb, or of turtle-doves, or of young pigeons, is evident in Exodus 29:36; Leviticus 4:1-7, 13-18, 4:27-35 the end; 5:1-7; 15:14, 28-31; Numbers 6:9-11.) By “turtle-doves” and by “young pigeons” is also signified the good of innocence.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 10047

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

10047. And sprinkle it upon the altar round about. That this signifies conjunction with Divine good, is evident from the signification of “the blood that was to be sprinkled upon the altar round about,” as being Divine truth (n. 10026, 10033); and from the representation of the altar, as being a representative of the Lord as to Divine good (n. 9388, 9389, 9714, 9964). From this it is plain that “to sprinkle the blood upon the altar round about,” denotes to unite Divine truth with Divine good in the Lord.

[2] The case herein is as follows. It was said above that in this chapter the subject treated of is the glorification of the Lord’s Human, and in the representative sense the regeneration of man by the Lord. As regards the glorification of the Lord’s Human, it was effected by the unition of Divine truth with Divine good. The Divine good, which is Jehovah, was in the Lord as the soul from the father in man, for He was conceived of Jehovah, and through Divine means He made His Human Divine truth, especially through the combats of temptations; and insofar as He united it He glorified it, that is, made it Divine. This unition is what is signified in the supreme sense by “sprinkling the blood round about the altar.” (That when the Lord was in the world He made His Human Divine truth and united it with the Divine good which was in Himself, and thus glorified His Human, see the places cited in n. 9199, 9315; as also that Jehovah His father is the Divine good which was in Him, n. 9194.)

[3] As the Lord glorified His Human, so also He regenerates man; for with man the Lord flows in with good through the soul, which is through the internal way, and with truth through the hearing and the sight, which is through the external way; and insofar as a man desists from evils, so far the Lord conjoins the good with truth, and the good becomes of charity toward the neighbor and of love to God, and the truth becomes of faith. So does the Lord create the man anew, or regenerate him; for as before said the regeneration of man is effected by purification from evils and falsities, by the implantation of good and truth, and by the conjunction of these. The regeneration of man, and in the supreme sense the glorification of the Lord’s Human, is what is represented by the sacrifices and burnt-offerings (n. 10022).

[4] Be it known that in the burnt-offerings the blood was sprinkled upon the altar round about; in like manner in the eucharistic sacrifices; but in the sacrifices for guilt and for sin the blood was sprinkled at the base of the altar. By sprinkling the blood on the altar round about was represented the complete unition of Divine truth and Divine good, as well in the internal as in the external man; and by sprinkling the blood at the base of the altar was represented the unition of Divine truth and Divine good in the external man only.

[5] With the regenerate, conjunction is effected in the external man, according to the words of the Lord in John:

He that is washed needeth not save to be washed as to his feet, and is wholly clean (John 13:9-10).

“Washing” signifies purification and regeneration (n. 3147, 9089); thus “he that is washed” signifies one purified and regenerated; and the “feet” signify the natural or external of man (n. 2162, 3147, 4938-4952, 9406). That in the burnt-offerings blood was sprinkled upon the altar round about, may be seen in Leviticus 1:5, 11; also in the eucharistic sacrifices, Leviticus 3:2, 8, 13; and that in the sacrifices for guilt and for sin the blood was sprinkled at the base of the altar, Leviticus 4:7, 18, 25, 30, 34; 5:9.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.